อันนี้เป็นกระทู้แรกในชีวิตนะคะ ใช้ล็อกอินของสามี ขออนุญาตเรียบร้อย เพราะไม่มีของตัวเอง
คืออ่านของคนอื่นมาเยอะ อยากแชร์บ้าง เข้าเรื่องเลยละกัน ขอเกริ่นนำนิดนึง
เรากับสามีมาเจอกันตอนที่ต่างฝ่ายก้อมีแฟนอยู่แล้ว แต่มีปัญหากันทั้งคู่ พอรู้จักกันได้เดือนนึง
ก้อเลิกกับแฟนทั้งคู่ แล้วมาคบกัน พอเป็นแฟนกันก้อสวีทมาก เจอกันทุกวัน เราช่วยงานที่บ้าน
ส่วนเค้าทำกับครอบครัว อยู่ไกลกันไปกลับ 50 โล แต่เลิกงานเค้าขับรถมาหาที่บ้าน
เพื่อมากินข้าวด้วยกันทุกวันแล้วกลับ ย้ำว่าทุกวัน เราบอกไม่ต้องมาก้อไม่ยอม บอกอยากมา
เข้ากับที่บ้านเราได้อย่างดี พอคบกัน3 เดือน พ่อแม่เราเรียกไปคุยว่าจะแต่งงานเลยมั้ย
(เนื่องจากเรามีแฟนมาเยอะมาก ติดเที่ยวอายุเริ่มเข้า30 อยากให้มีความมั่นคงได้แล้ว)
แฟนตอบตกลง เราก้อยังงงงง เอ้า แต่งก้อแต่ง ไปดูฤกษ์ ได้แต่งหลังจากนั้นประมาณ8เดือน
ช่วงเวลาที่รอแต่ง ก้อกิจวัตรเดิมๆ มาหาทุกวัน แต่เริ่มค้างที่บ้านได้ เช้าตื่นแต่เช้าช่วยแม่เราเปิดร้าน
อาหารแล้วไปทำงาน ช่วงก่อนแต่งก้อมีดราม่าไม่คาดคิดเข้ามาเกือบไม่ได้แต่ง
แต่ขอไม่เล่าละกัน มันจะยาวไป แต่ก้อเป็นเหตุผลหลักที่ทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกัน
มีสามีแบบนี้ คุณว่าน่าอิจฉามั้ย
คืออ่านของคนอื่นมาเยอะ อยากแชร์บ้าง เข้าเรื่องเลยละกัน ขอเกริ่นนำนิดนึง
เรากับสามีมาเจอกันตอนที่ต่างฝ่ายก้อมีแฟนอยู่แล้ว แต่มีปัญหากันทั้งคู่ พอรู้จักกันได้เดือนนึง
ก้อเลิกกับแฟนทั้งคู่ แล้วมาคบกัน พอเป็นแฟนกันก้อสวีทมาก เจอกันทุกวัน เราช่วยงานที่บ้าน
ส่วนเค้าทำกับครอบครัว อยู่ไกลกันไปกลับ 50 โล แต่เลิกงานเค้าขับรถมาหาที่บ้าน
เพื่อมากินข้าวด้วยกันทุกวันแล้วกลับ ย้ำว่าทุกวัน เราบอกไม่ต้องมาก้อไม่ยอม บอกอยากมา
เข้ากับที่บ้านเราได้อย่างดี พอคบกัน3 เดือน พ่อแม่เราเรียกไปคุยว่าจะแต่งงานเลยมั้ย
(เนื่องจากเรามีแฟนมาเยอะมาก ติดเที่ยวอายุเริ่มเข้า30 อยากให้มีความมั่นคงได้แล้ว)
แฟนตอบตกลง เราก้อยังงงงง เอ้า แต่งก้อแต่ง ไปดูฤกษ์ ได้แต่งหลังจากนั้นประมาณ8เดือน
ช่วงเวลาที่รอแต่ง ก้อกิจวัตรเดิมๆ มาหาทุกวัน แต่เริ่มค้างที่บ้านได้ เช้าตื่นแต่เช้าช่วยแม่เราเปิดร้าน
อาหารแล้วไปทำงาน ช่วงก่อนแต่งก้อมีดราม่าไม่คาดคิดเข้ามาเกือบไม่ได้แต่ง
แต่ขอไม่เล่าละกัน มันจะยาวไป แต่ก้อเป็นเหตุผลหลักที่ทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกัน