พ่อค้าแม่ขายขายของแพงกันเว่อร์ แต่ฝีมือควรพัฒนาตามด้วยคะ

เข้าใจว่าค่าครองชีพสูงเลยต้องขายแพง  แต่บางทีของแพงแค่เป็นบางอย่างแถมขึ้นแค่นิดหน่อยแต่อาหารปรับราคากันทีจาก 30 เป็น 35   จาก 35 เป็น 40 รู้มะคะว่านั่นคิดเป็น 15-17% เลยนะ  ขึ้นกันทียังงี้สงสัยรวยแย่  และยังมีน่ามาบ่นขายไม่ดีๆ ขายไม่ดีก็พิจารณาตัวเองสิคะไม่พิจารณาตัวเองก็ต้องบ่นอยู่อย่างนี้  เราว่าเดี๋ยวนี้คนค้าขายคิดง่ายไป  บางคนทำงานเงินเดือนน้อยก็ออกมาค้าขายทั้งที่ทำอาหารไม่เป็นสับปะรด   ซื้ออาหารกินเดี๋ยวนี้หาถูกปากยากมากถึงมากที่สุด  บางร้านขนาดร้านดังบอกสูตรจากรุ่นปู่รุ่นก๋ง  อู๊ย สาธยายซะอย่างกะอร่อยเทพพอไปกินเห็นคนเยอะๆ แต่สุดท้ายรสชาติเหมือนคนหัดทำอาหาร  หรือเป็นเพราะคนสมัยนี้ลิ้นจระเข้อะไรก็ว่าอร่อยไปหมด

เลิกเถอะคะพฤติกรรมเอาเปรียบสังคม  ให้คนไทยด้วยกันกินอาหารคุณภาพต่ำ  แถมขาดสุขอนามัย  ในราคาไม่สมเหตุผลแบบนี้  เคยไปกินร้านแถวท่าพระจันทร์  อิชั้นอยากเป็นลม  ห้องน้ำเน่ามากทั้งเฉอะแฉะมีรอยเท้ารอยตรีนเต็มไปหมด  กระดาษทิ้งชู่เปียกๆ หล่นเต็มพื้น  มีทั้งแมลงสาบแมลงวันแถมใกล้ที่ทำอาหาร   ที่ล้างจานหม้อไหกะทะก็มาล้างกันบนพื้นหน้าห้องน้ำนี่ละ   เห็นหนูวิ่งลงท่ออีกด้วย  นั่งส้วมทีเกร็งจนมดลูกแทบฉีกเพราะรังเกียจมาก  

รัฐบาลควรหันมาดูแลอย่างจริงจัง  คนขายไร้จริยธรรมควรคัดออก  และควรเรียกเก็บภาษีคนกลุ่มนี้ด้วยคะเราขอวิงวอน  หลายคนขายดีรายได้เยอะแยะแต่กอบโกยอย่างเดียว  ใช้รถใช้ถนนใช้ของสาธารณะและสิทธิพิเศษต่างๆ ในฐานะคนไทยแต่ภาษีไม่เคยกระเด็นสักบาท  vat น่ะไม่ต้องมาพูดถึงนะ  ใครซื้อใครจ่ายอยู่แล้ว

ที่สำคัญที่บอกคนกลุ่มนี้ควรเก็บภาษีเป็นอย่างยิ่งและควรเอาให้หนักเพราะคนกลุ่มนี้มักมีพฤติกรรมเบียดเบียนสังคม  ชอบตั้งโต๊ะเก้าอี้ในที่สาธารณะ  บางทีเอาโต๊ะเอาถังมาวางบนนถนนเพื่อไม่ให้รถจอดบังหน้าร้าน   เห็นแก่ตัวมากคะ   ใครเป็นคนขายที่ดีมีจริยธรรมก็ไม่ต้องมาร้อนตัวนะคะ