เข้าเรื่องกันเลยครับ คือว่า ผมกับแฟนมีแผนจะแต่งงานใน 1-2 ปีข้างหน้า บุพเพสันนิวาสทำให้เราสองคนมาเจอกัน เธอเกิดและเติบโตอยู่ย่านราษฎร์บูรณะและยังโชคดีได้สถานที่ทำงานที่อยู่หน้าบ้านของเธอด้วย ส่วนผมเป็นเด็กฝั่งธนแต่ไปเติบโตต่างจังหวัด กลับมาปักหลักทำงานและมีบ้านพักอาศัยในย่านบางบัวทอง ซึ่งเป็นที่ยอดฮิตของคนวัยทำงานทั้งหลาย เราสองคนไปเจอกันในสถานที่อบรมแห่งหนึ่ง แล้วก็เกิดปิ๊งกันจึงได้คบหาดูใจกันตามประสาโคแก่กินหญ้าอ่อน เอ๊ย ไม่ใช่ ตามประสาหนุ่ม ๆ สาว ๆ
เมื่อเราสองคิดจะครองคู่ด้วยกัน ขั้นต่อไปก็คือ การแต่งงาน เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าเราจะเป็นสามีภรรยากัน การตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่ใช่ปัญหา แต่อุปสรรคสำคัญ คือ นิวาสสถานที่เราจะใช้เป็นเรือนหอครองรักร่วมกันครับ
อย่างที่เกริ่นมาแล้ว แฟนผมเธอเกิดและเติบโตในย่านราษฎร์บูรณะ แถมยังได้ที่ทำงานดี ๆ ในย่านเดียวกัน ขนาดเดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงที่ทำงานแล้ว ส่วนบ้านของผมที่บางบัวทองอยู่ห่างจากบ้านคุณแฟนเพียงแค่ 35 กม. เท่านั้นเอง หุหุ อ้อลืมบอกไปว่าที่ทำงานของผมอยู่ที่แยกสุทธิสาร หากแต่งงานแล้วเธอมาอยู่บ้านผม (ซึ่งเธอบอกแล้วว่าพร้อมจะมาอยู่บ้านผมแม้ว่าการเดินทางจะแสนลำบากก็ตาม) แต่ด้วยระยะทางและเวลาในการเดินทางที่ต้องไปทำงานในตอนเช้าและเดินทางกลับในตอนเย็น โดยช่วงเวลาเร่งด่วน ต้องใช้เวลาเที่ยวละ 2-3 ชั่วโมง แต่ถ้าออกเช้ามืดและกลับค่ำมืดหน่อยอาจใช้เวลาแค่ 1 ชม. แน่นอนว่าผมสามารถขับรถไปรับ-ส่งเธอได้อยู่แล้ว แต่อย่างที่ยกเหตุผลเรื่องปัญหาการจราจรขึ้นมาอาจทำให้สองเราที่เป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันมีอาการเครียดจากรถติดหนึบ จนส่งให้ฮอร์โมนในร่างกายไม่เป็นปกติ สมรรถนะบางอย่างของคนวัยทำงานอย่างเราอาจเสื่อมก่อนวัยอันควรได้ ฉะนั้นทางเลือกที่จะอยู่บางบัวทองจำต้องตัดทิ้งไป เพราะไม่อยากให้รักของเราสะดุดด้วยเรื่องนี้
เขียนไปเขียนมาชักจะยืดยาวครับ แค่เรื่องหาเรือนหอทำไมมันยุ่งอย่างนี้ ตามอ่านแล้วเอาใจช่วยกันต่อนะครับ
หันมาดูทางเลือกที่สอง คือ แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่บ้านคุณแฟน ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ของเธอท่านก็แสนใจดีอนุญาตให้ผมแต่งเข้าได้ เพราะลึก ๆ แล้ว ผมก็รู้ว่าคุณพ่อคุณแม่ของแฟนผมท่านอยากให้ลูกสาวอยู่ใกล้ ๆ แต่ด้วยบ้านของเธอนอกจากแฟนผม คุณพ่อคุณแม่ของเธอแล้ว ยังมีพี่น้องและประชากรร่วมในชายคารวมทั้งสิ้น 8 ชีวิต ซึ่งแน่นอนว่ามันจะดูอบอุ่น แต่ก็แฝงด้วยความอึดอัดและไม่เป็นส่วนตัวเท่าไรนัก แบบว่าคนหนุ่มสาวที่แต่งงานก็อยากมีโลกส่วนตัวสีชมฟูฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งๆๆๆ นะครับ ทางเลือกนี้จึงขอบายดีกว่า
เราจึงตกลงปลงใจเลือกพรรคทางเลือกที่สาม เอ้ย จะหาบ้านในย่านราษฎร์บูรณะเพื่อใช้เป็นเรือนหอครองรักแค่เราสองคน ผมและเธอพยายามค้นหาข้อมูล ไม่ว่าจะเป็น สินทรัพย์รอการขายธนาคาร-บสก. ก็มีข้อมูลบ้านย่านนี้น้อยมากจนถึงแทบไม่มีเลย หรือบางครั้งราคาก็ไกลเกินเอื้อมถึง เคยมีคนรู้จักแนะนำเจอเจ้าของบอกขายราคาสิบล้านบาท เราก็ได้แต่ส่งยิ้มและคำขอบคุณ ก่อนจะถอยตูดมาตั้งหลัก ลองตระเวนหาตามซอกซอยในย่านนี้ก็ไม่มีใครบอกขายบ้านกันเสียเลย ทำให้ผมได้ขอสมมติฐานอันหนึ่งว่า ถนนราษฎร์บูรณะฝั่งติดแม่น้ำเจ้าพระยาก็เต็มไปด้วยโรงงาน ฝั่งตรงข้ามถนนจึงเป็นที่อยู่อาศัยและสามารถตัดออกสู่ถนนสุขสวัสดิ์-พระราม 3 ได้สะดวก แต่ถนนราษฎร์บูรณะมีสภาพการจราจรที่ไม่หนาแน่นเท่าถนนสองสายที่ว่า ทำให้คนราษฎร์บูรณะมีความสุขที่จะอยู่ที่นี่และไม่อยากย้ายออกไปไหน แต่ผมเชื่อว่าน่าจะยังมีเรือนหอในอนาคตของผมซุกซ่อนอยู่บนถนนสายนี้ เพียงแต่ว่าผมยังเข้าไม่ถึงข้อมูล จึงต้องมาประกาศเรื่องงานแต่งงานของผมให้พี่น้องชาวเน็ตได้รับทราบเพื่อช่วยสานฝันของเรา
ผู้อ่านท่านใดพอมีข้อมูลคนบอกขายบ้านพร้อมที่ดิน ประมาณ 50 ตารางวา ในราคาที่มนุษย์เงินเดือนสองคนรวมกัน 1xx,xxx บาทต่อเดือนจะสู้ไหว จะเป็นบ้านจัดสรรหรือปลูกเองก้อไม่เกี่ยงอ่ะคับ ช่วยหลังไมค์หรือทิ้งข้อมูลไว้ที่กระทู้นี้จะเป็นพระคุณสำหรับเราทั้งสองเป็นอย่างยิ่งคับ
ขอบคุณที่อดทนอ่านกระทู้มาจนถึงบรรทัดนี้ และช่วยเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองด้วยคับ
ผมกำลังหาบ้านย่านราษฎร์บูรณะเพื่อใช้เป็นเรือนหอครับ
เมื่อเราสองคิดจะครองคู่ด้วยกัน ขั้นต่อไปก็คือ การแต่งงาน เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าเราจะเป็นสามีภรรยากัน การตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่ใช่ปัญหา แต่อุปสรรคสำคัญ คือ นิวาสสถานที่เราจะใช้เป็นเรือนหอครองรักร่วมกันครับ
อย่างที่เกริ่นมาแล้ว แฟนผมเธอเกิดและเติบโตในย่านราษฎร์บูรณะ แถมยังได้ที่ทำงานดี ๆ ในย่านเดียวกัน ขนาดเดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงที่ทำงานแล้ว ส่วนบ้านของผมที่บางบัวทองอยู่ห่างจากบ้านคุณแฟนเพียงแค่ 35 กม. เท่านั้นเอง หุหุ อ้อลืมบอกไปว่าที่ทำงานของผมอยู่ที่แยกสุทธิสาร หากแต่งงานแล้วเธอมาอยู่บ้านผม (ซึ่งเธอบอกแล้วว่าพร้อมจะมาอยู่บ้านผมแม้ว่าการเดินทางจะแสนลำบากก็ตาม) แต่ด้วยระยะทางและเวลาในการเดินทางที่ต้องไปทำงานในตอนเช้าและเดินทางกลับในตอนเย็น โดยช่วงเวลาเร่งด่วน ต้องใช้เวลาเที่ยวละ 2-3 ชั่วโมง แต่ถ้าออกเช้ามืดและกลับค่ำมืดหน่อยอาจใช้เวลาแค่ 1 ชม. แน่นอนว่าผมสามารถขับรถไปรับ-ส่งเธอได้อยู่แล้ว แต่อย่างที่ยกเหตุผลเรื่องปัญหาการจราจรขึ้นมาอาจทำให้สองเราที่เป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันมีอาการเครียดจากรถติดหนึบ จนส่งให้ฮอร์โมนในร่างกายไม่เป็นปกติ สมรรถนะบางอย่างของคนวัยทำงานอย่างเราอาจเสื่อมก่อนวัยอันควรได้ ฉะนั้นทางเลือกที่จะอยู่บางบัวทองจำต้องตัดทิ้งไป เพราะไม่อยากให้รักของเราสะดุดด้วยเรื่องนี้
เขียนไปเขียนมาชักจะยืดยาวครับ แค่เรื่องหาเรือนหอทำไมมันยุ่งอย่างนี้ ตามอ่านแล้วเอาใจช่วยกันต่อนะครับ
หันมาดูทางเลือกที่สอง คือ แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่บ้านคุณแฟน ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ของเธอท่านก็แสนใจดีอนุญาตให้ผมแต่งเข้าได้ เพราะลึก ๆ แล้ว ผมก็รู้ว่าคุณพ่อคุณแม่ของแฟนผมท่านอยากให้ลูกสาวอยู่ใกล้ ๆ แต่ด้วยบ้านของเธอนอกจากแฟนผม คุณพ่อคุณแม่ของเธอแล้ว ยังมีพี่น้องและประชากรร่วมในชายคารวมทั้งสิ้น 8 ชีวิต ซึ่งแน่นอนว่ามันจะดูอบอุ่น แต่ก็แฝงด้วยความอึดอัดและไม่เป็นส่วนตัวเท่าไรนัก แบบว่าคนหนุ่มสาวที่แต่งงานก็อยากมีโลกส่วนตัวสีชมฟูฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งๆๆๆ นะครับ ทางเลือกนี้จึงขอบายดีกว่า
เราจึงตกลงปลงใจเลือกพรรคทางเลือกที่สาม เอ้ย จะหาบ้านในย่านราษฎร์บูรณะเพื่อใช้เป็นเรือนหอครองรักแค่เราสองคน ผมและเธอพยายามค้นหาข้อมูล ไม่ว่าจะเป็น สินทรัพย์รอการขายธนาคาร-บสก. ก็มีข้อมูลบ้านย่านนี้น้อยมากจนถึงแทบไม่มีเลย หรือบางครั้งราคาก็ไกลเกินเอื้อมถึง เคยมีคนรู้จักแนะนำเจอเจ้าของบอกขายราคาสิบล้านบาท เราก็ได้แต่ส่งยิ้มและคำขอบคุณ ก่อนจะถอยตูดมาตั้งหลัก ลองตระเวนหาตามซอกซอยในย่านนี้ก็ไม่มีใครบอกขายบ้านกันเสียเลย ทำให้ผมได้ขอสมมติฐานอันหนึ่งว่า ถนนราษฎร์บูรณะฝั่งติดแม่น้ำเจ้าพระยาก็เต็มไปด้วยโรงงาน ฝั่งตรงข้ามถนนจึงเป็นที่อยู่อาศัยและสามารถตัดออกสู่ถนนสุขสวัสดิ์-พระราม 3 ได้สะดวก แต่ถนนราษฎร์บูรณะมีสภาพการจราจรที่ไม่หนาแน่นเท่าถนนสองสายที่ว่า ทำให้คนราษฎร์บูรณะมีความสุขที่จะอยู่ที่นี่และไม่อยากย้ายออกไปไหน แต่ผมเชื่อว่าน่าจะยังมีเรือนหอในอนาคตของผมซุกซ่อนอยู่บนถนนสายนี้ เพียงแต่ว่าผมยังเข้าไม่ถึงข้อมูล จึงต้องมาประกาศเรื่องงานแต่งงานของผมให้พี่น้องชาวเน็ตได้รับทราบเพื่อช่วยสานฝันของเรา
ผู้อ่านท่านใดพอมีข้อมูลคนบอกขายบ้านพร้อมที่ดิน ประมาณ 50 ตารางวา ในราคาที่มนุษย์เงินเดือนสองคนรวมกัน 1xx,xxx บาทต่อเดือนจะสู้ไหว จะเป็นบ้านจัดสรรหรือปลูกเองก้อไม่เกี่ยงอ่ะคับ ช่วยหลังไมค์หรือทิ้งข้อมูลไว้ที่กระทู้นี้จะเป็นพระคุณสำหรับเราทั้งสองเป็นอย่างยิ่งคับ
ขอบคุณที่อดทนอ่านกระทู้มาจนถึงบรรทัดนี้ และช่วยเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองด้วยคับ