ผมเจอกับแฟนเมื่อห้าปีที่แล้วครับ ผมรักเค้ามาก
สองปีแรกผมได้แต่มองห่างๆครับ ตั้งแต่เค้ายังไม่มีแฟน จนคบกับแฟน จนเค้าเลิกกับแฟน
เราจึงได้คบกัน
ผมเป็นคนรูปร่างสูงขาวครับ 180ได้
ปกติเป็นคนเจ้าชู้มากกกกกกกกกกก
มากขนาดไหนผมไม่รู้แต่ผมนอนกับผู้หญิงได้ในวันเดียวกัน5 คนครับ อาจมีคนคิดว่าเรื่องแต่งก้อผ่านไปได้เลยนะครับ ผมแค่อยากระบาย เพราะผมไม่มีที่ระบายที่ไหนแล้ว
บางทีผมอาจเป็นข่าวลง นสพ.ก้อได้ว่าตายอยู่ที่ไหนสักแห่ง ในวันพรุ่งนี้เช้า
เพราะตอนนี้ผมกลุ้มใจมากจริงๆ
โดยปกติแล้วผมเป็นคนที่มีความสุข(บนความทุกข์ของคนอื่น)โดยการมีแฟนไปเรื่อยๆ
สเป็คผมคือ น่ารักตัวเล็กเอาใจเก่ง หุ่นนางแบบ คม นั่นคือสเป็ค
แต่กับผู้หญิงคนนี้ ผมถูกใจตั้งแต่แรกเจอ
มันไม่ใช่สเป็คนะ แต่แบบว่าถูกชะตามาก
บอกไม่ถูกเลยครับ
แต่ตอนนั้นแฟนผมเค้าเด็กมากเลย (20)
ผมเลยคิดว่าเร็วไปมั้ยว่ะ เลยได้แต่มองเธอ
ทำตัวเนียนๆ เป็นรุ่นพี่ที่ดีไปเรื่อยๆ
ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเลยสักครั้ง(แต่ยอมรับว่ามองมั่งครับ ผมผู้ชายนะ)
ก้อมองอย่างนั่น คอยให้คำปรึกษา คอยรับฟังปัญหาเธอบ้าง
แต่ความสัมพันธ์ไม่เคยคืบหน้า
เคยแม้กระทั่งซื้อถุงยางอนามัยเพื่อที่จะใช้ไปเที่ยวกลางคืน
คือจริงๆถามว่าทำไมไม่สอนให้รักนวลสงวนตัวจะดีกว่ามั้ย
ผมบอกได้เลยครับว่านั่นคือแนวคิด
แต่ที่สอนคือไม่อยากให้ท้องตอนเด็ก ไม่อยากให้ติดโรค อะไรพวกเนี้ยครับ
แต่พอถึงเวลาไม่กล้ายื่นถุงยางอนามัยให้เธอ
..กลัวโดนตบครับ..
เลยได้แต่แนะนำไป ว่าให้ระมัดระวังตัว
หลังจากนั้นอีกนานอยู่จนกว่าเธอจะมีแฟนคนแรก
ระหว่างนั้นผมก้อได้แต่มองห่างๆ ดูแลได้ในฐานะคนรู้จัก นั่งรถไปเป็นเพื่อนกันไรประมาณนี้ครับ
พอเค้ามีแฟน ผมก้อห่างๆจากเค้าไป
บางทีผมก็แสดงอาการหึง เวลาที่คุยถึงแฟนเค้า
...จะหึงทำไมฟร่ะ...
แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะจีบเค้านะ
ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ลึกๆ
จนเค้าเลิกกันกับแฟนในที่สุด
ตอนนั้นผมเลยมีโอกาสสนิทกับเธอ
ไปไหนมาไหนบ่อยขึ้น กินกาแฟ กินข้าว
เดินซื้อของ ผมมีความสุขมากตอนนั้น อาทิตย์ล่ะสองชั่วโมงที่อยู่ด้วยกันผมก็ยิ้มหน้าบานไปทั้งอาทิตย์
แต่เค้าไม่รู้หรอกนะ ว่าผมชอบ เค้าดูปากกล้าเหมือนผู้ชาย แต่มีหวาน มีเปรี้ยวอยู่ครบอ่ะครับ
สุดท้ายเราได้คบกันครับ เราเข้าใจกันทุกอย่างตลอด 2ปีแรกแทบไม่ทะเลาะกันเลย ทะเลาะกัน แทบจะนับครั้งได้
ผมรักเค้ามากครับ
ผมเคยรักผู้หญิงจาก 100 ลดมาจนเหลือ 0
แต่กับคนนี้
ผมรักเค้าจาก 1จนตอนนี้ก็ยังคงเพิ่มขึ้นทุกวัน
แต่จุดเปลี่ยนมันคือ
ปีนี้ครับต้นปีผมต้องแยกกัน ห่างกัน เพราะเธอต้องดูแลครอบครัว ประมาณเดือนนึง หลังจากนั้นราวๆ สามสี่อาทิตย์ เธอก็ต้องดูแลครอบครัวเธออีก เราห่างกันเรื่อยๆ ผมถามอะไรไปคำพูดเริ่มเปลี่ยน ถามคำถามทั่วๆไปเช่นกินข้าวยัง อยู่ไหนครับ แต่ แต่ แต่ ไม่ได้มีเจตนาตามเค้านะครับ ผมพยายามคุยกับเค้าแล้วแต่เค้ามักบอกว่าอึดอัด คือผมรู้สึกว่ามันผิดไปอะครับ
เมื่อก่อน ไม่ว่าจะกินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยว อาบน้ำ เธอถ่ายมาทุกอิริยาบท ก่อนนอน ตื่นนอน หาว เธอถ่ายมาหมด แต่หลังๆเธอหยุดไปอ่ะครับ ผมก้อข้องใจนะ แต่ไม่กล้าถาม คือเคยถามแล้วทะเลาะกันครับ เลยไม่ถามดีกว่า หลังจากนั้นก้อเริ่มโทรศัพท์คุยกันน้อยลง จากวันล่ะ4ชั่วโมง กลายเป็นหายไปเฉยๆ บางคืน บางทีก้อสองนาทีแล้ววาง
ซึ่งปกติจะเป็นเค้าที่โมโห ถ้าผมคุยกับเธอไม่ได้ เธอจะโกรธและงอนตัดพ้อสารพัด แต่วันนี้เค้าหายไปเอง
เค้าอ้างแค่ว่าอึดอัด อย่ามาถามได้ป่าว มันเรื่องส่วนตัวอะไรทำนองเนี่ยครับ ผมเครียดมาก
คือผมไม่เข้าใจอ่ะครับว่าผมทำเหมือนเดิมแต่ทำไมเค้าไม่พอใจ
ทั้งๆที่ผมทำทั้งหมดวันนี้คือสิ่งที่เค้าเคยทำกับผม และเป็นสิ่งที่เค้าอยากให้ผมเป็น
เค้ายอมแกทุกอย่างนะเว้ย อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย
แฟนผมตีตัวออกห่างครับ รู้จักมาห้าปี คบกันมาสามปีเต็มเมื่อวาน ผมทำใจไม่ได้ครับ ผมไม่อยากหายใจแล้ว
สองปีแรกผมได้แต่มองห่างๆครับ ตั้งแต่เค้ายังไม่มีแฟน จนคบกับแฟน จนเค้าเลิกกับแฟน
เราจึงได้คบกัน
ผมเป็นคนรูปร่างสูงขาวครับ 180ได้
ปกติเป็นคนเจ้าชู้มากกกกกกกกกกก
มากขนาดไหนผมไม่รู้แต่ผมนอนกับผู้หญิงได้ในวันเดียวกัน5 คนครับ อาจมีคนคิดว่าเรื่องแต่งก้อผ่านไปได้เลยนะครับ ผมแค่อยากระบาย เพราะผมไม่มีที่ระบายที่ไหนแล้ว
บางทีผมอาจเป็นข่าวลง นสพ.ก้อได้ว่าตายอยู่ที่ไหนสักแห่ง ในวันพรุ่งนี้เช้า
เพราะตอนนี้ผมกลุ้มใจมากจริงๆ
โดยปกติแล้วผมเป็นคนที่มีความสุข(บนความทุกข์ของคนอื่น)โดยการมีแฟนไปเรื่อยๆ
สเป็คผมคือ น่ารักตัวเล็กเอาใจเก่ง หุ่นนางแบบ คม นั่นคือสเป็ค
แต่กับผู้หญิงคนนี้ ผมถูกใจตั้งแต่แรกเจอ
มันไม่ใช่สเป็คนะ แต่แบบว่าถูกชะตามาก
บอกไม่ถูกเลยครับ
แต่ตอนนั้นแฟนผมเค้าเด็กมากเลย (20)
ผมเลยคิดว่าเร็วไปมั้ยว่ะ เลยได้แต่มองเธอ
ทำตัวเนียนๆ เป็นรุ่นพี่ที่ดีไปเรื่อยๆ
ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเลยสักครั้ง(แต่ยอมรับว่ามองมั่งครับ ผมผู้ชายนะ)
ก้อมองอย่างนั่น คอยให้คำปรึกษา คอยรับฟังปัญหาเธอบ้าง
แต่ความสัมพันธ์ไม่เคยคืบหน้า
เคยแม้กระทั่งซื้อถุงยางอนามัยเพื่อที่จะใช้ไปเที่ยวกลางคืน
คือจริงๆถามว่าทำไมไม่สอนให้รักนวลสงวนตัวจะดีกว่ามั้ย
ผมบอกได้เลยครับว่านั่นคือแนวคิด
แต่ที่สอนคือไม่อยากให้ท้องตอนเด็ก ไม่อยากให้ติดโรค อะไรพวกเนี้ยครับ
แต่พอถึงเวลาไม่กล้ายื่นถุงยางอนามัยให้เธอ
..กลัวโดนตบครับ..
เลยได้แต่แนะนำไป ว่าให้ระมัดระวังตัว
หลังจากนั้นอีกนานอยู่จนกว่าเธอจะมีแฟนคนแรก
ระหว่างนั้นผมก้อได้แต่มองห่างๆ ดูแลได้ในฐานะคนรู้จัก นั่งรถไปเป็นเพื่อนกันไรประมาณนี้ครับ
พอเค้ามีแฟน ผมก้อห่างๆจากเค้าไป
บางทีผมก็แสดงอาการหึง เวลาที่คุยถึงแฟนเค้า
...จะหึงทำไมฟร่ะ...
แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะจีบเค้านะ
ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ลึกๆ
จนเค้าเลิกกันกับแฟนในที่สุด
ตอนนั้นผมเลยมีโอกาสสนิทกับเธอ
ไปไหนมาไหนบ่อยขึ้น กินกาแฟ กินข้าว
เดินซื้อของ ผมมีความสุขมากตอนนั้น อาทิตย์ล่ะสองชั่วโมงที่อยู่ด้วยกันผมก็ยิ้มหน้าบานไปทั้งอาทิตย์
แต่เค้าไม่รู้หรอกนะ ว่าผมชอบ เค้าดูปากกล้าเหมือนผู้ชาย แต่มีหวาน มีเปรี้ยวอยู่ครบอ่ะครับ
สุดท้ายเราได้คบกันครับ เราเข้าใจกันทุกอย่างตลอด 2ปีแรกแทบไม่ทะเลาะกันเลย ทะเลาะกัน แทบจะนับครั้งได้
ผมรักเค้ามากครับ
ผมเคยรักผู้หญิงจาก 100 ลดมาจนเหลือ 0
แต่กับคนนี้
ผมรักเค้าจาก 1จนตอนนี้ก็ยังคงเพิ่มขึ้นทุกวัน
แต่จุดเปลี่ยนมันคือ
ปีนี้ครับต้นปีผมต้องแยกกัน ห่างกัน เพราะเธอต้องดูแลครอบครัว ประมาณเดือนนึง หลังจากนั้นราวๆ สามสี่อาทิตย์ เธอก็ต้องดูแลครอบครัวเธออีก เราห่างกันเรื่อยๆ ผมถามอะไรไปคำพูดเริ่มเปลี่ยน ถามคำถามทั่วๆไปเช่นกินข้าวยัง อยู่ไหนครับ แต่ แต่ แต่ ไม่ได้มีเจตนาตามเค้านะครับ ผมพยายามคุยกับเค้าแล้วแต่เค้ามักบอกว่าอึดอัด คือผมรู้สึกว่ามันผิดไปอะครับ
เมื่อก่อน ไม่ว่าจะกินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยว อาบน้ำ เธอถ่ายมาทุกอิริยาบท ก่อนนอน ตื่นนอน หาว เธอถ่ายมาหมด แต่หลังๆเธอหยุดไปอ่ะครับ ผมก้อข้องใจนะ แต่ไม่กล้าถาม คือเคยถามแล้วทะเลาะกันครับ เลยไม่ถามดีกว่า หลังจากนั้นก้อเริ่มโทรศัพท์คุยกันน้อยลง จากวันล่ะ4ชั่วโมง กลายเป็นหายไปเฉยๆ บางคืน บางทีก้อสองนาทีแล้ววาง
ซึ่งปกติจะเป็นเค้าที่โมโห ถ้าผมคุยกับเธอไม่ได้ เธอจะโกรธและงอนตัดพ้อสารพัด แต่วันนี้เค้าหายไปเอง
เค้าอ้างแค่ว่าอึดอัด อย่ามาถามได้ป่าว มันเรื่องส่วนตัวอะไรทำนองเนี่ยครับ ผมเครียดมาก
คือผมไม่เข้าใจอ่ะครับว่าผมทำเหมือนเดิมแต่ทำไมเค้าไม่พอใจ
ทั้งๆที่ผมทำทั้งหมดวันนี้คือสิ่งที่เค้าเคยทำกับผม และเป็นสิ่งที่เค้าอยากให้ผมเป็น
เค้ายอมแกทุกอย่างนะเว้ย อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย