คนเราทำผิดไม่รู้จักผิด แปลกดีนะครับ

เรื่องมีอยู่ว่า. เช้าวันอาทิตย์ อากาศกำลังดี ผมและแฟนเลยได้มีโอกาสไปซื้อ ซาลาเปา นพเก้า ข้างๆซอย ประดิพัทธิ์6  ขอบอกว่าอร่อยมากๆและถูกด้วย! หลังจากนั้นซื้อเสร็จ แฟนผมก็ถามว่า แถวนี้มีที่เที่ยวไหนใกล้ๆบ้าง ผมก็เลยค้นหาจากกูเกิลเมพ  จนเจอที่หมาย"ตลาดจตุจักร" หลังจากนั้นก็ขับรถออกไปวิ่งตรงไปเส้น กำแพงเพชร เพราะมันใกล้สุด ระหว่างที่ผมจอดรอเพราะรถติด ผมเห็นว่าฝั่งเลนขวาผมว่าง ก็เลยเปิดไฟขอทางขวา พร้อมกับมองกระจกข้าง ก็เห็นว่า ไม่มีรถวิ่งมา จากนั้นผมก็ค่อยๆยื่นหัวออกไป ทันใดนั้นมี มอไซด์ PCX 250 สีขาววิ่งมาจากไหนไม่รู้ ผมเลยเบรคกระทันหัน หลังจากนั้น ชายคนขับมอไซด์ก็จอดขวางหน้าผม พร้อมมองเหมือนไม่พอใจ  ผมก็เลยมองกลับ เพราะไม่กลัว (คือ ผมจะรอให้มันมาหาเรื่องก่อน) จนชายคนนั้นจอดมองอยู่พักนึง มันก็ยังกวนนะ ค่อยๆขับช้าๆ ขวางหน้ารถผม แล้วมันก็หยุดและมองหน้าอีก  คราวนี้ผมเริ่มไม่ไว้ใจ เลยหยิบ 11มม.เตรียมพร้อมเพราะ ดูท่าทางชายคนนั้น มันจะเข้ามาหาเรื่องผมแน่ๆ ระหว่างเหตุการณ์นี้รถก็เริ่มมากแล้ว สุดท้ายมันเข้ามาครับพร้อมกับมีดครับ (แต่ผมยังซ่อนปืนอยู่นะ) มันมาด่าๆบุพการี และก็ด่าแฟนผม  และท้าตีท้าต่อยผม แบบว่าหวังจะแทงผม จากนั้นผมก็เลยลงไป พร้อมกับให้แฟนถ่ายคลิปเหตุการณ์ไว้ ผมลงไปแค่ชักปืนขู่ มันรีบขึ้นรถขับหนีไป วิ่งไปตรงตลาดจตุจักร หลังจากนั้น ผมเลยไปแจ้งความกับตำรวจไว้ พร้อมหลักฐาน ผมล่ะงงมากเลย มันผิดนะที่มันวิ่งตัดหน้าผมแล้วก็ยังมาหาเรื่องเนี่ย มนุษย์เราก็แปลกดี ไม่รู้จักยอมรับตัวเองว่า ผิดหรือไม่ผิด  แต่ผมจำลักษณะได้ ใส่เสื้อยืดสีขาวล้วนๆ ใส่เสื้อคลุมสีดำหนังทับอีกที กางเกงขายาวสีครีม รองเท้าหนังสีดำ หมวกกันน๊อคสีดำ แว่นปรอทเขียว

*ผมไม่ต้องการดราม่านะครับ แต่จะเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เผื่อจะมีสุนัขที่มันทะเลาะกับผมเมื่อเช้าจะละอายแก่ใจบ้าง
** อาวุธที่ผมใช้ ถูกกฎหมายนะครับ มีทะเบียนพร้อม เอาไว้ใช้ในกีฬาซ้อมยิงปืน แต่ผมอาจจะพลาดไปจุดนี้เพราะ ผมต้องป้องกันตัวผมและแฟนผม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมทำและผมจะไม่ทำอีก
***ผมทำการแจ้งความไว้แล้ว ผมจะไม่วุ่นวายกับคุณและให้ทราบนิสัยในการขับรถซะบ้าง

ผมขอจบการเล่าแค่นี้ ขอบคุณที่ผ่านมาอ่านนะครับ