เพลงในวันที่ท้อ...

.....สักวันหนึ่งน้ำตาคงแห้งหาย ความอ้างว้างคงมลายหายไปสิ้น ความเดียวดายผ่านไปไม่ยลยิน ความถวิลฝังกลบลบมันไป.. ........ สักวันหนึ่งท้องฟ้าคงงามงด ความใสสด..เชื่อมั่นไม่หวั่นไหว พรุ่งนี้ยังมีหวัง

วสันต์คล้ายกลายเคลื่อนจวนเลื่อนลับ เหมันต์วนสลับกลับหวั่นไหว คนขี้หนาวร้าวรวดแสนปวดใจ จะหาใครร่วมหมอนนอนร่วมเตียง ติดป้ายแขวนข้างรั้วคงชัวร์กว่า หรือประกาศค้นหาด้วยเส้นเสียง ว่าใครหนอขอมาอยู่ร่วมเรียง

ถ้าเราไม่มีโอกาสลิ้มรสรสชาติความขมขื่นใดๆแล้วไฉนเลยจะรู้ว่าเมื่อพายุร้ายพัดผ่าน...แล้วเราไม่ได้ล้มหายตายจาก...จากแรงคลื่นลมไปไหน เราคงไม่รู้ว่าความทุกข์เหล่านั้นมีค่าดั่งครูที่สอนให้เราเข้มแข็ง ทั้งย

แรกรัก : ยิ่งคบยิ่งใกล้มั่นใจอ้ายเป็นคนดี ยามเจ็บยามช้ำชีวี น้องมีอ้ายคอยดึงไว้ เป็นพี่ยามท้อ เป็นพ่อยามน้องหวั่นไหว ยามเหนื่อยเฝ้าดูแลใจ 'อ้ายคือผู้ให้เรื่อยมา' ว่าซั่น ผ่านไป 10 ปี : อยู่กินนานไปจึ

พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญญบรรพต อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย ... ถ้าเราจะพูดกันไปเรื่องอื่นมันก็ห่างจากทุกข์ แท้ที่จริงคนเรานี้จิตใจเลื่อนลอยฟุ้งซ่าน ก็เพราะว่าสู้ความทุกข์ไม่ได้นี้เองนะ เหตุนั