ฤดูกาลที่แล้ว หากใครคิดจะยกเครดิตคนที่ทำให้หงส์บินสูง โดยยกเครดิตให้กุนชือตาหวานอย่าง BR เป็นผู้มีส่วนสำคัญที่สุดเหนือกว่าหลุย ซัวเรส สำหรับคนที่ชอบลิเวอร์พูลอย่างผมมองเป็นเรื่องตลก เพราะความเป็นจริงใน 6 นัดในฤดูกาลใหม่แสดงให้เห็นแล้วว่า "บอลระบบ"ของBR เป็นแค่ราคาคุย รูปเกมส์ป้ายบอลไปมา ยึกๆยักๆ เหมือนจะครองเกมส์แต่สุดท้ายก็หาชัยชนะไม่เจอ เป็นรูปแบบที่เห็นได้ชินตาในฤดูกาลนี้
ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น คำถามที่แฟนบอลบ้านๆไม่ได้เป็นกูรูผู้รู้ใดๆก็ตอบได้ เพราะไม่มี "ซัวเรส"
การเสียผู้เล่น
ตัวความหวังที่สำคัญที่สุดไปด้วยราคาที่สมน้ำสมเนื้อ ก็เป็นอะไรที่คนเชียร์ลิเวอร์พูลยอมรับได้
แต่การซื้อตัวผู้เล่นทดแทนที่
พร้อมจะเป็นภาระของเกมส์รุกเป็นอะไรที่คนเชียร์ลิเวอร์พูลบางคนอย่างผมรู้สึกอึดอัดใจ
บาโลเตรี่ หาประดูไม่เจอในพรีเมียร์ลีคมาแล้ว 20 นัด (รวมสมัยอยู่ซิตี้ด้วย) ซึ่งถ้านำสถิตินี้ไปจัดอันดับกับศูนย์หน้าที่ได้ชื่อว่า กาก จากทีมอื่นๆ บาโลคงมีชื่อติดอยู่หัวแถว
ความหวังที่1 ก็แย่ แถมความหวังที่ 2 อย่าง ริคกี้ แลมเบริต์ ก็ดูเหมือนจะได้โอกาศจาก BR อย่างจำกัด ไม่ต้องพูดถึง บอรินี่ ซึ่งโดนดองถูกจับใส่สนับตูดยาวข้างสนาม ทั้งๆรูปเกมส์ที่เล่นกับเอฟเวอร์ตัน หากยัดแลมเบิร์ตกับบอรินี่มาอยู่หน้าคู่ หน้าจะดูมีประโยชน์กว่าการมีศูนย์หน้าขี้เกียจเอาแต่ยืนเกาไข่รอบอลอย่าง บาโล
คนที่ดีแต่จะหาเรื่องทำตัวให้เด่นนอกสนามอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่คิดจะปรับตัวให้เข้ากับทีม คือนักเตะที่น่าผิดหวังมากกว่าการซื้อ แอนดี้ คาโรล สำหรับ BR และที่น่ารำคาญใจ คือนักเตะที่หาประโยชน์ไม่ได้อย่างนี้ กลับมีกองอวย ช่วยโปรโมตฝีเท้าอยู่ตลอดเวลาซะง้าน
ชาโก้ ก็เป็นขวัญใจพ่อยกแม่ยกคนหนึ่งแล้ว ที่พิสูจน์ว่าการอวยจากกองเชียร์ไม่สามารถยกระดับฝีเท้าขึ้นมาได้
บาโล ก็คงไม่ต่างกัน
ฤดูกาลนี้ หากหวังแค่ที่ 7-8 ก็คงพอทำได้อยู่ เพราะนักเตะตัวอื่นที่ซื้อมา ก็ถือว่าสอบผ่านตามความคาดหวังของแฟนบอล อย่าง 2 แบ๊คจากสเปน ทั้ง โมเรโน่ ,มากีโย่ เซนเตอร์อย่างลอฟเรน กองกลางอย่าง ลัลลน่า ส่วนชาน ต้องดูตอนหายเจ็บว่าจะเป็นยังไง แต่ที่สอบตกแน่ๆก็เห็นอยู่ 2 ตัว คือ บาโลเตรี่ กับ มาโควิช ซึ่งค่อนข้างแน่นอนแล้วว่า เป็นการเสียค่าโง่ราคาแพง ให้กับเบนฟิก้าและมิลาน
โดยเฉพาะ บาโล คือการจงใจที่จะโง่โดยตรงของ BR โดยแท้
ตั้งกะทู้เพราะรำคาญกองอวย ที่พยายามเชียร์จนเกินหน้าเกินตา
เมื่อซื้อตัวผิดพลาด ดันซื้อ"ภาระ"เข้ามาแทน"ความหวัง"1แต้ม ก็สมควรแล้ว
ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น คำถามที่แฟนบอลบ้านๆไม่ได้เป็นกูรูผู้รู้ใดๆก็ตอบได้ เพราะไม่มี "ซัวเรส"
การเสียผู้เล่นตัวความหวังที่สำคัญที่สุดไปด้วยราคาที่สมน้ำสมเนื้อ ก็เป็นอะไรที่คนเชียร์ลิเวอร์พูลยอมรับได้
แต่การซื้อตัวผู้เล่นทดแทนที่พร้อมจะเป็นภาระของเกมส์รุกเป็นอะไรที่คนเชียร์ลิเวอร์พูลบางคนอย่างผมรู้สึกอึดอัดใจ
บาโลเตรี่ หาประดูไม่เจอในพรีเมียร์ลีคมาแล้ว 20 นัด (รวมสมัยอยู่ซิตี้ด้วย) ซึ่งถ้านำสถิตินี้ไปจัดอันดับกับศูนย์หน้าที่ได้ชื่อว่า กาก จากทีมอื่นๆ บาโลคงมีชื่อติดอยู่หัวแถว
ความหวังที่1 ก็แย่ แถมความหวังที่ 2 อย่าง ริคกี้ แลมเบริต์ ก็ดูเหมือนจะได้โอกาศจาก BR อย่างจำกัด ไม่ต้องพูดถึง บอรินี่ ซึ่งโดนดองถูกจับใส่สนับตูดยาวข้างสนาม ทั้งๆรูปเกมส์ที่เล่นกับเอฟเวอร์ตัน หากยัดแลมเบิร์ตกับบอรินี่มาอยู่หน้าคู่ หน้าจะดูมีประโยชน์กว่าการมีศูนย์หน้าขี้เกียจเอาแต่ยืนเกาไข่รอบอลอย่าง บาโล
คนที่ดีแต่จะหาเรื่องทำตัวให้เด่นนอกสนามอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่คิดจะปรับตัวให้เข้ากับทีม คือนักเตะที่น่าผิดหวังมากกว่าการซื้อ แอนดี้ คาโรล สำหรับ BR และที่น่ารำคาญใจ คือนักเตะที่หาประโยชน์ไม่ได้อย่างนี้ กลับมีกองอวย ช่วยโปรโมตฝีเท้าอยู่ตลอดเวลาซะง้าน
ชาโก้ ก็เป็นขวัญใจพ่อยกแม่ยกคนหนึ่งแล้ว ที่พิสูจน์ว่าการอวยจากกองเชียร์ไม่สามารถยกระดับฝีเท้าขึ้นมาได้
บาโล ก็คงไม่ต่างกัน
ฤดูกาลนี้ หากหวังแค่ที่ 7-8 ก็คงพอทำได้อยู่ เพราะนักเตะตัวอื่นที่ซื้อมา ก็ถือว่าสอบผ่านตามความคาดหวังของแฟนบอล อย่าง 2 แบ๊คจากสเปน ทั้ง โมเรโน่ ,มากีโย่ เซนเตอร์อย่างลอฟเรน กองกลางอย่าง ลัลลน่า ส่วนชาน ต้องดูตอนหายเจ็บว่าจะเป็นยังไง แต่ที่สอบตกแน่ๆก็เห็นอยู่ 2 ตัว คือ บาโลเตรี่ กับ มาโควิช ซึ่งค่อนข้างแน่นอนแล้วว่า เป็นการเสียค่าโง่ราคาแพง ให้กับเบนฟิก้าและมิลาน
โดยเฉพาะ บาโล คือการจงใจที่จะโง่โดยตรงของ BR โดยแท้
ตั้งกะทู้เพราะรำคาญกองอวย ที่พยายามเชียร์จนเกินหน้าเกินตา