การกินเจ การให้สัจจะ การเจริญสติ

พอถึงเทศการกินเจ ก็จะมีการสนทนากัน ให้ความเห็นกันที่หลากหลายต่างทัศนะกัน บ้างก็ว่าจะเคร่งมากไปทำไม หรืออะไรอีกหลากหลายทัศนะ
ผมขอแบ่งปันทัศนะในการกินเจ ดังนี้ครับ
ผมกินเจ ผมมองว่าการกินเจคือการหยุดเบียดเบียนสัตว์ในช่วงเวลาหนึ่ง รวมถึงการรักษาศีล เป็นการให้สัจจะ และครองสติ ระลึกรู้อยู่เสมอในทุกขณะจิต ในการระวังการกินอาหารที่ไม่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์และอาหารต้องห้ามอื่นๆ ผมมองว่าเทียบได้กับการเดินจงกรมซึ่งต้องกำหนดรู้ทุกย่างก้าว หรือการกำหนดลมหายใจ หรือ การปฏิบัติอีกหลายๆอย่างในทางพุทธเถรวาท ถือเป็นการเจริญสติเช่นเดียวกันละเปล่าครับ

ยกตัวอย่าง
การที่จะบอกว่าจะเคร่งอะไรหนักหนา กินกินไปเถอะ เช่นนี้ จะเทียบได้กับว่า จะกำหนดรู้อะไรกันหนักหนา ยกส้นหนอ ยกหนอ ย่างหนอ ลงหนอ ถูกหนอ และกดหนอ เดินๆไปเถอะ เช่นนี้ต่างกันหรือไม่ครับ

หาก tag ผิดหมวดหมู่ต้องขอคำแนะนำด้วยนะครับ