'อดุล จันทรศักดิ์' ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ฝากกำลังใจมาให้นักวอลเลย์หญิงทีมชาติไทยทุกคนด้วยบทกวีนี้ค่ะ
จากคอลัมน์ 'กวีลีลา' ของนิตยสารออล แม็กกาซีน ค่ะ ^^
กำลังใจ
เธอกำลังจะไปสู่อินชอนเกมส์
มหกรรมอันข้นเข้มคอยเธออยู่
เธอจะต้องต่อตี ต้องพันตู
ไปต่อสู้ ด้วยศักดิ์นักกีฬา
เธอกำลังจะไปสร้างประวัติศาสตร์
สู้กับมหาอำนาจโดยถ้วนหน้า
การตบ ตี แต้มต่อแต้ม ตาต่อตา
เธอเชื่อว่า ศึกครั้งนี้จะมีชัย
ด้วยเธอเล่นเป็นทีมอย่างอดทน
เป็นหนึ่งเดียว โดยทุกคนที่เคลื่อนไหว
ให้คนดูรู้สึกระทึกใจ
ก่อนเธอจบเกมได้ด้วยปรีดา
ด้วยเธอผ่านการเคี่ยวกรำจนฉกาจ
ด้วยเลือดเนื้อ จนเหงื่อหยาดอยู่เต็มหน้า
ชัยชนะที่เธอสร้างศรัทธา
จะได้มาโดยง่ายนั้นไม่มี
จึงเป็นเกียรติยศอันงดงาม
สง่าสนาม ขณะเธอทำหน้าที่
จะรุกรับก็ราววีรสตรี
อวดศักดิ์ศรีผู้ติดธงไตรรงค์ไทย
เธอแบกเกียรติศักดิ์ของนักสู้
ไปสำแดงให้โลกรู้ ไผเป็นไผ
นอกเหนือจากฝีมือก็คือใจ
แล่นเข้าใส่เต็มแรงโลดทะยาน
เธอยังยิ้ม – ยามเพื่อนเธอเล่นพลาด
ต่างคำปลอบ และประกาศความแกร่งกร้าน
ยิ้มแล้วแตะมือกัน บอกอาการ
ไม่สะท้าน สะทกท้อ เมื่อต่อตี
ทุกสนาม ทั้งนอกและในบ้าน
เธอทุกคน คือตำนานในทุกที่
ร่วมกันสู้ – สร้างเสน่ห์ทุกเวที
เป็นภาพลักษณ์เช่นนี้มายาวนาน…
จากเรี่ยวแรงเลือดเนื้อและเหงื่อหยาด
เธอทั้งทีมร่วมประกาศโดยกล้าหาญ
ทั้งการเล่นที่งดงาม ทั้งทีมงาน
ซึ่งร่วมสอดประสาน สร้างศรัทธา
ฉันคือผู้ติดตามความเคลื่อนไหว
รับรู้ในความเหนื่อยว่าหนักหนา
ความภูมิใจฉายช่วงในดวงตา
ซึ่งเกินกว่าจะเอ่ยอ้างได้ดังใจ
เธอกำลังจะไปสู่อินชอนเกมส์
มหกรรมอันข้นเข้มครั้งยิ่งใหญ่
บทกวีนี้ต่างกำลังใจ
มอบทีมวอลเล่ย์บอลไทย เธอทั้งทีม...
อดุล จันทรศักดิ์
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
:: เก็บมาฝาก :: บทกวี 'กำลังใจ' แด่นักวอลเลย์หญิงทีมชาติไทย จาก อดุล จันทรศักดิ์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ฝากกำลังใจมาให้นักวอลเลย์หญิงทีมชาติไทยทุกคนด้วยบทกวีนี้ค่ะ
จากคอลัมน์ 'กวีลีลา' ของนิตยสารออล แม็กกาซีน ค่ะ ^^
เธอกำลังจะไปสู่อินชอนเกมส์
มหกรรมอันข้นเข้มคอยเธออยู่
เธอจะต้องต่อตี ต้องพันตู
ไปต่อสู้ ด้วยศักดิ์นักกีฬา
เธอกำลังจะไปสร้างประวัติศาสตร์
สู้กับมหาอำนาจโดยถ้วนหน้า
การตบ ตี แต้มต่อแต้ม ตาต่อตา
เธอเชื่อว่า ศึกครั้งนี้จะมีชัย
ด้วยเธอเล่นเป็นทีมอย่างอดทน
เป็นหนึ่งเดียว โดยทุกคนที่เคลื่อนไหว
ให้คนดูรู้สึกระทึกใจ
ก่อนเธอจบเกมได้ด้วยปรีดา
ด้วยเธอผ่านการเคี่ยวกรำจนฉกาจ
ด้วยเลือดเนื้อ จนเหงื่อหยาดอยู่เต็มหน้า
ชัยชนะที่เธอสร้างศรัทธา
จะได้มาโดยง่ายนั้นไม่มี
จึงเป็นเกียรติยศอันงดงาม
สง่าสนาม ขณะเธอทำหน้าที่
จะรุกรับก็ราววีรสตรี
อวดศักดิ์ศรีผู้ติดธงไตรรงค์ไทย
เธอแบกเกียรติศักดิ์ของนักสู้
ไปสำแดงให้โลกรู้ ไผเป็นไผ
นอกเหนือจากฝีมือก็คือใจ
แล่นเข้าใส่เต็มแรงโลดทะยาน
เธอยังยิ้ม – ยามเพื่อนเธอเล่นพลาด
ต่างคำปลอบ และประกาศความแกร่งกร้าน
ยิ้มแล้วแตะมือกัน บอกอาการ
ไม่สะท้าน สะทกท้อ เมื่อต่อตี
ทุกสนาม ทั้งนอกและในบ้าน
เธอทุกคน คือตำนานในทุกที่
ร่วมกันสู้ – สร้างเสน่ห์ทุกเวที
เป็นภาพลักษณ์เช่นนี้มายาวนาน…
จากเรี่ยวแรงเลือดเนื้อและเหงื่อหยาด
เธอทั้งทีมร่วมประกาศโดยกล้าหาญ
ทั้งการเล่นที่งดงาม ทั้งทีมงาน
ซึ่งร่วมสอดประสาน สร้างศรัทธา
ฉันคือผู้ติดตามความเคลื่อนไหว
รับรู้ในความเหนื่อยว่าหนักหนา
ความภูมิใจฉายช่วงในดวงตา
ซึ่งเกินกว่าจะเอ่ยอ้างได้ดังใจ
เธอกำลังจะไปสู่อินชอนเกมส์
มหกรรมอันข้นเข้มครั้งยิ่งใหญ่
บทกวีนี้ต่างกำลังใจ
มอบทีมวอลเล่ย์บอลไทย เธอทั้งทีม...
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์