[เรื่องเล่า] ชีวิตหมาหมา

***สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าเหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์จริง เพียงแค่สมมุติความคิดในส่วนของน้องหมาเองเท่านั้นเพราะ เราคิดว่าเค้าเองคงต้องรู้สึกแบบนั้น***


วันนึงหลังจากที่เราคลอดออกมาได้ไม่ถึงเดือน เจ้านายเราก็ได้ขายเราให้กับนักศึกษาคนนึง เราคิดว่า..
"เค้าเป็นแม่เรา เค้าต้องดูแลเราดีมากๆแน่เลย"
เราอยู่กับแม่บีได้สามวันก็มีป้าใส่แว่นคนนึงเดินมาเคาะประตูบ้านเรา พร้อมกับมองเราด้วยความรังเกลียดเค้าพูดกับแม่บีว่า.. "น้อง ป้าไม่อนุญาตให้เลี้ยงหมานะ น้องต้องเอาไปไว้ที่อื่น ไม่งั้นก็ย้ายออกไปเลย"


เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูหน้าแม่บีเครียดมาก เราเลยพยายามทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ด้วยการเข้าไปปลอบ แม่บีโทรศัพท์คุยกับใครสักคนนึง..
"เค้าไม่ให้เราเลี้ยงหมาว่ะ เราไม่อยากมีปัญหา ประกาศขายหมาให้เราหน่อยสิ" แม่บีจะขายหนูหรอ..


ตอนเย็นวันนั้นแม่บีเก็บของเล่นกับของต่างๆ ของเราใส่ตะกร้าพาเราไปหาพี่คนนึง น่ารักมากๆ พี่คนนี้ดูท่าทางใจดีแถมมีกลิ่นพี่ตัวใหญ่ใจดีตัวนึงติดมาด้วยแหะ เราก็แค่คิดว่า.. "เราอยู่กับพี่คนนี้เราต้องมีความสุขมากแน่ๆ เลย"

"หาคนซื้อหมาให้กูได้ยัง"แม่บีถาม
"ยังว่ะ แต่ประกาศลงไปแระนะ"พี่คนสวยบอก
"กูฝากหมาไว้กับก่อนแระกัน ถ้ามีคนติดต่อมาก็บอกกูด้วย ป้าที่หอกูไม่ให้เลี้ยงว่ะ"แม่บีบอก แล้วแม่บีก็กลับไปทิ้งหนูไว้กับพี่คนสวย โดยที่หนูไม่รู้เลยว่า ชีวิตหนูจะเจออะไรหลังจากนี้..


***ถ้าเขียนผิดพลาดอะไรยินดีรับคำติชมนะคะ เพิ่งเขียนเล่าเรื่องครั้งแรก แถมเพิ่งหัดเล่นอีกต่างหาก เอาประสบการณ์ที่เจอกับตัวมาเขียนเลย ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ***


***ขออนุญาตติดแท็กช่วยเหลือสัตว์นะคะ เพราะเชื่อว่าเคสนี้คงมีอีกเยอะมาก คล้ายๆ กับปัญหาสัตว์เลี้ยงโดนทิ้งนะค่ะ***