คิดอย่างไรกับ"เพื่อน(?)"แบบนี้คะ

สวัสดีค่ะ คือจะมาเล่าเกี่ยวกับชีวิตของตัวเองชีวิตในช่วงม.ปลาย
เป็นเหตุการณ์ที่เจอมากับตัว ด้วยความที่อึดอัด และอยากรู้ว่าควทำอย่างไรต่อไปเลยเข้ามาแลกเปลี่ยนและขอความเห็นจากเพื่อนชาวพันทิปค่ะ
เรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ เป็นเพื่อนกันช่วงม.4 ปัจจุบันอยู่ ม.5 ค่ะ(อยู่ในช่วงอึดอัด) เพื่อนเราคนนึงค่ะ ขอใช้นามสมมตินะคะ เพื่อนเราชื่อพรค่ะ พรเป็นคนตรงๆพูดอะไรตามใจคิด(ลูกคนเดยวค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นรู้ทุกคนรึป่าวนะคะ ไม่ได้เหมารวมนะคะอย่าว่ากันน้าา) พรนิสัยเอาแต่ใจช่วงม.4ผ่านมาได้ปีนึงนิสัยใจคอก็คุยกันได้ แต่พอขึ้นม.5 เราเริ่มแอคทีฟตัวเองเรียนพิเศษ+ขยันมากขึ้น เวลาสอบก็ได้คะแนนดีอยู่ (ไม่ได้โม้นะคะ55) มีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเยอะแยะมากค่ะที่ทำให้เราน้อยใจ บางทีถึงขั้นแอบร้องไห้ คือมีอยู่ครั้งนึงค่ะเป็นเหตุการณ์แรกๆเลยมั้งคะที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดกับพร คือวันนั้นการบ้านเยอะมากค่ะ เรากลับบ้านรีกลับมาทำการบ้านอยากเร่งด่วน ทำเสร็จก็ดึกแล้วล่ะค่ะประมาณสี่ทุ่มได้ เราทำเสร็จก็สลบไปเลยค่ะ สักพักเราได้ยินเสียงไลน์เข้ามาค่ะ ดังหลายรอบมากๆตอนนั้นเป็นเวลาจะเที่ยงคืนแล้วค่ะ พรทักมาด่าเราแรงอยู่ค่ะ พูดประมาว่าทำไมไม่ส่งงานมาให้ดูอย่างนู้นอย่างนี้ เป็นอะไรตายแล้วหรอ คือเราเงิบบบไปเลยค่ะ แบบคือเราหลับไปแล้ว เราก็บอกกับพรไปตามตรง เช้ามาพรก็เหวี่ยงใส่เราแหลกเลยค่ะ เราก็ขอโทษไป คือจะบอกว่าก่อนหน้านั้นพรไม่ได้บอกเราให้ส่งการบ้านไปให้ดูเลยนะคะ คือทักมาตอนเที่ยงคืนแล้วคือแบบ... เหตุการณ์ต่อมาค่ะคืนนั้นเป็นคืนที่ต้องอ่านชีวะค่ะเพื่อไปสอบพรุ่งนี้ พรทักมาว่าทำไมเงียบไป ซุ่มหรอสั..(พอจะเดาได้นะคะ)อ่านไม่บอกกันเลย เราก็บอกว่าเปล่า คือเราถามหน่อยนะคะไอ่การอ่านหนังสือเพื่อสอบในวันต่อไปมันคือความรับผิดชอบของตัวเองไม่ใช่หรอคะ(รึเราเข้าใจผิด เราเห็นแก่ตัวหรอคะถึงจะต้องด่าเราด้วย) เหตุการ์ณต่อมาค่ะ ในตอนเช้าเราเดินเข้าโรงเรียนมาค่ะ คือเราไม่ได้เิดเสียงโทรศัพท์ไว้นะคะ พรโทรมาค่ะแต่เราไม่รู้เรื่องมารู้อีกทีก็ตอนที่พรเดินเข้ามาในห้องแล้วด่าเราแหลกเลยค่ะ ปะมาณว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์สั.. เหี้... ค....(ประมาณนี้ค่ะ) คือเงิบค่ะจุดนั้น เหตุการณ์ต่อไปค่ะ คือเป็นวันที่มีการบ้านส่งค่ะ เราบอกพรแล้วนะคะว่าให้รีบส่ง เพราะครูเค้าเรียกตรวจจะเอาคะแนน พรก็บอกว่าเดี๋ยวส่งๆ แล้วทีนี้เราถือสมุดไว้กับมือ แล้วเพื่อนอีกคนก็ถามว่าจะส่งมั้ยเราก็บอกไปว่าส่งๆ เพื่อนก็หยิบสมุดเราไป พอช่วงเย็นๆพรเดินมาด่าเราเลยค่ะ ทำไมส่งไม่รู้จักบอกว่าจะส่งงานด่าอีกค่ะสารพัด คือเราแบบ.. มีอยู่ครั้งนึงนะคะ หลายครั้งด้วยแหล่ะ พรส่งการบ้านก่อนเราก็ไม่มายน์นะคะ เราก็รบทำของเราให้เสร็จแล้วีบส่ง ไม่เคยว่าสักครั้ง แล้วคือเราไม่เข้าใจทำไมต้องว่าเราด้วย อีกเหตุการณ์ที่จี้ดเช่นกันค่ะวันนั้นเป็นวันที่ต้องรีบกลับไปอ่านหนังสือเพื่อจะสอบวันต่อไปค่ะ เราก็เดินกลับบ้านปกติค่ะพรก็เดินอยู่ใกล้เราๆแล้วพรก็หันไปคุยกับเบน(เพื่อนอีกคนค่ะ)คุยกันเหมือนจงใจให้ได้ยินค่ะ ประมาณว่า พรพูดว่า:เห้ยๆแกคิดว่าจะมีใครอ่านหนังสือสอบป้ะว้าา เบน:ก็ไม่แน่นะคนข้างแกอ่ะพร คงซุ่มละมั้ง แล้วก้มองเาแบบเหยียดๆ ประมาณนี้ค่ะ คือแขวะอ่ะค่ะ แขวะได้ยินเต็มสองรูหูแล้วคือเราหน้าชาเลยค่ะไม่คิดว่าจะพูดกันแบบนี้ เวลาเรามอะไรเราติวให้เขานะคะเวลาเขาสงสัยอะไรเราตอบทุกอย่างค่ะไม่เคยหมกเม็ดอะไรเลยเราว่าเราดีกับเขานะคะ เจอเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้งมากค่ะ บางทีก็ใช้เราทำนู้นทำนี้ ไม่พอใจก็ด่าก็ว่า เราอึดอัด อึดอัดจนอยากร้องไห้ มันมีเยอะกว่านี้อีกนะคะ ถ้าให้เล่าคงไม่หมดค่ะ555
สุดท้ายนี้ตามหัวข้อเลยค่ะ คิดอย่างไรกับเพื่อนแบบน้กันคะ? แล้วเราควรทำยังไงต่อไปดีคะ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่