ผมคบกับผู้หญิงคนนึงซึ่งเขาอายุห่างกับผม10ปีผมเจอเขาในfacebookเราคุยกันทุกวันผมก็เริ่มขอไลน์เริ่มโทรคุยกัน
ขอจีบเขาตอนแรกเขาก็ยังไม่ตกลกหลอกแต่คุยกันบ่อยขึ้นเค้าก็บอกกะผมว่าลองคบกันมั้ยแต่คบแค่10วันนะ
ถ้าไปด้วยกันไม่ได้ก็ไห้จบลงแค่10วันผมก็ตอบตกลงไปหลังจากนั้นเราก็เริ่มนัดเจอกันกินข้าวดูหนังเริ่มเจอกันบ่อยขึ้น
ผมบอกเลยว่ามันเป็ยช่วงเวลาที่มีความสุขมาก เราก็คบกันได้จนเลย10วันมา ตอนคบกันก็มีทะเลาะกันบ้างงอลกันบ้างบางครั้งถึงกับเลิกกันเลยก็มี
แต่ผมก็ง้อเขามาตลอด (ต้องบอกก่อนนะครับเขาเป็นคนสวยเป็นคนเฟรนลี่เข้ากะคนง่ายเลยมีหนุ่มๆมาชอบมาจีบและเขาทำงานทั้งกลางวันกลางคืนก็คงเป็นธรรมดาที่จะมีคนมาจีบ) แต่ผมก็ไว้ใจเขามาตลอด แต่ผมก็ต้องบอกนะครับผมเป็นคนเจ้าชู้มาก
แต่ตอนคบกะเขาผมเลิกคุยทุกคนโทรศัพท์ก็ไม่เคยปิดบังให้เขาเช็คดูตลอด แต่เวลาผ่านไปเราคบกันไกล้จะคบ1ปี
ก็มีผู้ชายคนนึงเขามาคุยเขามาจีบเขา ผมก็ถามนะว่าเป็นไรกันเขาตอบว่าเป็นลูกค้าคุยกันแบบพี่น้องไม่มีอะไร ผมก็ไว้ใจอีกไม่คิดอะไร
แต่มันเริ่มหนักขึ้นเพราะมีนัดกินข้าวกันดูหนังกัน ปกติวันเสาร์อาทิตย์ผมกะเขาจะได้เจอกันได้อยู่ด้วยกัน แต่หลังไม่ค่อยได้เจอ
บางครั้งผมไลน์ไปก็ไม่ตอบ พอตอบก็ถามเขานะว่าหายไปไหนมา เขาก็ตอบไปกินข้าวกะพี่มาไปไหว้พระกะพี่มา
เขาเริ่มเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ผมก็เลยสงสัยว่าเขากะพี่คนนั้นเป็นอะไรกัน ผมก็แอบเข้าไลน์เขาในคอมดู
ซึ้งข้อความในแชทนั้นทำร้ายจิตใจผมมาก มีตั้งคิดถึงจัง กินไรยัง กับบ้านดีๆนะ มีส่งรูปหากันเลาไปเที่ยวนู้นนี้นั้น
แต่กับผมตั้งแต่คบกันมา10เดือนนับครั้งได้เลยว่าถามผมกินข้าวยัง ทำไรอยู่ น้อยมากและคำว่าคิดถึงนิยิ่งแทบจะไม่มี
ผมทนเห็นเขาคุยกันแบบนี้มาจะ2เดือนแล้วแต่ผมไม่พูดเพราะไม่อยากทะเลาะกัน แต่บางครั้งผมก็แกล้งๆถามเขา
เขาก็จะบอกว่าถามทำไมนักหนารำคาญ แต่ผมก็เขาใจเขานะครับที่เขาคุยเพราะพี่คนนั้นมีตังมีรถมีทุกอย่างพร้อม
แต่ผมไม่มีอะไรเลย เขาเคยบอกกะผมว่าเขาอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้อยากแต่งงานอยากมีคนที่ดูและเขาได้
ผมควรปล่อยเขาไปหรือยังไงครับเพราะผมรักเขามากและไม่เคยรักใครมากขนาดนี้
เอาไงดีกับความรักครั้งนี้
ขอจีบเขาตอนแรกเขาก็ยังไม่ตกลกหลอกแต่คุยกันบ่อยขึ้นเค้าก็บอกกะผมว่าลองคบกันมั้ยแต่คบแค่10วันนะ
ถ้าไปด้วยกันไม่ได้ก็ไห้จบลงแค่10วันผมก็ตอบตกลงไปหลังจากนั้นเราก็เริ่มนัดเจอกันกินข้าวดูหนังเริ่มเจอกันบ่อยขึ้น
ผมบอกเลยว่ามันเป็ยช่วงเวลาที่มีความสุขมาก เราก็คบกันได้จนเลย10วันมา ตอนคบกันก็มีทะเลาะกันบ้างงอลกันบ้างบางครั้งถึงกับเลิกกันเลยก็มี
แต่ผมก็ง้อเขามาตลอด (ต้องบอกก่อนนะครับเขาเป็นคนสวยเป็นคนเฟรนลี่เข้ากะคนง่ายเลยมีหนุ่มๆมาชอบมาจีบและเขาทำงานทั้งกลางวันกลางคืนก็คงเป็นธรรมดาที่จะมีคนมาจีบ) แต่ผมก็ไว้ใจเขามาตลอด แต่ผมก็ต้องบอกนะครับผมเป็นคนเจ้าชู้มาก
แต่ตอนคบกะเขาผมเลิกคุยทุกคนโทรศัพท์ก็ไม่เคยปิดบังให้เขาเช็คดูตลอด แต่เวลาผ่านไปเราคบกันไกล้จะคบ1ปี
ก็มีผู้ชายคนนึงเขามาคุยเขามาจีบเขา ผมก็ถามนะว่าเป็นไรกันเขาตอบว่าเป็นลูกค้าคุยกันแบบพี่น้องไม่มีอะไร ผมก็ไว้ใจอีกไม่คิดอะไร
แต่มันเริ่มหนักขึ้นเพราะมีนัดกินข้าวกันดูหนังกัน ปกติวันเสาร์อาทิตย์ผมกะเขาจะได้เจอกันได้อยู่ด้วยกัน แต่หลังไม่ค่อยได้เจอ
บางครั้งผมไลน์ไปก็ไม่ตอบ พอตอบก็ถามเขานะว่าหายไปไหนมา เขาก็ตอบไปกินข้าวกะพี่มาไปไหว้พระกะพี่มา
เขาเริ่มเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ผมก็เลยสงสัยว่าเขากะพี่คนนั้นเป็นอะไรกัน ผมก็แอบเข้าไลน์เขาในคอมดู
ซึ้งข้อความในแชทนั้นทำร้ายจิตใจผมมาก มีตั้งคิดถึงจัง กินไรยัง กับบ้านดีๆนะ มีส่งรูปหากันเลาไปเที่ยวนู้นนี้นั้น
แต่กับผมตั้งแต่คบกันมา10เดือนนับครั้งได้เลยว่าถามผมกินข้าวยัง ทำไรอยู่ น้อยมากและคำว่าคิดถึงนิยิ่งแทบจะไม่มี
ผมทนเห็นเขาคุยกันแบบนี้มาจะ2เดือนแล้วแต่ผมไม่พูดเพราะไม่อยากทะเลาะกัน แต่บางครั้งผมก็แกล้งๆถามเขา
เขาก็จะบอกว่าถามทำไมนักหนารำคาญ แต่ผมก็เขาใจเขานะครับที่เขาคุยเพราะพี่คนนั้นมีตังมีรถมีทุกอย่างพร้อม
แต่ผมไม่มีอะไรเลย เขาเคยบอกกะผมว่าเขาอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้อยากแต่งงานอยากมีคนที่ดูและเขาได้
ผมควรปล่อยเขาไปหรือยังไงครับเพราะผมรักเขามากและไม่เคยรักใครมากขนาดนี้