รู้สึกว่าตัวเองอ่อนไหวง่ายขึ้นหลังจากหันมาสนใจธรรมะ

แบบนี้แสดงว่าเป็นผลของการปฏิบัติที่ออกนอกทางหรือเปล่าค่ะ

ก่อนหน้านี้เป็นคนที่อ่อนไหวหรือซาบซึ้งใจอะไรยาก
แต่หลังจากหันมาสนใจธรรมะ ปฏิบัติธรรมซักระยะ รู้สึกตัวเองอ่อนไหวง่ายขึ้น ซาบซึ้งใจง่ายขึ้น
อย่างเช่น วันก่อนไปร่วมงานหมั้นคนรู้จัก ที่เป็นคนดีมาก ก็ปลาบปลื้มไปกับครอบครัวเค้าด้วย

ตอนแรกแอบคิดว่าการเปลี่ยนแปลงแบบนี้คงหมายความว่าเราจิตใจอ่อนโยนขึ้น
แต่นึกอีกทีถ้าเราปฏิบัติได้ถูกทาง จิตใจควรจะเข็มแข็งขึ้นจากการอบรมจิตใจ และไม่ควรจะเกิดการปรุงแต่งแบบนี้หรือเปล่าค่ะ
รบกวนขอคำชี้แนะเพิ่มเติมด้วยค่ะ

ปล. จขกท ยังเป็นมือใหม่หัดภาวนานะคะ เริ่มจริงๆจังๆเมื่อต้นปี แต่ก็ปฏิบัติกระท่อนกระแท่นช่วง 3-4 เดือนที่ผ่านมา
ขอบคุณทุก คห ล่วงหน้าค่ะ