มันเป็นเรื่องบังเอิญในคืนนึงที่ผมกำลังทำงานอยู่ พอดีเบื่อๆคิดไม่ออกก็เลยกดเข้ามาดูในพันทิป ดูห้องมาบุญครอง บลู สยาม ดูไปเรื่อยเฉื่อย
จนมาเจอกระทู้นึงก็อ่านๆไปเจอคำตอบนึงที่ผมคิดว่า เฮ่ย...ดีอะ ผู้หญิงคนนี้มองโลกกว้างดี ผมเลยหลังไมค์ไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นครับ
ตอนแรกก็กะว่าคุณอายุเท่าไรทำไมมองโลกได้ดีมากเลย สรุปอายุน้อยกว่าผม 3 ปี ก็คุยๆกันไปคุยมาดันกลายเป้นเรื่องซีรี่เกาหลีเมื่อไรก็ไม่รู้
จากนั้นหลังไมค์เปลี่ยนเป็นไลน์ ก็คุยกันเรื่องเรื่อยๆเปื่อยๆ รับฟังปัญหาเขาบ้างอะไรบ้าง ระบายให้เขาฟังบ้าง ผ่านมา2เดือน
เมื่อคืนวันศุกร์เขาก็ไลน์มาบอกว่า เนี่ยอาทิตย์ว่างใหม อยากได้กระเป๋าใหม่ ไปเดินเป็นเพื่อนหน่อยสิ
ผมก็บอกว่าไปสิแทบไม่ต้องคิด เขาก็บอกว่างั้น 11 โมงเจอกันตรงนี้ๆๆนะ โอเคผมก็ไปผมก็เริ่มกังวลละตามประสาคนหน้าตาไม่ดี
ที่จะต้องไปเจอคนที่หน้าตาดูดี เขาจะมองผมยังไงนะ เดินๆไปเจอผมเขาจะวิ่งหนีเลยรึเปล่า ??? 5555
วันนี้ 11 โมงผมก็เลยไปตามนัดพอเจอตัวจริงเท่านั้นละ!!.......
หน้าตาสวยกว่าในรูปเยอะ ในรูปที่พันทิปและในไลน์นี่แบบว่าคนละเรื่องเลยแล้วแต่งตัวแบบบ้านๆแต่ดูดีมาก คาดผมสีขาวๆมาอันนึง
แต่งหน้าบางๆ เอาจริงๆผมเดินผ่านเธอไปละจำไม่ได้แต่เธอก็วิ่งมาตีหลัง ตะโกนพี่......!! จำ...ไม่ได้เหรอเดินผ่านเฉยเลยนะ จากนั้นผมก็ทักทายตามประสาคนที่พึ่งเคยเจอกันเราก็เดินไปกินข้าวกันก่อนเพราะเธอบอกว่ายังไม่ได้กินอะไรเลย เลยแวะกินฟาสฟู้ดแห่งนึง ผมก็จะจ่ายเงินตามแบบเจอกันครั้งแรกอะนะ เธอก็ไม่เอา ต้องหาหาร ผมก็แบบ.....อืมอยากหารก็แล้วแต่ก็หารแบบว่าของ 450 เธอบอกมาว่าหาร 225 บาทผมก็บอกไม่เอางั้นเอามา 200 พอเธอก็ทำหน้านิดนึงแต่ก็ยอมที่ให้ 200 เธอจะซื้อของอะไรเธอก็จ่ายเงินเธอเองหมด พอมีช่วงนึงกำลังจะไปกันอีกทีนึง ผมซื้อตั๋วให้โอเค เธอไม่บ่นเธอยอมรับตั๋วไปโดยดี พอถึงที่นั้นเราก็เดินๆเล่นพักนึงเราก็กินน้ำปั่นในร้านแห่งนึงกับขนมปังกันคือร้อนอะ[ที่ชวนเพราะเธอดูเดินแล้วเหงื่อแตกมากกลัวจะเป็นลมไปซะก่อน] เธอก็เหมือนเดิมบอกว่า หาร ห้ามเลี้ยง ผมก็ไม่ว่าอะไรตามใจละกัน ผมก็ไม่อยากไปขัดความคิดเธอ
ตอนที่นั้งในร้านเธอถามผมว่า พี่....ผิดหวังใหมที่...ไม่ได้สวยเหมือนในภาพ ผมก็บอกว่าไม่นะตัวจริงสวยกว่าในภาพอีก
ผมก็เลยย้อนถามว่าแล้ว....ผิดหวังกับผมรึเปล่า เธอก็บอกไม่นิทำไมต้องผิดหวังละ?? พี่ก็พี่คนเดียวกับในไลน์ที่คุยมาสองเดือน
ตัวจริงก็เหมือนในภาพ นิสัยจริงๆก็เหมือนที่คุยไม่ผิดหวังเลย
เราก็เดินเล่นถึงเย็น ก็ได้ของไปคนละชิ้นแล้วก่อนที่จะส่งเธอขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน [เธอบ้านอยุ่สะพานควาย ผมอยุ่ลาดพร้าว ผมเลยนั้งรถเมล์กลับได้เพราะใกล้ๆแต่เธอนั้งbts ไปลงสะพานควายเพราะรถบนถนนเริ่มติดมาก] ตอนกลับสิ่งที่ผมประหลาดใจสุด เธอบอกว่าขอเบอร์หน่อย เผื่อมาเดินเล่นจะได้โทรชวนบ้าง ผมก็ให้ไปเธอก็ยิงมา เธอก็บอกว่างั้นบ๊ายบายนะ
ความรู้สึกผมนะคือชอบเลยอะ ถึงปกติผมจะชอบผู้หญิงผิวแทนตัวอวบๆก็เหอะแต่คนนี้ใช่มากๆนิสัยเธอสมวัยอะคุยอะไรก็คุยกันรู้เรื่อง
เธอดูเป็นกันเองมากและดูสนิทกันมากแบบผิดปกติทั้งๆที่เคยเจอกันครั้งแรก ไม่มีอาการเขิลอะไรเลย
อาจจะเพราะงานที่ใกล้เคียงกันคือเอาจริงๆผมมองข้ามหน้าตาไปละเพราะว่าผมดูภาพเดิมๆในไลน์มา 2 เดือน
ขนาดในไลน์หน้าตาธรรมดาต่างจากตัวจริงผมยังแอบคิดไปแล้วเลย
คือวันนี้บอกตรงๆว่าผมไม่ได้เอาใจใส่มากเป็นพิเศษเลยนะทุกๆอย่างที่ผมแสดงออกไปนั้นเป็นตัวตนของผมเองทั้งหมดเพราะผมมันไม่มีช่วงโปร
เพราะผมไม่อยากได้ยินคำว่า"ผมเปลี่ยนไปจากวันแรก"และผมก็ไม่ได้อยากคิดไปเองด้วยว่าครั้งนี้จะเป็นการเริ่มต้นของผมกับเขา
ทิ้งท้ายถึงเธอคนนั้นที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ไม่ได้อยากจะบอกว่าผมไปเดทกับใครหรือประกาศให้โลกรู้ว่าผมไปเดทมา
แต่ผมคิดเผื่อว่า " ถ้าคุณเปิดโอกาศให้เราได้รู้จักกันมากขึ้นและได้ศึกษากันบ้าง ผมจะกลับมาเอากระทู้นี้ไปใส่ในพรีเซ้นงานแต่งงาน"
**ยังไม่รู้นะว่าตอน 2 จะมีเมื่อไรแล้วแต่วาสนาละกัน
วันนี้แอบไปเดทกับสมาชิกคนนึงที่เจอกันในห้องสยามเลยมาเล่าให้ฟัง ตอน[1]
จนมาเจอกระทู้นึงก็อ่านๆไปเจอคำตอบนึงที่ผมคิดว่า เฮ่ย...ดีอะ ผู้หญิงคนนี้มองโลกกว้างดี ผมเลยหลังไมค์ไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นครับ
ตอนแรกก็กะว่าคุณอายุเท่าไรทำไมมองโลกได้ดีมากเลย สรุปอายุน้อยกว่าผม 3 ปี ก็คุยๆกันไปคุยมาดันกลายเป้นเรื่องซีรี่เกาหลีเมื่อไรก็ไม่รู้
จากนั้นหลังไมค์เปลี่ยนเป็นไลน์ ก็คุยกันเรื่องเรื่อยๆเปื่อยๆ รับฟังปัญหาเขาบ้างอะไรบ้าง ระบายให้เขาฟังบ้าง ผ่านมา2เดือน
เมื่อคืนวันศุกร์เขาก็ไลน์มาบอกว่า เนี่ยอาทิตย์ว่างใหม อยากได้กระเป๋าใหม่ ไปเดินเป็นเพื่อนหน่อยสิ
ผมก็บอกว่าไปสิแทบไม่ต้องคิด เขาก็บอกว่างั้น 11 โมงเจอกันตรงนี้ๆๆนะ โอเคผมก็ไปผมก็เริ่มกังวลละตามประสาคนหน้าตาไม่ดี
ที่จะต้องไปเจอคนที่หน้าตาดูดี เขาจะมองผมยังไงนะ เดินๆไปเจอผมเขาจะวิ่งหนีเลยรึเปล่า ??? 5555
วันนี้ 11 โมงผมก็เลยไปตามนัดพอเจอตัวจริงเท่านั้นละ!!.......
หน้าตาสวยกว่าในรูปเยอะ ในรูปที่พันทิปและในไลน์นี่แบบว่าคนละเรื่องเลยแล้วแต่งตัวแบบบ้านๆแต่ดูดีมาก คาดผมสีขาวๆมาอันนึง
แต่งหน้าบางๆ เอาจริงๆผมเดินผ่านเธอไปละจำไม่ได้แต่เธอก็วิ่งมาตีหลัง ตะโกนพี่......!! จำ...ไม่ได้เหรอเดินผ่านเฉยเลยนะ จากนั้นผมก็ทักทายตามประสาคนที่พึ่งเคยเจอกันเราก็เดินไปกินข้าวกันก่อนเพราะเธอบอกว่ายังไม่ได้กินอะไรเลย เลยแวะกินฟาสฟู้ดแห่งนึง ผมก็จะจ่ายเงินตามแบบเจอกันครั้งแรกอะนะ เธอก็ไม่เอา ต้องหาหาร ผมก็แบบ.....อืมอยากหารก็แล้วแต่ก็หารแบบว่าของ 450 เธอบอกมาว่าหาร 225 บาทผมก็บอกไม่เอางั้นเอามา 200 พอเธอก็ทำหน้านิดนึงแต่ก็ยอมที่ให้ 200 เธอจะซื้อของอะไรเธอก็จ่ายเงินเธอเองหมด พอมีช่วงนึงกำลังจะไปกันอีกทีนึง ผมซื้อตั๋วให้โอเค เธอไม่บ่นเธอยอมรับตั๋วไปโดยดี พอถึงที่นั้นเราก็เดินๆเล่นพักนึงเราก็กินน้ำปั่นในร้านแห่งนึงกับขนมปังกันคือร้อนอะ[ที่ชวนเพราะเธอดูเดินแล้วเหงื่อแตกมากกลัวจะเป็นลมไปซะก่อน] เธอก็เหมือนเดิมบอกว่า หาร ห้ามเลี้ยง ผมก็ไม่ว่าอะไรตามใจละกัน ผมก็ไม่อยากไปขัดความคิดเธอ
ตอนที่นั้งในร้านเธอถามผมว่า พี่....ผิดหวังใหมที่...ไม่ได้สวยเหมือนในภาพ ผมก็บอกว่าไม่นะตัวจริงสวยกว่าในภาพอีก
ผมก็เลยย้อนถามว่าแล้ว....ผิดหวังกับผมรึเปล่า เธอก็บอกไม่นิทำไมต้องผิดหวังละ?? พี่ก็พี่คนเดียวกับในไลน์ที่คุยมาสองเดือน
ตัวจริงก็เหมือนในภาพ นิสัยจริงๆก็เหมือนที่คุยไม่ผิดหวังเลย
เราก็เดินเล่นถึงเย็น ก็ได้ของไปคนละชิ้นแล้วก่อนที่จะส่งเธอขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน [เธอบ้านอยุ่สะพานควาย ผมอยุ่ลาดพร้าว ผมเลยนั้งรถเมล์กลับได้เพราะใกล้ๆแต่เธอนั้งbts ไปลงสะพานควายเพราะรถบนถนนเริ่มติดมาก] ตอนกลับสิ่งที่ผมประหลาดใจสุด เธอบอกว่าขอเบอร์หน่อย เผื่อมาเดินเล่นจะได้โทรชวนบ้าง ผมก็ให้ไปเธอก็ยิงมา เธอก็บอกว่างั้นบ๊ายบายนะ
ความรู้สึกผมนะคือชอบเลยอะ ถึงปกติผมจะชอบผู้หญิงผิวแทนตัวอวบๆก็เหอะแต่คนนี้ใช่มากๆนิสัยเธอสมวัยอะคุยอะไรก็คุยกันรู้เรื่อง
เธอดูเป็นกันเองมากและดูสนิทกันมากแบบผิดปกติทั้งๆที่เคยเจอกันครั้งแรก ไม่มีอาการเขิลอะไรเลย
อาจจะเพราะงานที่ใกล้เคียงกันคือเอาจริงๆผมมองข้ามหน้าตาไปละเพราะว่าผมดูภาพเดิมๆในไลน์มา 2 เดือน
ขนาดในไลน์หน้าตาธรรมดาต่างจากตัวจริงผมยังแอบคิดไปแล้วเลย
คือวันนี้บอกตรงๆว่าผมไม่ได้เอาใจใส่มากเป็นพิเศษเลยนะทุกๆอย่างที่ผมแสดงออกไปนั้นเป็นตัวตนของผมเองทั้งหมดเพราะผมมันไม่มีช่วงโปร
เพราะผมไม่อยากได้ยินคำว่า"ผมเปลี่ยนไปจากวันแรก"และผมก็ไม่ได้อยากคิดไปเองด้วยว่าครั้งนี้จะเป็นการเริ่มต้นของผมกับเขา
ทิ้งท้ายถึงเธอคนนั้นที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ไม่ได้อยากจะบอกว่าผมไปเดทกับใครหรือประกาศให้โลกรู้ว่าผมไปเดทมา
แต่ผมคิดเผื่อว่า " ถ้าคุณเปิดโอกาศให้เราได้รู้จักกันมากขึ้นและได้ศึกษากันบ้าง ผมจะกลับมาเอากระทู้นี้ไปใส่ในพรีเซ้นงานแต่งงาน"
**ยังไม่รู้นะว่าตอน 2 จะมีเมื่อไรแล้วแต่วาสนาละกัน