เรื่องดีๆ ของกับข้าวมื้อดึก

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเรา กับ แฟนจ๋า ของเราเอง เป็นอีกมุมๆนึงของคนใช้ชีวตคู่กัน เป็นความน่ารักๆในครอบครัวเล็กๆของเรา

เหตุการณ์พึ่งเกิดมาเมื่อวาน ด้วยความที่เราอยากไปเดินตลาดจตุจักร หลังเลิกงานจึงพากันไปเดินกะเพื่อนร่วมงาน
เดินตลาดไป ท้องก็หิวร้อง จ๊อกๆ ของกินก็เยอะ เลยจัดชุดใหญ่กับเพื่อนซะอิ่มแปล่ หลังจากนั้นก็เดินๆๆ ดูนั่นนี่ จนเวลาผ่านไปเกือบสามทุ่ม
เอ้ย ได้เวลากลับบ้านละ เลยพากันแยกย้าย แฟนเราเค้าไปขายของ เวลากลับไม่แน่นอน คนขายของตามตลาดนัดนี่ หาเวลาตายตัวยาก
เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะกลับเร็ว พอกลับถึงคอนโด ลุงรปภ.ทักดักเลยว่า หนู ไปไหนมา แฟนกลับมาตั้งนานแล้วนะ เถลไถลไหนมานี่
โอ้โห โดนลุงว่าก่อนแฟนซะอีก ก็เลยบอกลุงแก หนู ไปเดินตลาดนัดมา แล้วก็กลับขึ้นห้อง ในใจคิดว่า กลับมาตอนไหนนี่ ไม่เห็นโทรตาม

เปิดห้องผ่างเข้าไป โอ๊ะ แม่เจ้า กับข้าวเต็มโต๊ะ อาหารคาวหวาน ตายละตู ตายแน่ๆ ทำไงดี คุณแฟนนอนรอ อ่านหนังสือการ์ตูนของนางรอเรา
หันมามองด้วยสายตาเหน็บแหนม วินาทีนั้น จึงถามนางว่า กลับมาตอนไหนนี่เทอ นี่ชั้นไปเดินจตุจักรมา โอ้ย เหนื่อยมาก หิ่ว หิว ไหนๆ มีไรกินมั้ง
ของเก่ายังไม่ทันย่อย ต้องเขมือบของใหม่เข้าไปอีก สรุป กระเพาะแทบแตก อิ่มจนจุก แต่ก็นะ แฟนเราทำงานมาเหนื่อย เค้ายังนอนรอเรากลับมา
กินข้าว ที่ไม่โทรตามเพราะตังหมด เราก็ไม่ได้โทรบอกว่าจะไปไหน คนซื้อก็มีน้ำใจ เราก็ต้องรักษาน้ำใจเค้า จริงๆ การใช้ชีวิตคู่นี่เป็นอะไรที่
ละเอียดละออมากเลยนะ ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ในการอยู่ร่วมกัน หลายอย่างที่เราอาจไม่พอใจกัน ทะเลาะกัน แต่บางครั้งมันก็มีมุมดีๆให้เราจดจำ

ถึงไม่ใช่คนที่ดีที่สุด แต่ก็พอดีที่สุดแล้ว ณ จุดๆนี้.