เมื่อต้องกลายเป็นเพื่อน ทั้งๆที่ใจยังรักเขามาก (หรือควรต้องเลิกเป็นเพื่อนกัน)

เราเคยคุยกับเพื่อนสนิทคนนึง (ทั้งๆที่เค้ามีแฟนแล้ว) จนมาได้เกือบ3ปี ถามว่ารักเขามั้ย รักมากกกก แต่เราก็ไม่เคยมีความสุขหรอก บางครั้งเราก็ทำตามหัวใจ บางครั้งเราก็ทำตามสมอง เลิกคุยแล้ว สุดท้ายก็กลับมาคุยกันอีก เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ (ซึ่งแฟนเขาไม่เคยรู้) แล้วจนมาวันนึงเราว่าเราทนไม่ไหวแล้ว เราอึดอัด เราเบื่อที่ต้องมานั่งร้องไห้ มานั่งรอเวลาแบบทิ้งๆขว้างๆ เราไม่รู้ว่าเราอยู่ในฐานะอะไร เราควรอยู่ตรงไหน แล้วเราก็เลยตัดสินใจคุยกับเขาหลังจากที่เรากับเค้าเริ่มห่างกัน(เค้าเริ่มหายไป แบบไปๆมาๆ จนเราต้องกระวนกระวายไปทั่ว) คือเราเป็นคนบอกเลิกเขา ทั้งๆที่เราคิดว่าเราโอเคแล้ว แต่เรากับเขาก็ยังเป็นเพื่อนกันนะค่ะ เราห่างกันไปเกือบ1เดือน แล้วจู่ๆ เราก็มาทักไลน์คุยกัน(แต่ในฐานะเพื่อน) คือแบบเรารู้ตัวเลยว่าเรายังลืมเขาไม่ได้ แล้วพอคุยไปคุยมา เค้ากลับบอกเราว่าเค้ายังทำใจไม่ได้ คือเรารู้สึกผิด เสียใจที่เขายังทำไม่ได้

#เราอยากให้เค้าลืมเราได้ ไม่อยากให้เค้าต้องมาคิดถึงแต่เรา เพราะเค้ามีอีกคนอยู่แล้ว (ถึงแม้เราจะลืมเค้าไม่ได้เหมือนกันก็ตาม) เราคิดแบบนี้มันจะผิดมั้ย เราอยากเห็นเขาโอเค อยากให้เขามีความสุข เราตัดสินใจวันนั้นถูกแล้วใช่ไหม??? เราแค่อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุขกับคนที่เขาเลือกมาอยู่ในฐานะแฟนของเค้า อยากให้เค้ารักผู้หญิงคนนั้นคนเดียว แค่นั้น.

#ผู้อ่านกระทู้อาจจะมองว่าเราผิดที่เข้าไปยุ่งกับเขาตั้งแต่แรก แต่ถ้าคุณอยู่ในจุดนั้นคุณก็จะเข้าใจ เพราะคำว่ารักคำเดียว (เราก็รู้สึกผิดกับแฟนของเค้านะ) เพราะอย่างนี้ไง เราถึงสับสนไปหมด เราถึงทำอะไรไม่ถูก แต่เราก็รักเขาไม่แพ้อีกคนหรอก เราเชื่ออย่างนั้น
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ผมก็เคยมีเหตุการณ์แบบนี้

ไปชอบน้องคนนึง ซึ่งเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนแรกผมไม่รู้ ก็เริ่มคุย เค้าก็คุยดี เป็นคนร่าเริง แล้วก็มุ่งมั่น
จนผมได้มีโอกาสสารภาพรักกับเค้า แต่ก็ต้องถูกปฏิเสธมา เพราะเค้าบอกว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว (ช่วงที่คุยๆก็พอจะสะกิตใจอยู่บ้าง เค้าใช้คำว่ามีคนคุยด้วยอยู่เหมือนกัน)

แต่ผมก็ยังดึงดัน เพราะเค้าก็ยังคุยกับผมเหมือนเดิม ทุกอย่างที่ผมไม่เคยทำ เรื่องที่คนเห็นแล้วจะต้องรู้สึกอ้วก เพราะน้ำเน่า คือผมทำได้ทุกอย่างเพื่อดึงใจเธอมา และหลายครั้งเธอก็ประทับใจ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ เพราะเธอเลือกแล้ว จนผมดราม่ารอบที่ 2 และรอบที่ 3 จนผมต้องตัดสินใจ
รู้ทั้งรู้ว่ากำลังไปแย่งแฟนเค้า แต่พอมาถึงจุดนั้น มันก็ยากที่จะหักห้ามใจได้ อารมณ์เดียวกัน ผมเข้าใจ จขกท. เลยครับ

สุดท้ายผมตัดสินใจถอนตัวเองออกมา เค้าก็ยังมีถามว่า แล้วจะเลิกคุยกันไปเลยหรอ ผมก็บอกไปแค่ว่า ไม่หรอก ผมไม่เคยคิดแบบนั้น
วันแรกๆที่ตัดสินใจที่ เวลาผ่านไปช้ามาก มากถึงมากที่สุด เอือย เนือย ไม่อยากทำอะไร นั่งร้องไห้คนเดียว ก็อาการคนอกหัก

ต้องหาเพื่อน หาคุยกับเพื่อน กับใครก็ได้ เพื่อคลายความรู้สึก
หนึ่งเดือนก็ดีขึ้น วันผ่านวัน เวลามันก็ช่วยรักษา

ผมทักไปหาเค้าบ้าง คุยไม่กี่คำ แต่ก็คุยกันดีทุกครั้ง เค้าก็เห็นเราเป็นพี่คนนึง ผมก็เห็นเค้าเป็นน้องคนนึงไปแล้ว
ถามว่ายังชอบอยู่มั้ย ก็คงต้องบอกว่ายังชอบอยู่ แต่ก็ทำใจได้แล้ว

ถอนตัวออกมาเถอะครับ มันยากสำหรับเราช่วงแรกๆ แต่มันก็จำเป็นที่ต้องทำในสิ่งที่ควรจะทำ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่