ถ้าแฟนโกหกทุกอย่างเพื่อที่กลัวว่าเราจะรำบากในการไปรับไปส่ง ทั้ง ๆ ที่เราอยากเจอเขาแทบตาย ควรทำยังไง ?

คือแฟนโกหกว่าไม่ไปทำรายงานบ้านเพื่อน ทั้ง ๆ ที่ความจริงเขานั้นไป ที่เขาโกหกเพราะเขากลัวเรารำบากเขาเป็นห่วง กลัวเปลืองค่าน้ำมัน และอื่น ๆ อีกมากมาย ทั้ง ๆ ที่เราอยากเจอเขาแทบตาย ผมทำทุกวิธีทางอะเพื่อที่จะได้เจอ ได้อยู่ใกล้ ๆ ไม่เคยบ่นแม้แต่ครั้งเดียวว่ารำบาก ไม่เคยบ่นเลยว่าเหนื่อย ผมอะรู้สึกแย่นะ ที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้แฟนเลย เวลาตังผมหาย แฟนผมก็ให้ผมยืม แต่พอผมจะเลี้ยงแฟนผมก็ไม่เอา พอจะไปรับไปส่ง ก็ไม่ให้ไป ตั้งแต่เช้าเป็นคนชวนออกไปข้างนอกด้วยซ้ำ บอกจะไปรับแต่เช้าไปเที่ยวข้างนอกกัน แต่เขาบอกว่าพ่อไม่ให้ออกจากบ้าน ขนาดไปทำรายงานบ้านเพื่อนยังไม่ให้ไป แต่ผมไปรู้ความจริงไง เพราะผมแอบสงสัยว่าขนาดทำรายงานเนี่ยนะพ่อถึงกับไม่ให้ไปเลยหรอ ? ผมก็แกล้งทำเป็นว่า

ผม : ไปทำรายงานบ้านเพื่อนมาหรอ ?  
เขา : ใครบอก
ผม : แล้วได้ไปปะละ ?
เขา : ใครบอก ?
ผม : ทำรายงานนะ พ่อจะไม่ให้ไปก็บ้าแล้ว
เขา : B ( นามสมมุติ ) บอกใช่มั้ย
เขา : ใช่เค้าไปทำงานบ้านเพื่อนมา
ผม : ทำไมต้องตั้งใจปิดบังเค้าด้วย ? พอถาม ทำไมต้องถามกลับว่าใครบอก เหมือนไม่อยากให้รู้ว่าไป
เขา : เค้าไม่อยากให้แกไปรับไปส่ง เค้าเกรงใจแก เค้าเลยให้คนข้างบ้านไปส่ง ส่วนขากลับ พ่อไม่มารับ พี่ C ( พี่ของเพื่อน ) เลยมาส่งอ่ะ
ผม : อืม ดี !
เขา : ขอโทษด้วยนะที่ปิดบัง
ผม : จำไว้ ! มีอะไรไม่บอกกัน รำบากอะไรไม่บอกกัน
เขา : ใครบอกแก ไหนบอกเค้าดิ้ แกรู้ได้ไง
ผม : แกบอกเค้าเมื่อกี้ไง เค้าแค่ลองใจแกเฉย ๆ ว่าแกได้ไปจริง ๆ รึเปล่า แต่แกก็ไปจริง
เขา : ขอโทษ
ผม : อย่าทำให้ความเชื่อใจ ความไว้ใจมันลดน้อยลงดิแก เค้าชอบคิดมาก ชอบน้อยใจ แกก็รู้ดี
เขา : เค้าขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษ ขอโทษที่ปิดบังแก ทีหลังจะไม่โกหกอีกแล้วเค้าสัญญา
ผม : อย่าสัญญาเลย ยังไงในอนาคตมันเป็นไปไม่ได้หรอก ที่แกจะไม่โกหกเค้า  รู้อะรู้ว่าการโกหก มันทำให้เค้าสบายใจถ้าเค้าไม่รู้  แต่ถ้าเค้ามาจับได้มารู้ทีหลัง รู้ไหมว่าจากความสบายใจที่แกคิด มันจะกลายเป็นความน้อยเนื้อต่ำใจ มันทำให้เค้าคิดมาก ทำให้ความเชื่อใจ ไว้ใจมันน้อยลงมาก เสียใจมากบอกเลย ถ้าบอกความจริงตั้งแต่แรกว่าไป แล้วบอกว่ากลัวเค้ารำบากตั้งแต่แรก ยังไม่เสียใจเท่ามารู้ความจริงว่าโกหก ณ ตอนนี้เลย
เขา : ขอโทษ  แค่เรื่องแค่นี้เอง
ผม : อย่าคิดว่าเรื่องเล็ก ๆ มันไม่สำคัญ
เขา : สรุปเค้าผิดใช่ปะ ?
ผม : ไม่ เค้าผิดเองแหละ ขอโทษ ( กลัวเขางอนกลับ )