อย่างที่จั่วหัวครับผมเรียนอยู่ปี 4 ครับ ด้วยความที่กำลังจะจบแล้วจำเป็นต้องคิดหางานทำ คิดเผื่ออนาคตคทำให้เครียดมากครับ
ผมเรียนอยุ่ในกลุ่มที่เรียกว่ากลางๆไม่เก่งจนโดดเด่นแต่ก็ไม่กากจนเรียนไม่รู้เรื่อง ทางบ้านมีธุรกิจที่ค่อนข้างอยู่ตัวอยู่แล้วถ้าเรียนจบไปรับช่วงต่อผมจะมีรายได้มากกว่าเป็นลูกจ้างแน่นอนเลย...
แต่!! ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นครับ คือผมค่อนข้างเป็นคนหัวแข็ง และเถรตรง และที่สำคัญความคิดทางการเมืองและศาสนาต่างกับทางบ้านแบบคนละขั้ว (อ๋อ ผม
ไม่ได้มีสีอะไรนะ แถม
ไม่เคยไประรานใครด้วย) จนช่วงนี้มีปัญหาจนญาติๆเกลียดขี้หน้า(ผมเองก็เกลียด) แม่ของผมเองก็ลำบากใจ เพราะแม่ผมเองก็นับหน้าถือตาญาติๆ และเขาเคยให้ความช่วยเหลือกันมาตลอด ถ้าผมกลับไปทำธุรกิจของที่บ้าน(ซึ่งไม่เกี่ยวกับสาขาที่เรียน) ผมต้องเจอกับความไม่สบายใจอย่างแน่นอน ทั่งๆที่เมื่อก่อนคิดมาตลอดว่าพอเรียนจบจะกลับไปรับช่วงต่อที่บ้านนะ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วพึ่งพาตนเองโดยทิ้งต้นทุนที่มีอยู่แล้วทั้งหมดไป แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วอะครับ
อย่างที่บอกไป ผมเรียนอยู่ในกลุ่มกลางๆ ไม่เด่นอะไรซักอย่าง กลัวว่าจบไปแล้วจะหางานไม่ได้ครับ เพราะผมกะจะตัดญาติขาดมิตรกับทางนั้นเลย(ทางญาติๆ) แล้วใช้ชีวิตอยู่เองที่ กรุงเทพฯ ทำงานเก็บเงินไป พอเวลาผ่านไปซักพักค่อยลงไปรับช่วงธุรกิจต่อจากพ่อแบบเงียบๆ ตอนนี้คิดไปไกลมากขนาดคำนวนค่าใช้จ่ายในถึงตอนตกงาน ฯลฯ ณ เวลานั้นเลย ผลคือคือกลัวมากครับ
มีใครที่เคยเจอเรื่องแบบนี้มั้ยครับ พอผ่านไปได้แล้วเป็นอย่างไรบ้าง? (ผมรู้ว่าทุกอย่างจะต้องผ่านไปแต่ผ่านไปแล้วเป็นไงนี้สิ...)
{ถ้าจะบอกให้ไปปรับความเข้าใจกับญาติๆ ไม่ต้องนะครับขอขอบคุณในความหวังดีแต่ผมเกลียดมาตั่งแต่เด็กๆ เพิ่งจะมีปากมีเสียงแสดงออกได้ตอนนี้เท่านั้นเองมันเกินจุดๆนั้นไปแล้วครับ}
กำลังจะเรียนจบเครียดเรื่องงาน + มีปัญหากับทางบ้าน
ผมเรียนอยุ่ในกลุ่มที่เรียกว่ากลางๆไม่เก่งจนโดดเด่นแต่ก็ไม่กากจนเรียนไม่รู้เรื่อง ทางบ้านมีธุรกิจที่ค่อนข้างอยู่ตัวอยู่แล้วถ้าเรียนจบไปรับช่วงต่อผมจะมีรายได้มากกว่าเป็นลูกจ้างแน่นอนเลย...
แต่!! ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นครับ คือผมค่อนข้างเป็นคนหัวแข็ง และเถรตรง และที่สำคัญความคิดทางการเมืองและศาสนาต่างกับทางบ้านแบบคนละขั้ว (อ๋อ ผมไม่ได้มีสีอะไรนะ แถมไม่เคยไประรานใครด้วย) จนช่วงนี้มีปัญหาจนญาติๆเกลียดขี้หน้า(ผมเองก็เกลียด) แม่ของผมเองก็ลำบากใจ เพราะแม่ผมเองก็นับหน้าถือตาญาติๆ และเขาเคยให้ความช่วยเหลือกันมาตลอด ถ้าผมกลับไปทำธุรกิจของที่บ้าน(ซึ่งไม่เกี่ยวกับสาขาที่เรียน) ผมต้องเจอกับความไม่สบายใจอย่างแน่นอน ทั่งๆที่เมื่อก่อนคิดมาตลอดว่าพอเรียนจบจะกลับไปรับช่วงต่อที่บ้านนะ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วพึ่งพาตนเองโดยทิ้งต้นทุนที่มีอยู่แล้วทั้งหมดไป แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วอะครับ
อย่างที่บอกไป ผมเรียนอยู่ในกลุ่มกลางๆ ไม่เด่นอะไรซักอย่าง กลัวว่าจบไปแล้วจะหางานไม่ได้ครับ เพราะผมกะจะตัดญาติขาดมิตรกับทางนั้นเลย(ทางญาติๆ) แล้วใช้ชีวิตอยู่เองที่ กรุงเทพฯ ทำงานเก็บเงินไป พอเวลาผ่านไปซักพักค่อยลงไปรับช่วงธุรกิจต่อจากพ่อแบบเงียบๆ ตอนนี้คิดไปไกลมากขนาดคำนวนค่าใช้จ่ายในถึงตอนตกงาน ฯลฯ ณ เวลานั้นเลย ผลคือคือกลัวมากครับ
มีใครที่เคยเจอเรื่องแบบนี้มั้ยครับ พอผ่านไปได้แล้วเป็นอย่างไรบ้าง? (ผมรู้ว่าทุกอย่างจะต้องผ่านไปแต่ผ่านไปแล้วเป็นไงนี้สิ...)
{ถ้าจะบอกให้ไปปรับความเข้าใจกับญาติๆ ไม่ต้องนะครับขอขอบคุณในความหวังดีแต่ผมเกลียดมาตั่งแต่เด็กๆ เพิ่งจะมีปากมีเสียงแสดงออกได้ตอนนี้เท่านั้นเองมันเกินจุดๆนั้นไปแล้วครับ}