สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านหรือตอบเราล่วงหน้านะคะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะค่ะ
เริ่มกันเลยดีกว่าคือเราคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 6 เถียงกันประจำเรื่องเล็กๆน้อยๆ แฟนเราอายุ 26 เรา 22 ค่ะ
เราอยู่คนละจังหวัดกัน เราทำงานที่บ้าน ส่วนแฟนอยู่อีสาน แต่ทำงานกรุงเทพบ้าง รับต่างจังหวัดบ้าง
แฟนจะมาหาเราเดือนละ 1 ครั้ง ซึ่งเราไม่มีปัญหาอะไรกับตรงนี้ แล้วแฟนจะส่งตังค์มาให้เราเรื่อยๆ
เค้าดีตรงดูแลเรา ผิดหรือถูกง้อตลอด โทรหาตลอด แสดงความรักที่ทำให้เราและคนรอบข้างรับรู้
จนเพื่อนๆ ทุกคน รักเค้าและเวลาทะเลาะกันจะด่าเราตลอด ที่สำคัญเค้ายอมรับเราได้ทุกเรื่อง
ยอมอยู่แบบหลบๆซ่อนๆ เพราะพ่อ แม่เราหวง เคยบอกว่าครบกับคนนี้แต่เค้าก็บอกให้เลิก
พ่อแม่เราไม่เคยเจอแฟนนะแค่เราเล่าให้ฟังทำงานอะไร บ้านอยู่ที่ไหน แล้วก็เค้าจะโทรมาคุยกับพ่อบ้าง
จนวันหนึ่งพ่อไม่ยอมให้ครบกัน พ่ออาจจะคิดว่าเค้ายังไม่พร้อม ไม่ดีพอ เราเลยโกหกว่าเลิกกันแล้ว
ซึ่งรู้สึกผิดกับทั้งพ่อแม่ แล้วก็แฟน พอมาหาเราทีเราก็ต้องโกหกพ่อแม่ว่าไปนอนบ้านเพื่อน
แล้วเราก็ไปเช่าโรงแรมในเมืองอยู่กัน ส่วนแม่ของแฟนเราอยู่กรุงเทพกับสามีใหม่ซึ่งเราก็ไปหาพ่อกับแม่แฟนบ้าง
แต่ไม่เคยไปหาพ่อแท้ๆที่อีสานเลย แฟนก็ชวนไปแต่ไม่กล้าไป ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ว่าอะไร
ชีวิตเราก็มีความสุขดีเค้าบอกว่าถ้าพร้อมพี่จะทำให้พ่อแม่เห็นว่าดูแลเราได้ ก็ครบกันมาจน 6 ปี
แฟนเราก็ออกมารับเหมางานเองซึ่งนี่ละคะคือจุดเปลี่ยนของอะไรๆหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่อยากไปต่อ
แฟนเราเริ่มโทรมาน้อยลง โทรไปไม่รับ ทั้งๆที่ปกติคุยกันตลอด เช้าโทรปลุก กลางคืนก็โทรค้างคุยกันเรื่อยๆ
แต่ตอนนี้แทบไม่มีหรือมีน้อยมากที่จะได้คุย น้อยใจมากแต่ก็พยายามคิดว่าเค้ารับงานเองเป็นหัวหน้าคนไม่มีเวลา
จากที่เริ่มไม่คุยก็เปลี่ยนเป็นไม่มาหา จน 5 เดือน บางคนอาจจะคิดว่าแฟนไม่มาทำไมเราไม่ไปหาแฟน
คือตอนนี้แฟนเรารับงานอยู่ที่ระยองซึ่งยอมรับค่ะว่าไปไม่ถูกไม่กล้าไปคนเดียวด้วย เราจึงตัดสินใจว่า
ไปหาเค้าที่กรุงเทพเจอกันครึ่งทางเค้าถึงมา แล้วเราก็พาเค้ามาด้วยกันจนได้ เราดีใจมากที่เจอ
ความรู้สึกเหมือนเจอแฟนใหม่ตื่นเต้นเพราะเราไม่เจอกันตั้ง 5 เดือน แต่เค้าเปลี่ยนไปค่ะ ไม่ค่อยคุย
ทำอะไรก็ลำคาญ ถ้าอยู่ห้องก็หลับอย่างเดียว ถามอะไรก็ตอบ พี่เหนื่อย แล้วเรื่อง 18+ เรามีอะไรกัน 3 ครั้ง
มันแปลกเพราะเราไม่ได้เจอกันนานซึ่งมันผิดวิสัยของเค้า ปกติเจอกันทุกเดือนเรามีอะไรกันไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง
พอตอนเย็นไปกินข้าวกับเพื่อน นั่งกินกันสักพักเค้าก็ลุกให้ตังค์แล้วบอกว่าพี่ไปเซเว่นก่อน
กินเสร็จขับรถไปรับหน้าปากซอยนะ ใจเราตอนนั้นโกรธเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้กับเรา แต่เพื่อนอยู่ไม่อยากทะเลาะเลยให้ไป
ตอนกินเสร็จเราเดินไปที่จอดรถมืดก็มืดรู้สึกกลัวเด็กโบกรถก็ไม่รู้หายไปไหน พอเราขับรถออกมารับเค้า
เราก็วีนใส่เลยโมโหที่เค้าทำแบบนี้ เค้าก็บอกพี่ปวดหัว เราก็คิดปวดหัวแล้วเดินมาทำไมจากร้านเดินไปเซเว่น
คือออกจากซอยแล้วข้ามถนนใหญ่อีกที แล้วตอนเช้าวันจะกลับเค้าก็คุยโทรศัพท์ตลอดเวลาบอกลูกน้องโทรมา
ไปนั่งกินข้าวเราลงจากรถไปสั่งจนข้าวมาเราหิวเริ่มกินจนจะหมดเค้ายังไม่ลงจากรถ เราเรียกเค้าก็ไม่ได้ยินโทรก็สายไม่ว่างๆ
จนต้องเดินไปเรียก พอกลับไประยองโทรติดต่อเค้าไม่ได้เค้าโทรกลับมาตอน 3 ทุ่มบอกแบตหมด
ผ่านไปสักพักเราก็ยังคุยกันน้อยเหมือนเดิม ประเด็นสำคัญวันพรุ่งนี้คือวันเกิดแฟนเรา เราก็แซวๆเล่นว่าอยากได้อะไร
เค้าก็พูดว่าพี่ไปไม่ได้นะงานยุ่ง เราไปไม่ถูกเลย งง น้อยใจ เสียใจ เพราะปกติทุกวันสำคัญจะอยู่ด้วยกันตลอด
ตอนนี้เราพยายามไม่พูดมากดูปฏิกิริยาเค้า ไม่อยากเป็นแบบนี้อีก จากที่อ่านมาเพื่อนๆ คิดว่า
เแฟนเรามีคนอื่นไหม และเราควรเลิกดีไหม หรือคบต่อแล้วบอกกับพ่อแม่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่สบายใจจนตอนนี้
เราจะเอายังไงต่อดี งงไปหมด มันสะสมๆ ตอนนี้แฟนก็กินเหล้ากับลู้กน้อง เราก็นอนไม่หลับจนต้องมาตั้งกระทู้ถาม
เพราะไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อนเราชอบเค้าข้างเพราะไม่อยากให้เราเลิก เราเลยอยากได้ความคิดเห็นแบบกว้างๆจากคนที่ไม่รู้จัก
ยังไงก็รบกวนหน่อยนะค่ะ ว่าเราจะทำยังไงต่อไปดี สุดท้ายขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านมาจนบรรทัดนี้ ขอบคุณค่ะ
เลิก หรือ ไม่เลิกดี ??
เริ่มกันเลยดีกว่าคือเราคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 6 เถียงกันประจำเรื่องเล็กๆน้อยๆ แฟนเราอายุ 26 เรา 22 ค่ะ
เราอยู่คนละจังหวัดกัน เราทำงานที่บ้าน ส่วนแฟนอยู่อีสาน แต่ทำงานกรุงเทพบ้าง รับต่างจังหวัดบ้าง
แฟนจะมาหาเราเดือนละ 1 ครั้ง ซึ่งเราไม่มีปัญหาอะไรกับตรงนี้ แล้วแฟนจะส่งตังค์มาให้เราเรื่อยๆ
เค้าดีตรงดูแลเรา ผิดหรือถูกง้อตลอด โทรหาตลอด แสดงความรักที่ทำให้เราและคนรอบข้างรับรู้
จนเพื่อนๆ ทุกคน รักเค้าและเวลาทะเลาะกันจะด่าเราตลอด ที่สำคัญเค้ายอมรับเราได้ทุกเรื่อง
ยอมอยู่แบบหลบๆซ่อนๆ เพราะพ่อ แม่เราหวง เคยบอกว่าครบกับคนนี้แต่เค้าก็บอกให้เลิก
พ่อแม่เราไม่เคยเจอแฟนนะแค่เราเล่าให้ฟังทำงานอะไร บ้านอยู่ที่ไหน แล้วก็เค้าจะโทรมาคุยกับพ่อบ้าง
จนวันหนึ่งพ่อไม่ยอมให้ครบกัน พ่ออาจจะคิดว่าเค้ายังไม่พร้อม ไม่ดีพอ เราเลยโกหกว่าเลิกกันแล้ว
ซึ่งรู้สึกผิดกับทั้งพ่อแม่ แล้วก็แฟน พอมาหาเราทีเราก็ต้องโกหกพ่อแม่ว่าไปนอนบ้านเพื่อน
แล้วเราก็ไปเช่าโรงแรมในเมืองอยู่กัน ส่วนแม่ของแฟนเราอยู่กรุงเทพกับสามีใหม่ซึ่งเราก็ไปหาพ่อกับแม่แฟนบ้าง
แต่ไม่เคยไปหาพ่อแท้ๆที่อีสานเลย แฟนก็ชวนไปแต่ไม่กล้าไป ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ว่าอะไร
ชีวิตเราก็มีความสุขดีเค้าบอกว่าถ้าพร้อมพี่จะทำให้พ่อแม่เห็นว่าดูแลเราได้ ก็ครบกันมาจน 6 ปี
แฟนเราก็ออกมารับเหมางานเองซึ่งนี่ละคะคือจุดเปลี่ยนของอะไรๆหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่อยากไปต่อ
แฟนเราเริ่มโทรมาน้อยลง โทรไปไม่รับ ทั้งๆที่ปกติคุยกันตลอด เช้าโทรปลุก กลางคืนก็โทรค้างคุยกันเรื่อยๆ
แต่ตอนนี้แทบไม่มีหรือมีน้อยมากที่จะได้คุย น้อยใจมากแต่ก็พยายามคิดว่าเค้ารับงานเองเป็นหัวหน้าคนไม่มีเวลา
จากที่เริ่มไม่คุยก็เปลี่ยนเป็นไม่มาหา จน 5 เดือน บางคนอาจจะคิดว่าแฟนไม่มาทำไมเราไม่ไปหาแฟน
คือตอนนี้แฟนเรารับงานอยู่ที่ระยองซึ่งยอมรับค่ะว่าไปไม่ถูกไม่กล้าไปคนเดียวด้วย เราจึงตัดสินใจว่า
ไปหาเค้าที่กรุงเทพเจอกันครึ่งทางเค้าถึงมา แล้วเราก็พาเค้ามาด้วยกันจนได้ เราดีใจมากที่เจอ
ความรู้สึกเหมือนเจอแฟนใหม่ตื่นเต้นเพราะเราไม่เจอกันตั้ง 5 เดือน แต่เค้าเปลี่ยนไปค่ะ ไม่ค่อยคุย
ทำอะไรก็ลำคาญ ถ้าอยู่ห้องก็หลับอย่างเดียว ถามอะไรก็ตอบ พี่เหนื่อย แล้วเรื่อง 18+ เรามีอะไรกัน 3 ครั้ง
มันแปลกเพราะเราไม่ได้เจอกันนานซึ่งมันผิดวิสัยของเค้า ปกติเจอกันทุกเดือนเรามีอะไรกันไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง
พอตอนเย็นไปกินข้าวกับเพื่อน นั่งกินกันสักพักเค้าก็ลุกให้ตังค์แล้วบอกว่าพี่ไปเซเว่นก่อน
กินเสร็จขับรถไปรับหน้าปากซอยนะ ใจเราตอนนั้นโกรธเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้กับเรา แต่เพื่อนอยู่ไม่อยากทะเลาะเลยให้ไป
ตอนกินเสร็จเราเดินไปที่จอดรถมืดก็มืดรู้สึกกลัวเด็กโบกรถก็ไม่รู้หายไปไหน พอเราขับรถออกมารับเค้า
เราก็วีนใส่เลยโมโหที่เค้าทำแบบนี้ เค้าก็บอกพี่ปวดหัว เราก็คิดปวดหัวแล้วเดินมาทำไมจากร้านเดินไปเซเว่น
คือออกจากซอยแล้วข้ามถนนใหญ่อีกที แล้วตอนเช้าวันจะกลับเค้าก็คุยโทรศัพท์ตลอดเวลาบอกลูกน้องโทรมา
ไปนั่งกินข้าวเราลงจากรถไปสั่งจนข้าวมาเราหิวเริ่มกินจนจะหมดเค้ายังไม่ลงจากรถ เราเรียกเค้าก็ไม่ได้ยินโทรก็สายไม่ว่างๆ
จนต้องเดินไปเรียก พอกลับไประยองโทรติดต่อเค้าไม่ได้เค้าโทรกลับมาตอน 3 ทุ่มบอกแบตหมด
ผ่านไปสักพักเราก็ยังคุยกันน้อยเหมือนเดิม ประเด็นสำคัญวันพรุ่งนี้คือวันเกิดแฟนเรา เราก็แซวๆเล่นว่าอยากได้อะไร
เค้าก็พูดว่าพี่ไปไม่ได้นะงานยุ่ง เราไปไม่ถูกเลย งง น้อยใจ เสียใจ เพราะปกติทุกวันสำคัญจะอยู่ด้วยกันตลอด
ตอนนี้เราพยายามไม่พูดมากดูปฏิกิริยาเค้า ไม่อยากเป็นแบบนี้อีก จากที่อ่านมาเพื่อนๆ คิดว่า
เแฟนเรามีคนอื่นไหม และเราควรเลิกดีไหม หรือคบต่อแล้วบอกกับพ่อแม่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่สบายใจจนตอนนี้
เราจะเอายังไงต่อดี งงไปหมด มันสะสมๆ ตอนนี้แฟนก็กินเหล้ากับลู้กน้อง เราก็นอนไม่หลับจนต้องมาตั้งกระทู้ถาม
เพราะไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อนเราชอบเค้าข้างเพราะไม่อยากให้เราเลิก เราเลยอยากได้ความคิดเห็นแบบกว้างๆจากคนที่ไม่รู้จัก
ยังไงก็รบกวนหน่อยนะค่ะ ว่าเราจะทำยังไงต่อไปดี สุดท้ายขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านมาจนบรรทัดนี้ ขอบคุณค่ะ