ผมชอบ ผู้หญิง. ขี้อาย

ที่ๆผมไปออกกำลังกายบ่อยๆมี. ผญ หน้าตาน่ารักๆอยู่คนหนึ่งผมจะเจอเธอทุกๆตอนเยนที่ผมไป

ออกกำลังกายในสายตาผมเธอเป็นผู้หญิงที่น่าตาน่ารักเเต่ผมไม่รู้สึกชอบเธอเลยเเม้เเต่นิดเดียว

ช่วงนั้นผมหักใจตัวเองจากการเป็นตัวเลือกของ ผญ ที่ผมรักผมกะไปออกกำลังกายเกือบจะทุกวัน

ประมาน1เดือนที่ผมเห็นเธอทุกครั้งที่ผมไปออกกำลังกายหลังจากนั้นไม่นานเท่าไหร่

ผมออกกำลังกายเสร็จแล้วก็เตรียมกลับบ้านผมก็เข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตาพอเสร็จ

ผมกะออกมาจากห้องน้ำพร้อมกุญแจช่องเก็บของ เธอก็ยืนอยู่ตรงนั้นพอดีคือช่องเก็บของเธอ

อยู่ข้างบนช่องเก็บของผมผมเลยยืนอยู่ข้างหลังเธอ เธอออกกำลังกายมาเหนื่อยๆเหมือนเเรงเธอจะหมด

เธอยืนบิดกุญแจเเต่ใขไม่ออกเธอก็บิดไปมาผมเลยถามเธอไปว่า เปิดได้มั้ย เธอหันมาละกะรีบหันกลับ

ละเธอกะรีบไขกุญเเจใหญ่เลย ผมเผลอยิ้มด้วยความน่ารักของเธอ เธอกะไขเท่าไหร่ก็ไม่ออก

เธอเลยหันมามองผมละกะรีบหันกลับเเล้วเดินหลบไปข้างหลังผมผมกะเลยเข้าไปไขกุญแจช่องเก็บของ

ของเธออย่างง่ายๆและเปิดออกจากนั้นผมก็เดินถอยหลังไป 1 ก้าว เธอก็บอกว่า ขอบคุณค่ะ. จากข้างหลังผม

ละเธอก็รีบเดินมาหยิบของในช่องเกบของละรีบเดินอย่างรวดเร็วเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากนั้นพอผมคิดถึงเหตุการณ์

นั้นเมื่อไหร่ผมจะยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวเพราะเธอได้เอาหัวใจของผมไปแล้ว