ห้องประพันธ์ คนรากหญ้า: zzz พูดดีเป็นศรีแก่ปาก zzz

พอดีผมถ่ายไว้สองครั้ง ว่าจะลงหลายครั้ง วันนี้ได้จังหวะพอดี คือร้านนี้นี่ ถ้าใครอยู่ศรีราชา หรือต้องเดินทางมาส่งนักเรียน รร.เซนต์ปอล หรือผ่านเส้นทางเก้ากิโลทุกๆวันตอนเช้าๆ ก็จะสังเกตุเห็นว่ามีร้านหมูปิ

หยุดให้เป็น เย็นให้พอ รอให้ได้ ทำได้ไหม ง่ายนิดเดียว เที่ยวนี่หนา วุ่นวายไป เท่านั้น มันระอา เพียงรู้ว่า วางให้ได้ ใจก็เย็น มีสติ อยู่กับตัว ไม่มั่วแน่ ขอเพียงแต่ แก้ให้ถูก ไม่ทุกข์เข็น ปลงเสียบ้าง ว

ดึกดื่นคืนนี้ คนดี หลับดีหรือเปล่า คงไม่เงียบเหงา เศร้าทรวง คอยห่วงหา หลับเถิดนอนเสีย อ่อนเพลีย แสนเมื่อยล้า จงหลับเถิดหนา คนดีคืนนี้ พักผ่อนกัน อย่ามัวกังวล อันใด ให้ข้องจิต อย่าเฝ้าแต่คิด คำนึง ถึง

ชนะคน ด้วยการให้ ได้ใจแน่ ให้อภัย ใช่คนแพ้ แท้จริงได้ ชนะใจ เพราะให้ใจ จึงได้ใจ ให้ความสุข แก่ใคร ย่อมได้คืน ชนะอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเหมือน สูงสุดเตือน ใจให้ ไม่เป็นอื่น คือชนะ ใครก็ได้ ให้ยั่งยืน ใจ

กระทรวงวัฒนธรรม เชิญชมนิทรรศการ “When Lines Become Light and Light Becomes Life” โชว์ผลงานจิตรกรรมล้ำค่า “กำจร สุนพงษ์ศรี” ศิลปินแห่งชาติ  เปี่ยมด้วยความงดงาม อา

ความแก่นี่ ที่ใคร กลัวนักหนา ไม่ใช่เรื่อง เคืองอุรา พาเหลวไหล เรื่องน่าอาย กว่านี้ มีถมไป อายอะไร กับความแก่ แค่อยู่นาน ความตายเป็น สิ่งที่ หนีไม่ได้ ไม่ใช่ใคร หลีกได้ ให้กล่าวขาน เรื่องน่ากลัว มั่วม

จากไปก็ หลายวัน นั้นคงรู้ คิดถึงอยู่ เหมือนกัน วันไกลหน้า อยู่ก็ยาก ลำบากนัก จึงจากลา รำพึงหา เมื่อห่างหาย ไม่พบกัน แม้กลับมา วันนี้ อย่างที่เห็น จะต้องเป็น ไปอีก หลีกหลบนั่น จะต้องอยู่ อย่างวันนี้

คนตาบอดทำเป็นสอดตาเห็น คนรู้ไม่ชัดเจนทำเป็นอวดรู้ คนอ่อนแอที่แท้กร่างน่าดู คนที่ไม่สู้มักทำเป็นเก่งเกินคน คนช่างพูดไม่ใช่ต้องทำเก่ง คนเป็นนักเลงไม่ใช่เก่งเหลือล้น คนพูดดีบางทีก็ปากพาจน คนไม่รู้จักตนย