ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับผมและแฟนผม น้องแมวที่แสนน่ารักในแรกเห็น ผ่านมาสองอาทิตย์กว่า สัตวแพทย์บอกว่าเป็นลูคีเมีย
วันที่ 6 กันยายน ไม่ได้ตั้งใจจะเดินไปเที่ยวจตุจักร กะแค่จะเดินเล่น
ฆ่าเวลาเพื่อจะส่งแฟนกลับต่างจังหวัด ระหว่างเดินเล่น พบ "น้องสีหมอก" กำลังเล่นซนชวนให้อยากจะเข้าไปทำความรู้จัก
น้องสีหมอกอายุแค่สองเดือนเอง หลังจากเล่นกัน น้องเข้ามาอ้อนอยากจะกลับไปด้วย แฟนผมพักอยู่หอที่อุดรธานี ห้ามเลี้ยงแมว แต่อดใจไม่ไหว อยากจะพาน้องกลับไปด้วย เพราะน้องน่ารักจริงๆ ผมเห็นแล้วก็อยากพากลับไปด้วย จึงไม่ลังเลที่จะให้น้องกลับไปกันแฟน ถึงแม้ว่าหอจะไม่ให้เลี้ยงก็ตาม
น้องก็เหมือนแมวเด็ฏๆทั่วไปที่ค่อนข้างอารมณ์ดี ชอบเล่นกับทุกๆคน ใครเห็นก็หลงรักและอยากเล่นกับน้อง เวลาที่ขับรถ น้องจะชอบมานั่งที่ตัก เหมือนอยากจะมาขับรถด้วย
หลังจากที่ไปอยู่กับแฟนได้ประมาณ 3 วัน หอไม่ให้เลี้ยงน้องแมว ก็ต้องบอกกับเขาตรงๆ จนแฟนต้องตัดสินใจย้ายออกจากหอเพื่อให้น้องจะได้มีพื้นที่เล่นของน้องโดยตั้งใจจะย้ายวันที่ 14 กันยายนที่ผ่านมา ผมเองก็อยากจะไปเยี่ยมน้อง เพราะอยู่กับแฟนคงจะเหงาแน่ๆเลย
วันเสาร์ที่ 13 ผมพาน้องไปทำวัคซีนที่อุดร เพราะน้องเพิ่งจะสองเดือนต้องทำเพื่อป้องกันน้องไม่สบาย ไปที่โรงเพื่อทำวัคซีน รู้อย่างเดียวว่า น้องเจ็บมาก เพราะหมอไม่ค่อยยั้งมือเท่าไหร่ ได้แต่ปลอบน้องว่า เจ็บแป๊บเดียวนะ จะได้แข็งแรง
วันเสาร์ก็ไม่มีอะไร น้องก็ยังซนเหมือนปกติ แต่สิ่งที่ทำให้เปลี่ยนไปคือ วันอาทิตย์ หลังจากที่ย้ายหออเรียบร้อยแล้ว
น้องซึม ไม่เล่น ไม่กินข้าว ไม่ร้องเหมือนแต่ก่อน น้องนอนอย่างเดียว ได้แต่เปิดหาข้อมูล แล้วก็เชื่อว่า น้องน่าจะซึมหลังจากทำวัคซีนซึ่งแมวส่วนใหญ่ก็เป็นกัน พยายามเล่นกับน้องให้น้องได้ลุกขึ้นมาบ้าง แต่น้องก็นอนไม่ลุกเลย
จากนั้น วันต่อๆมา น้องเริ่มไม่ทานข้าวเลย น้องตัวผอมมาก ล่าสุดเมื่อคืน น้องหอบเหมือนน้องกำลังจะจากไป แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะโรงพยาบาลปิดหมด ที่อุดรไม่มีที่ไหนเปิดเวลานี้เลย ได้แต่หาข้อมูลตอนตี 2 แล้วบอกกับแฟนว่า เดี๋ยวน้องคงจะหายดี เป็นที่วัคซีนแล่ะ
เช้าวันนี้ แฟนพาน้องไปหาหมออีกครั้ง เจาะเลือดไปตรวจ หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่ก็สงสารน้องเพราะน้องโดนเจาะเลือด เจ็บมากๆเลย
จนผ่านไปทั้งวัน เมื่อตอนเย็นน้องก็ยังหอบแทบจะไม่ไหว หูซีด ตัวเย็น แฟนตัดสินใจพาน้องไปหาหมอ หมอสรุปให้ฟังว่า น้องเป็นลูคีเมีย
น้องเป็นได้ยังไง ทำไมต้องเป็นกับน้องด้วย ตอนนี้มืดแปดด้าน แฟนกำลังร้องให้ ไม่คิดว่าน้องจะเป็นโรคนี้ ตอนนี้น้องจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้เลย
ใครมีวิธีให้น้องอยู่กับโรคนี้ ไม่อยากให้น้องทรมาน สงสารน้อง ผมเองก็อยากจะร้องไห้ ว่าทำไมต้องเป็นน้องสีหมอกด้วย...
ผมอยากจะร้องไห้ น้องแมวซื้อมาสองอาทิตย์กว่าจากจตุจักรเป็นลูคีเมีย
วันที่ 6 กันยายน ไม่ได้ตั้งใจจะเดินไปเที่ยวจตุจักร กะแค่จะเดินเล่น
ฆ่าเวลาเพื่อจะส่งแฟนกลับต่างจังหวัด ระหว่างเดินเล่น พบ "น้องสีหมอก" กำลังเล่นซนชวนให้อยากจะเข้าไปทำความรู้จัก
น้องสีหมอกอายุแค่สองเดือนเอง หลังจากเล่นกัน น้องเข้ามาอ้อนอยากจะกลับไปด้วย แฟนผมพักอยู่หอที่อุดรธานี ห้ามเลี้ยงแมว แต่อดใจไม่ไหว อยากจะพาน้องกลับไปด้วย เพราะน้องน่ารักจริงๆ ผมเห็นแล้วก็อยากพากลับไปด้วย จึงไม่ลังเลที่จะให้น้องกลับไปกันแฟน ถึงแม้ว่าหอจะไม่ให้เลี้ยงก็ตาม
น้องก็เหมือนแมวเด็ฏๆทั่วไปที่ค่อนข้างอารมณ์ดี ชอบเล่นกับทุกๆคน ใครเห็นก็หลงรักและอยากเล่นกับน้อง เวลาที่ขับรถ น้องจะชอบมานั่งที่ตัก เหมือนอยากจะมาขับรถด้วย
หลังจากที่ไปอยู่กับแฟนได้ประมาณ 3 วัน หอไม่ให้เลี้ยงน้องแมว ก็ต้องบอกกับเขาตรงๆ จนแฟนต้องตัดสินใจย้ายออกจากหอเพื่อให้น้องจะได้มีพื้นที่เล่นของน้องโดยตั้งใจจะย้ายวันที่ 14 กันยายนที่ผ่านมา ผมเองก็อยากจะไปเยี่ยมน้อง เพราะอยู่กับแฟนคงจะเหงาแน่ๆเลย
วันเสาร์ที่ 13 ผมพาน้องไปทำวัคซีนที่อุดร เพราะน้องเพิ่งจะสองเดือนต้องทำเพื่อป้องกันน้องไม่สบาย ไปที่โรงเพื่อทำวัคซีน รู้อย่างเดียวว่า น้องเจ็บมาก เพราะหมอไม่ค่อยยั้งมือเท่าไหร่ ได้แต่ปลอบน้องว่า เจ็บแป๊บเดียวนะ จะได้แข็งแรง
วันเสาร์ก็ไม่มีอะไร น้องก็ยังซนเหมือนปกติ แต่สิ่งที่ทำให้เปลี่ยนไปคือ วันอาทิตย์ หลังจากที่ย้ายหออเรียบร้อยแล้ว
น้องซึม ไม่เล่น ไม่กินข้าว ไม่ร้องเหมือนแต่ก่อน น้องนอนอย่างเดียว ได้แต่เปิดหาข้อมูล แล้วก็เชื่อว่า น้องน่าจะซึมหลังจากทำวัคซีนซึ่งแมวส่วนใหญ่ก็เป็นกัน พยายามเล่นกับน้องให้น้องได้ลุกขึ้นมาบ้าง แต่น้องก็นอนไม่ลุกเลย
จากนั้น วันต่อๆมา น้องเริ่มไม่ทานข้าวเลย น้องตัวผอมมาก ล่าสุดเมื่อคืน น้องหอบเหมือนน้องกำลังจะจากไป แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะโรงพยาบาลปิดหมด ที่อุดรไม่มีที่ไหนเปิดเวลานี้เลย ได้แต่หาข้อมูลตอนตี 2 แล้วบอกกับแฟนว่า เดี๋ยวน้องคงจะหายดี เป็นที่วัคซีนแล่ะ
เช้าวันนี้ แฟนพาน้องไปหาหมออีกครั้ง เจาะเลือดไปตรวจ หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่ก็สงสารน้องเพราะน้องโดนเจาะเลือด เจ็บมากๆเลย
จนผ่านไปทั้งวัน เมื่อตอนเย็นน้องก็ยังหอบแทบจะไม่ไหว หูซีด ตัวเย็น แฟนตัดสินใจพาน้องไปหาหมอ หมอสรุปให้ฟังว่า น้องเป็นลูคีเมีย
น้องเป็นได้ยังไง ทำไมต้องเป็นกับน้องด้วย ตอนนี้มืดแปดด้าน แฟนกำลังร้องให้ ไม่คิดว่าน้องจะเป็นโรคนี้ ตอนนี้น้องจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้เลย
ใครมีวิธีให้น้องอยู่กับโรคนี้ ไม่อยากให้น้องทรมาน สงสารน้อง ผมเองก็อยากจะร้องไห้ ว่าทำไมต้องเป็นน้องสีหมอกด้วย...