เราคบกับแฟนเก่ามา 5ปี ในระยะเวลาที่คบกันเค้าก็แอบมีกิ๊กๆกักๆบ้าง
ตามหน้าตาเค้า(ประชดค่ะ) พอจับได้ก็ตีหน้าเศร้า เล่าความในว่าเรื่องงานเลยต้องสานต่อ
โอเคค่ะ เหตุผลฟังขึ้นมาก!!! พอให้อภัยตามหัวใจยังรักค่ะ กัดฟันสู้ต่อ ทนต่อค่ะ
เราเจอมาทุกรูปแบบ ผู้หญิงของเค้ามาด่าเราว่าไม่มีสมอง ไปกินวิตามินไป
โดยที่เค้าก็ไม่ปกป้องเราสักนิด ให้ผู้หญิงด่าเราอยู่ฝ่ายเดียว
ส่งรูปคู่ที่ถ่ายในรถ ร้านอาหาร บ้านผู้หญิง รุปไปเที่ยวผับ พร้อมกลุ่มเพื่อนของแฟนเรา
เราก็ยังสู้ต่อ หลับตาคบเลยจ้า ตาบอดไปชั่วขณะ เพราะคำว่าขอโทษ ไงล๊า ศรีทนได้
แต่สุดท้ายสถานะการณ์มันติงเครียด ทะเลาะกันเรื่องขี้หมูขี้หมา
พูดจาเริ่มแย่ จุดแย่สุด ตอนเราไม่สบายเราก็งอแงตามประสาผู้หญิงมีจริต
แต่คำตอบ หน้าเงยค่ะ พระเอกของเราบอกว่าไปบอกแม่สิ มาบอกอะไรเค้าล่ะ
หงายเงิบ เลยค่ะ โอเครับรู้และ มีอะไรเปลี่ยนไปแน่นอน ในขณะที่เราหอบร่างไปหาหมอ
คุณพระเอกก็นะ โทรไปไม่รับสาย ไม่กลับบ้านค่ะ
ปกติเค้าจะบอกว่า เหนื่อยขอนอน 2ทุ่ม นอนแล้วค่ะ พักหลังๆเป็นแบบนี้ตลอด
เราคิดว่ามีคนอื่นชั่วๆ เอ้ย ชัวร์ๆค่ะ
รุ่งเช้า เราจับเข่าคุยค่ะ สารภาพว่า มีจริงค่ะ คนที่ทำงาน เค้าไปนอนด้วยกันมาแล้ว
ตอนที่คุยเราเห็นเค้าใส่แหวน ปกติเค้าไม่เคยใส่ เค้าบอกเป็นของผู้หญิงคนนั้น
โอ้ย นางเอกอย่างเรา เอามือทาบอกค่ะ
คุณพระ คนที่ทำงาน!!! (เมื่อ2วันก่อนชั้นเพิ่งใส่ชุดสวยออกงานแต่งของคนที่ทำงานกับพระเอกของชั้นอยู่เลย)
แสดงว่ารับรู้กันหมด เราคนเดียวที่ไม่เคยรู้อะไรเลย โอ้วววจะอยู่ไหวเหรอค่ะ เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ลาแล้วหนาพระเอกของชั้น
สะบัดบ๊อบค่ะ ค่อยๆร้องไห้ ทรุดตัวลง บนพื้นกระเบื้อง ส่วนเค้าก็พูดได้แค่ว่า ขอโทษๆๆๆๆๆๆ
อร๊ายยย กรีดร้องคะ อาการฟูมฟายมาเต็มคะ ปากก็ถามว่าทำไมทำกับเราแบบนี้
มือก็เก็บของใส่กระเป๋า แต่ดีหน่อย เค้าช่วยเก็บค่ะ เฮือก ช่วยเก็บ!!!
ร้องไห้ฟูมฟาย บ้าบอไปหมด เค้าดีกว่าตรงไหน ทำไมเลือกเค้า ฮื่อๆ ถามไปร้องไห้ไป
คำตอบค่ะ ก็เค้าน่ารักกว่า อยู่ด้วยแล้วสนุก ไม่น่าเบื่อเหมือนเรา
แล้วก็เก็บเงินของเราเอาไว้เถอะ เค้าไม่ต้องการแล้ว!!
ให้เราไปใช้ชีวิตเหมือนที่ยังไม่มีเค้า เคยอยู่มายังไงก็อยู่ไปแบบนั้น
แล้วเค้าก็เหวี่ยงเรา ลากเราออกมาจากห้อง
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ วีนค่ะ มันต้องวีน
แม่ม โกรธ ของขึ้น พูดคำอื่นไม่โกรธเท่าคำว่า เค้าน่ารักกว่า!! นี่และ
แม่วเอ้ยทุกเดือนเราต้องช่วยซัพพอตแฟนตลอด
จ่ายค่าน้ำมัน แหม เติมพันนึง นั่งไปร้อยบาท
รักษาความสะอาดให้คะ เคาะฝุ่นที่วางเท้าให้ตลอด เวลาให้ผู้หญิงคนอื่นคนรถ
เค้าจะได้บอกว่า รถสะอาด !!! ประชดค่ะ เก็บห้องเป็นอิแจ๋ว ดี๊ดี
สะบัดบ๊อบ ลุกขึ้นเลยค่ะ ของมันขึ้นแล้ว เธอหักหลังชั้น !!! คุณแบบนี้ได้ยังไง
ชั้นไม่ยอม จะวีนๆ จะไปบริษัท จะไปดูหน้าคนที่น่ารักกว่าชั้น
พระเอกของเราตกใจค่ะ กลัวเรามาก เพราะเราไม่เคยสติแตกขนาดนี้
เข้ามากอด ขอโทษที่ทำแบบนี้ (พอกันที มันหลายครั้งแล้วนะที่มีคนอื่น เลิกค่ะ)
เรื่องราวบ้าบอ ฟูมฟาย ยื้อกัน ทะเลาะกัน เครียดมาตลอด แม่เค้า พี่ที่ทำงานเค้า
เพื่อนๆเค้า เพื่อนเราต้องมาช่วยเคลียร์ ตลอด1เดือนกว่าจะเคลียร์กันว่าเราไม่ควรคุยกัน
เพราะเราวางแผนอนาคตไว้หมดแล้ว เลยตั้งความหวังไว้สูง
ตกลงมาจากที่สูงๆก็เจ็บหนักหน่อย รับไม่ได้ค่ะ อาการป่วยก็กำเริบ เพราะเครียด
แต่โชคดีนะคะ เงินจากที่ต้องซัพพอตเค้าทำให้เราจ่ายค่าหมอสบายๆ
เรื่องราวมันผ่านไป3เดือน จนเค้าเปิดตัวแฟน เพื่อนเราก๊อปรูปมาให้ดู
เราก็มีแอบร้องไห้ เศร้านิดหน่อย

ก็แฟนใหม่มัน

น่ารักกว่าเราจริงๆ
เจ็บใจ!!! พวกคอมเม้น เพราะคนพวกนั้น เคยแสนดีกับเรา แต่เค้าก็รับรู้เรื่องนี้มาตลอด
แต่!!!! อยู่ๆเค้าก็โทรมาหาเพื่อนเรา ด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
บอกว่าเราคงเห็นรูปแล้ว กลัวเราไปอาละวาดเค้าที่ทำงาน
เพราะเค้าใส่เสื้อตัวที่เราซื้อให้ไปด้วย เค้าบอกว่าจะโละทิ้งแล้ว
ขอโทษที่ใส่ถ่ายรูป ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ (ห๊าาาาา เป็นอารายง่ะพระเอกของชั้น)
เค้าบอกว่า เค้ากลัวเรามาตลอด เพราะเราเคยพูดว่าจะไปที่บริษัท
เค้าบอกว่าข้าวของ ของเราจะทิ้งแล้ว ถ้ามันทำให้เกิดปัญหา!!!
บอกรู้นิสัยเรา เราเป็นแบบที่เค้าคิดแน่ๆ
เค้ายังบอกเพื่อนเราอีกว่าคงเพราะเรารักเค้ามาก เลยเป็นแบบนี้!!
คุณพระ !! คืออะไรกัน คืองง คือไม่เข้าใจ เป็นอะไร ? เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว
คงยังกลัวตอนเราแปลงร่างเป็นนางร้ายอยู่มั้งค่ะ นี่บอกว่าเดือนนี้มีวันหยุดเรา
กลัวเราจะไปวันนั้น โอ้ววว แม่เจ้า อิชั้นเริ่มกลัวตัวเองงงง
ว่าเราร้ายขนาดนั้นเล๊ยยยยย เหรอเนี่ย!! แต่ก็อาจจะจริงที่เราร้าย
เราเคยประกาศไว้ ว่าถ้านอกใจเรา เราเอาเรื่องถึงที่สุดแน่
เค้าถึงกลัวเราขนาดนี้ แต่ช่างเถอะ ทำเราก่อน หักหลังเราก่อนนะ
เค้าคิดยังไงก็ช่างเค้าเถอะคะ เรารู้ดีว่าเราเป็นยังไงก็พอ
อะไรที่ทำกับเราไว้ เราไม่ลืมนะคะ ยังจำได้ขึ้นใจ
ถึงจะผ่านมาหลายเดือน สิ่งที่เห็นก็คือ คนที่ทำผิดไว้
มันอยู่ไม่เป็นสุขจริงๆ ในใจมันหวาดระแวงอยู่ตลอด
กลัวว่าตัวเองจะโดนอย่างนั้น อย่างนี้...
และไม่ต้องกลัวนะคะ ว่าจะไปวีน ไปอาละวาด
ใช้ชีวิตได้ตามสะดวก ตามสบาย ใช้ชีวิตให้ดี
ให้สมกับที่หักหลังกัน
สุดท้ายดีใจค่ะที่ตอนนี้ไม่ต้องไปรับจ้างญาติขายของในวันหยุด
ไม่ต้องทำงานสองที่ เพราะอยากได้เงินเยอะๆมาให้เค้า
ตอนนี้สบายตัวมากเลย คะ มีเงินทองซื้อของมากมาย
เรื่องราวที่เกิดขึ้นเราขอรับความผิดไว้ทั้งหมดคะ
อาจเพราะเราเป็นต้นเหตุให้เรื่องราวมันต้องเป็นแบบนี้เอง
ไม่โทษเค้านะที่กลัวเรา เพราะเราคงน่ากลัวอย่างที่เค้าว่าจริงๆ
^_^ ยิ้ม และ ให้อภัยสิ่งแย่ๆที่ผ่านมาคะ
เช้าวันใหม่ๆยังสวยงามเสมอ
เมื่อแฟนเก่ากลัวเรามาก
ตามหน้าตาเค้า(ประชดค่ะ) พอจับได้ก็ตีหน้าเศร้า เล่าความในว่าเรื่องงานเลยต้องสานต่อ
โอเคค่ะ เหตุผลฟังขึ้นมาก!!! พอให้อภัยตามหัวใจยังรักค่ะ กัดฟันสู้ต่อ ทนต่อค่ะ
เราเจอมาทุกรูปแบบ ผู้หญิงของเค้ามาด่าเราว่าไม่มีสมอง ไปกินวิตามินไป
โดยที่เค้าก็ไม่ปกป้องเราสักนิด ให้ผู้หญิงด่าเราอยู่ฝ่ายเดียว
ส่งรูปคู่ที่ถ่ายในรถ ร้านอาหาร บ้านผู้หญิง รุปไปเที่ยวผับ พร้อมกลุ่มเพื่อนของแฟนเรา
เราก็ยังสู้ต่อ หลับตาคบเลยจ้า ตาบอดไปชั่วขณะ เพราะคำว่าขอโทษ ไงล๊า ศรีทนได้
แต่สุดท้ายสถานะการณ์มันติงเครียด ทะเลาะกันเรื่องขี้หมูขี้หมา
พูดจาเริ่มแย่ จุดแย่สุด ตอนเราไม่สบายเราก็งอแงตามประสาผู้หญิงมีจริต
แต่คำตอบ หน้าเงยค่ะ พระเอกของเราบอกว่าไปบอกแม่สิ มาบอกอะไรเค้าล่ะ
หงายเงิบ เลยค่ะ โอเครับรู้และ มีอะไรเปลี่ยนไปแน่นอน ในขณะที่เราหอบร่างไปหาหมอ
คุณพระเอกก็นะ โทรไปไม่รับสาย ไม่กลับบ้านค่ะ
ปกติเค้าจะบอกว่า เหนื่อยขอนอน 2ทุ่ม นอนแล้วค่ะ พักหลังๆเป็นแบบนี้ตลอด
เราคิดว่ามีคนอื่นชั่วๆ เอ้ย ชัวร์ๆค่ะ
รุ่งเช้า เราจับเข่าคุยค่ะ สารภาพว่า มีจริงค่ะ คนที่ทำงาน เค้าไปนอนด้วยกันมาแล้ว
ตอนที่คุยเราเห็นเค้าใส่แหวน ปกติเค้าไม่เคยใส่ เค้าบอกเป็นของผู้หญิงคนนั้น
โอ้ย นางเอกอย่างเรา เอามือทาบอกค่ะ
คุณพระ คนที่ทำงาน!!! (เมื่อ2วันก่อนชั้นเพิ่งใส่ชุดสวยออกงานแต่งของคนที่ทำงานกับพระเอกของชั้นอยู่เลย)
แสดงว่ารับรู้กันหมด เราคนเดียวที่ไม่เคยรู้อะไรเลย โอ้วววจะอยู่ไหวเหรอค่ะ เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ลาแล้วหนาพระเอกของชั้น
สะบัดบ๊อบค่ะ ค่อยๆร้องไห้ ทรุดตัวลง บนพื้นกระเบื้อง ส่วนเค้าก็พูดได้แค่ว่า ขอโทษๆๆๆๆๆๆ
อร๊ายยย กรีดร้องคะ อาการฟูมฟายมาเต็มคะ ปากก็ถามว่าทำไมทำกับเราแบบนี้
มือก็เก็บของใส่กระเป๋า แต่ดีหน่อย เค้าช่วยเก็บค่ะ เฮือก ช่วยเก็บ!!!
ร้องไห้ฟูมฟาย บ้าบอไปหมด เค้าดีกว่าตรงไหน ทำไมเลือกเค้า ฮื่อๆ ถามไปร้องไห้ไป
คำตอบค่ะ ก็เค้าน่ารักกว่า อยู่ด้วยแล้วสนุก ไม่น่าเบื่อเหมือนเรา
แล้วก็เก็บเงินของเราเอาไว้เถอะ เค้าไม่ต้องการแล้ว!!
ให้เราไปใช้ชีวิตเหมือนที่ยังไม่มีเค้า เคยอยู่มายังไงก็อยู่ไปแบบนั้น
แล้วเค้าก็เหวี่ยงเรา ลากเราออกมาจากห้อง
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ วีนค่ะ มันต้องวีน
แม่ม โกรธ ของขึ้น พูดคำอื่นไม่โกรธเท่าคำว่า เค้าน่ารักกว่า!! นี่และ
แม่วเอ้ยทุกเดือนเราต้องช่วยซัพพอตแฟนตลอด
จ่ายค่าน้ำมัน แหม เติมพันนึง นั่งไปร้อยบาท
รักษาความสะอาดให้คะ เคาะฝุ่นที่วางเท้าให้ตลอด เวลาให้ผู้หญิงคนอื่นคนรถ
เค้าจะได้บอกว่า รถสะอาด !!! ประชดค่ะ เก็บห้องเป็นอิแจ๋ว ดี๊ดี
สะบัดบ๊อบ ลุกขึ้นเลยค่ะ ของมันขึ้นแล้ว เธอหักหลังชั้น !!! คุณแบบนี้ได้ยังไง
ชั้นไม่ยอม จะวีนๆ จะไปบริษัท จะไปดูหน้าคนที่น่ารักกว่าชั้น
พระเอกของเราตกใจค่ะ กลัวเรามาก เพราะเราไม่เคยสติแตกขนาดนี้
เข้ามากอด ขอโทษที่ทำแบบนี้ (พอกันที มันหลายครั้งแล้วนะที่มีคนอื่น เลิกค่ะ)
เรื่องราวบ้าบอ ฟูมฟาย ยื้อกัน ทะเลาะกัน เครียดมาตลอด แม่เค้า พี่ที่ทำงานเค้า
เพื่อนๆเค้า เพื่อนเราต้องมาช่วยเคลียร์ ตลอด1เดือนกว่าจะเคลียร์กันว่าเราไม่ควรคุยกัน
เพราะเราวางแผนอนาคตไว้หมดแล้ว เลยตั้งความหวังไว้สูง
ตกลงมาจากที่สูงๆก็เจ็บหนักหน่อย รับไม่ได้ค่ะ อาการป่วยก็กำเริบ เพราะเครียด
แต่โชคดีนะคะ เงินจากที่ต้องซัพพอตเค้าทำให้เราจ่ายค่าหมอสบายๆ
เรื่องราวมันผ่านไป3เดือน จนเค้าเปิดตัวแฟน เพื่อนเราก๊อปรูปมาให้ดู
เราก็มีแอบร้องไห้ เศร้านิดหน่อย
เจ็บใจ!!! พวกคอมเม้น เพราะคนพวกนั้น เคยแสนดีกับเรา แต่เค้าก็รับรู้เรื่องนี้มาตลอด
แต่!!!! อยู่ๆเค้าก็โทรมาหาเพื่อนเรา ด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
บอกว่าเราคงเห็นรูปแล้ว กลัวเราไปอาละวาดเค้าที่ทำงาน
เพราะเค้าใส่เสื้อตัวที่เราซื้อให้ไปด้วย เค้าบอกว่าจะโละทิ้งแล้ว
ขอโทษที่ใส่ถ่ายรูป ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ (ห๊าาาาา เป็นอารายง่ะพระเอกของชั้น)
เค้าบอกว่า เค้ากลัวเรามาตลอด เพราะเราเคยพูดว่าจะไปที่บริษัท
เค้าบอกว่าข้าวของ ของเราจะทิ้งแล้ว ถ้ามันทำให้เกิดปัญหา!!!
บอกรู้นิสัยเรา เราเป็นแบบที่เค้าคิดแน่ๆ
เค้ายังบอกเพื่อนเราอีกว่าคงเพราะเรารักเค้ามาก เลยเป็นแบบนี้!!
คุณพระ !! คืออะไรกัน คืองง คือไม่เข้าใจ เป็นอะไร ? เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว
คงยังกลัวตอนเราแปลงร่างเป็นนางร้ายอยู่มั้งค่ะ นี่บอกว่าเดือนนี้มีวันหยุดเรา
กลัวเราจะไปวันนั้น โอ้ววว แม่เจ้า อิชั้นเริ่มกลัวตัวเองงงง
ว่าเราร้ายขนาดนั้นเล๊ยยยยย เหรอเนี่ย!! แต่ก็อาจจะจริงที่เราร้าย
เราเคยประกาศไว้ ว่าถ้านอกใจเรา เราเอาเรื่องถึงที่สุดแน่
เค้าถึงกลัวเราขนาดนี้ แต่ช่างเถอะ ทำเราก่อน หักหลังเราก่อนนะ
เค้าคิดยังไงก็ช่างเค้าเถอะคะ เรารู้ดีว่าเราเป็นยังไงก็พอ
อะไรที่ทำกับเราไว้ เราไม่ลืมนะคะ ยังจำได้ขึ้นใจ
ถึงจะผ่านมาหลายเดือน สิ่งที่เห็นก็คือ คนที่ทำผิดไว้
มันอยู่ไม่เป็นสุขจริงๆ ในใจมันหวาดระแวงอยู่ตลอด
กลัวว่าตัวเองจะโดนอย่างนั้น อย่างนี้...
และไม่ต้องกลัวนะคะ ว่าจะไปวีน ไปอาละวาด
ใช้ชีวิตได้ตามสะดวก ตามสบาย ใช้ชีวิตให้ดี
ให้สมกับที่หักหลังกัน
สุดท้ายดีใจค่ะที่ตอนนี้ไม่ต้องไปรับจ้างญาติขายของในวันหยุด
ไม่ต้องทำงานสองที่ เพราะอยากได้เงินเยอะๆมาให้เค้า
ตอนนี้สบายตัวมากเลย คะ มีเงินทองซื้อของมากมาย
เรื่องราวที่เกิดขึ้นเราขอรับความผิดไว้ทั้งหมดคะ
อาจเพราะเราเป็นต้นเหตุให้เรื่องราวมันต้องเป็นแบบนี้เอง
ไม่โทษเค้านะที่กลัวเรา เพราะเราคงน่ากลัวอย่างที่เค้าว่าจริงๆ
^_^ ยิ้ม และ ให้อภัยสิ่งแย่ๆที่ผ่านมาคะ
เช้าวันใหม่ๆยังสวยงามเสมอ