+++ จากเมืองกรุงมุ่งสู่ดอย สำรวจค่ายอาสาพัฒนาชนบท +++

ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนนะครับ  ว่ากระทู้ที่ผมตั้งขึ้นมานี้  ผมไม่ได้ไปสัมผัสมาเองหรอก  

เพียงแต่อยากจะเล่าเรื่องราวการเดินทางของนักศึกษากลุ่มหนึ่งให้เป็นแรงบันดาลใจ  สำหรับใครที่มีจิตอาสา  
หรือว่าเบื่อป่าคอนกรีต  อยากจะไปเข้าป่าจริงๆบ้างสักครั้ง

การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางไปสำรวจค่ายที่เราจะไปสร้างอาคารเรียนให้กับน้องๆในถิ่นทุรกันดาร  เพื่อที่จะไปเก็บข้อมูลในพื้นที่  ไม่ว่าจะเป็นจำนวนประชากรในหมู่บ้าน  จำนวนเด็กนักเรียน วิถีชีวิตของชาวบ้าน  สภาพอากาศ  การเดินทางเข้า-ออกหมู่บ้าน  ฯลฯ
  
ทุกภาพ  ทุกคำบรรยายต่อจากนี้จะเป็นความรู้สึกของคนที่ได้เดินทางไป  ซึ่งผมก็ขออนุญาตเค้าแล้วละ  (ถึงไม่ให้ผมก็จะจิ๊กมาทำ อิอิ)

เอ้าาา...เกือบลืมแหนะ  ให้เครดิตพวกเค้าหน่อยละกัน  สำหรับสมาชิกร่วมเดินทางมีกัน 3 คน  ประกอบไปด้วย...

1. พี่อีฟ - สาวอีสาน  แต่กลับมาอยู่ชมรมชาวเหนือ  เอ๊ะ!! ยังไง อยู่มานานนนนมว๊ากกก  จนพูดเมียงแหลวแหลด (พูดคล่องมาก  5555 )

2. น้องก็อทโต๊ะ - บ่าวลำพูน  ประธานชมรมปีนี้ของเรา  คนนี้เค้าบอกว่าเค้าไม่ใช่คนเหนือนะครับ  แต่เค้าเป็นคนเมียง!!  

3. น้องบี - บ่าวน่าน  คนนี้หนักก็เอาเบาก็สู้ทุกอย่าง  กินง่าย  นอนง่าย  แต่บางทีก็ง่ายเกิ๊นนนน  5555


ปล. อาจจะมีภาษาเหนือบ้างนะครับ  เพื่ออรรถรส   ในการเดินทางไปด้วยกัน  ปู๊น  ปู๊น  


                                                         +++  มาบิ๊วอารมณ์กันหน่อย  ก่อนออกเดินทาง  +++

                                                               "  ถ้าเมืองกรุงมันวุ่นวายนัก  ไปเข้าป่ากันเถอะ  "






เริ่มต้น จากที่นี้เลย  พวกเราพร้อม  รถไฟฟรีพร้อม ณ สถานีบางซื่อ

พวกเราเดินทางด้วยรถไฟสายเหนือ  รถออกเวลา 12.45 น.  แต่เลทนิดหน่อย  หยวนกันไป  เราไม่รีบ



รถไฟยังไม่ทันออกก็จัดซะหน่อย  สำหรับอากาศร้อนๆ



ประธานชมรมปีนี้ของเรา  น้องก็อท  ดูจะตื่นเต้นกับการขึ้นรถไฟ (ฟรี) ต้องย้ำฟรีกันซะหน่อย  อิอิ



มีให้กิน ที่ ชุมทางบ้านภาชีเท่านั้น


ได้มาแล้ว 555+  เสร็จข้าละ  แค่ 5 บาทเอง



ส่วนคนนี้น้องบี  คิดถึงใครอยู่น๊าาา



เมื่อฉันเดินทางบนรถไฟ(ฟรี) ไปเชียงใหม่พร้อมสายฝนโปรย



และแล้วก็ได้เจอ เจ๊ๆ คนสวยและใจดี บนรถไฟแห่งนี้  นี่แหละน๊า ที่เค้าว่ากันว่ามิตรภาพเราเจอได้ทุกที่ ^^



ฟ้าหลังฝน


++ รูปบนรถไฟไม่ค่อยมีเยอะเท่าไหร่  เพราะมัวแต่หาของกิน เม้ามอย  เรื่อยเปื่อย  ++

มาต่อกันเลยดีกว่าคับ>>>

มาถึง สถานีรถไฟเชียงใหม่ ประมาณ 05.00 น. กว่าๆ ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว ระบมตูดไปหมด  ของีบสักแปปนะ  (กินง่ายนอนง่ายจริงๆ น้องบี)



แล้วเราก็นั่งรถแดงไปลงช้างเผือกเพื่อต่อรถไป อมก๋อยกัน



ไปถึงช้างเผือก เจ็ดโมงเช้า แต่รถไปอ.อมก๋อย ออก 8.30 พวกเรากลัวจะสาย เลยนั่งรถคันนี้ไปลง อ.ฮอด,,ค่อยไปหารถเอาข้างหน้า



ออกเดินทางอีกแล้ว  เย้!!  (ถึงจะยังไม่หายเหนื่อยก็เหอะ)



พอรถออกปุบ น้องๆ ก็หลับปั๊บเลย,,เพราะตอนนั่งรถไฟ(ฟรีมา)แทบไม่ได้นอนกันเลย (นอนไม่หลับ)



พอถึงฮอดปุ๊บ คุณพี่คนขับรถเมล์ ก็ขับมาส่ง ท่ารถไปอมก๋อย ทันที ,,แล้วรถสองแถวก็วิ่งเลียบแม่น้ำแม่แจ่ม ไปเรื่อยๆ



ถึงทางแยกไป อ.อมก๋อยแล้ว,,ห้ามวิ่งเลยไปนะ เดียวจะไปแม่ฮองสอน แทน



นี้คือสถาพรถสองแถว ฮอด - อมก๋อย ขึ้นรถปุบ อบอุ่นมากคะ แน่นทั้งรถ เห็นถังสีส้มๆไหม นั้นแหละที่นั่งของ อิฉัน 55  



ขนาดทางคดเคี้ยวขนาดนี้ คุณลุงสองแถวเหยียบไม่ยั้งเลย,,เสียวหล่นขนาดเลยเจ้า



และแล้วคุณลุงสองแถวก็ทะยอย ส่งน้าๆ อาๆ ลงทีละคน สองคน,,ถึงบ้านปลอดภัยทุกคนด้วยนะ ปล.ที่นั่งด้านล่างเต็มแล้ว ประธานและน้องบี เลยถูกอันเชิญขึ้นไปนั่งรับลมด้านบน



หน้าตาเพื่อนร่วมทาง



อีกนึด ก็ถึงแล้ว อมก๋อย 27 กิโลเมตร



อุ้ย เจอควาย ป่า ด้วย 55



พอถึงอมก๋อยปุบ ประธานของเราก็แบกจอบ พร้อมสำรวจค่ายทันที



และแล้วครูใหญ่ ก็ขับรถ โฟร์วิล,,ขอบอกว่าครูใหญ่ขับรถเก่งมาก เพราะทางมันไม่ธรรมดาเลย



นี้คือภาพเส้นทางดินแดงที่อยู่ระหว่างเนินเขาลูกไหนก็ไม่รู้ วันที่เดินทางโชคดีฝนไม่ค่อยตก ถนนแห้ง รอดคะ 55



ระหว่างทางก็เจอสาวน้อย เล่นน้ำ สนุกน่าดูซิท่า,,เด็กกับน้ำของคู่กัน ^^ ระหว่างทางเจอลำห้วยเยอะมาก อุดมสมบูรณ์จริงๆเชียว อมก๋อย





ยืนชมวิวเพลินๆ (เพลินที่ไหนหัวโยกตลอดเวลา)ฝนตกลงมาต้องเข้าในรถอดชมวิวกว้างๆเลย



สถาพถนนตอนฝนตก ครูบอกนี้มันแค่ระดับ 2 เข้าไปจะเจอโหดกว่านี้



และแล้วก็ถึงจนได้ ออกจากอมก๋อยบ่ายโมงกว่าๆ แวะบ้านลูกูดู และมาถึงบ้านแม่ระอาใน บ่ายห้าโมงกว่าๆ ไส้ลงมากองที่ขากันเลยทีเดียว



นั่งพัก หายใจหายคอ ขอบอกว่าที่ บ้านแม่ระอาในนี้อากาศดีมากๆ หมอกมาเต็ม



พอเดินไปหลังโรงเรียนเท่านั้นแหละ หูย หมอกกำลังลงมาที่โรงเรียนละ!



กำลังเดินถ่ายรูปเพลิน น้องๆตะโกนมาพี่ๆ ดูรุ่งกินน้ำ!



ห้วยเล็กๆหลังโรงเรียน ครูเล่าให้ฟังว่า ครูกับชาวบ้านช่วยกันขุดเปลี่ยนทางน้ำ ไม่งั้นน้ำจะไหลลงมาที่โรงเรียน



ที่นี้ไม่มีไฟฟ้า ต้องใช้แผงโซล่าเซลเพื่อผลิตกระแสไฟ



บรรยากาศหลังโรงเรียนยามเย็น



ห้องครัวของโรงเรียน



บรรยากาศจากหลังโรงเรียนมองไปหน้าโรงเรียนในช่วงเวลาที่ฝนปอยๆ,,เหงาแฮะ



หมอกไหลลงมาแล้วววว นู่นหลังโรงเรียน



ป้ายหน้าโรงเรียนซะหน่อย



มีน้ำไหลผ่านแถวโรงเรียนด้วยนะเออ ชุ่มชื่นสุดๆ



บ้านบนดอย เมฆหมอกลอยเต็มฟ้า อยู่กลางพงพนา ตามประสาคนดอย (ร้องเพลง)



กำลังถ่ายรูปเพลินๆ มีป้าคนหนึ่งเดินผ่านมา เราก็ยิ้มให้ แล้วถามว่า ป้าไปไหนคะ ป้าตอบเป็นภาษากะเหรี่ยง(หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงคะ) เราก็ งง เลยถามกลับไปอีกรอบ รอบนี้แกตอบเป็นภาษาไทย จับใจความได้ว่า "เอาเหล้าต้มไปให้ร้านค้า" ,,แค่นั้นแหละหูผึ่งเลย 55 แทบอยากจะเดินตามคุณป้าไปทันที อิอิ ปล.สองแกลลอนที่อยู่ในมือคือเหล้าเถื่อน ค๊าาา><  



++ ยังไงขอตัวไปนอนก่อนนะคับ  เดวพุ่งนี้จะมาอัพรูปต่อ  ไม่ไหวแล้ว