ผมเบื่อ หรือว่าแก่ กันแน่ครับที่รู้สึกว่าอยากได้รถยนต์ที่เป็นแค่พาหนะ

สมัยหนุ่ม ๆ อยากได้รถแรง ๆ ขับแน่นๆ พอหางานได้มีเงินซื้อรถสปอร์ตบ้าง รถบีเอ็มที่ว่าช่วงล่างดี ซื้อหมดล่ะ

ไป ๆ มา ๆ มองย้อนไป ไอ้รถขับดี ๆ นี่ก็มีแต่รังจะทำให้เราขับเร็ว ประมาทอีก ใช้ครับมันขับดีจริง มั่นใจ เข้าโค้งลงสะพานไม่ดีดไม่สบัด แต่มันก็เสี่ยงเพราะขับเร็วขึ้น

ตอนนี้ รถคันล่าสุดที่ซื้อมาก็รู้สึก เสียดายเงินว่ะ ซื้อมาทำไมฟระ คันเก่าก็ใช้ดีอยู่ขายทิ้งไปเฉยเลย เหลือคันเก่า ๆุ อีกแค่สองคัน มานั่งคิด ๆ ไปมันก็แค่พาหนะ เอาที่ดูแลง่าย ไปไหนมาไหนได้ รับส่งลูกไปเรียน ไปหาลูกค้าบ้าง ไปเที่ยวบ้างแค่นั้นเอง

มันไม่ตื่นเต้นแล้วกับรถใหม่ๆ ซื้อมาก็เหมือนของตั้งโชว์แบบนั้น ดูแลก็ยากชิหาย นี่ถ้าถึงเวลาต้องไปเช็คระยะต้องเสียเวลาเข้ากทม.อีก หาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ

คนอายุราว ๆ 40 นี่เป็นแบบนี้กันไหมครับ ? แก่แล้วเลยเบื่อ หรือว่า ยังงัยก็ต้องเบื่อซักวันอยู่ดีโดยไม่ต้องแก่ ?