มันเป็นเรื่องที่เกิดกับตัวเอง เมื่อ 10 กว่าปีมาเเล้ว !!
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลย  คนที่ไม่เชื่อเรื่องผี  ไม่เคยเห็นผี   ขอไห้ข้ามกระทู้นี้ไปได้เลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลายปีมากเเล้ว เมื่อสมัยที่ผมยังเป็นเด็ก ก็ไม่น่าจะเด็กนะ
ตอนนั้นผม อายุ 14 - 15 ได้เเล้ว สมัยก่อนผมชอบมาก เรื่องผี เวลาที่คนโตๆ นั่งจับกลุ่มเลาเรื่องผี
ผมคนนึงละไม่พลาดเเน่นอน เเต่ถามว่ากลัวใหม ผมกล้วผีมาก

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ ครั้งนึงผมต้องไปต่างจังหวัด เพราะว่าบ้านเเม่ผมอยู่ที่นั่น   '' จังหวัดจันทบุรี ''
(ตัวผมเองอยู่ลพบุรี อยู่กับยาย เมื่อก่อนเเม่มีสวนเงาะทุเรียน อยู่ที่จันทบุรี)

เมื่อไปถึงจันทบุรี ก็ไปเที่ยวทะเล หาดเจ้าหลาว ระยะทางจากบ้านเเม่ไป หาดเจ้าหลาวก็ถือว่าไกลอยู่
ผู้ใหญ่ก็กินเหล้าเบียร์ ทำนู้นนี่นั่นกินกัน ผมก็เล่นน้ำปกติ กับลูกพี่ลูกน้อง
พอถึงเวลากลับมันก็เย็นมากเเล้ว

ในขนาดที่กำลังเดินทางกลับ ถนนตามต่างจังหวัดเราจะรู้กันดี ว่าจะเป็นเเค่ถนนนั้นละ บ้านคนอ่ะหรอไม่มีหรอก
บางทีรถจะสวนสักครั้งยังยากเลย เเล้วอีกอย่างมันเป็นช่วงเวลากำลังจะมึด
ต้องบอกก่อนว่ารถที่ผมนั้งเป็นรถ กระบะ ผมนั่งหลัง มีน้าลุงน้องนั้งหลังด้วยหลายคน เพราะไปกันเยอะ
ขับรถมาตามทางเรื่อยๆ ผมจำไม่ได้ว่าตรงนั้น มันตรงใหนของเส้นทาง เเต่ที่ผมสดุดตามากที่สุด
คือ ศางเพียงตา เยอะมาก รู้สึกว่าตรงนั้นจะเป็นโค้งด้วย ถ้าผมจำไม่ผิด

ผมมองไป ในความรู้สึกผมตอนนั้นผมรู้สึกว่า เหมือนกับว่า ที่ตรงนั้นที่มีศาลเยอะๆมันสว่างมากทั้งๆที่ไม่มีไฟ
มือผมยกขึ้นโดยอัตโนมัติ ยกมือไหว้ เเล้วพูดว่า  " ขอให้ผมเห็นผีได้ด้วยเถอะ ''
เพียงเพราะ  ผมต้องการมีเรื่องผีเอาไปเล่าไห้คนอื่นฟังมั่ง เเค่นั้นเอง

หลังจากพูดจบ ขับรถมาได้ ไม่ถึง 20นาที '' ผมเห็นคนเเก่ใส่กางเกงขาวเสื้อสีขาว เดิยอยู่กลางถนน ''
ตอนนั้นผมยังไม่รู้สึกอะไร เเต่ก็นึกเเปลกใจ ว่า เห้ยบ้านคนไม่มีเลยนะเเถวนี้เเกมาเดินทำอะไร
เเล้วที่น่าเเปลกเเกมาเดินทำอะไรกลางถนน ผมมองคนเเก่คนนั้น ผมหันคอมองตาม
ผมเอี้ยวตัวเพื่อจะหันหลังไปมอง '' คนเเก่คนนั้นหายไปเเล้ว ''

ตอนนั้นผมไม่รู้สึกอะไรนะ ที่เขาหายไป ผมก็คิดเเค่ว่า เขาวิ่งข้ามถนนไปเเล้ว เเค่นั้น
เริ่มมึดลงเรื่อยๆ ผมก็มองนุ้นนี่นั่นไปเรื่อยๆ เเต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำผมรู้สึกแปลกๆ
นั่นคือ คนที่นั้งมากับผม ลุงป้าน้าน้องหลาน ทำไมถึงเงียบกันหมด
เงียบในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเงียบ เพราะ อึ้ง กลัว หรือเห็นอะไรนะ
เเต่เงียบเหมือนพวกเขาตกอยู่ใรภวังค์ อะไรสักอย่าง แต่ตอนนั้นผมก็คิดในเเง่ดีที่ว่า
คงเหนื่อยกัน เพราะเบียร์ เพราะเล่นน้ำ

หนังจากนั้น เหตุการ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มันเป็นภาพที่ผมนึกถึงที่ไรก็ทำไห้ ขนหัวลุกได้ทันที
หลังจากที่ ผมมองเห็นพวกที่นั้งมากับผมเงียบได้ไม่นาน ผมเห็นสิ่งสิ่งนึง ลอยผ่านหน้ารถ
ถ้าผมตาไม่ฝาด สิ่งที่ผมเห็นคือ คนเเน่นอน เเต่คนทำไมลอยผ่านหน้ารถไปหน้าตาเฉย
ผมเห้ยเสียงดังลั่น เเต่พวกคนที่นั่งมากับผม เงียบไม่สนใจผมเหมือนกับว่าไม่ได้ยินไม่ได้เห็นสิ่งที่ผมกำลังทำ
ผมคิดในเเง่ดี ตาฝาด ตาฝาด ตากูฝาด !!

มันมาเป็นคอมโบ ในขนาดที่ยังไม่รู้ว่าอะไรลอยผ่านหน้ารถไป มีบางสิ่งบางอย่างมันทำไห้ผมต้อง..
หันไปทางซ้าย ผมเป็น " คนที่ยืนอยู่สูงกว่ากลังคา " เเล้วหางตาก็พาผมหันไปมองที่หลักกิโล
ที่มี '' คนเลือดท่วมตัวนั่งอยู่ '' ผมมั่งใจทันทีว่า ผีเเน่นอน เอามือทุบข้างกระบะรถ ไปเป็น 10 ที
เเต่ทั้งคนหน้ารถ เเละ หลังรถ ไม่มีเสียงตอบรับ เเละไม่หันมามองผมเเม้เเต่น้อย
ตอนนั้นผม กลัวมากทำอะไรก็ไม่ได้ นอนมอบลง จนถึงบ้าน

ถึงบ้านที่จันทบุรี ผมลงรถ เล่าเรื่องไห้ทุกคนฟัง พวกเข้าหัวเราะ นั่นสิใครจะไปเชื่อตัวผมเองยังไม่เชื่อ
เเต่มีสิ่งนึงที่ผมไม่ได้เล่าไห้ ทุกคนฟังคือ '' เรื่องที่ผมไปยกมือไหว้ศาลเเล้วพูดเเบบนั้น ''

เช้าวันต่อมาผมกลับลพบุรี ผมกลับมาอยู่ลพบุรี เหตุการ์ณที่บ้านปกติ ผมก็คิดว่าเราคงเจอเเค่ตอนนั้นละมั่ง
เเต่เเล้ววันนึง

ช่วงนั้นเป็นช่วงสงสงกรานต์ ผมก็เล่นน้ำตามปกติ สมัยนั้นบอกเลย 15-16 นี่ยังไม่โตนะคับ ก็ยังเล่นเป็นเด็กๆ
เล่นหนักมาก 3 วันติดๆ หลังจาก 3วันก็ไม่สบาย ตอนนั้นผมเอง ญาติพี่น้องก็คิดว่าผมเนี้ยเล่นน้ำมากเลยไม่สบาย
ผมนอนไม่สบายอยู่ 2 - 3 เเต่อาการไม่ได้หนักอะไร ก็เลยไม่ได้ไปหาหมอ คือที่ 3

ผมกำลัง จะหลับ มีเสียงคนเดินลากเท้า แซ่กๆๆ รอบบ้าน เเต่ไม่เดินมาทางผมนอน เเต่จะเว้นข้ามไป
ผมตืน ผมไม่เปิดไฟ เพื่อที่จะพยามดูว่ใคร ตอนนั้น ผมไม่ได้คิดถึงผีเลยสักนัก
ผมเดินไปหน้าบ้าน เสียงลากเท้า  แซ่กๆๆ อยู่หลังบ้าน ผมเดินไปหลังบ้าน เสียงลากเท้า แซ่กๆๆ อยู่หน้าบ้าน
สักพักเสียหายไป ได้ยินเพื่อนผมเรียก ผมเปิดประตูออกไปด่า '' มาเดินทำไมรอบบ้านกู กูนึกว่าชโมย ''
เพื่อนผมทำหน้างงๆ '' กูพึ่งจะมาเมื่อกี้ ขอข้าวหน่อยที่บ้านข้าวหมด '' ผมตักข้าวไห้เพื่อน เเล้วก็ยืนดูมันขี่รถจากไป
ผมก้มตัวลงนอนอีกครั้ง ไม่ถึง 10 นาที เสียง คนเดินลากเท้า แซ่กๆๆ เหมือนเดิม
ผมรู้สึกง่วงมากบวกกับที่ผมไม่สบายรู้สึกเวียนๆหัว เลยนอนทั้งๆที่เสียงนั้นยังดังอยู่

รุ่งเช้าอาการผมเเย่มาก ท้องเสีย เวียนหัว อวก ต้องพาส่งโรงบาลเเบบเร่งด่วน
ไปถึง โรงบาล หมอพูดว่า '' ถ้าไม่มาภายใน 1 ชม ตายเเน่นอน '' ผมเป็นใข้เลือกออกลงกระเพราะกับขึ้นหัวใจ

ผมได้นอนโรงบาล ซึ้งไม่ต้องบอกว่า โรงบาลมีอะไร !!
คืนเเรกผมก็ไม่ได้สังเกตุอะไรมากมาย เพราะไม่ไหวจริงๆ + ยาด้วยอะไรด้วยเลยนอนทั้งๆที่ไม่ได้เห้นได้ดูอะไรเท่าไหร
ผมตื่นขึ้นกลางดึก ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมเห็นผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ตรงระเบียง ตึกข้างๆ ผมก็ไมไ่ด้สนใจอะไร
เเต่ก็รู้สึกเเปลกที่ว่า เธอทำไมไม่เปิดไฟห้อง ทำไมถึงนั้งมึดเเบบนั้น ผมนอนต่อ

เช้าผมตื่นขึ้นมา มองออกไปนอกหน้าต่าง ผมมองไปที่ตึกฝั่งตรงข้าม ตึกที่ผมเห็นมันยังสร้างไม่เสร็จ !!
เเถมไอ้ตรงที่ผมเห็นผู้หญิงนั้ง มันไม่มีอะไรเลยที่สามารถจะนั้งใด้เลย

หลังจากที่ผมออกมาจากโรงบาล ...

ผมเริ่มรู้สึกว่าคำของผม มันเริ่มขึ้นเเล้วเพราะว่าผมรู้สึกว่าหลังจากที่ผมกลับมาจากโรงบาลผมจะเห็นอะไรมากขึ้นกว่าเดิม
เเต่จะไห้ผมเล่าทั้งหมดมันคงจะเยอะ ผมขอเล่าเรื่องที่มันน่ากลัวๆ ดีกว่า
เพื่อนผมมาขอไห้ ขับรถไปส่งมันที่บ้าน ไอ้ทางที่ผมขับพามันไปจริงๆก็ผ่านทุกวันนะ เเต่วันนั้นมันไม่เหมือนกับทุกๆวัน
ผมขับรถมอเตอร์ไซค์เพื่อนนั้งหลัง ขับไปเรื่อยไม่มีอะไร ก็คุยกันไปเรื่อยเบื่อย ผมมองไปเห็นคนนั้งอยู่ที่โต๊ะข้างทาง
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็เเค่มองตามปกติ เออว่าใคร เเต่ไอ้ที่ผมเห็น ดันเป็น คนนั้งอยู่ก็จริง เเต่หัวคนอยู่บนโต๊ะ
เเล้วภาพที่เห้นคือ คนที่ไม่มีหัวนั้งอยู่ที่เก้าอี้ หัวอยู่บนโต๊ะ คนๆนนั้นเอามือจับหัวตัวเองอยู่  

ผมร้องเสียงดัง '' เห้ย เห็นใหมอย่างที่กูเห็น
'' เพื่อนผมก็ถามว่า '' อะไรวะ ''
ที่โต๊ะไง ไม่เห็นหรอ
'' กูไม่เห็นมีอะไรเลย เป็นอะไรวะ ''
ผมคิดในใจ เออใช่เราเห็นคนเดียว '' เออไม่มีอะไรหรอก กูหลอกเล่น

ครั้งหนึ่งที่เล่น....ผีเหรียญ
สมัยก่อน ผมเล่นกันบ่อยๆ ผีเหรียญ เวลาเชิญผีเข้าก็ถามนู้นนี่นั้นต่างๆนาๆ คนเชื่อก็เชื่อนะ คนไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ มันคงจะไห้เชื่อกันยาก
เเต่ผมเคยเจอมากับตัว เรื่อง วิทยาศาสตร์ ผมก็เชื่อ  เรื่อว ไสยศาสตร์ ผมก็เชื่อ เเต่ผมเชื่อในเเบบทางสายกลางไม่ได้ลุ่มหลง
ถ้าใครเคยเล่นก็จะมีเลยคำถามยอดฮิต '' ใครหล่อที่สุด '' เพราผมเล่นกันในหมู่เพื่อนผุ้ชาย

มีอยู่วันนึง ในขนาดที่เล่น ผีเหรียญ ผมก็จุดธูปเชิญดวงวิญญาณ วิญญาณเข้าเหรียญ ก็ถามนู้นนี่นั้นกันไปต่างๆนาๆ
เเต่ไอ้ประเดนเลยคือเขามากัน 4 คน เป็นพี่น้องกัน ก็เลยถามว่าเขาตายยังไง เขาบอกรถคว่ำเเล้วรถตกน้ำ
มาถึงจุดไคลแมกซ์ ใครหล่อที่สุด ก็ เฮฮากันไป '' ชอบคนใหน '' ผีมา4 คนมี4 ครบพอดี
เหรียญ ก็วนๆ บอกว่าตอนนี้วิญญาณ 4 วิญญาณ ยืนอยู่หลัง ทุกคน เอาเเชี้ยเเล้วใหมละ มันก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติไปหรอก
เเต่ก็ไห้ขนลุกได้  เเต่สิ่งที่ผมจำได้ดีเลยผีที่มีอายุมากที่สุดน่าจะเป็น ผีที่เป็นคนพี่ เเต่เขาก็อายุไม่เท้าไหรนะตอนตาย 16 - 17
เเต่นั้นก็เป็นการเล่นขำๆ ไม่ได้ซีเรียสอะไร เเต่ผมก็ได้ถามหลายอย่าง ชุดที่ใส่ตอนนี้อะไรเเบบนี้ไป เเต่ก็ถามเพราะความสนุกๆ

วันนึงที่ผมได้เจอ......เขาที่ชอบผม

วันนั้นเป็นวันปีใหม่ ผมก็ออกไปซื้ออะไรมาไว้ทำกินกับเพื่อนๆ ผมก็ขี่รถเอาของไปเก็บที่บ้าน เเล้วไม่รู้ทำไม ตอนนั้นไม่มีคนอยู่เลยที่บ้าน
ปกติจะอยู่กันเยอะเพราะผมอยู่กันเองกับเพื่อนๆ เเต่วันนี้ไม่มีคนเลย เเล้วเวลาก็ชั่งเหมาะสมมาก เย็นๆประมาณ 6โมง
ผมขี่รถไปจอดหน้าบ้าน เปิดประตูรั่วเดินเข้าไป ผมก้าวเท่ากับลังจะเดินขึ้นบ้าน ตาผมเลือบไปเห็น ผู้หญิงคนนึงยืนอยู่
ตรงราวตากผ้า ผมพิมไปขนลุกไป ผมเห็นเเบบชัดเจนว่า ผู้หญิงน่าตาดี ตัวเล็กๆ ผมยาวใส่ชุดดำ
ขนผมลุกตั้งเเต่เท้าไปยันหัว ผมกัดฟันเดินขึ้นบ้าน เปิดประตูเข้าบ้าน สิ่งที่ผมเห็นในห้องรับเเขกที่มีโซฟาอยู่คือ
คนที่ยืนอยู่ที่ราวตกผ้ามานั้งรออยู่ที่นี่เเล้ว เเขนขาผมเเทบหมดเเรง ในมือก็ถือของ ห้องอยู่ข้างหน้าอีกเเค่ไม่กี่ก้าว
พยายามที่จะเดินไปให้ถึง เพื่อ วางของเเล้วออกจากบ้านให้ใว กัดฟันเดินต่อเพื่อไห้ถึงห้อง เปิดประตูห้อง
" เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย '' ห้อง กระดิกเท้าอยู่บนที่นอน ผมวิ่งหนีออกจากบ้าน บ้านตัวเอง
บิดกุญเเจรถมอเตอร์ไซค์ บิดเเบบไม่คิดชีวิต

ครั้งนึงที่....เคยไปรับไปส่งเเฟน

ช่วงนั้นมีเเฟน เเฟนเก่าทำงานอยู่รา้นเพื่อน พ่อเพื่อนเปิดร้านอาหาร เเฟนเก่าผมก็ไปช่วย อยู่พักนึง
ผมต้องไปรับ ช่วงเวลากลางคืนหลังร้านปิดบ่อยๆ ไอ้ทางที่ไปรับ ก็ไอ้ทางที่ผมไปส่งเพื่อนเเล้วเจอ ผีหัวขาดนี่ละ
ผมไปรับไปส่งทุกวัน

คืนนั้นผมไป รับเเฟนเก่าตามปกติ บรรยากาศนี่ผมบอกเลยว่า ไม่ธรรมดาตั้งเเต่ออกจากบ้าน ช่วงเวลาตี 1
รถไม่มีวิ่งสักคันซึ่งมันเป็นเรื่องน่าเเปลกมาก ผมไปถึงร้านรับเเฟนเก่าผมตามปกติ
ขับรถกับมาถึง เเยกไฟเเดง มีสิ่งนึงที่ผิดสังเกตุ เลยคือ ไฟตรงเเยกไฟเเดงดับหมด ทั้งๆที่ขี่ผ่านมาเมื่อกี้มันยังไม่ดับ
ผมก็ขี่ไปเรื่อยๆในความมึด สงสัยก็สงสัยว่า ทำไมถึงมาดับเเค่ตรงนี้นะ ทันใดนั้น

ทันใดนั้น... ไฟหน้ารถผมก็ส่องไป โดนสิ่งๆนึงสิ่งที่ผมเห็นคือ ผู้หญิงคนนึงนั้งอยู่กลางไฟเเดง เลือดท่วมตัว
ผมร้องเสียงดังลั่น '' เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย '' เเฟเก่าผมถาม เป็นอะไร
ผมไม่ตอบสักคับเทินร์เกียร์ บิดเเบบวิณญาณเเด๊กเเว๊นเข้าสิง

1 ผมเห็นผี จนผมไม่กลัวผี
2 ผมเเค่บังเอิญไปเห็นเขา โดยที่เขาไม่รู้ว่าผมเห็น
3 ทุกครั้งที่ผมเห็นผี ผมไม่เคยโดนผีหลอก
4 เรื่องที่ผมเล่าเป็นเเค่เพียงเศษส่วนหนึ่ง
5 ผมเห็นผี ตั้งเเต่ ยกมือไหว้ศาล อายุ 14 ยันอายุ 21 เเล้วก็ไม่เห็นอีกเลย เเต่ยังมีสัมผัส
6 ผมไม่กล้าไปล่าท้าผีหรือลองของอะไร ผมไม่ได้กลัวผี เเต่ผมรู้ดีว่าตัวเองเห็นเเน่ๆ กลัวสิ่งที่เห็นรับไม่ได้
7 ผมเห็นคนที่ พึ่งตายตรงนั้น ยังอยู่ตรงนั้น ในสัมยนั้น ตรงใหนที่มีคนตาย ผมก็จะเห็น
8 ในสมัยที่เห็นผี เป็นขอเสีย เเต่ข้อดีคือ ตลอดเวลาที่เห็น ผีดวงดีมาก
9 ผมไม่เคยไปขอขมาจนทุกวันนี้
10 ผมเคย บอกลัษณะหน้าตาเสื้อผ้าของคนที่ตายได้โดยที่ผมไม่ได้เคยเห็นหรือรู้จักเขา เพราะผมเห็นวิณญาณเขา

ปล จะไห้มาเชื่อกันมันก็คงยากคับ เพราะคนที่ไม่เคยเจอกับตัวเองก็ไม่รู้หรอกคับ ก็เหมือนกับอกหัก คนที่ไม่เคยก็บอกว่า โอ้ยเรื่องเล็ก
พอเจอเขากับตัวก็เเทบตาย ตัวผมเองก็ไม่ได้หมกมุ่นกับเรื่องผีสางคับ ผมออกจะชอบ วิทยาศาสตร์ สะมากกว่าด้วยคับ
เเต่นี้มันเป็นประสบการ์ณที่ครั้งนึงเคยพบเจอ