อาบอิ่ม

เมื่อทำงาน  ก็ทำอยางเต็มที่ สุดจิตสุดใจ ตามอำนาจหน้าที่
ไม่ต่างกับการฟัง และวิเคราะห์ วิจารณ์โลกของเสียงดนตรี

คุณได้อาบอิ่ม  โลดแล่น  โหนลีลาของความหลากหลายจากท่วงทำนองและการประสานเสียง
สร้างความงดงามอันน่าทึ่ง  และจรรโลงใจพร้อมสมอง  ไม่ขาดจากกัน   สร้างเอกภาพภายในโดยพลัน

ชีวิตที่เผาผลาญพลัง   ก็เป็นเช่นเดียวกันนี้
มันอยู่ที่ว่า   เราใช้มันเพื่ออะไรแค่นั้น...  ที่เหลือ ก็เป็นเรื่องรองๆ

เพราะ ถ้าชีวิตไม่ก้าวไป    ก็รังแต่จะสูญเปล่าด้วยการไม่ทำอะไร  ไม่มีอะไร
นอกจากว่า   ...มีแต่ความอาบอิ่มในสรณะของการกระทำ  คือ  ความสุขบนการหมดไปของวันคืนที่ผ่านเลย ..

ชัดเจนในเป้าหมาย     ก็มีแต่การสะสมชัยชนะในตัวเอง    
นอนก็หลับ   ตื่นก็ฟื้นกำลัง   รับใช้เจตจำนงภายใน
และอาบอิ่มโลกของวิริยภาพ  และสัมผัสความงดงามระหว่างทาง..