[AFC Ajax] นัดแรกของ Daley Blind ในนามปีศาจแดง

คำเตือน : กระทู้แฟนบอลผู้หญิง นักเตะย้ายทีม รู้สึกประหนึ่งแฟนบอกเลิก ฟูมฟาย น้ำเน่า ไม่ค่อยมีสาระทางฟุตบอลอะไรเท่าไหร่ ยาวๆเหมือนเดิม ใครรับได้ เชิญอ่าน และ เนื้อหาส่วนใหญ่เราพูดถึงตอนอยู่อาแจ็กซ์นะคะ

นัดอำลาพี่เสียม (Siem) .. ไม่เขียน
นัดเปิดสนาม.. ไม่เขียน
นัดที่น้องเอลกาซี่ น่ารัก โชว์หล่อ.. ไม่เขียน
นัดแรกของนักเตะที่เป็นอดีตของทีมไปแล้ว ..

ขอเขียนสักหน่อยละกัน 55555

มีคนรีเควสให้เขียนเรื่อง บลินด์ เหมือนตอนเขียนถึง ดิมาเรีย คือจริงๆเราตั้งเป้าจะเขียนอยู่แล้วเพราะเป็นเด็กในสังกัด กะว่าจะเขียนถึงตอนย้ายทีม (ถ้าไม่ย้ายก็ดีไป) เพราะจริงๆก็มีดราม่า มีจุดพีคอะไรพอให้เขียนถึงอยู่

แต่พอถึงเวลาที่มันย้ายจริงๆ .. เรากลับไม่อยากเขียนถึงมันสะงั้น
จนมาวันนี้ ..

วันนี้พยายามนั่งอ่านคอมเมนท์หลังเกม พบว่า ส่วนใหญ่หลายคนชมแดลีย์
คือนี่น้ำตาไหลเลยง่ะ..
พี่ไม่ต้องห่วงอะไรน้องแล้วจริงๆ
ไม่ได้ห่วงว่า จะไม่มีคนรักหรือไม่มีคนเชียร์
(เพราะคิดว่ากระแสดีมากอยู่แล้ว หน้าตามันน่ารัก ดูเท่ๆ คนน่าจะชอบเยอะ)
แค่ห่วงกลัวมันแป้กกับบอลอังกฤษ แล้วต้องเจอดราม่าอะไรแบบเดิมๆอีก

ก็ยอมรับนะว่าเสียใจมาก แม้จะทำใจมาตั้งแต่แรกแล้วว่าคงย้ายชัวร์ๆ ตอนที่บลินด์เปิดลูกครอสให้โรบินทำ ฟลายอิ้ง ดัตช์แมน คนอื่นอาจจะคิดว่า "โอ้ยลูกนี้สวยมาก พี่บิ้นสุดยอด" แล้วต่อมาก็เริ่มมามองว่า "ไอ้คนเปิดเป็นใครวะ" หรือ "เห้ยไอ้นี่นักเตะอาแจ็กซ์นี่หว่า เก่งป่าววะ หน้าตาก็โอเคนะ" อาจจะอะไรประมาณนั้น ..



ตอนใกล้ๆตลาดปิด คุยกับน้องที่เป็นแฟนแมนฯยูฯทุกวันว่า ยังไงก็ไม่ให้ ไม่ให้ๆๆๆๆ ได้ดิมาเรียไปคนแล้ว ยังไงก็ไม่ให้บลินด์ น้องรู้ว่าเราติ่งบลินด์ เลยมาเจ๊าะแจ๊ะเรื่องบลินด์ตลอด จะเอาให้ได้ คือเราก็ทำใจครึ่งๆอ่ะนะว่าคงย้ายแหละ ตอนกลับจากบอลโลก ใครก็คิดว่า แมนฯยูฯต้องปิดดีลบลินด์ เราก็เชื่อแบบนั้น แต่ภาวนาว่าขอให้ "ไม่ใช่" ตลอด เพราะ

1. เราเป็นแฟนอาแจ็กซ์
2. เราเป็นแฟนลิเวอร์พูล

คือดีลนี้ไม่มีทางไหนที่ดีกับเราเลย 5555  แล้วทางเลือกต่อมาของบลินด์นอกจากแมนฯยูฯคือ บาร์เซโลน่า ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะ

3. เราเป็นแฟนรีล มาดริด

เอาง่ายๆ คือ .. เจ็บทุกทาง 55555 (จริงๆอยากร้องไห้แต่ขอหัวเราะแทนละกัน)

ตอนสมัยที่อีริกเซ่นย้าย (ตอน 2012-13) เราเสียใจ น้ำตาไหลพราก ทำไมต้องย้าย ไม่เข้าใจเลย ทำไมสโมสรต้องขายด้วยทั้งที่ก็ไม่ได้ได้เงินจากการขายมาเยอะสักเท่าไหร่เลย (13 ลป.) อีริกเซ่นเป็นตัวหลัก เป็นคนปั่นสกอร์ เพราะงั้นมันจะพีคและเด่นมากในทีม .. แต่จริงๆ ถ้าใครเชียร์อาแจ็กซ์มา คงโดนจนชินแล้วกับคำว่า "ทำไมต้องขาย" เพราะเราขายตัวหลักทุกปี ส่วนใหญ่เป็นคนที่แฟนๆรักด้วย ..




อาแจ็กซ์จะทำ Jaarboek (Yearbook) ทุกปี ซึ่งหลายครั้งคนที่ได้ขึ้นหน้าปก คือคนที่มีช่วงเวลาที่พีคที่สุดกับทีมในซีซั่นนั้นๆ และก็มักจะเป็นคนที่ต่อมาจะต้องจากทีมไป มันเศร้า แต่มันก็ต้องทำใจ เพราะทุกคนออกไปได้ดี เราควรจะดีใจกับพวกเขา (สินะ)
ความอบอุ่น ของแฟนอาแจ็กซ์คือ เราไม่รั้งนักเตะเลย (บางทีถึงขั้นไล่ 555) ที่นี่เหมือนโรงเรียนมัธยม ส่งเสียให้เด็กๆ ได้ดีมีความรู้ เพื่อที่จะออกไปเรียนมหาวิทยาลัยดีๆต่อไป

พอมีนักเตะคนนึง บอกว่าจะย้าย หรืออยากจะย้าย เราก็แค่ "อ้าวเหรอ จะย้ายไปไหนล่ะ มีใครติดต่อมาหรือยัง?" ความรู้สึกมันเป็นประมาณนั้นจริงๆ มันไม่ใช่ว่าไม่รักหรือหวงนักเตะ แต่ธรรมชาติการเชียร์ที่นี่ (ในปัจจุบันที่ไม่ค่อยมีพวกฮูลิแกนแฟนบอลฮาร์ดคอร์แล้ว) มันเหมือนโรงเรียนจริงๆ
ถึงเวลาเราก็แค่ถามว่า

"แกอยากไปไหนวะ?"

....