(ความคิดของคนแก่)ทำไมเด็กไทยเกลียดข้อสอบอัตนัย

ผมเรียนเอกประวัติศาสตร์ เป็นปริญญา ใบที่ 2 และวิชาส่วนใหญ่เป็นข้อสอบเขียน (อัตนัย) และเด็กรุ่นหลานหลายคน บ่นว่า มันยาก ผมเลยกลับมานึกเมื่อยังเป็นเด็กมหาวิทยาลัย แล้วก็ค้นหาคำตอบเกี่ยวกับว่าทำไมเด็กไทยในระดับ มหาวิทยาลัย เกลียดข้อสอบอัตนัย

พูดตามความจริง ผมเป็นคนที่รักในข้อสอบอัตนัยมาก เพราะการเรียนมหาวิทยาลัย มันไม่ใช่การเรียนแบบ เป๊ะๆ ตามกรอบ คุณเรียนมหาวิยาลัยคุณต้องมีแนวความคิดเป็นของตัวเอง ผมขอสรุปว่า ทำไมเด็กไทยเกลียดข้อสอบอัตนัย

1.  เด็กไทยส่วนใหญ่เรียนมาแบบท่องจำ   การท่องจำตำราทั้งเล่ม มีประโยชน์เฉพาะ ข้อสอบปรนัยเท่านั้น ผมรู้ตัวเองทันทีเมื่อสมัยผมยังเป็น ครูในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ผมลองให้เด็กห้อง Gifted สอบข้อสอบอัตนัยดู โดยให้ตอบ 2 ข้อ จาก 4 ข้อ ปรากฏว่า เด็กสอบตก
ทำไมเด็ก Gifted ถึงสอบตก ?  
เด็กไทยกลัวข้อสอบปลายเปิดมาก เพราะ เขาไม่มีความรู้รอบตัวอะไรเลย เด็กไทยรู้แต่ว่า ข้อนี้ตอบอะไร ตามสำนักติวที่สอน แต่เมื่อเจอข้อสอบปลายเปิด ไม่แปลกใจเลยที่สอบตก เพราะ เด็กไทยส่วนใหญ่ไม่มีความรู้อย่างอื่นๆ นอกจากในหนังสือ
2.  โรงเรียนบ้านเรา เอาง่ายเข้าว่า ออกข้อสอบปรนัย มันตรวจง่าย แค่ทาบ เดี๋ยวก็เสร็จ ขนาดวิชาที่ไม่น่าสอบปรนัย อย่างการเขียนภาษาอังกฤษ ก็ยังสอบปรนัย ทั้งๆที่ วิชาการเขียน ควรสอบอัตนัย เพื่อให้เด็กเรียนรู้วิธีเขียนที่ถูกต้อง

เดี๋ยวผมมาต่อครับ