ทำไมคนเราต้องยอมแพ้ต่อความชั่ว ความไม่ถูกต้อง??

ผมสงสัยว่าทำไมคนเราต้องยอมแพ้ต่อความชั่ว ความไม่ถูกต้อง

เช่น

- ถ้ามีเราขับรถต่อคิวมาดีๆ แล้วมีพวกเข้ามาปาดคอสะพาน

เราก็มักจะยอมๆให้ไปก่อน


-เจอมอไซค์วิ่งบนทางเท้า บีบแตรไล่  เรากับต้องหลบมันทั้งๆที่มันเป็นฝ่ายผิด


-เจอรถสวนเลนมา เราต้องหลบให้


-ขายของบนทางเท้า เรากลับต้องไปเดินบนถนน


- เจอผู้มีอิทธิพล ทำไมบางคนถึงสวัสดี ยังไปไหว้อยู่ทั้งๆที่เค้าทำผิดมา

กว่าจะมาถึงจุดนั้นได้ มือเปื้อนเลือดมาตั้งเท่าไหร่


-ผู้ใหญ่สอนเด็กไม่ให้กินเหล้า สูบบุหรี่ ตีหม้อ

แต่ในสังคมมีโรงงานยาสูบ โรงกลั่นสุรา ซ่อง


-เจออันธพาลรังแกกลับไม่สู้ ได้แต่ยอมแพ้แล้วพูดว่า "เดี๋ยวมันก็เจอคนแบบเดียวกันเล่นเอง"

ผมถามหน่อยไอ้คำว่าเดี๋ยวนั่นมันเมื่อไหร่





ทำไมเราถึงต้องยอมแพ้กับสิ่งนี้


ทั้งๆที่ตอนเล็กๆเราถูกสอนให้เป็นคนดี ไม่ยอมรัยบ ไม่ทำสิ่งที่ชั่ว ผิดกฏหมาย

แต่ทำไมพอโตขึ้นหลายๆคนกลับไม่ขึงขืนต่อมัน

บางคนยังกลับเป็นหัวโจกทำสิ่งเหล่านั้นอีก


ใครอธิบายเรื่องราวเหล่านี้ได้บ้างครับ

-คุณแม่คุณพ่อในชาญเรือนตอบได้มั้ย

-ผู้ใช้รถใช้ถนนคิดอย่างไร

-บุคคลฝ่ายปกครอง กฎหมายคิดอย่างไร

-มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ สังคม อย่างไร