เขาแต่งงานแล้วนะมะนาว สงบความร่านหน่อย

อิ่มใจครับ รักต้องอุ้มวันนี้ >< "ชอบตอนสิปาด่ามะนาว" "ชอบตอนสิปาง้อลัน" "ชอบ แม้ว่าเอื้องคำจะทำตัวน่าเกลียดแค่ไหน ย่านวล มาลัย ก็อยู่ข้าง" วันนี้วันอำลา รักต้องอุ

ตามะนาวไม่ได้บอดค่ะสิปา ตรวจแต่แรกก็จบ เคนะ จบนะ ตาสว่างแล้วนะ ไปง้อเมียได้แล้วไป๊ บ้านมะนาวนี่อะไร เงินเงินเงิน อยู่ได้ ถ้าสิปาจนไม่มีเงินคงต้องเป็นมะเร็งเรื้อรังอีกนานสินะ ฮ่าฮ่า อิน ในที่สุดสิปาดัน

+_+ ไปอ่านมาแล้วครับ จบได้สวย "ชอบตอนที่สิปาด่ามะนาว" ก็ถือว่าประเด็นที่มะนาวตาบอดถือว่าเจ๊าไป อย่างน้อยก็เป็นบททดสอบว่าเขารักกันมากแค่ไหน +_= ถ้ามองอีกมุมนึง ละครประเภทนี้ดราม่าเป็นหลัก ซึ

เรื่องนี้ดูมาตลอดตั้งแต่ต้นนะ พี่นกจริยาจ๋า ช่วงกลางพี่ทำบทดีมากๆ ตัวร้ายเยอะ สนุก เชือดเฉือนบท แต่ตอนนี้....เนี่ย อะไร มันน่าจะจบได้ตั้งแต่ ตาหนูเจอพ่อแม่ จะยืดส่วนของชีวิตคู่สิปา กะลันตา ก็ควรที่จ

ที่เครียดนี่ไม่ใช่เพราะหาแฟนไม่ได้นะ แต่เราอยากมีลูกมากกกกกก ตอนนี้อายุยี่สิบกลางๆ ทุกวันนี้เห็นคนอุ้มลูกแล้วชอบมอง ในใจก็อิจฉา รู้สึกว่าอยากมีมากๆ แต่การใชเทคนิคเพื่อมีลูกก็ไม่ใช่ทางออกที่เราต้องการ

เรื่องมันมีอยุ่ว่า มีป้าคนหนึ่งชื่อม็อกค่ะเขาเป็นญาติห่างที่เคยด่าเล่าเรื่องผิดๆด่าแม่เรา:)พัทยาบ้างบลาๆ ค่ะฟังจากเริ่มต้นแล้วนะคะเขาเป็นคนที่ชอบไปเม้าผิดๆค่ะจนชาวบ้านรู้เหลี่ยมไม่ค่อยชอบเขาวงไพ่ก็ไม่