สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันขออนุญาติมาขอระบาย ปสก ความรัก หน่อยนะค่ะ โดยนี่เป็นไอดีเพื่อนเราเอง
คือดิฉันขอแทนตัวเองว่า เอ นะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมานต้นปี หลังจากดิฉันกำลังมีปัญหาความรักครั้งที่ 2 ในชีวิต เอก็ได้เจอผู้ชายคนนึงที่เค้าโตกว่าเอ 3 ปี โดยเพื่อนแนะนำให้รู้จักเนื่องจากเพื่อนเราเป็นน้องข้างบ้านของพี่เค้าและดูว่าพี่เค้าเป็นคนดีมากเลยพยายามแนะนำให้เรารู้จัก โดยครั้งแรกที่เจอกันเป็นการนัดรวมตัวของกลุ่มเราไปกินข้าว ดูหนังกัน และเพื่ินเราก็เซอร์ไพร้พาพี่เค้ามาด้วยตอนนั้นเราก็เป็นเด็กเที่ยว เปรี้ยวคนนึง ที่จากบ้านมาเรียน กทม พอได้เจอแรกๆเราก็ฟอมเป็นไม่ค่อยสนใจแต่จิงๆแล้วในใจครั้งแรกที่ได้เจอคือพี่เค้าไม่ถึงกับหล่อมาก แต่จัดว่าหน้าพอดูดี ตี๋ ยิ้มเก่ง มาดนิ่งๆ พูดน้อยแต่มีเสน่ เราก็ฟอมๆอยู่อย่างนั้นไปตลอดและเพื่อนเราก็พูดเสียงดังๆขึ้นมาเอง พี่ๆเนี่ยเพื่อนหนูคนเนี่ยชอบพี่ ชี้มาทางเรา พี่เค้าก็ยิ้มๆแต่เราเขินมากกกแต่ก็วางฟอมเป็นหันไปทางอื่นดูนู่นดูนี่กลบเกลื่อนความเขิน และครั้งนี้ก็ผ่านไป
พอครั้งที่2ที่ได้เจอคือเราจะกลับ ตจว และช่วงนั้นก็ยุ่งๆเพราะปิดเทอมเราจะต้องไปเรียนซัมเมอที่ญี่ปุ่น เพื่อนเรานี่แหละค่ะชงบอกเดี๋ยวโทรหาพี่เค้าให้ให้พี่เค้าไปส่ง เราก็บอกไม่เอา ด้วยความเขิน แต่ในใจคิดว่า ก็ดีนะ อิอิ และก็สมหวังค่ะเพื่อนยกหูทันทีที่เราห้ามพี่เค้าบอก โอเคร มันดึกแล้วเดี๋ยวไปส่งให้ก็ได้แต่ให้เพื่อนเราไปด้วยนะเดี๋ยวจะดูไม่ดี เรากะเพื่อนก็ตกลงค่ะ แต่พอขึ้นรถมาได้สัก 10 นาทีแผนของเพื่อนเราก็มาแล้วค่ะ
เพื่อน:พี่ๆแวะส่งหนูที่บ้านก่อน พ่อหนูโทรตาม
พี่เค้าก็เลยบอกอ่าวและให้พี่ไปส่งคนเดียวเนี่ยนะจะดีเรอะ เพื่อนเราก็บอกเอาหน่าพี่หนูไปไม่ได้จิงๆ เอก็คิดในใจ อือหือ ชงเหลือเกินเพื่อนฉัน ฉันก็เขินนะหล่อน สรุปเสร็จสับพี่เค้าก็ไปส่งระหว่างทางก็คุยกันไปกันมาเราก็แกล้งถามพี่เป็นเกย์ป่าวเนี่ยหน้าใสขนาดนี้แถมไม่มีแฟนอีก
พี่เค้าบอกอ๋อ เคยมีแต่เลิกไปแระประมาน 2 ปี และก็ไม่มีอีกเลย เราก็แกล้งแซวโสดเหมือนกันเลยจีบหนูสิ 555 พี่เค้าก็ยิ้มๆบอกไม่ดีมั้งง
เราก็เลยบอกหิวจังพากินข้าวหน่อยสิ พี่เค้าก็งงๆแต่ก็พาไปกิน ระหว่างกินเรามีความสุขมาก พอกินเสร็จขึ้นมาบนรถเราก็บอกพี่พี่น่ารักจังหนูพึ่งอกหักมาหนูจีบพี่ได้มะ เนื่องจากเพื่อนเราสแกนและมาบอกตลอดว่าพี่คนนี้เค้าดีจิงๆถึงขั้นดีมากเราถึงกล้าพูดไปอย่างนั้นในใจก็ตื่นเต้น แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อายตัวเองมากก
พี่: หืออ!! รู้จักพี่ดีแล้วหรอคับ 55
เอ:ไม่รู้สิ หนูชอบคนเป็นผู้ใหญ่ดีอ่ะ
พี่:อืม ก็ลองดูคับ ลองคุยๆกันไปเนอะดูคนดูยาวๆ (มีสอนเราอีกก)
เรา: ยิ้มและมองหน้าพี่เค้า และเผลอถลำเข้าไปจูบบ
สองคนต่างคนต่างนิ่งพี่เค้าก็งงๆ
เรา: ขอจับมือหน่อย
พี่:ยื่นมือมา จับมือเรา บอกจับทำไมคับ พี่งงนะเนี่ย
เรา:ไม่รู้สิอบอุ่นดีอ่ะ ขอจับไว้งี้นะ
พี่เค้าก็ตามใจค่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เค้าผ่านแทงโก้มาตลอด เรามีความสุขมากคุยกันได้ประมานเดือนนึง เราก็จะต้องไปญี่ปุ่น พี่เค้าก็อวยพรบอกให้เดินทางปลอดภัยนะ
ตอนนั้นเราทั้ง 2 คุยกันมาเดือนกว่าต่างคนต่างมีใจแล้วหล่ะ เราถึงญี่ปุ่นถึงที่พักในมหาลัย วันนั้นก็พยายามหาเน็ตเล่นเพื่อคุยกับพี่เค้า พอได้คุยกันก็อุ่นใจขึ้นมาทันที จนประมานอาทิตย์นึงเราเริ่มมีเพื่อนใหม่เข้ามาเพื่อนต่างประเทศเข้าเป็นเพื่อนในห้องเรียนเค้ามีรถและอาสาขับรถพาเราเที่ยวและเป็นไกด์ให้เรา แรกๆก็สนุกนานๆไปชักหวั่นไหว ทั้งที่เพื่อนต่างชาติคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว ช่วงนั้นเที่ยวบ่อยมากๆจนลืมพี่ที่ไทยไปเลยบางครั้งไลน์มาเราก็มีเริ่มรำคาน นะแต่ก็แบบเออวันนึงตอบสักประโยคสองประโยคและก็บอกนอนละ คือ ตอนนั้นเห็นว่าพี่เค้าแบบเป็นของตายแน่ๆเพราะดูเป็นคนนิ่งๆ แย่เนอะเราระหว่างอยู่ญี่ปุ่นเราก็ไปคบกะเพื่อนญี่ปุ่นคนนี้จนมีอะไรกัน ทั้งๆที่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ไม่มีใครรับรู้ค่ะ พอเวลาเรียนเราก็ทำเหมือนเพื่อนกันปกติ ตอนนั้นเริ่มรู้สึกสบายมีคนพาเที่ยว พากินข้าว จนลืมคนที่ไทยไปเลย จนประมาน เดือนกว่าๆรู้สึกอยากได้พวกอาหารไทย พวกมาม่า ขนมขบเคี้ยว จึงคุยกับพี่เค้ายาวๆในวันนั้นว่า อยากได้นี่ๆๆๆ ขอพวกครีมนู่นนี่นั่น ให้พี่เค้าไปซื้อและส่งมาให้หน่อย พี่เค้าก็งงๆแต่ก็โอเคเพราะคิดว่าเราอยู่นู่นต้องลำบากแน่ๆเลย และเค้าก็นัดวันมาว่าวันที่นี้มารับของที่สนามบินนะ พอถึงวันนัด พระเจ้า!!พี่เค้ามาตัวเป็นๆพร้อมกระเป๋าใบเบอเร่อ เรางงมากแต่แอบดีใจ พี่เค้าก็บอกของมาส่งคับ เรานี่แบบน้ำตาแทบไหล คือตอนแรกพี่เค้าบอกจะฝากเพื่อนเค้ามาให้เรายืนรอตรงนี้ๆ และพอพี่เค้ามาเราก็พาพี่เค้าเอากระเป๋าไปเก็บ และก็พาพี่เค้าไปกินข้าว เดินชอปปิ้งตามภาษาโดยระแวงมากว่ากิ๊กจะมาเห็นแต่เราก็นิ่งๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนเที่ยวกันครบอาทิตย์นึวถึงวันที่พี่เค้าต้องกลับเราก็บ่นๆอยู่ต่อเถอะนะ ปล.เพราะเวลาเค้าอยู่เค้าดูแลเราดีมากก แบบอุ่นใจจิงไม่เคยมีฟิวนี้กับใครมากีอน
แต่พี่เค้าก็บอกพี่มีงานรออยู่นะไว้จะมาใหม่ถ้ามีเวลา ขอโทษนะ เราก็งอแงเลยค่ะ บ่นๆขนมก็เอามาเท่านี้เองจะพอกินอะไร มาม่าก็น้อย พี่เค้าบอกไม่เป็นไรนะเดี๋ยวกลัยไทยจะหาทางส่งมาให้เพิ่ม เราก็หันด่าแบบหงุดหงิด ไม่ต้องมาสะเอ่อะ พี่เค้าก็นิ่งไปเลยค่ะ และก็ออกจากห้องเดินไปเรียกแท็กซี่ และ เราก็เดินตามไปพร้อมเพื่อนๆเราค่ะไปส่งพี่เค้า เราต่างคนต่างเงียบ จนถึงสนามบินพอพี่เค้ากำลังจะเข้าเกทแค่นั้นแหบะ แบบอยากร้องไห้มากๆคิดถึง แต่พอเค้ากลับไปได้ 3 วันความสัมพันกับตี๋ญี่ปุ่นกลับมาอีกแล้วค่ะ แบะก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆโดยพี่เค้าไม่รู้ แต่มีเพื่อนรู้บ้าง จนมีเพื่อนเรานี่แหละค่ะที่มาเรียนกะเราไปบอกพี่เค้าเพราะตอนอยู่นี่ 7 วันพี่เค้าแบบซื้อใจทุกคนรอบตัวได้หมดเลยค่ะ คือ เค้าแบบเป็นคนเฟรนรี่นิ่งๆจิงใจกับทุกคน จนเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายมันเคารพพี่เค้าไปเลย และ มันก็เอาข่าวนี้ไปบอกมันบอกพี่จะบอกว่าพี่จะบอกว่าผมเอามาบอกเลยก็ได้นะ คนแบบนี้ผมไม่ให้มันคู่ควรกับพี่หรอก คือเพื่อนที่ไปด้วยกันคือเพื่อนชาวไทยต่าวมหาลัยที่เข้าไปเรียนซัมเมอร์ที่เดียวกัน 4 คน พอพี่เค้ารู้ข่าวเค้าก็ไม่เชื่อนะ มีมาถามเราก่อนว่าจิงมั้ย เราก็ปฏิเสธ บอกไปแค่รู้จักกันมันก็แค่พาไปเที่ยวเฉยๆคนละประเทศขนาดนี้คงเป็นแฟนกันได้หรอก หึงไม่เข้าเรื่อง พี่เค้าก็อืมๆ แบะก็เงียบไป แต่พี่เค้าฉลาดไปบอกไอแก๊งเอฟโฟว่า ขอหลักฐานให้พี่หน่อย พี่เป็นคนทำอะไรต้องมีเหตุมีผล เท่านั้นแหละค่ะ แก๊งเอฟโฟมันทำงานที่ได้รับมอบหมาย ทุกๆอย่างพังค่ะ พอพี่เค้ารู้ว่าคือความจริง พี่เค้าบอกเราหยุดคุยกันเถอะนะ คิดว่าทางไหนดีก็เดินไปแต่ทางนี้พี่ปิดแล้ว ในใจคือแป๊ปป มาก คือ เห้ยที่ผ่านมาทำอะไรลงไป ข้อมูลที่พี่เค้าได้มาคือ
1.เรากิ๊กกะไอตี๋ญี่ปุ่น
2.ตอนแรกที่เราคุยกับพี่เค้าที่ไทยเราก็อยู่ในสถานะชู้ของคนที่กำลังจะแต่งงานกันอย่างยินยอม
3.ระหว่างที่เราอยู่ญี่ปุ่นเราแอบขอเงินแฟนเก่าเป็นระยะๆโดยที่บอกพี่เค้าว่าเราเลิกกับไอคนนี้ไปแล้ว
4.เที่ยวทุกวันจนแทบไม่เป็นอันเรียน
5.ชายในข้อ 1-3 ทั้ง 3 คนเราปิดพี่เค้ามาตลอดโดยที่เค้าเชื่อใจและไม่เคยถาม
6.เราคุยกับผู้ขายเยอะมากทั้งๆที่บอกพี่เค้าว่าไม่คุยกับใครนอกจากเพื่อน
เราไม่แน่ใจว่าข้อมูลพวกนี้มาจากไหน ไม่น่าจะใช่ไอแก๊งเอฟโฟเพราะไอพวกนี้พึ่งมารู้จักกันที่ญี่ปุ่น เพื่อนเราที่ไทยก็ไม่ใช่เพราะไม่น่าจะมีใครรู้ คือสรุปเราไม่รู้ค่ะว่าข้อมูลมายังไง แต่ที่พี่เค้ารู้ถูกทุกข้อค่ะ
พอพี่เค้าบอกเลิกเหมือนโลกทั้งใบกำลังจะสลายทำไมๆๆ เราไม่เห็นต้องแคร์เลยเรามีตั้งเยอะตั้งแยะ แต่สรุปเป็นอะไรที่ทำให้เราเศร้าไม่มีแรงเดินเลยค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืน ยอมรับในการกระทำ และพี่เค้าบอกว่า "อย่าทำแบบนี้กะใครอีกนะหยุดซะนะถ้ารักตัวเอง แต่พี่คงไม่กลับไปแล้ว"
เราแบบเสียใจมากๆ ร้องไห้ทุกวัน ทำใจไม่ได้ตอนนี้ไม่อยากคุยกับใครอยากให้พี่เค้ากลับมาเพียงแค่นั้นก็พอแล้ว ตอนนี้เราง้อเค้าทุกวันแต่เค้ากลับไม่ตอบอะไรกลับมาเลย เราหวังเสมอแต่พี่เค้าเป็นคนจริงค่ะเค้าคำไหนคำนั้น แต่มันหยุดหวังไม่ได้เราพึ่งมารู้ว่ารักเค้ามาก เพื่อนเราไอคนที่แนะนำมาก็ด่าเรา ทำแบบนี้กับพี่กูได้ยังไง มันเลวมาก แต่ยังไงก็เพื่อนกู แต่ปล่อยพี่กูไปซะนะ อันนี้ไม่มีใครช่วยได้ ทำตัวเองล้วนๆ
ปล.ทุกวันยังง้ออยู่ค่ะ และ เสียใจมากๆในการกระทำ เราควรปล่อยเค้าไปดีมั้ย??
ฉันไม่คู่ควรใช่มั้ย??
คือดิฉันขอแทนตัวเองว่า เอ นะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมานต้นปี หลังจากดิฉันกำลังมีปัญหาความรักครั้งที่ 2 ในชีวิต เอก็ได้เจอผู้ชายคนนึงที่เค้าโตกว่าเอ 3 ปี โดยเพื่อนแนะนำให้รู้จักเนื่องจากเพื่อนเราเป็นน้องข้างบ้านของพี่เค้าและดูว่าพี่เค้าเป็นคนดีมากเลยพยายามแนะนำให้เรารู้จัก โดยครั้งแรกที่เจอกันเป็นการนัดรวมตัวของกลุ่มเราไปกินข้าว ดูหนังกัน และเพื่ินเราก็เซอร์ไพร้พาพี่เค้ามาด้วยตอนนั้นเราก็เป็นเด็กเที่ยว เปรี้ยวคนนึง ที่จากบ้านมาเรียน กทม พอได้เจอแรกๆเราก็ฟอมเป็นไม่ค่อยสนใจแต่จิงๆแล้วในใจครั้งแรกที่ได้เจอคือพี่เค้าไม่ถึงกับหล่อมาก แต่จัดว่าหน้าพอดูดี ตี๋ ยิ้มเก่ง มาดนิ่งๆ พูดน้อยแต่มีเสน่ เราก็ฟอมๆอยู่อย่างนั้นไปตลอดและเพื่อนเราก็พูดเสียงดังๆขึ้นมาเอง พี่ๆเนี่ยเพื่อนหนูคนเนี่ยชอบพี่ ชี้มาทางเรา พี่เค้าก็ยิ้มๆแต่เราเขินมากกกแต่ก็วางฟอมเป็นหันไปทางอื่นดูนู่นดูนี่กลบเกลื่อนความเขิน และครั้งนี้ก็ผ่านไป
พอครั้งที่2ที่ได้เจอคือเราจะกลับ ตจว และช่วงนั้นก็ยุ่งๆเพราะปิดเทอมเราจะต้องไปเรียนซัมเมอที่ญี่ปุ่น เพื่อนเรานี่แหละค่ะชงบอกเดี๋ยวโทรหาพี่เค้าให้ให้พี่เค้าไปส่ง เราก็บอกไม่เอา ด้วยความเขิน แต่ในใจคิดว่า ก็ดีนะ อิอิ และก็สมหวังค่ะเพื่อนยกหูทันทีที่เราห้ามพี่เค้าบอก โอเคร มันดึกแล้วเดี๋ยวไปส่งให้ก็ได้แต่ให้เพื่อนเราไปด้วยนะเดี๋ยวจะดูไม่ดี เรากะเพื่อนก็ตกลงค่ะ แต่พอขึ้นรถมาได้สัก 10 นาทีแผนของเพื่อนเราก็มาแล้วค่ะ
เพื่อน:พี่ๆแวะส่งหนูที่บ้านก่อน พ่อหนูโทรตาม
พี่เค้าก็เลยบอกอ่าวและให้พี่ไปส่งคนเดียวเนี่ยนะจะดีเรอะ เพื่อนเราก็บอกเอาหน่าพี่หนูไปไม่ได้จิงๆ เอก็คิดในใจ อือหือ ชงเหลือเกินเพื่อนฉัน ฉันก็เขินนะหล่อน สรุปเสร็จสับพี่เค้าก็ไปส่งระหว่างทางก็คุยกันไปกันมาเราก็แกล้งถามพี่เป็นเกย์ป่าวเนี่ยหน้าใสขนาดนี้แถมไม่มีแฟนอีก
พี่เค้าบอกอ๋อ เคยมีแต่เลิกไปแระประมาน 2 ปี และก็ไม่มีอีกเลย เราก็แกล้งแซวโสดเหมือนกันเลยจีบหนูสิ 555 พี่เค้าก็ยิ้มๆบอกไม่ดีมั้งง
เราก็เลยบอกหิวจังพากินข้าวหน่อยสิ พี่เค้าก็งงๆแต่ก็พาไปกิน ระหว่างกินเรามีความสุขมาก พอกินเสร็จขึ้นมาบนรถเราก็บอกพี่พี่น่ารักจังหนูพึ่งอกหักมาหนูจีบพี่ได้มะ เนื่องจากเพื่อนเราสแกนและมาบอกตลอดว่าพี่คนนี้เค้าดีจิงๆถึงขั้นดีมากเราถึงกล้าพูดไปอย่างนั้นในใจก็ตื่นเต้น แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อายตัวเองมากก
พี่: หืออ!! รู้จักพี่ดีแล้วหรอคับ 55
เอ:ไม่รู้สิ หนูชอบคนเป็นผู้ใหญ่ดีอ่ะ
พี่:อืม ก็ลองดูคับ ลองคุยๆกันไปเนอะดูคนดูยาวๆ (มีสอนเราอีกก)
เรา: ยิ้มและมองหน้าพี่เค้า และเผลอถลำเข้าไปจูบบ
สองคนต่างคนต่างนิ่งพี่เค้าก็งงๆ
เรา: ขอจับมือหน่อย
พี่:ยื่นมือมา จับมือเรา บอกจับทำไมคับ พี่งงนะเนี่ย
เรา:ไม่รู้สิอบอุ่นดีอ่ะ ขอจับไว้งี้นะ
พี่เค้าก็ตามใจค่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เค้าผ่านแทงโก้มาตลอด เรามีความสุขมากคุยกันได้ประมานเดือนนึง เราก็จะต้องไปญี่ปุ่น พี่เค้าก็อวยพรบอกให้เดินทางปลอดภัยนะ
ตอนนั้นเราทั้ง 2 คุยกันมาเดือนกว่าต่างคนต่างมีใจแล้วหล่ะ เราถึงญี่ปุ่นถึงที่พักในมหาลัย วันนั้นก็พยายามหาเน็ตเล่นเพื่อคุยกับพี่เค้า พอได้คุยกันก็อุ่นใจขึ้นมาทันที จนประมานอาทิตย์นึงเราเริ่มมีเพื่อนใหม่เข้ามาเพื่อนต่างประเทศเข้าเป็นเพื่อนในห้องเรียนเค้ามีรถและอาสาขับรถพาเราเที่ยวและเป็นไกด์ให้เรา แรกๆก็สนุกนานๆไปชักหวั่นไหว ทั้งที่เพื่อนต่างชาติคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว ช่วงนั้นเที่ยวบ่อยมากๆจนลืมพี่ที่ไทยไปเลยบางครั้งไลน์มาเราก็มีเริ่มรำคาน นะแต่ก็แบบเออวันนึงตอบสักประโยคสองประโยคและก็บอกนอนละ คือ ตอนนั้นเห็นว่าพี่เค้าแบบเป็นของตายแน่ๆเพราะดูเป็นคนนิ่งๆ แย่เนอะเราระหว่างอยู่ญี่ปุ่นเราก็ไปคบกะเพื่อนญี่ปุ่นคนนี้จนมีอะไรกัน ทั้งๆที่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ไม่มีใครรับรู้ค่ะ พอเวลาเรียนเราก็ทำเหมือนเพื่อนกันปกติ ตอนนั้นเริ่มรู้สึกสบายมีคนพาเที่ยว พากินข้าว จนลืมคนที่ไทยไปเลย จนประมาน เดือนกว่าๆรู้สึกอยากได้พวกอาหารไทย พวกมาม่า ขนมขบเคี้ยว จึงคุยกับพี่เค้ายาวๆในวันนั้นว่า อยากได้นี่ๆๆๆ ขอพวกครีมนู่นนี่นั่น ให้พี่เค้าไปซื้อและส่งมาให้หน่อย พี่เค้าก็งงๆแต่ก็โอเคเพราะคิดว่าเราอยู่นู่นต้องลำบากแน่ๆเลย และเค้าก็นัดวันมาว่าวันที่นี้มารับของที่สนามบินนะ พอถึงวันนัด พระเจ้า!!พี่เค้ามาตัวเป็นๆพร้อมกระเป๋าใบเบอเร่อ เรางงมากแต่แอบดีใจ พี่เค้าก็บอกของมาส่งคับ เรานี่แบบน้ำตาแทบไหล คือตอนแรกพี่เค้าบอกจะฝากเพื่อนเค้ามาให้เรายืนรอตรงนี้ๆ และพอพี่เค้ามาเราก็พาพี่เค้าเอากระเป๋าไปเก็บ และก็พาพี่เค้าไปกินข้าว เดินชอปปิ้งตามภาษาโดยระแวงมากว่ากิ๊กจะมาเห็นแต่เราก็นิ่งๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนเที่ยวกันครบอาทิตย์นึวถึงวันที่พี่เค้าต้องกลับเราก็บ่นๆอยู่ต่อเถอะนะ ปล.เพราะเวลาเค้าอยู่เค้าดูแลเราดีมากก แบบอุ่นใจจิงไม่เคยมีฟิวนี้กับใครมากีอน
แต่พี่เค้าก็บอกพี่มีงานรออยู่นะไว้จะมาใหม่ถ้ามีเวลา ขอโทษนะ เราก็งอแงเลยค่ะ บ่นๆขนมก็เอามาเท่านี้เองจะพอกินอะไร มาม่าก็น้อย พี่เค้าบอกไม่เป็นไรนะเดี๋ยวกลัยไทยจะหาทางส่งมาให้เพิ่ม เราก็หันด่าแบบหงุดหงิด ไม่ต้องมาสะเอ่อะ พี่เค้าก็นิ่งไปเลยค่ะ และก็ออกจากห้องเดินไปเรียกแท็กซี่ และ เราก็เดินตามไปพร้อมเพื่อนๆเราค่ะไปส่งพี่เค้า เราต่างคนต่างเงียบ จนถึงสนามบินพอพี่เค้ากำลังจะเข้าเกทแค่นั้นแหบะ แบบอยากร้องไห้มากๆคิดถึง แต่พอเค้ากลับไปได้ 3 วันความสัมพันกับตี๋ญี่ปุ่นกลับมาอีกแล้วค่ะ แบะก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆโดยพี่เค้าไม่รู้ แต่มีเพื่อนรู้บ้าง จนมีเพื่อนเรานี่แหละค่ะที่มาเรียนกะเราไปบอกพี่เค้าเพราะตอนอยู่นี่ 7 วันพี่เค้าแบบซื้อใจทุกคนรอบตัวได้หมดเลยค่ะ คือ เค้าแบบเป็นคนเฟรนรี่นิ่งๆจิงใจกับทุกคน จนเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายมันเคารพพี่เค้าไปเลย และ มันก็เอาข่าวนี้ไปบอกมันบอกพี่จะบอกว่าพี่จะบอกว่าผมเอามาบอกเลยก็ได้นะ คนแบบนี้ผมไม่ให้มันคู่ควรกับพี่หรอก คือเพื่อนที่ไปด้วยกันคือเพื่อนชาวไทยต่าวมหาลัยที่เข้าไปเรียนซัมเมอร์ที่เดียวกัน 4 คน พอพี่เค้ารู้ข่าวเค้าก็ไม่เชื่อนะ มีมาถามเราก่อนว่าจิงมั้ย เราก็ปฏิเสธ บอกไปแค่รู้จักกันมันก็แค่พาไปเที่ยวเฉยๆคนละประเทศขนาดนี้คงเป็นแฟนกันได้หรอก หึงไม่เข้าเรื่อง พี่เค้าก็อืมๆ แบะก็เงียบไป แต่พี่เค้าฉลาดไปบอกไอแก๊งเอฟโฟว่า ขอหลักฐานให้พี่หน่อย พี่เป็นคนทำอะไรต้องมีเหตุมีผล เท่านั้นแหละค่ะ แก๊งเอฟโฟมันทำงานที่ได้รับมอบหมาย ทุกๆอย่างพังค่ะ พอพี่เค้ารู้ว่าคือความจริง พี่เค้าบอกเราหยุดคุยกันเถอะนะ คิดว่าทางไหนดีก็เดินไปแต่ทางนี้พี่ปิดแล้ว ในใจคือแป๊ปป มาก คือ เห้ยที่ผ่านมาทำอะไรลงไป ข้อมูลที่พี่เค้าได้มาคือ
1.เรากิ๊กกะไอตี๋ญี่ปุ่น
2.ตอนแรกที่เราคุยกับพี่เค้าที่ไทยเราก็อยู่ในสถานะชู้ของคนที่กำลังจะแต่งงานกันอย่างยินยอม
3.ระหว่างที่เราอยู่ญี่ปุ่นเราแอบขอเงินแฟนเก่าเป็นระยะๆโดยที่บอกพี่เค้าว่าเราเลิกกับไอคนนี้ไปแล้ว
4.เที่ยวทุกวันจนแทบไม่เป็นอันเรียน
5.ชายในข้อ 1-3 ทั้ง 3 คนเราปิดพี่เค้ามาตลอดโดยที่เค้าเชื่อใจและไม่เคยถาม
6.เราคุยกับผู้ขายเยอะมากทั้งๆที่บอกพี่เค้าว่าไม่คุยกับใครนอกจากเพื่อน
เราไม่แน่ใจว่าข้อมูลพวกนี้มาจากไหน ไม่น่าจะใช่ไอแก๊งเอฟโฟเพราะไอพวกนี้พึ่งมารู้จักกันที่ญี่ปุ่น เพื่อนเราที่ไทยก็ไม่ใช่เพราะไม่น่าจะมีใครรู้ คือสรุปเราไม่รู้ค่ะว่าข้อมูลมายังไง แต่ที่พี่เค้ารู้ถูกทุกข้อค่ะ
พอพี่เค้าบอกเลิกเหมือนโลกทั้งใบกำลังจะสลายทำไมๆๆ เราไม่เห็นต้องแคร์เลยเรามีตั้งเยอะตั้งแยะ แต่สรุปเป็นอะไรที่ทำให้เราเศร้าไม่มีแรงเดินเลยค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืน ยอมรับในการกระทำ และพี่เค้าบอกว่า "อย่าทำแบบนี้กะใครอีกนะหยุดซะนะถ้ารักตัวเอง แต่พี่คงไม่กลับไปแล้ว"
เราแบบเสียใจมากๆ ร้องไห้ทุกวัน ทำใจไม่ได้ตอนนี้ไม่อยากคุยกับใครอยากให้พี่เค้ากลับมาเพียงแค่นั้นก็พอแล้ว ตอนนี้เราง้อเค้าทุกวันแต่เค้ากลับไม่ตอบอะไรกลับมาเลย เราหวังเสมอแต่พี่เค้าเป็นคนจริงค่ะเค้าคำไหนคำนั้น แต่มันหยุดหวังไม่ได้เราพึ่งมารู้ว่ารักเค้ามาก เพื่อนเราไอคนที่แนะนำมาก็ด่าเรา ทำแบบนี้กับพี่กูได้ยังไง มันเลวมาก แต่ยังไงก็เพื่อนกู แต่ปล่อยพี่กูไปซะนะ อันนี้ไม่มีใครช่วยได้ ทำตัวเองล้วนๆ
ปล.ทุกวันยังง้ออยู่ค่ะ และ เสียใจมากๆในการกระทำ เราควรปล่อยเค้าไปดีมั้ย??