หลังจากซ่อมร่างพังๆ จากอาการจุก อึน กับคืนของมายูมิ คิดอยู่ว่าจะมีใครพูดถึงผู้หญิงคนนี้ไหมนะ...อุรัสยา เสปอร์บันด์
หากคุณมองว่าเราคือแฟนคลับ กระทู้นี้ คือ กระทู้อวยดาดๆ ขอคนที่อยากประกาศให้คนอื่นรู้ว่าเรารักดาราคนนี้
แต่สำหรับเรา เราเรียกตัวเองว่าคนดูละคร ที่มองเห็นการพัฒนาของนักแสดงคนหนึ่ง มากกว่า
“วิเคราะห์ด้วยตา ก็ถูกลวงได้ด้วยตา... ทิฐิ ปิดกั้นสายตาเราได้มืดมิดที่สุด” มายูมิกล่าว
ติดตาม The Rising Sun มาตั้งแต่ต้น ยอมรับว่า รอยรักหักเหลี่ยมตะวันไม่ถูกจริตเท่าไหร่นัก
ด้วยบทที่ประดิษฐ์จนความรักของตัวละครจับต้องไม่ได้ ทุกอย่างดูล่องลอย ทำให้หวั่นใจสำหรับเรื่องต่อไปไม่น้อย
ฉากแรกที่ทำให้เราชอบการแสดงของญาญ่าในรอยรักฯ คือ ฉากในครัวบ้านทากาฮาชิ คำพูดนิ่งๆ เรื่องลำดับความสำคัญของผักแต่ละชนิด เราลืมภาพอุรัสยาไปเลย
อีกฉากในรอยรักฯ ที่เราชอบ คือ ฉากที่ริวตัดความสัมพันธ์ เจ็บปวดแต่ไม่ฟูมฟาย
จนเรื่องเดินทางมาถึงรอยฝันตะวันเดือด...บทมายูมิดูเป็นผู้หญิงงี่เง่าในตอนเริ่ม หลายคนอาจขัดใจ แต่เราชอบนะ อย่างนึงที่ต้องเข้าใจ คนดูมองเห็นอะไรๆ รอบด้าน เห็นว่าใครพระเอก ใครตัวร้าย แต่ตัวละครมองเห็นแค่ด้านเดียวเท่านั้น บทให้เหตุผลแวดล้อมชัดเจนจนเราไม่แปลกใจหากมายูมิจะเชื่อเช่นนั้น (แต่นั่นแค่ตอนต้นนะ)
พูดถึงการแสดงในรอยฝันตะวันเดือด
ฉากที่พ่อ แม่ เข้ามาพบในบ้านโอนิซึกะ/ และส่งพ่อแม่ที่หน้าบ้าน อุรัสยาเอาใจเราไปเต็มๆ เลย พัฒนาการด้านการแสดงของน้องชัดเจนมาก เห็นถึงความอึดอัด แค้นใจ มันจุกๆ อึนๆ บอกไม่ถูก
จริงๆ เราชอบทุกฉากที่เป็นซีนอารมณ์ ร้องไห้ มันคือความรู้สึกที่เจ็บปวดจริงๆ ไม่ใช่การบีบน้ำตาให้หยดมาสวยๆ ที่สำคัญฉากบู๊ เราชอบท่าทาง ที่ทะมัดทะแมงของน้องนะ รู้สึกว่าน้องไม่ใช่คนบอบบาง แง้วๆ อย่างที่เห็น บางทีก็แอบคิดว่า...อาจเพราะน้องโตขึ้น จนรู้จักความรักจริงๆ แล้ว เลยเข้าถึงอารมณ์สุข เศร้าเพราะรักได้
ฉากที่เราประทับใจที่สุด คือ ฉากหน้าห้องฉุกเฉิน การรอคอยที่ทรมานที่สุด ตัวเองเป็นหมอแต่เข้าช่วยเหลือคนรักไม่ได้ ภาพที่น้องยืนรอหน้าห้อง มือสั่น ... ซีนมือสั่นนี่คือที่สุดของเราจริงๆ ...อุรัสยาทำได้
มีชมก็มีติค่ะ ด้วยความเป็นลูกครึ่ง เรารู้สึกว่าน้องพูดไม่คล่องปาก เหมือนการเค้นคำเวลาออกเสียง บางครั้งเสียงควบกล้ำก็ไม่ชัด น้องคงรู้และพยายามปรับอยู่ สู้ๆ นะ
พร่ามมายาวมาก แค่อยากบอกว่า อุรัสยา เก่งมาก สำหรับเรา..น้องคือนักแสดงเต็มตัว อย่างภาคภูมิแล้ว และ ชื่นชมผู้จัด ผู้กำกับที่ดึงศักยภาพที่น้องมีออกมาได้มากขนาดนี้
หากมีโอกาส จะเขียนถึงภาพรวมละครอีกครั้ง เมื่อละครจบ
กระทู้หน้าขอเขียนถึงนางเอกสาวจากเรื่องคีตโลกานะคะ
ฉันรักผู้หญิงคนนี้ อุรัสยา เสปอร์บันด์
หากคุณมองว่าเราคือแฟนคลับ กระทู้นี้ คือ กระทู้อวยดาดๆ ขอคนที่อยากประกาศให้คนอื่นรู้ว่าเรารักดาราคนนี้
แต่สำหรับเรา เราเรียกตัวเองว่าคนดูละคร ที่มองเห็นการพัฒนาของนักแสดงคนหนึ่ง มากกว่า
“วิเคราะห์ด้วยตา ก็ถูกลวงได้ด้วยตา... ทิฐิ ปิดกั้นสายตาเราได้มืดมิดที่สุด” มายูมิกล่าว
ติดตาม The Rising Sun มาตั้งแต่ต้น ยอมรับว่า รอยรักหักเหลี่ยมตะวันไม่ถูกจริตเท่าไหร่นัก
ด้วยบทที่ประดิษฐ์จนความรักของตัวละครจับต้องไม่ได้ ทุกอย่างดูล่องลอย ทำให้หวั่นใจสำหรับเรื่องต่อไปไม่น้อย
ฉากแรกที่ทำให้เราชอบการแสดงของญาญ่าในรอยรักฯ คือ ฉากในครัวบ้านทากาฮาชิ คำพูดนิ่งๆ เรื่องลำดับความสำคัญของผักแต่ละชนิด เราลืมภาพอุรัสยาไปเลย
อีกฉากในรอยรักฯ ที่เราชอบ คือ ฉากที่ริวตัดความสัมพันธ์ เจ็บปวดแต่ไม่ฟูมฟาย
จนเรื่องเดินทางมาถึงรอยฝันตะวันเดือด...บทมายูมิดูเป็นผู้หญิงงี่เง่าในตอนเริ่ม หลายคนอาจขัดใจ แต่เราชอบนะ อย่างนึงที่ต้องเข้าใจ คนดูมองเห็นอะไรๆ รอบด้าน เห็นว่าใครพระเอก ใครตัวร้าย แต่ตัวละครมองเห็นแค่ด้านเดียวเท่านั้น บทให้เหตุผลแวดล้อมชัดเจนจนเราไม่แปลกใจหากมายูมิจะเชื่อเช่นนั้น (แต่นั่นแค่ตอนต้นนะ)
พูดถึงการแสดงในรอยฝันตะวันเดือด
ฉากที่พ่อ แม่ เข้ามาพบในบ้านโอนิซึกะ/ และส่งพ่อแม่ที่หน้าบ้าน อุรัสยาเอาใจเราไปเต็มๆ เลย พัฒนาการด้านการแสดงของน้องชัดเจนมาก เห็นถึงความอึดอัด แค้นใจ มันจุกๆ อึนๆ บอกไม่ถูก
จริงๆ เราชอบทุกฉากที่เป็นซีนอารมณ์ ร้องไห้ มันคือความรู้สึกที่เจ็บปวดจริงๆ ไม่ใช่การบีบน้ำตาให้หยดมาสวยๆ ที่สำคัญฉากบู๊ เราชอบท่าทาง ที่ทะมัดทะแมงของน้องนะ รู้สึกว่าน้องไม่ใช่คนบอบบาง แง้วๆ อย่างที่เห็น บางทีก็แอบคิดว่า...อาจเพราะน้องโตขึ้น จนรู้จักความรักจริงๆ แล้ว เลยเข้าถึงอารมณ์สุข เศร้าเพราะรักได้
ฉากที่เราประทับใจที่สุด คือ ฉากหน้าห้องฉุกเฉิน การรอคอยที่ทรมานที่สุด ตัวเองเป็นหมอแต่เข้าช่วยเหลือคนรักไม่ได้ ภาพที่น้องยืนรอหน้าห้อง มือสั่น ... ซีนมือสั่นนี่คือที่สุดของเราจริงๆ ...อุรัสยาทำได้
มีชมก็มีติค่ะ ด้วยความเป็นลูกครึ่ง เรารู้สึกว่าน้องพูดไม่คล่องปาก เหมือนการเค้นคำเวลาออกเสียง บางครั้งเสียงควบกล้ำก็ไม่ชัด น้องคงรู้และพยายามปรับอยู่ สู้ๆ นะ
พร่ามมายาวมาก แค่อยากบอกว่า อุรัสยา เก่งมาก สำหรับเรา..น้องคือนักแสดงเต็มตัว อย่างภาคภูมิแล้ว และ ชื่นชมผู้จัด ผู้กำกับที่ดึงศักยภาพที่น้องมีออกมาได้มากขนาดนี้
หากมีโอกาส จะเขียนถึงภาพรวมละครอีกครั้ง เมื่อละครจบ
กระทู้หน้าขอเขียนถึงนางเอกสาวจากเรื่องคีตโลกานะคะ