สวัสดีค่ะ ปกติเราไม่เคยคิดจะตั้งกระทู้แบบนี้เลย แต่มันสุดจะทนแล้วจริงๆ
เหตุการณ์ที่เราเจอคือ
เหตุการณ์แรก บริเวณบันไดเลื่อน
วันนั้นเราไปเรียนสาย เพราะตื่นสายนั้นแหละ55555 บวกกับการจราจรกว่าจะไปบีทีเอสหมอชิตก็ใช้เวลาพอสมควร
เราหวังแค่ว่าจะรีบเดินขึ้นไปให้เร็วที่สุด(ถึงมันจะไม่ได้ช่วยให้ไปทันก็เถอะ) แต่ปรากฏว่า มีหลายๆคน
ยืน ตรง
ทางเดิน
เราเลยตัดสินใจพูด "ขอโทษนะคะ ทางนี้ทางเดินค่ะ"ด้วยน้ำเสียงปกติสุดๆ
(ข่มน้ำเสียงสุดชีวิต ปกติเราเป็นคนพูดตรงๆ+ชอบกัดด้วย5555)
หลายๆคนก็หลบให้นะ แต่มันไปติดที่ผู้หญิงนางนึง คือพอเราพูดจบนางรีบสยายผมกลับมาหาต้นเสียง
พร้อมกับสายตาที่จะกินเลือดกินเนื้อทันที เราก็พูดอีกรอบ "ขอโทษนะคะ ทางนี้ทางเดินค่ะ"
แล้วก็ชี้ไปที่ป้ายที่เขาติดข้างๆบันไดเลื่อนให้นางดู แต่นางหรอจะยอมดีๆ ก็แค่นวยนาดย้ายร่างไปยืนบริเวณตรงกลางบันไดเลื่อนแค่นั้น
คือ ตอนนั้นสุดๆจริงๆ เราเลยเดินชนไหลนางขึ้นไป ถ้านางจะมีเรื่องเราพร้อมสู้จริงๆ
นางเป็นคนผิด แต่มาชักสีหน้าใส่เหมือนเราเป็นคนผิดซะเอง ?
เหตุการณ์ที่สอง บริเวณชานชาลา เป็นเหตุการ์ที่ทำให้หมดความอดทนจริงๆ
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเย็นวันนี้ที่สยาม เป็นเวลาเลิกงาน ซึ่งคนจะใช้บริการณ์เยอะมากๆ หลายๆคนคงทราบดี
เราก็ยืนต่อแถวรอรถไฟบริเวณที่เขาให้ยืนตามปกติ แต่พอรถไฟมาปุ๊ปมีนักศึกษานางนึง
(ไม่ทราบว่าอยู่สถาบันไหน แต่กระดุมกับหัวเข็มขัดเป็นสีรมควันออกดำๆ) มายืนบริเวณทางออกปั๊ป
พอรถไปเปิดออกคนในขบวนเดินออกมา นางก็ขยับตัวมาแทรกข้างหน้าแถวคนที่ยืนรออยู่ แล้วรีบตรงเข้าไปนั่งทันที
เหตุการณ์ที่สาม บริเวณตู้โบกี้&ชานชาลา (เหตุการณ์นี้เกิดนานแล้วแต่เราอยากจะเล่า)
เป็นสมัยที่เราเรียนพิเศษเรานั่งมาตั้งแต่ต้นทางคือหมอชิต [คนที่นั่งรถไฟฟ้าบ่อยๆจะรู้ว่าก่อนสถานี้พญาไท คือสถานี้อนุสาวรีย์ชัยฯ
ซึ่งเป็นสถานีที่คนขึ้นเยอะมากๆ] พอรถไฟประกาศ 'สถานีต่อไปพญาไท' เราก็เตรียมตัวที่จะออกแล้ว
แต่พอถึงสถานีปุ๊ป เราออกไม่ได้ เพราะคนข้างในไม่หลบทางให้ บวกกับคนข้างบอกเบียดเข้ามา ก็ดันเราเข้าไปในโบกี้เมือนเดิม
ทั้งที่พยายามแทรก พยายามตะโกนบอกขอทางด้วยค่ะๆๆ แล้วนะ ทุกคนได้แต่หัวมามองแต่ไม่คิดจะหลบทางให้
สุดท้ายหรอ ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงบาดใจ ประตูปิดค่า!!! สรุปแล้วเราต้องไปลงราชเทวี แล้วนั่งย้อนกลับมาพญาไท
คือ จิตสำนึก จิตสาธารณะ น้ำใจ และระเบียบวินัยมันหายไปไหนกันหมดคะ
มองคนรอบๆข้างบ้างเถอะค่ะ อย่าเอาแต่ตัวเองเป็นที่ตั้งเลย
ดังนั้นขอวอนทุกคนที่ใช้บริการรถไฟฟ้า
1. [บริเวณบันไดเลื่อน] >>> ช่วยอ่านป้ายสักนิดนึงว่าทางไหนทางคนเดิน หรือทางไหนทางคนยืน ป้ายมันก็มีบอก
อย่าไปอินดี้ให้มากเลย หรือถ้าขี้เกียจอ่าน ง่ายๆเลยนะ
ถ้าคุณ
ไม่รีบ -> ให้
ยืนฝั่งขวาของบันไดเลื่อน หรือ
ถ้า
รีบมากๆ -> ให้
เดินฝั่งซ้ายของบันไดเลื่อน
2. [บริเวณชานชาลา] >>> ช่วยยืนให้ถูกที่หน่อยนะคะ แค่ยืนชิซ้ายขวาตามลูกศร ตรงกลางนั้นสำหรับคนเดินออกจากโบกี้ค่ะ
คุณไปอินดี้ยืนขวางทางออก คนออกก็ออกไม่ได้ คนเข้าก็คนไม่ได้ สุดท้ายก็มาแทรกคนที่ยืนรอ ไม่ก็เดินชนคนอื่นเข้าไป มันไม่โอเคเท่าไหร่นะ
3. [บริเวณโบกี้] >>> ยืนน่ะยืนได้ค่ะ แต่ช่วยฟังเสียงคนอื่นนิดนึง ไม่ก็มองรอบๆตัวบ้าง แล้วหลีกทางให้คนที่จะออกนิดนึง ไม่ใช่ยืนนิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่น
ปล.ช่วยๆกันหน่อยเถอะนะคะ
ปล.1 เราอาจแท็กไม่ถูกแต่อยากให้ทุกคนได้อ่านจริงๆ ถ้าผิดยังไงรบกวนบอกด้วยนะคะจะได้ลบแท็กให้
ขอบคุณค่ะ
วอนทุกคนที่ขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส
เหตุการณ์ที่เราเจอคือ
เหตุการณ์แรก บริเวณบันไดเลื่อน
วันนั้นเราไปเรียนสาย เพราะตื่นสายนั้นแหละ55555 บวกกับการจราจรกว่าจะไปบีทีเอสหมอชิตก็ใช้เวลาพอสมควร
เราหวังแค่ว่าจะรีบเดินขึ้นไปให้เร็วที่สุด(ถึงมันจะไม่ได้ช่วยให้ไปทันก็เถอะ) แต่ปรากฏว่า มีหลายๆคน ยืน ตรง ทางเดิน
เราเลยตัดสินใจพูด "ขอโทษนะคะ ทางนี้ทางเดินค่ะ"ด้วยน้ำเสียงปกติสุดๆ
(ข่มน้ำเสียงสุดชีวิต ปกติเราเป็นคนพูดตรงๆ+ชอบกัดด้วย5555)
หลายๆคนก็หลบให้นะ แต่มันไปติดที่ผู้หญิงนางนึง คือพอเราพูดจบนางรีบสยายผมกลับมาหาต้นเสียง
พร้อมกับสายตาที่จะกินเลือดกินเนื้อทันที เราก็พูดอีกรอบ "ขอโทษนะคะ ทางนี้ทางเดินค่ะ"
แล้วก็ชี้ไปที่ป้ายที่เขาติดข้างๆบันไดเลื่อนให้นางดู แต่นางหรอจะยอมดีๆ ก็แค่นวยนาดย้ายร่างไปยืนบริเวณตรงกลางบันไดเลื่อนแค่นั้น
คือ ตอนนั้นสุดๆจริงๆ เราเลยเดินชนไหลนางขึ้นไป ถ้านางจะมีเรื่องเราพร้อมสู้จริงๆ
นางเป็นคนผิด แต่มาชักสีหน้าใส่เหมือนเราเป็นคนผิดซะเอง ?
เหตุการณ์ที่สอง บริเวณชานชาลา เป็นเหตุการ์ที่ทำให้หมดความอดทนจริงๆ
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเย็นวันนี้ที่สยาม เป็นเวลาเลิกงาน ซึ่งคนจะใช้บริการณ์เยอะมากๆ หลายๆคนคงทราบดี
เราก็ยืนต่อแถวรอรถไฟบริเวณที่เขาให้ยืนตามปกติ แต่พอรถไฟมาปุ๊ปมีนักศึกษานางนึง
(ไม่ทราบว่าอยู่สถาบันไหน แต่กระดุมกับหัวเข็มขัดเป็นสีรมควันออกดำๆ) มายืนบริเวณทางออกปั๊ป
พอรถไปเปิดออกคนในขบวนเดินออกมา นางก็ขยับตัวมาแทรกข้างหน้าแถวคนที่ยืนรออยู่ แล้วรีบตรงเข้าไปนั่งทันที
เหตุการณ์ที่สาม บริเวณตู้โบกี้&ชานชาลา (เหตุการณ์นี้เกิดนานแล้วแต่เราอยากจะเล่า)
เป็นสมัยที่เราเรียนพิเศษเรานั่งมาตั้งแต่ต้นทางคือหมอชิต [คนที่นั่งรถไฟฟ้าบ่อยๆจะรู้ว่าก่อนสถานี้พญาไท คือสถานี้อนุสาวรีย์ชัยฯ
ซึ่งเป็นสถานีที่คนขึ้นเยอะมากๆ] พอรถไฟประกาศ 'สถานีต่อไปพญาไท' เราก็เตรียมตัวที่จะออกแล้ว
แต่พอถึงสถานีปุ๊ป เราออกไม่ได้ เพราะคนข้างในไม่หลบทางให้ บวกกับคนข้างบอกเบียดเข้ามา ก็ดันเราเข้าไปในโบกี้เมือนเดิม
ทั้งที่พยายามแทรก พยายามตะโกนบอกขอทางด้วยค่ะๆๆ แล้วนะ ทุกคนได้แต่หัวมามองแต่ไม่คิดจะหลบทางให้
สุดท้ายหรอ ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงบาดใจ ประตูปิดค่า!!! สรุปแล้วเราต้องไปลงราชเทวี แล้วนั่งย้อนกลับมาพญาไท
คือ จิตสำนึก จิตสาธารณะ น้ำใจ และระเบียบวินัยมันหายไปไหนกันหมดคะ
มองคนรอบๆข้างบ้างเถอะค่ะ อย่าเอาแต่ตัวเองเป็นที่ตั้งเลย
ดังนั้นขอวอนทุกคนที่ใช้บริการรถไฟฟ้า
1. [บริเวณบันไดเลื่อน] >>> ช่วยอ่านป้ายสักนิดนึงว่าทางไหนทางคนเดิน หรือทางไหนทางคนยืน ป้ายมันก็มีบอก
อย่าไปอินดี้ให้มากเลย หรือถ้าขี้เกียจอ่าน ง่ายๆเลยนะ
ถ้าคุณไม่รีบ -> ให้ยืนฝั่งขวาของบันไดเลื่อน หรือ
ถ้ารีบมากๆ -> ให้เดินฝั่งซ้ายของบันไดเลื่อน
2. [บริเวณชานชาลา] >>> ช่วยยืนให้ถูกที่หน่อยนะคะ แค่ยืนชิซ้ายขวาตามลูกศร ตรงกลางนั้นสำหรับคนเดินออกจากโบกี้ค่ะ
คุณไปอินดี้ยืนขวางทางออก คนออกก็ออกไม่ได้ คนเข้าก็คนไม่ได้ สุดท้ายก็มาแทรกคนที่ยืนรอ ไม่ก็เดินชนคนอื่นเข้าไป มันไม่โอเคเท่าไหร่นะ
3. [บริเวณโบกี้] >>> ยืนน่ะยืนได้ค่ะ แต่ช่วยฟังเสียงคนอื่นนิดนึง ไม่ก็มองรอบๆตัวบ้าง แล้วหลีกทางให้คนที่จะออกนิดนึง ไม่ใช่ยืนนิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่น
ปล.ช่วยๆกันหน่อยเถอะนะคะ
ปล.1 เราอาจแท็กไม่ถูกแต่อยากให้ทุกคนได้อ่านจริงๆ ถ้าผิดยังไงรบกวนบอกด้วยนะคะจะได้ลบแท็กให้
ขอบคุณค่ะ