สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ว่าด้วยเรื่องที่เราจะเล่าเรียงต่อไปนี้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงที่เราได้ประสบพบเจอกับตัว
เรียกได้ว่าเจอมนุษย์ป้าในสังคมมาเยอะ รับมือไหวค่ะเเต่พอตกอยู่ในสถาณการณ์ที่ป้าต้องมาเป็นคนนั่งสัมภาษณ์งาน
เเล้วโดนนางไล่บี้เหมือนมด เเมลง ทำเอาน้ำตารินเลยค่ะ
ปัจจุบันเรามีงานประจำทำเเล้วนะคะ เเต่พอดีมีองค์กรใหญ่องค์กรนึง โทรมาเรียกสัมภาษณ์ เราก็ไปค่ะ เพื่อเป็นประสบการณ์เเละโอกาสในชีวิต
ไปถึงเราทำสอบนู้นนี้เสร็จ ก็เจอฝ่ายบุคคล ที่มาสัมภาษณ์เป็นด่านแรก เราก็คุยกันถูกคอค่ะ ขอบข่ายงานน่าสนใจ เเละเราถนัด
ทางพี่ฝ่ายบุคคลบอกว่า เดี๋ยวรอโทรเรียกรอบสองนะจะได้คุยกัยผู้จัดการ
ผ่านไปสองวันพี่เค้าก็โทรมาตามค่ะ ให้เราไปคุยกับจัดการคนนี้
เเล้วเราก็พบนาง นางเป็นมนุษย์ป้าวัยประมาณ 35 ดูมั่นๆ (ยังสาวอยู่นะคะ เเต่สันดานมนุยษ์ป้ามากค่ะ)ชื่อคุณเตย เป็นผู้จัดการงานการตลาด
นางนั่งลงและมองหน้าเรา ครั้งแรกเราก็คิดว่านางน่ารักดี แต่พอคุยเท่านั้นแหละ
คุณเตย: หวัดดีค่ะพี่ชื่อเตย คิดว่าถ้าพี่รับหนู หนูเข้าใจใช่มั้ยว่าพี่จะเป็นเจ้านายหนู??เเนะนำตัวสิ ชื่อไรมาจากไหน ทำไรมา มีความสามารถอะไร?(หน้า
โครตจะจิกเลยค่ะ)
หมดคำถามเราก็พูดประวัติความเป็นมาในชีวิต ประสบการณ์งานไป ในกระชับและมีสาระที่สุด เพราะดูนางจะขี้รำคาญ
อ๋อ อย่างที่กล่าวตอนแรก เราเพิ่งรู้จักใคร จะคิดบวกก่อนค่ะ แต่พอนางพูดกับเรา ภาพนางฟ้าที่เราวาดไว้พังทลาย คุณเตยนางเป็นผู้หญิงหน้าตาน่ากลัวนิดๆ ผิวรกๆ ผมยาว ตัวหนา ชั้นคางหนา เเละกรีดอายไลเนอร์หนามาก...
คุณเตย: โอเคดีค่ะมีประสบการณ์ด้านนี้ แล้วคิดเลขเก่งป่ะ กราฟฟิกทำได้มะ บอกหน่อยทำไมพี่ต้องรับหนู อย่างหนูจะมาทำอะไรให้องค์กรนี้ประสบความสำเร็จ?(นางเชิดคอตั้ง เชิดหน้า เเละไม่มองหน้าเราเลยตอนถาม)
เรา: ด้วยตำเเหน่งงานที่หนูจะทำ หนูสามารถสร้างภาพลักษณ์ให้องค์กร ด้วยงานประชาสัมพันธ์ และการติดต่อสื่อสารกับนักข่าวและประชาชนให้รับรู้ถึงภาพลักษณ์ค่ะ บราๆๆๆ เราก็พูดไปในเเง่ที่เราทำได้จริงยาวอ่ะจำไม่ได้5555
คุณเตย: คิดเลขแบบใช้สูตรยากๆเป็นมะ กราฟฟิกยากๆอ่ะได้มะ?
เรา: คิดเลขได้นิดหน่อยค่ะ ส่วนงานกราฟฟิก ทำโฟโต้ชอปกับอิลาสได้นิดหน่อย
คุณเตย: (นางยิ้มมุมปากแบบผู้ชนะประหนึ่งหาจุดอ่อนเราได้แล้ว) หึ่ งั้น หนูจะคิดพีอาร์ แวลู่ได้เรอะคะ รู้ใช่ป่ะ พีอาร์แวลู่อ่ะเป็นหัวใจหลักของงานพีอาร์ ถ้าอย่างหนูทำไม่ได้ คิดเรอะที่นี้จะรับ อย่าว่าเเต่ที่นี้เลยนะคะ บริษัทที่อื่นก็ไม่รับ อย่างหนูทำไม่ได้หรอกค่ะ แล้วคอนเนคชั่นสื่อที่หนูมีมันเป็นสายบันเทิง พี่ต้องการสายสังคมไรเงี้ย ไม่มีประโยชน์ที่พี่จะรับหนูนะคะ (ยิ้มดัดจริต) หนูเด็กไปอ่ะ ไม่โปรอ่ะ คือพี่ขี้เกียจเสียเวลามานั่งสอน พี่งานเยอะค่ะ (สะบัดผม กรอกตา เป็นกิริยาที่กวนตีนมากจริงๆค่ะ) พี่คิดว่าคงไม่รับนะคะ เข้าใจเนอะ
เรา: นั่งอึ้งค่ะ พูดไม่ออก และมีคำพูดวนในหัวสมอง แบ่งเป็นหัวข้อได้ว่า
1.ผู้หญิงคนนี้ใช้คำว่า อย่างหนูจะทำอย่างงั้น อย่างหนูจะทำอย่างงี้ไม่ได้ อย่างกูมันทำไมวะ สวยกว่ามะรึงแล้วกันค่ะ
2.เราคิดพีอาร์แวลู่เป็นค่ะ ดีออก! แต่คุณเตยถามว่า คิดเลขยากๆเป็นมั้ย กุจะรู้มั้ยอ่ะคะว่าคุณเตยหมายถึงเลขอะไร
3.แล้วอิป้านี้เป็นไร สะบัดบ๊อบอยู่ได้ จิกหน้าจิกตาอย่างกะชาติที่แล้วเป็นไก่ แล้วกิริยาเยี่บงนี้เนี่ยนะ เป็นหัวหน้าคนได้ ไม่มีความอารีย์เอาซะเลย
คุณเตย: มีคำถามมั้ยคะ??
เรา: เอิ่มมม.....อ่า... ต่อให้หนูพยายามฝึกก็ไม่เอาหรอคะ?
คุณเตย: ค่ะ
เรา: โอเคค่ะ แค่มาสัมภาษณ์ได้ขนาดนี้ก็ดีใจแล้วค่ะ
คุณเตย: แล้ว? อ่ะ มีคำถามไรมะ ถ้าไม่มีพี่จะได้ไปทำงาน (ยิ้มแบบเมียหลวง)
เรา: ไม่มีค่ะ ............ อ๋อ พี่คะ หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะคะ เเล้วหนูจะทักทายค่ะ
คุณเเตย: พี่คงจำหนูไม่ได้ (นางก็ลุกเตรียมเดินหนี)
เรา: แต่หนูจำพี่ได้ค่ะ (แล้วเราก็มองตั้งแต่หัวจรดตรีน) ผู้หญิงอย่างพี่ ไม่ต้องสังเกต ก็เห็นค่ะ ทั้งหน้าตาเเละผิวอย่างพี่ หุ่นอย่างพี่ แต่งหน้าอย่างพี่ คงไม่มีใครแล้วแหละค่ะ
(เรากระทั่นเสียงคำว่า "อย่างพี่" เหมือนที่พี่เค้าชอบพูดว่า "อย่างหนู" แล้วยิ้มแบบดัดจริตแอ๊บใสๆเกาหลีๆสะบัดบ๊อบแบบคุณทรายในละคร ประหนึ่งเมียน้อยชนะน็อคด้วยคำพูดจี้ใจดำนาง )
คุณเตย: (หันหลังเดินจ้ำ เอามือลูบผมแบบเสียความมั่นใจนิดๆคงคิดว่า อย่างกุมันทำไมวะเสียหายตรงไหน)
เราก็กลับบ้านค่ะ ยอมรับว่าตอนขับรถกลับเราเสียความมั่นใจนิดๆ แอบร้องไห้เพราะเสียความรู้สึกค่ะไม่รู้จริงๆว่าทำอะไรผิดกับพี่เค้า แต่ร้องแปปนึงก็คิดได้ว่าคนทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง อย่าเอาคำพูดของคนอื่นมาตัดสินตัวเองเลยค่ะ ตอนเด็กๆพี่เตยเค้าคงโดนเพื่อนผู้ชายล้อเรื่องหน้าตาไว้เยอะ เวลาเห็นคนสวยแบบเราเค้าเลยเกลียดเอา สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล ความ
ไม่มีขาย อยากได้ต้องทำแบบพี่เตยค่ะ ^^
ปล.1 เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่สัมภาษณ์งานนะคะ ถ้าเจอแบบเรา ไม่ต้องร้องไห้แบบเรา เดินหน้าต่อค่ะ คนทุกมีความสามารถแล้วคุณจะเจองานที่ดีเอง อย่าท้อ
ปล.2 ฝากนะคะถึงหัวหน้าทั้งหลาย หากใครทำแบบนี้หยุดเถอะนะคะ คิดดูว่าการกดคนอื่นเวลาสัมภาษณ์แล้วมันก็ไม่ได้ทำให้คุณสูงขึ้นนะคะ อยู่นอกองค์กร คุณก็ไม่ต่างจากคนอื่นหรอกค่ะ ทำตัวให้คนเกรงใจ ดีกว่าทำให้เค้ากลัวนะคะ
ปล.ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะคะ มันยาวมาก แหะๆ
เมื่อเราต้องมาสัมภาษณ์งานกับมนุษย์ป้าบ้าอำนาจ!
เรียกได้ว่าเจอมนุษย์ป้าในสังคมมาเยอะ รับมือไหวค่ะเเต่พอตกอยู่ในสถาณการณ์ที่ป้าต้องมาเป็นคนนั่งสัมภาษณ์งาน
เเล้วโดนนางไล่บี้เหมือนมด เเมลง ทำเอาน้ำตารินเลยค่ะ
ปัจจุบันเรามีงานประจำทำเเล้วนะคะ เเต่พอดีมีองค์กรใหญ่องค์กรนึง โทรมาเรียกสัมภาษณ์ เราก็ไปค่ะ เพื่อเป็นประสบการณ์เเละโอกาสในชีวิต
ไปถึงเราทำสอบนู้นนี้เสร็จ ก็เจอฝ่ายบุคคล ที่มาสัมภาษณ์เป็นด่านแรก เราก็คุยกันถูกคอค่ะ ขอบข่ายงานน่าสนใจ เเละเราถนัด
ทางพี่ฝ่ายบุคคลบอกว่า เดี๋ยวรอโทรเรียกรอบสองนะจะได้คุยกัยผู้จัดการ
ผ่านไปสองวันพี่เค้าก็โทรมาตามค่ะ ให้เราไปคุยกับจัดการคนนี้
เเล้วเราก็พบนาง นางเป็นมนุษย์ป้าวัยประมาณ 35 ดูมั่นๆ (ยังสาวอยู่นะคะ เเต่สันดานมนุยษ์ป้ามากค่ะ)ชื่อคุณเตย เป็นผู้จัดการงานการตลาด
นางนั่งลงและมองหน้าเรา ครั้งแรกเราก็คิดว่านางน่ารักดี แต่พอคุยเท่านั้นแหละ
คุณเตย: หวัดดีค่ะพี่ชื่อเตย คิดว่าถ้าพี่รับหนู หนูเข้าใจใช่มั้ยว่าพี่จะเป็นเจ้านายหนู??เเนะนำตัวสิ ชื่อไรมาจากไหน ทำไรมา มีความสามารถอะไร?(หน้า
หมดคำถามเราก็พูดประวัติความเป็นมาในชีวิต ประสบการณ์งานไป ในกระชับและมีสาระที่สุด เพราะดูนางจะขี้รำคาญ
อ๋อ อย่างที่กล่าวตอนแรก เราเพิ่งรู้จักใคร จะคิดบวกก่อนค่ะ แต่พอนางพูดกับเรา ภาพนางฟ้าที่เราวาดไว้พังทลาย คุณเตยนางเป็นผู้หญิงหน้าตาน่ากลัวนิดๆ ผิวรกๆ ผมยาว ตัวหนา ชั้นคางหนา เเละกรีดอายไลเนอร์หนามาก...
คุณเตย: โอเคดีค่ะมีประสบการณ์ด้านนี้ แล้วคิดเลขเก่งป่ะ กราฟฟิกทำได้มะ บอกหน่อยทำไมพี่ต้องรับหนู อย่างหนูจะมาทำอะไรให้องค์กรนี้ประสบความสำเร็จ?(นางเชิดคอตั้ง เชิดหน้า เเละไม่มองหน้าเราเลยตอนถาม)
เรา: ด้วยตำเเหน่งงานที่หนูจะทำ หนูสามารถสร้างภาพลักษณ์ให้องค์กร ด้วยงานประชาสัมพันธ์ และการติดต่อสื่อสารกับนักข่าวและประชาชนให้รับรู้ถึงภาพลักษณ์ค่ะ บราๆๆๆ เราก็พูดไปในเเง่ที่เราทำได้จริงยาวอ่ะจำไม่ได้5555
คุณเตย: คิดเลขแบบใช้สูตรยากๆเป็นมะ กราฟฟิกยากๆอ่ะได้มะ?
เรา: คิดเลขได้นิดหน่อยค่ะ ส่วนงานกราฟฟิก ทำโฟโต้ชอปกับอิลาสได้นิดหน่อย
คุณเตย: (นางยิ้มมุมปากแบบผู้ชนะประหนึ่งหาจุดอ่อนเราได้แล้ว) หึ่ งั้น หนูจะคิดพีอาร์ แวลู่ได้เรอะคะ รู้ใช่ป่ะ พีอาร์แวลู่อ่ะเป็นหัวใจหลักของงานพีอาร์ ถ้าอย่างหนูทำไม่ได้ คิดเรอะที่นี้จะรับ อย่าว่าเเต่ที่นี้เลยนะคะ บริษัทที่อื่นก็ไม่รับ อย่างหนูทำไม่ได้หรอกค่ะ แล้วคอนเนคชั่นสื่อที่หนูมีมันเป็นสายบันเทิง พี่ต้องการสายสังคมไรเงี้ย ไม่มีประโยชน์ที่พี่จะรับหนูนะคะ (ยิ้มดัดจริต) หนูเด็กไปอ่ะ ไม่โปรอ่ะ คือพี่ขี้เกียจเสียเวลามานั่งสอน พี่งานเยอะค่ะ (สะบัดผม กรอกตา เป็นกิริยาที่กวนตีนมากจริงๆค่ะ) พี่คิดว่าคงไม่รับนะคะ เข้าใจเนอะ
เรา: นั่งอึ้งค่ะ พูดไม่ออก และมีคำพูดวนในหัวสมอง แบ่งเป็นหัวข้อได้ว่า
1.ผู้หญิงคนนี้ใช้คำว่า อย่างหนูจะทำอย่างงั้น อย่างหนูจะทำอย่างงี้ไม่ได้ อย่างกูมันทำไมวะ สวยกว่ามะรึงแล้วกันค่ะ
2.เราคิดพีอาร์แวลู่เป็นค่ะ ดีออก! แต่คุณเตยถามว่า คิดเลขยากๆเป็นมั้ย กุจะรู้มั้ยอ่ะคะว่าคุณเตยหมายถึงเลขอะไร
3.แล้วอิป้านี้เป็นไร สะบัดบ๊อบอยู่ได้ จิกหน้าจิกตาอย่างกะชาติที่แล้วเป็นไก่ แล้วกิริยาเยี่บงนี้เนี่ยนะ เป็นหัวหน้าคนได้ ไม่มีความอารีย์เอาซะเลย
คุณเตย: มีคำถามมั้ยคะ??
เรา: เอิ่มมม.....อ่า... ต่อให้หนูพยายามฝึกก็ไม่เอาหรอคะ?
คุณเตย: ค่ะ
เรา: โอเคค่ะ แค่มาสัมภาษณ์ได้ขนาดนี้ก็ดีใจแล้วค่ะ
คุณเตย: แล้ว? อ่ะ มีคำถามไรมะ ถ้าไม่มีพี่จะได้ไปทำงาน (ยิ้มแบบเมียหลวง)
เรา: ไม่มีค่ะ ............ อ๋อ พี่คะ หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะคะ เเล้วหนูจะทักทายค่ะ
คุณเเตย: พี่คงจำหนูไม่ได้ (นางก็ลุกเตรียมเดินหนี)
เรา: แต่หนูจำพี่ได้ค่ะ (แล้วเราก็มองตั้งแต่หัวจรดตรีน) ผู้หญิงอย่างพี่ ไม่ต้องสังเกต ก็เห็นค่ะ ทั้งหน้าตาเเละผิวอย่างพี่ หุ่นอย่างพี่ แต่งหน้าอย่างพี่ คงไม่มีใครแล้วแหละค่ะ
คุณเตย: (หันหลังเดินจ้ำ เอามือลูบผมแบบเสียความมั่นใจนิดๆคงคิดว่า อย่างกุมันทำไมวะเสียหายตรงไหน)
เราก็กลับบ้านค่ะ ยอมรับว่าตอนขับรถกลับเราเสียความมั่นใจนิดๆ แอบร้องไห้เพราะเสียความรู้สึกค่ะไม่รู้จริงๆว่าทำอะไรผิดกับพี่เค้า แต่ร้องแปปนึงก็คิดได้ว่าคนทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง อย่าเอาคำพูดของคนอื่นมาตัดสินตัวเองเลยค่ะ ตอนเด็กๆพี่เตยเค้าคงโดนเพื่อนผู้ชายล้อเรื่องหน้าตาไว้เยอะ เวลาเห็นคนสวยแบบเราเค้าเลยเกลียดเอา สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล ความ
ปล.1 เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่สัมภาษณ์งานนะคะ ถ้าเจอแบบเรา ไม่ต้องร้องไห้แบบเรา เดินหน้าต่อค่ะ คนทุกมีความสามารถแล้วคุณจะเจองานที่ดีเอง อย่าท้อ
ปล.2 ฝากนะคะถึงหัวหน้าทั้งหลาย หากใครทำแบบนี้หยุดเถอะนะคะ คิดดูว่าการกดคนอื่นเวลาสัมภาษณ์แล้วมันก็ไม่ได้ทำให้คุณสูงขึ้นนะคะ อยู่นอกองค์กร คุณก็ไม่ต่างจากคนอื่นหรอกค่ะ ทำตัวให้คนเกรงใจ ดีกว่าทำให้เค้ากลัวนะคะ
ปล.ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะคะ มันยาวมาก แหะๆ