ขออนุญาติระบายและปรึกษานะครับ ออกตัวก่อนว่าเราเลี้ยงหมา ชอบหมา ชอบกระต่าย แต่เราเกลียดแมวเกลียดมากๆด้วย  เรียกได้ว่ามันมาซ้ายเราเดินไปขวาทันที ไม่ชอบดวงตา ไม่ชอบกรงเล็บ ไม่ชอบชนลื่นๆสยึยกึ๋ยของมันครับ

ปัญหาที่จะปรึกษาและระบายคือ .....  เราเปิดร้านถ่ายรูปมีกรอบรูปที่ตั้งโชว์และวางขายเยอะมาก แต่เราไม่ได้นอนที่ร้านเรากลับไปนอนที่บ้านเราครับ แล้วบ้านข้างร้านเราเลี้ยงแมว แล้วประตูร้านเราเป็นแบบเหล็กที่ดึงลงพอปิดล็อคก็จะเหลือช่องเล็กๆที่แมวพอจะลอดเข้ามาได้  เช้ามาสิ่งที่เจอคือขนแมวเต็มโซฟา กรอบรูปที่ตกแตก  และอ้วกแมว!!!!  เอาจริงๆก็เดินไปคุยกะข้างบ้านแล้ว บอกเค้าไปว่าหน้าร้านเราไม่ได้วางยาเบื่อนะแต่เราวางไว้หลังร้าน(ขู่ไปจริงๆก็ไม่ได้วางหรอก)  หายไป2-3วันอารมณ์กะลังจะกลับมาคงที่ เช้านี้รูปเจ้าคุณพ่อที่รับใบประกาศจากสมเด็จพระเทพสมัยที่สมเด็จท่านยังสาวๆ ตกลงมาแตก ขนแมวมาอีกแล้ว ปรี๊ดเลยครับ  คิดแล้วคิดอีกวางยาเบื่อเลยดีมั๊ย วางไว้บ้านเราถ้าแมวเค้าเข้ามากินก็ถือว่าเค้าไม่ดูแลแมวเค้าเองนะ (เราใจเย็นมามากแล้วนะ)

ว่าด้วยเรื่องเลี้ยงหมา ...... เราเลี้ยงโกลเด้นครับเด็กดีๆ ฉลาดมากเราไม่เคยปล่อยลูกออกไปวิ่งนอกบ้านเลยสักครั้ง  เลี้ยงไว้แต่ในบ้าน มาวันนึงมีไก่ข้างบ้านโดดข้ามกำแพงมาบ้านเรา น้องเด้นเลยคิดว่าพระเจ้าส่งเพื่อนมาให้เล่นด้วยเลยไล่งับใหญ่เลย ข้างบ้านเราเห็นถึงกับเอาหินไล่ขว้างน้องเด้นของเรา หมาอยู่ในรั่วบ้านเราแท้ๆทำไมตัวเองไม่ดูไก่ตัวเองดีๆ ทำไมไม่เดินมาคุยกะเราดีๆ ว่ามีไก่หลงมาในบ้านเรา คิดๆแล้วเราก็โมโหนะ บางคนหมาเราเห่าอยู่ในบ้านแท้ๆ แต่เค้าเอาหินขว้าง เอาไม้ตี ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห

ปล.แมวมีปัญหาที่ร้าน หมามีปัญหาที่บ้านคนละที่กันนะครับ  แต่คิดในแง่ของคนเลี้ยงก็ไม่อยากวางยาหรอกนะ แต่คิดในแง่ของความรับผิดชอบของคนเลี้ยงก็ชวนให้ปวดหัวจริงๆ