เรียบๆ ง่ายๆ 1
บ่ายวันอาทิตย์อันแสนเงียบสงบ เมื่อมองผ่านหน้าต่างบานใหญ่ไปยังสวนหลังบ้าน จะเห็นต้นองุ่น 2 ต้น สีขาวและสีม่วง
ต้นสีม่วงปลูกอยู่ติดกับประตูโรงรถ อีกต้นอยู่ห่างไปอีกมุมของโรงรถติดประตูรั้ว
ภาพที่เราวาดไว้ในใจตอนปลูกลงดิน คือ องุ่นไร้เม็ด 2 ต้น 2 สี ไต่กิ่งหากันเป็นซุ้มมารวมกันตรงกลาง
มีพวงองุ่นน้อยใหญ่สีเขียวอ่อนๆ สีม่วงใสๆ สีตัดกันห้อยย้อยลอดกิ่งใบเขียวๆลงมาให้เอื้อมเด็ดกิน
แต่..ช้าก่อน
เราประมาทพวกมันน้อยไป จากต้นผอมๆเกร็งๆ สูงไม่ถึง 1 ไม้บรรทัด มี กิ่ง 2 กิ่ง ใบองุ่นจิ๋วๆประดับซ้ายขวานิดหน่อย น่ารักน่าชัง
ตอนนี้มันใหญ่ทะมึน แข่งกันแตกกิ่ง แตกยอด แตกใบ เลื้อยๆๆ ไต่ๆๆ ฝาผนังโรงรถ ใครเร็วกว่าก็ได้พื้นที่มากกว่า
กิ่งใบครึ้มอิลุงตุงนังยื่นย้อยออกมาคลุมทางเดิน คลุมประตูโรงรถ ประตูรั้ว จับกิ่งนี้ขึ้นฝา กิ่งโน้นมาแทน
เวลาเปิดปิดประตูโรงรถ งับโดนกิ่ง โดนใบ และงับลูกองุ่นไปด้วย เสียใจ เสียดาย ..แต่เธอต้องไป... เล็มทิ้งๆๆ
ปีแรกเป็นองุ่นจ่าเฉย แตกใบอย่างเดียว ปีต่อมา วิ๊ดว๊าวกิ๊วก๊าว กระโดดตัวลอย ( สูงจากพื้น 2 ซม. )
เมื่อแหวกใบเขียวๆใหญ่ๆ พบพวงองุ่นจิ๋ว 2 พวง ถ้วน ต้นละพวง
แต่ไม่ได้กินเพราะฝ่อไปก่อน ปีถัดมา พวงองุ่นห้อยระย้าเต็มต้น แย่งชิงจากฝูงผึ้ง ได้มา 2 กะละมังเล็กๆ ราวๆ 5-6 กก.
อง่นลูกเล็กใสสวย สดๆจากต้น หวานหอมจับใจ...
..ซะที่ไหน รสชาติ แก่ประสบการณ์แทนน้องมะขาม มะยมได้ทีเดียวเชียว
ปีนี้องุ่นคงเหนื่อย หรือไม่ก็ขี้เกียจ มีเพียงพวงเล็กๆ หร่อมแหรมอยู่ไม่กี่พวง
( ต้นไม้ บ้านนี้ต้องอึดๆ เก่งๆหน่อย ตัวใครตัวมัน ดูแลตัวเองเป็นดีสุด )
ใบใหญ่ๆสีเขียวเข้ม เริ่มแห้งกรอบแปรเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล ร่วงหล่นเต็มพื้น
เหมือนเป็นสัญญาณว่า หน้าร้อนยังคงเหลืออยู่ไม่นานแล้ว ฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะตามมา ปีแล้ว ปีเล่า
บริเวณสวนหลังบ้านปูด้วยอิฐเก่าที่รับตกทอดมาจากบ้านปั๊ป
( ด้วย 2 มือ 2 เข่า ที่แม่ให้มานี้เอง คลาน ขุด วาง จัดอิฐ ตบด้วยค้อนให้แน่น กลางแดดเปรี้ยง เป็นวันๆ )
ด้านข้างเว้นพื้นที่ไว้เล็กน้อยใว้ปลูกดอกไม้เล็กๆน้อยๆ ตอนหน้าร้อน
ก่อนถึงประตูรั้วมีกรีนเฮ้าส์หลังเล็กๆที่แทบจะไม่เคยใช้ปลูกอะไร ตอนนี้กลายเป็นที่เก็บกระถางต้นไม้เก่าเก็บ
กับที่ให้นกมาจิบหนอนเล่น ( ตั้งใจเขียน จิบ )
พอคนเดินผ่านที นกก็ความจำเสื่อม หาทางออกไม่เจอ ชุลมุนบินหนีกระแทกกระจกซ้ายทีขวาที น่าสงสาร
แล้วซื้อมาทำไม ตั้งแพงเป็นหมื่นๆให้นกมาบินเล่น
ไม่ใช่เราหรอกนะที่ซื้อ แต่ผู้หวังดีจัดแจงซื้อมา แล้วประกอบเอง เผื่อว่าให้เราเอาไว้ปลูกพืชผักสวนครัวเล็กๆ
เราคิดตาม อืม ดีเหมือนกัน จะเอาไว้ปลูกพริกขี้หนู กะเพรา โหระพา ฯลฯ ไว้กินทั้งปี ไม่ต้องซื้อ
ก็อาจจะจริง ถ้าเพียงแต่...หน้าหนาว ไม่หนาววววว ขนาดอย่างนี้
เราออกแรงผลักประตูรั้วให้เปิดออก แล้วลากถังขยะสดใบโตที่วางอยู่ด้านในข้างประตูเพื่อนำออกไปวางตรงทางเท้าข้างถนน
ประตูรั้วนี้มีความเป็นศิลปินสูง เช่นถ้าฝนตกประตูอิ่มน้ำ คอก็ตกติดพื้น ไม่ยอมให้ใครเปิดง่ายๆ
ขยะสดของเราวันนี้หนักอึ้งทีเดียวจากกิ่งต้นองุ่น กับกิ่งไม้รกๆสารพัน ทั้งจากหน้าบ้านและหลังบ้าน
เสียงล้อถังขยะลากครูดกับพื้นถนน ดังครึกๆๆ ก้องซอยเล็กๆ
..ชนะเลิศ มาก่อนได้ก่อน เลือกมุมได้สบาย ไม่ต้องแทรกเบียดใคร ฮิฮิ .. ความสุขหาได้ทุกขณะ
ทุกๆปีทางเทศบาลจะส่งปฏิทินเก็บขยะมาให้ลูกบ้านรับรู้ ตารางการเก็บขยะ
เช่นทุกๆวันจันทร์ ให้ลากถังขยะสดซึ่งก็เป็นของเทศบาลนั่นเอง มาวางที่ทางเท้า
วันพุธเว้นพุธเป็นวันขยะพลาสติกและขยะอื่นๆที่รีไซเคิลไม่ได้
พวกนี้ไม่ใช่จะใส่ในถุงดำ ถุงห้างมั่วๆได้ อย่างพลาสติกต้องใส่ในถุงพลาสติกใสใบโตที่มีประทับตราไว้ว่า รีไซเคิล
ขอฟรีได้ที่ซุปเปอร์ใกล้บ้านท่าน
ส่วนขยะเหลือใช้ ต้องซื้อถุงของมันเองมาใส่ต่างหาก แพงด้วยถุงไม่ใหญ่ไม่โต ใบละเกือบ 50 บาท ใส่ถุงผิดประเภท
เทศบาลไม่เก็บให้นะ ( อับอายขายหน้าม๊าก เคยใช้ถุงผิด เหลือขยะของเราโด่เด่กลิ้งโคโล่ตัวคนเดียวอยู่ข้างถนน
ก้มหน้าก้มตา แบกถุงขยะที่ถูกเมินกลับเข้าบ้าน เหมือนมีสายตานับพันๆคู่จับจ้อง เยาะเย้ย..แหยะ เสล่อ ใช้ถุงรายเนี่ย......คิดเอง เออเอง )
ด้วยเหตุนี้ ถุงขยะที่ต้องเสียตังค์ซื้อเอง แต่ละลูกที่เห็นวางกองไว้ จึงอวบอ้วนเกือบปริแตก
แต่ถุงพลาสติกฟรี บางบ้านใส่แค่ครึ่งเดียวก็เอามาทิ้งซะแล้ว
พอกลับเข้าบ้าน เราจัดแจงเอาก้อนขนมปังที่อบแล้วทิ้งไว้ให้เย็นมาวางที่เครื่องหั่นขนมปัง แล้วเรียกหาผู้ช่วย
" ทอน ขนมพัง " ( อันนี้เรียกตามเค้าจ้า )
" โอเค โมเมนท์..."
ทอนสไลด์ก้อนขนมปังโฮลวีทเป็นชิ้นๆ เราคอยรับอีกด้าน มากองในชาม
ขนมปัง 1 ก้อนใหญ่ เป็นมื้อเช้า มื้อกลางวัน ของทอนได้ถึง 2 วัน
จัดการประกอบร่างอาหารกลางวันของวันพรุ่งนี้ให้ทอน
ทาเนยเทียมบางๆ แล้วใช้ตะเกียบค่อยๆคีบเนื้อปลาแซลมอนรมควันสีชมพูอมส้มสดใส..
ที่แสนจะเหม็นคาวติดไม้ติดมือถ้าจับโดนมือ ถึงขั้นจะอ้วกถ้ากินถูก..
มาวางเกลี่ยจนเต็มบนแผ่นขนมปัง ประกบคู่แล้วหั่นครึ่ง ใส่กล่องพลาสติกล๊อคแอนด์ล๊อค
เก็บกล่องเข้าตู้เย็น ผลไม้ก็มีพร้อมแล้ว แอ๊ปเปิ้ล 1 ส้ม 2
3 ทุ่ม ครึ่งแล้ว ถึงเวลาอาบน้ำประจำบ้าน ประจำบ้านหมายถึงทุกคนในบ้านต้องอาบเวลานี้ทุกคน = 2 คน ..
ก่อน 3 ทุ่มครึ่งไม่ได้ เช้าไป ฟุตบอลยังไม่ถึงเวลาพักครึ่ง หลังจากนี้ก็ไม่ดี เดี๋ยวพลาดดูครึ่งหลังของฟุตบอล
ถ้าไม่คอยอาบพร้อมกัน จะรู้สึกได้ถึงพลังด้านมืดบางอย่างอวลอยู่ระหว่างกลาง ดังนั้น ได้เลย ตามใจคุณพี่
ไม่เคยเห็นใครเล่นคอมไปด้วยแล้วดูบอลไปด้วย หันหลังดูอีก
พอคนพากย์ทำเสียงสูงๆแบบตื่นเต้นๆ " โอ๊ว โอ้ โอ๊ว.... " ก็ค่อยหันไปดูที
" ทำไม ไม่ไปนั่งดูดีๆหน้าจอล่ะ มาเหลียวหน้าเหลียวหลัง แบบนี้ รู้เรื่องเหรอ "
" ไม่ใช่คู่สำคัญ ไม่ต้องติดตามทุกชอตหรอก ดู แบบนี้ก็ได้แล้ว "
เชื่อจริงๆเลยว่า ไม่สำคัญ ..ไม่พลาดสักนัด
ความรักนำพา ไปไกล..ไปไหม
บ่ายวันอาทิตย์อันแสนเงียบสงบ เมื่อมองผ่านหน้าต่างบานใหญ่ไปยังสวนหลังบ้าน จะเห็นต้นองุ่น 2 ต้น สีขาวและสีม่วง
ต้นสีม่วงปลูกอยู่ติดกับประตูโรงรถ อีกต้นอยู่ห่างไปอีกมุมของโรงรถติดประตูรั้ว
ภาพที่เราวาดไว้ในใจตอนปลูกลงดิน คือ องุ่นไร้เม็ด 2 ต้น 2 สี ไต่กิ่งหากันเป็นซุ้มมารวมกันตรงกลาง
มีพวงองุ่นน้อยใหญ่สีเขียวอ่อนๆ สีม่วงใสๆ สีตัดกันห้อยย้อยลอดกิ่งใบเขียวๆลงมาให้เอื้อมเด็ดกิน
แต่..ช้าก่อน
เราประมาทพวกมันน้อยไป จากต้นผอมๆเกร็งๆ สูงไม่ถึง 1 ไม้บรรทัด มี กิ่ง 2 กิ่ง ใบองุ่นจิ๋วๆประดับซ้ายขวานิดหน่อย น่ารักน่าชัง
ตอนนี้มันใหญ่ทะมึน แข่งกันแตกกิ่ง แตกยอด แตกใบ เลื้อยๆๆ ไต่ๆๆ ฝาผนังโรงรถ ใครเร็วกว่าก็ได้พื้นที่มากกว่า
กิ่งใบครึ้มอิลุงตุงนังยื่นย้อยออกมาคลุมทางเดิน คลุมประตูโรงรถ ประตูรั้ว จับกิ่งนี้ขึ้นฝา กิ่งโน้นมาแทน
เวลาเปิดปิดประตูโรงรถ งับโดนกิ่ง โดนใบ และงับลูกองุ่นไปด้วย เสียใจ เสียดาย ..แต่เธอต้องไป... เล็มทิ้งๆๆ
ปีแรกเป็นองุ่นจ่าเฉย แตกใบอย่างเดียว ปีต่อมา วิ๊ดว๊าวกิ๊วก๊าว กระโดดตัวลอย ( สูงจากพื้น 2 ซม. )
เมื่อแหวกใบเขียวๆใหญ่ๆ พบพวงองุ่นจิ๋ว 2 พวง ถ้วน ต้นละพวง
แต่ไม่ได้กินเพราะฝ่อไปก่อน ปีถัดมา พวงองุ่นห้อยระย้าเต็มต้น แย่งชิงจากฝูงผึ้ง ได้มา 2 กะละมังเล็กๆ ราวๆ 5-6 กก.
อง่นลูกเล็กใสสวย สดๆจากต้น หวานหอมจับใจ...
..ซะที่ไหน รสชาติ แก่ประสบการณ์แทนน้องมะขาม มะยมได้ทีเดียวเชียว
ปีนี้องุ่นคงเหนื่อย หรือไม่ก็ขี้เกียจ มีเพียงพวงเล็กๆ หร่อมแหรมอยู่ไม่กี่พวง
( ต้นไม้ บ้านนี้ต้องอึดๆ เก่งๆหน่อย ตัวใครตัวมัน ดูแลตัวเองเป็นดีสุด )
ใบใหญ่ๆสีเขียวเข้ม เริ่มแห้งกรอบแปรเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล ร่วงหล่นเต็มพื้น
เหมือนเป็นสัญญาณว่า หน้าร้อนยังคงเหลืออยู่ไม่นานแล้ว ฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะตามมา ปีแล้ว ปีเล่า
บริเวณสวนหลังบ้านปูด้วยอิฐเก่าที่รับตกทอดมาจากบ้านปั๊ป
( ด้วย 2 มือ 2 เข่า ที่แม่ให้มานี้เอง คลาน ขุด วาง จัดอิฐ ตบด้วยค้อนให้แน่น กลางแดดเปรี้ยง เป็นวันๆ )
ด้านข้างเว้นพื้นที่ไว้เล็กน้อยใว้ปลูกดอกไม้เล็กๆน้อยๆ ตอนหน้าร้อน
ก่อนถึงประตูรั้วมีกรีนเฮ้าส์หลังเล็กๆที่แทบจะไม่เคยใช้ปลูกอะไร ตอนนี้กลายเป็นที่เก็บกระถางต้นไม้เก่าเก็บ
กับที่ให้นกมาจิบหนอนเล่น ( ตั้งใจเขียน จิบ )
พอคนเดินผ่านที นกก็ความจำเสื่อม หาทางออกไม่เจอ ชุลมุนบินหนีกระแทกกระจกซ้ายทีขวาที น่าสงสาร
แล้วซื้อมาทำไม ตั้งแพงเป็นหมื่นๆให้นกมาบินเล่น
ไม่ใช่เราหรอกนะที่ซื้อ แต่ผู้หวังดีจัดแจงซื้อมา แล้วประกอบเอง เผื่อว่าให้เราเอาไว้ปลูกพืชผักสวนครัวเล็กๆ
เราคิดตาม อืม ดีเหมือนกัน จะเอาไว้ปลูกพริกขี้หนู กะเพรา โหระพา ฯลฯ ไว้กินทั้งปี ไม่ต้องซื้อ
ก็อาจจะจริง ถ้าเพียงแต่...หน้าหนาว ไม่หนาววววว ขนาดอย่างนี้
เราออกแรงผลักประตูรั้วให้เปิดออก แล้วลากถังขยะสดใบโตที่วางอยู่ด้านในข้างประตูเพื่อนำออกไปวางตรงทางเท้าข้างถนน
ประตูรั้วนี้มีความเป็นศิลปินสูง เช่นถ้าฝนตกประตูอิ่มน้ำ คอก็ตกติดพื้น ไม่ยอมให้ใครเปิดง่ายๆ
ขยะสดของเราวันนี้หนักอึ้งทีเดียวจากกิ่งต้นองุ่น กับกิ่งไม้รกๆสารพัน ทั้งจากหน้าบ้านและหลังบ้าน
เสียงล้อถังขยะลากครูดกับพื้นถนน ดังครึกๆๆ ก้องซอยเล็กๆ
..ชนะเลิศ มาก่อนได้ก่อน เลือกมุมได้สบาย ไม่ต้องแทรกเบียดใคร ฮิฮิ .. ความสุขหาได้ทุกขณะ
ทุกๆปีทางเทศบาลจะส่งปฏิทินเก็บขยะมาให้ลูกบ้านรับรู้ ตารางการเก็บขยะ
เช่นทุกๆวันจันทร์ ให้ลากถังขยะสดซึ่งก็เป็นของเทศบาลนั่นเอง มาวางที่ทางเท้า
วันพุธเว้นพุธเป็นวันขยะพลาสติกและขยะอื่นๆที่รีไซเคิลไม่ได้
พวกนี้ไม่ใช่จะใส่ในถุงดำ ถุงห้างมั่วๆได้ อย่างพลาสติกต้องใส่ในถุงพลาสติกใสใบโตที่มีประทับตราไว้ว่า รีไซเคิล
ขอฟรีได้ที่ซุปเปอร์ใกล้บ้านท่าน
ส่วนขยะเหลือใช้ ต้องซื้อถุงของมันเองมาใส่ต่างหาก แพงด้วยถุงไม่ใหญ่ไม่โต ใบละเกือบ 50 บาท ใส่ถุงผิดประเภท
เทศบาลไม่เก็บให้นะ ( อับอายขายหน้าม๊าก เคยใช้ถุงผิด เหลือขยะของเราโด่เด่กลิ้งโคโล่ตัวคนเดียวอยู่ข้างถนน
ก้มหน้าก้มตา แบกถุงขยะที่ถูกเมินกลับเข้าบ้าน เหมือนมีสายตานับพันๆคู่จับจ้อง เยาะเย้ย..แหยะ เสล่อ ใช้ถุงรายเนี่ย......คิดเอง เออเอง )
ด้วยเหตุนี้ ถุงขยะที่ต้องเสียตังค์ซื้อเอง แต่ละลูกที่เห็นวางกองไว้ จึงอวบอ้วนเกือบปริแตก
แต่ถุงพลาสติกฟรี บางบ้านใส่แค่ครึ่งเดียวก็เอามาทิ้งซะแล้ว
พอกลับเข้าบ้าน เราจัดแจงเอาก้อนขนมปังที่อบแล้วทิ้งไว้ให้เย็นมาวางที่เครื่องหั่นขนมปัง แล้วเรียกหาผู้ช่วย
" ทอน ขนมพัง " ( อันนี้เรียกตามเค้าจ้า )
" โอเค โมเมนท์..."
ทอนสไลด์ก้อนขนมปังโฮลวีทเป็นชิ้นๆ เราคอยรับอีกด้าน มากองในชาม
ขนมปัง 1 ก้อนใหญ่ เป็นมื้อเช้า มื้อกลางวัน ของทอนได้ถึง 2 วัน
จัดการประกอบร่างอาหารกลางวันของวันพรุ่งนี้ให้ทอน
ทาเนยเทียมบางๆ แล้วใช้ตะเกียบค่อยๆคีบเนื้อปลาแซลมอนรมควันสีชมพูอมส้มสดใส..
ที่แสนจะเหม็นคาวติดไม้ติดมือถ้าจับโดนมือ ถึงขั้นจะอ้วกถ้ากินถูก..
มาวางเกลี่ยจนเต็มบนแผ่นขนมปัง ประกบคู่แล้วหั่นครึ่ง ใส่กล่องพลาสติกล๊อคแอนด์ล๊อค
เก็บกล่องเข้าตู้เย็น ผลไม้ก็มีพร้อมแล้ว แอ๊ปเปิ้ล 1 ส้ม 2
3 ทุ่ม ครึ่งแล้ว ถึงเวลาอาบน้ำประจำบ้าน ประจำบ้านหมายถึงทุกคนในบ้านต้องอาบเวลานี้ทุกคน = 2 คน ..
ก่อน 3 ทุ่มครึ่งไม่ได้ เช้าไป ฟุตบอลยังไม่ถึงเวลาพักครึ่ง หลังจากนี้ก็ไม่ดี เดี๋ยวพลาดดูครึ่งหลังของฟุตบอล
ถ้าไม่คอยอาบพร้อมกัน จะรู้สึกได้ถึงพลังด้านมืดบางอย่างอวลอยู่ระหว่างกลาง ดังนั้น ได้เลย ตามใจคุณพี่
ไม่เคยเห็นใครเล่นคอมไปด้วยแล้วดูบอลไปด้วย หันหลังดูอีก
พอคนพากย์ทำเสียงสูงๆแบบตื่นเต้นๆ " โอ๊ว โอ้ โอ๊ว.... " ก็ค่อยหันไปดูที
" ทำไม ไม่ไปนั่งดูดีๆหน้าจอล่ะ มาเหลียวหน้าเหลียวหลัง แบบนี้ รู้เรื่องเหรอ "
" ไม่ใช่คู่สำคัญ ไม่ต้องติดตามทุกชอตหรอก ดู แบบนี้ก็ได้แล้ว "
เชื่อจริงๆเลยว่า ไม่สำคัญ ..ไม่พลาดสักนัด