เด็กๆจ๊ะ พี่นั่งดูมา3นัดแล้ว
บอกได้เลยว่าได้ลุ้นสนุกมากในช่วงต้นๆเซต
พี่ไม่รู้เลยว่าเกมส์จะจบลงแบบไหน
ตลอดเวลาที่นั่งเชียร์อย่างสุดหัวใจนั้น
ฟี่ก็เฝ้าถามใจตัวเองตลอดว่าเราจะชนะมั้ย...?
ความกังวลระหว่างดูเกมส์ที่เด็กๆกำลังแข่งขัน
ได้ทำลายความสุขของตัวพี่เองในระหว่างการเชียร์
ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรจากเด็กๆเลยน่ะ
ขอแค่ได้เชียร์แบบสุดใจก็พอใจแล้ว
เพราะรู้อยู่ว่าเด็กๆหลายคนในทีมมาแข่งครั่งแรก
ขอแค่ได้เห็นพัฒนาการของเด็กๆก็ดีใจแล้ว
แต่พอดูไปเชียร์ไป ก็เห็นฝีมือและรูปแบบการเล่น
ที่ดีขึ้นดีขึ้น พี่ก็อยากให้เด็กๆชนะ
กลายเป็นว่าพี่ดูด้วยความโลภ
ผิดจากความตั่งใจดูแต่แรกเริ่ม
พอทีมเด็กๆแพ้ พี่ก็เศร้า
กลับมานึกถึงเด็กๆที่ลงแข่งขัน
แล้วเด็กๆล่ะ จะเป็นยังงัย
จะผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก
แบบนี้ไปได้มั้ย...?
จิดใจจะเป็นอย่างไรกันน่ะ...?
ขนาดพี่ไม่ได้ลงแข่งขันด้วย
ยังรับรู้ถึงแรงกดดันที่ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
หลายๆครั่งก็กลับไปคิดถึงลูกนั้นน่าจะได้น่ะ
ลูกนี้ก็ไม่น่าเสีย ลูกนี้ทำไมตีอย่างนั้น
ทำไมไม่ตบแบบนี้ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คำถามมีอยู่เต็มหัวไปหมด
ทำไมพี่จีงไม่ตั่งใจเชียร์ลูกที่จะเกิดแต้มในปัจจุบัน
แต่พี่กลับไปนั่งเสียดายลูกหรือแต้มที่ผ่านมาแล้ว
กลายเป็นว่าพี่ขาดสมาธิในการดูเกมส์
ความกังวล คิดวนไปเวียนมา
ทำให้พี่กลัวว่าเด็กๆจะแพ้
ความกลัวทำให้ใจพี่ไม่เป็นสุข
ความกลัวทำให้พี่ดูไม่สนุกในปลายๆเซต
นึกถึงตรงนี้ พี่ก็ได้แต่น้ำตาก็ซึม
ในระหว่างการแข่งขัน
เด็กๆก็คงขาดสมาธิแบบพี่
เด็กๆก็คงกลัวแพ้แบบพี่
เด็กๆก็คงกังวลแบบพี่
เด็กๆก็คงเสียดายแต้มนั้นแต้มนี้แบบพี่
ความกลัวแพ้ทำให้พี่ไม่มีความสุขในระหว่างดูการแข่งขัน
เมื่อมาคิดย้อนกลับไป พี่ก็เข้าใจและทำใจยอมรับมัน
แบบว่าเห้ยพรุ่งนี้ ยังมีแข่งอีกน่ะ มาตั่งใจเชียร์อีกครั่งดิ
พอคิดได้แบบนี้ นัดทีแพ้คาซักพี่เชียร์แบบมันส์และสนุกมาก
ยิ่งนัดที่แพ้ญี่ปุ่นแบบเกือบๆจะได้2เซต พี่ยิ่งมีความสุข
เพราะพี่มีสมาธิในการเชียร์ดีขึ้น
พี่จะดีใจทุกๆครั่งที่เด็กๆได้แต้ม
พี่ค่อยเชียร์เด็กๆไปที่ล่ะแต้ม
ได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น
คู่แข่งจะได้กี่แต้มช่างมัน
แต้มนี้ไม่ได้ช่างมัน พี่จะเชียร์แต้มต่อไป
พี่จะเชียร์แบบแต้มต่อแต้ม
ได้แต้มเมื่อไหร่พี่ก็มีความสุขเมื่อนั้น
พี่เองก็ไม่รู้ว่าจะเขียนให้กำลังใจเด็กๆได้อย่างไรถึงจะดี
จะเขียนอย่างไรให้เด็กๆไม่ต้องกลัวความพ่ายแพ้
จะเขียนอย่างไรให้เด็กๆมีสมาธิในแต้มต่อแต้ม
พี่ไม่รู้จริงๆ...............
แต่พี่อยากให้เด็กๆเล่นอย่างมีความสุข
ขอให้เด็กๆสนุกกับการแข่งขัน
10สิงหาคม2557 เจอกำแพงเมืองจีน
ที่สูงใหญ่กว่า
มั่นคงกว่า
แข็งแกร่งกว่า
มีความมุ่งมั่นกว่า
แถมเก่งกว่าอีกน่ะ
เด็กๆไม่มีอะไรจะเสีย มีแต่ได้กับได้
ยิ่งเด็กๆชนะได้ล่ะก่อหุหุหุ ดีใจกันทั่งประเทศ
แต่เด็กๆรู้มั้ยจ๊ะใครๆก็มีครั่งแรก
พรุ่งนี้จีนจะแพ้ครั่งแรก
พรุ่งนี้เราก็จะชนะครั่งแรก
ยิ่งจีนเก่งมากกว่าเรามากเท่าไหร่
ชัยชนะที่เราได้มาก็ยิ่งใหญ่มากขึ้นเท่านั้น
เด็กๆจะชนะจีนได้
ย้ำค่ะ ดูปากนิชาน่ะค่ะ
# ### เด็กๆจะชนะจีนได้ก็ต่อเมื่อเด็กๆเอาชนะจิตใจของต้วเองได้ก่อนจ๊ะ ####
เด็กจีนชุดนี้ก็มีจุดอ่อน เพราะถ้าไม่มีจุดอ่อน ก็คงไม่ต้องเสียแต้มให้คู่แข่งขัน
ขอแค่เด็กๆเชื่อใจตัวเอง มั่นใจในตัวของตัวเอง
เชื่อใจและมั่นใจในตัวเพื่อนรวมทีม
เชื่อฟังและทำความเข้าใจในแผนการเล่นของโค้ชอ๊อด
ช่วยกันเล่นช่วยกันสร้างขวัณและกำลังใจให้เพื่อนร่วมทีม
ทุกๆแต้มที่เด็กๆทำได้คือขวัณและกำลังใจ
ให้แฟนๆวอลเลย์บอลทุกๆคนใช่กันน่ะจ๊ะ
ขอแค่เล่นให้สนุก ขอแค่มีความสุขกับการแข่งขัน
พรุ่งนี้คนไทยจะพร้อมใจกัน เชียร์กันให้สนั่นลั่นปฐพี
ไทยแลน์ดสู้ๆ
ปล.ขออภัยล่วงหน้าที่พิมพ์คพูดใดๆที่ผิดค่ะ
โอ้แม่เจ้าพิมพ์ช้าจนข้ามมาอีกว้นเลยอ่า555
สู้สุดใจเชียร์เด็กไทยด้วยกัน
บอกได้เลยว่าได้ลุ้นสนุกมากในช่วงต้นๆเซต
พี่ไม่รู้เลยว่าเกมส์จะจบลงแบบไหน
ตลอดเวลาที่นั่งเชียร์อย่างสุดหัวใจนั้น
ฟี่ก็เฝ้าถามใจตัวเองตลอดว่าเราจะชนะมั้ย...?
ความกังวลระหว่างดูเกมส์ที่เด็กๆกำลังแข่งขัน
ได้ทำลายความสุขของตัวพี่เองในระหว่างการเชียร์
ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรจากเด็กๆเลยน่ะ
ขอแค่ได้เชียร์แบบสุดใจก็พอใจแล้ว
เพราะรู้อยู่ว่าเด็กๆหลายคนในทีมมาแข่งครั่งแรก
ขอแค่ได้เห็นพัฒนาการของเด็กๆก็ดีใจแล้ว
แต่พอดูไปเชียร์ไป ก็เห็นฝีมือและรูปแบบการเล่น
ที่ดีขึ้นดีขึ้น พี่ก็อยากให้เด็กๆชนะ
กลายเป็นว่าพี่ดูด้วยความโลภ
ผิดจากความตั่งใจดูแต่แรกเริ่ม
พอทีมเด็กๆแพ้ พี่ก็เศร้า
กลับมานึกถึงเด็กๆที่ลงแข่งขัน
แล้วเด็กๆล่ะ จะเป็นยังงัย
จะผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก
แบบนี้ไปได้มั้ย...?
จิดใจจะเป็นอย่างไรกันน่ะ...?
ขนาดพี่ไม่ได้ลงแข่งขันด้วย
ยังรับรู้ถึงแรงกดดันที่ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
หลายๆครั่งก็กลับไปคิดถึงลูกนั้นน่าจะได้น่ะ
ลูกนี้ก็ไม่น่าเสีย ลูกนี้ทำไมตีอย่างนั้น
ทำไมไม่ตบแบบนี้ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คำถามมีอยู่เต็มหัวไปหมด
ทำไมพี่จีงไม่ตั่งใจเชียร์ลูกที่จะเกิดแต้มในปัจจุบัน
แต่พี่กลับไปนั่งเสียดายลูกหรือแต้มที่ผ่านมาแล้ว
กลายเป็นว่าพี่ขาดสมาธิในการดูเกมส์
ความกังวล คิดวนไปเวียนมา
ทำให้พี่กลัวว่าเด็กๆจะแพ้
ความกลัวทำให้ใจพี่ไม่เป็นสุข
ความกลัวทำให้พี่ดูไม่สนุกในปลายๆเซต
นึกถึงตรงนี้ พี่ก็ได้แต่น้ำตาก็ซึม
ในระหว่างการแข่งขัน
เด็กๆก็คงขาดสมาธิแบบพี่
เด็กๆก็คงกลัวแพ้แบบพี่
เด็กๆก็คงกังวลแบบพี่
เด็กๆก็คงเสียดายแต้มนั้นแต้มนี้แบบพี่
ความกลัวแพ้ทำให้พี่ไม่มีความสุขในระหว่างดูการแข่งขัน
เมื่อมาคิดย้อนกลับไป พี่ก็เข้าใจและทำใจยอมรับมัน
แบบว่าเห้ยพรุ่งนี้ ยังมีแข่งอีกน่ะ มาตั่งใจเชียร์อีกครั่งดิ
พอคิดได้แบบนี้ นัดทีแพ้คาซักพี่เชียร์แบบมันส์และสนุกมาก
ยิ่งนัดที่แพ้ญี่ปุ่นแบบเกือบๆจะได้2เซต พี่ยิ่งมีความสุข
เพราะพี่มีสมาธิในการเชียร์ดีขึ้น
พี่จะดีใจทุกๆครั่งที่เด็กๆได้แต้ม
พี่ค่อยเชียร์เด็กๆไปที่ล่ะแต้ม
ได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น
คู่แข่งจะได้กี่แต้มช่างมัน
แต้มนี้ไม่ได้ช่างมัน พี่จะเชียร์แต้มต่อไป
พี่จะเชียร์แบบแต้มต่อแต้ม
ได้แต้มเมื่อไหร่พี่ก็มีความสุขเมื่อนั้น
พี่เองก็ไม่รู้ว่าจะเขียนให้กำลังใจเด็กๆได้อย่างไรถึงจะดี
จะเขียนอย่างไรให้เด็กๆไม่ต้องกลัวความพ่ายแพ้
จะเขียนอย่างไรให้เด็กๆมีสมาธิในแต้มต่อแต้ม
พี่ไม่รู้จริงๆ...............
แต่พี่อยากให้เด็กๆเล่นอย่างมีความสุข
ขอให้เด็กๆสนุกกับการแข่งขัน
10สิงหาคม2557 เจอกำแพงเมืองจีน
ที่สูงใหญ่กว่า
มั่นคงกว่า
แข็งแกร่งกว่า
มีความมุ่งมั่นกว่า
แถมเก่งกว่าอีกน่ะ
เด็กๆไม่มีอะไรจะเสีย มีแต่ได้กับได้
ยิ่งเด็กๆชนะได้ล่ะก่อหุหุหุ ดีใจกันทั่งประเทศ
แต่เด็กๆรู้มั้ยจ๊ะใครๆก็มีครั่งแรก
พรุ่งนี้จีนจะแพ้ครั่งแรก
พรุ่งนี้เราก็จะชนะครั่งแรก
ยิ่งจีนเก่งมากกว่าเรามากเท่าไหร่
ชัยชนะที่เราได้มาก็ยิ่งใหญ่มากขึ้นเท่านั้น
เด็กๆจะชนะจีนได้
ย้ำค่ะ ดูปากนิชาน่ะค่ะ
# ### เด็กๆจะชนะจีนได้ก็ต่อเมื่อเด็กๆเอาชนะจิตใจของต้วเองได้ก่อนจ๊ะ ####
เด็กจีนชุดนี้ก็มีจุดอ่อน เพราะถ้าไม่มีจุดอ่อน ก็คงไม่ต้องเสียแต้มให้คู่แข่งขัน
ขอแค่เด็กๆเชื่อใจตัวเอง มั่นใจในตัวของตัวเอง
เชื่อใจและมั่นใจในตัวเพื่อนรวมทีม
เชื่อฟังและทำความเข้าใจในแผนการเล่นของโค้ชอ๊อด
ช่วยกันเล่นช่วยกันสร้างขวัณและกำลังใจให้เพื่อนร่วมทีม
ทุกๆแต้มที่เด็กๆทำได้คือขวัณและกำลังใจ
ให้แฟนๆวอลเลย์บอลทุกๆคนใช่กันน่ะจ๊ะ
ขอแค่เล่นให้สนุก ขอแค่มีความสุขกับการแข่งขัน
พรุ่งนี้คนไทยจะพร้อมใจกัน เชียร์กันให้สนั่นลั่นปฐพี
ไทยแลน์ดสู้ๆ
ปล.ขออภัยล่วงหน้าที่พิมพ์คพูดใดๆที่ผิดค่ะ
โอ้แม่เจ้าพิมพ์ช้าจนข้ามมาอีกว้นเลยอ่า555