สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแบ่งปันชีวิตที่อยู่กับน้องหมาพันธุ์ไทย น้องหมาข้างทางที่เรารักมากที่สุด
ตอนนั้นปี 2556 ประมานเดือนพฤศจิกายน เรากับแฟนก็อยากได้หมามาเลี้ยงกันค่ะ โอเคเราก็หาๆในกูเกิ้ล น้องหมาหาบ้าน เลือกไปๆมาๆ แฟนเราก็ไม่เอาซักทีคือแฟนอยากได้หมาพันธุ์น่ารักๆ แบบฟรี55555 โอ้ยมันหาง่ายอย่างนั้นเลยสิ เลือกไปๆมาๆ ก็เจอเป็นลูกหมาไทยอายุ2เดือน เราอยากได้สีขาวตัวหนึ่งกับสีขาว-น้ำตาลอ่อนๆ อีกตัวหนึ่งเป็น 2 ตัวน่ารักๆอยู่ด้วยกันจะได้ไม่เหงา
เราก็แอดไลน์ถามว่ายังมีลูกหมาอยู่ไหมค่ะ พี่เค้าบอกตัวสีขาว-น้ำตาลอ่อนมีคนรับไปเลี้ยงแล้วเราก็เสียดายแฟนเราก็อยากได้ตัวนั้นเป็นพิเศษ
พี่เค้าก็เชียร์ตัวน้ำตาลด่างว่าเอาตัวนี้แทนไหม ฉลาดสุดๆ แถมยังมี 20 นิ้วด้วยน้าาา เราก็สนใจน้องหมา20นิ้วหาได้ง่ายๆที่ไหน เราก็โอเค เอา2ตัวเลยล้ะกัน >< เราอยากได้หมาข้างทางจรจัดมากกว่าหมาขายในกรง คือแบบรู้สึกว่า เหมือนเราได้ช่วยให้เขามีชีวิตใหม่
" เอาหมาข้างทางมาเลี้ยงชีวิตของเราไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากมายหรอกค่ะ แต่ชีวิตน้องหมานี่สิเปลี่ยนไปทั้งชีวิตเลยย "
เราก็นั่ง BTS ไปเอาน้องหมาเลย คือตกลงวันนั้นเอาวันนั้นอยากได้มาเลี้ยงมากๆ
ได้น้องหมามาน่ารักมากกกกกกกกกก ตกหลุมรัก
สีขาวชื่อ " เดย์ซี่ " ส่วนเจ้าน้ำตาลชื่อ " เนว์ลี่ " ค่ะ
อยู่ด้วยกันสักพักหนึ่งประมาน 2-3อาทิด น้องหมา2ตัวก็เริ่มไม่สบายค่ะ ถ่ายเป็นมูกเลือกผสมๆ ท้องเสียทุกวัน นอนเพลียๆ เราก็นึกว่าไม่สบาย พอพาไปหาหมอปรากฏเป็นโรคหัดค่ะ ช่วงนั้นน่าหนาวเลยติดหัดกันทั้ง 2 ตัวเลย ด้วยความที่เราชะล่าใจไม่ได้พาไปหาหมอเร็ว ทำให้เดย์ซี่มีปัญหาขาซ้ายกระตุกตลอดเวลาเพราะเชื้อหัดเริ่มขึ้นสมอง แต่นางก็แข็งแรงดีหายป่วยหลังจากฉีดยาแก้หัด
รูปตอนนางเป็นหัดดูซึมๆ
ต่อมาอีก1อาทิด ตาเริ่มแดงๆปูดรอบดวงตาเจ้าเดย์ซี่ค่ะ ไปๆมาๆ ติดเจ้าเนว์ลี่ และไปๆมาๆ เรื้อนเปียกรับประทานทั้งคู่ค่ะ
เราก็พาไปหาหมอรักษาฉีดยา บอกตรงๆเลยเราสู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหวค่ะ 2ตัวนี่ก็ล่อไปอาทิดล้ะ 1000 กว่าๆ รักษาก็ไม่หายสักที ยอมรับเลยค่ะว่าเหนื่อยมาก
แต่ไม่ท้อค่ะ สุดท้ายก็รักษาตามมีตามเกิด จนอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่หายสนิท
รูปตอนโตประมานสัก 7-8 เดือน ยังเป็นขี้เรื้อนอยู่ค่ะ ไม่หายสักที อาจเป็นเพราะเรารักษาตามมีตามเกิดเลยหายช้าด้วย
part 2
มาต่อแล้วจ้า
ช่วงนั้นหน้าฝนค่ะ ทำให้เนว์ลี่ไม่สบายเป็นไข้ไอแค่กๆ ประมาน1สัปดาห์ เผลออาบน้ำให้ทีหนึ่งเพราะทนความเหม็นไม่ไหว นางตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยค่ะ หน้าตาเพลียต้องกอดอยู่ต้องนานให้ตัวอุ่นนน
เนว์ลี่สไตล์
ผ่านไปสักพักอาการก็ดีขึ้นค่ะ ซื้อแชมพูแก้แพ้ผิวหนังสำหรับขี้เรื้อนโดยเฉพาะ ขวดน้อยๆ 200 บาทจากคลินิกค่ะ ขนเริ่มมาๆ ดีใจ
ตอนนาง2นางนี่เป็นประจำเดือนก็มีค่ะ ซื้อแพมเพิมให้ใส่เห็นแล้วตลกดี 55555555555555
ด้วยความที่เนว์ลี่บุญน้อยคงมาใช้กรรมแค่นี้...
วันนั้นเนว์ลี่ไอไม่สบายค่ะ แต่เราอยากพาเดย์ซี่ออกไปเดินเล่น พอเห็นเนว์ลี่แล้วก็อยากพาไปด้วย นางก็เดินตามเหมือนหนูขอไปด้วยนะ เราก็ใจอ่อนพาไปค่ะ พาเดินไปซื้อเป็ปซี่2ซอยแล้วก็เดินกลับ นางเดินช้า มองหนูมองนี่ สักพักก็หยุดเดิน เหมือนเดินไม่ไหว เราชักจะหวั่นใจ พอพากลับมาบ้าน นางยืนนึงน้ำลายไหลไม่หยุด ตาลอยๆ ลิ้นนี่ซีดไปเลยค่ะ เราก็รีบพาไปหาหมอตอนนั้นเลย
พาไปถึงหมอ หมอเหมือนไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร บอกให้เอาไว้ที่คลินิก ดูอาการ เราก็คิดในใจคือเป็นอะไรไม่รู้แล้วฉีดยาไป2เข็ม
หมอบอกทำใจดีๆไว้นะ อาการแย่มากคงไม่รอดด สรุปหมากรูเป็นอัลไล???
เนว์ลี่น้ำลายไหลไม่หยุด อาการเหมือนธาตุแตกตูดจมูกปากมีน้ำเหม็นๆออกมา น้ำลายฟูมไหลออกมาไม่หยุด น้ำลายปนเลือดออกมาเลยค่ะ
เราน้ำตาไหลสงสารจับใจช่วยอะไรไม่ได้เลยยยยย
เนว์ลี่นอนลงเราเอาผ้าเช็ดน้ำลายให้ จำได้แม่นเลยค่ะ หายใจ4เฮือกใหญ่สุดท้ายแล้วก็ไป.......
อยู่กับแม่ก่อนนะ อย่าเป็นอะไรนะ แล้วเดย์ซี่น้องหนูจะอยู่ยังไง เราได้แต่พุดวนไปวนมา
พิมไปน้ำตาไหลไปค่ะ ทำใจไม่ได้จนถึงตอนนี้ ...
สักพักหมอผู้ชายมาค่ะ จับเนว์ลี่ล้างท้อง ถามว่าโดนอะไรกัดหรือป่าว มีคนวางยาเบื่อไหม คือไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่ได้โดนงูกัดหรือตะขาบ ยาเบื่อก็ไม่ได้ไปดม สุดท้ายเนว์ลี่ก็จากไปอย่างสงบ
หมอบอกจะผ่าดูข้างในให้ว่าเป็นอะไรตาย เราก็โอเคค่ะ สรุปคือ ปอดบวมเฉียบพลัน เยื่อปอดอักเสบ เลือดออกในช่องปอด
เดย์ซี่เหมือนรู้ค่ะว่าพี่สาวสุดที่รักของมันกำลังจะตาย ตอนพาเนว์ลี่ไปหาหมอ เดย์ซี่เห่ากระโดดตะกุยใหญ่จะตามไปให้ได้
เรากลับบ้านน้ำตานี่ไหลแทบเป็นสายเลือดค่ะ ได้แต่กอดเดย์ซี่ตลอดเวลา
เดย์ซี่ซึมเป็นอาทิดๆเลยค่ะ ข้าวปลาไม่ยอมกิน ไปนั่งรอเนว์ลี่อยู่ประตูรั้วหน้าบ้านทุกวัน ...
หลังจากนั้นนางก็ดีขึ้นค่ะ ทุกคนในบ้านเล่นกับเดย์ซี่บ่อยมากขึ้นให้ความรักมากขึ้น ใส่ใจมากขึ้น แถมยังให้กินมากขึ้นด้วย 55555
น้องหมาขี้เรื้อน หมาที่เรารักหมดหัวใจ!!
ตอนนั้นปี 2556 ประมานเดือนพฤศจิกายน เรากับแฟนก็อยากได้หมามาเลี้ยงกันค่ะ โอเคเราก็หาๆในกูเกิ้ล น้องหมาหาบ้าน เลือกไปๆมาๆ แฟนเราก็ไม่เอาซักทีคือแฟนอยากได้หมาพันธุ์น่ารักๆ แบบฟรี55555 โอ้ยมันหาง่ายอย่างนั้นเลยสิ เลือกไปๆมาๆ ก็เจอเป็นลูกหมาไทยอายุ2เดือน เราอยากได้สีขาวตัวหนึ่งกับสีขาว-น้ำตาลอ่อนๆ อีกตัวหนึ่งเป็น 2 ตัวน่ารักๆอยู่ด้วยกันจะได้ไม่เหงา
เราก็แอดไลน์ถามว่ายังมีลูกหมาอยู่ไหมค่ะ พี่เค้าบอกตัวสีขาว-น้ำตาลอ่อนมีคนรับไปเลี้ยงแล้วเราก็เสียดายแฟนเราก็อยากได้ตัวนั้นเป็นพิเศษ
พี่เค้าก็เชียร์ตัวน้ำตาลด่างว่าเอาตัวนี้แทนไหม ฉลาดสุดๆ แถมยังมี 20 นิ้วด้วยน้าาา เราก็สนใจน้องหมา20นิ้วหาได้ง่ายๆที่ไหน เราก็โอเค เอา2ตัวเลยล้ะกัน >< เราอยากได้หมาข้างทางจรจัดมากกว่าหมาขายในกรง คือแบบรู้สึกว่า เหมือนเราได้ช่วยให้เขามีชีวิตใหม่
" เอาหมาข้างทางมาเลี้ยงชีวิตของเราไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากมายหรอกค่ะ แต่ชีวิตน้องหมานี่สิเปลี่ยนไปทั้งชีวิตเลยย "
เราก็นั่ง BTS ไปเอาน้องหมาเลย คือตกลงวันนั้นเอาวันนั้นอยากได้มาเลี้ยงมากๆ
ได้น้องหมามาน่ารักมากกกกกกกกกก ตกหลุมรัก
สีขาวชื่อ " เดย์ซี่ " ส่วนเจ้าน้ำตาลชื่อ " เนว์ลี่ " ค่ะ
อยู่ด้วยกันสักพักหนึ่งประมาน 2-3อาทิด น้องหมา2ตัวก็เริ่มไม่สบายค่ะ ถ่ายเป็นมูกเลือกผสมๆ ท้องเสียทุกวัน นอนเพลียๆ เราก็นึกว่าไม่สบาย พอพาไปหาหมอปรากฏเป็นโรคหัดค่ะ ช่วงนั้นน่าหนาวเลยติดหัดกันทั้ง 2 ตัวเลย ด้วยความที่เราชะล่าใจไม่ได้พาไปหาหมอเร็ว ทำให้เดย์ซี่มีปัญหาขาซ้ายกระตุกตลอดเวลาเพราะเชื้อหัดเริ่มขึ้นสมอง แต่นางก็แข็งแรงดีหายป่วยหลังจากฉีดยาแก้หัด
รูปตอนนางเป็นหัดดูซึมๆ
ต่อมาอีก1อาทิด ตาเริ่มแดงๆปูดรอบดวงตาเจ้าเดย์ซี่ค่ะ ไปๆมาๆ ติดเจ้าเนว์ลี่ และไปๆมาๆ เรื้อนเปียกรับประทานทั้งคู่ค่ะ
เราก็พาไปหาหมอรักษาฉีดยา บอกตรงๆเลยเราสู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหวค่ะ 2ตัวนี่ก็ล่อไปอาทิดล้ะ 1000 กว่าๆ รักษาก็ไม่หายสักที ยอมรับเลยค่ะว่าเหนื่อยมาก
แต่ไม่ท้อค่ะ สุดท้ายก็รักษาตามมีตามเกิด จนอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่หายสนิท
รูปตอนโตประมานสัก 7-8 เดือน ยังเป็นขี้เรื้อนอยู่ค่ะ ไม่หายสักที อาจเป็นเพราะเรารักษาตามมีตามเกิดเลยหายช้าด้วย
part 2
มาต่อแล้วจ้า
ช่วงนั้นหน้าฝนค่ะ ทำให้เนว์ลี่ไม่สบายเป็นไข้ไอแค่กๆ ประมาน1สัปดาห์ เผลออาบน้ำให้ทีหนึ่งเพราะทนความเหม็นไม่ไหว นางตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยค่ะ หน้าตาเพลียต้องกอดอยู่ต้องนานให้ตัวอุ่นนน
เนว์ลี่สไตล์
ผ่านไปสักพักอาการก็ดีขึ้นค่ะ ซื้อแชมพูแก้แพ้ผิวหนังสำหรับขี้เรื้อนโดยเฉพาะ ขวดน้อยๆ 200 บาทจากคลินิกค่ะ ขนเริ่มมาๆ ดีใจ
ตอนนาง2นางนี่เป็นประจำเดือนก็มีค่ะ ซื้อแพมเพิมให้ใส่เห็นแล้วตลกดี 55555555555555
ด้วยความที่เนว์ลี่บุญน้อยคงมาใช้กรรมแค่นี้...
วันนั้นเนว์ลี่ไอไม่สบายค่ะ แต่เราอยากพาเดย์ซี่ออกไปเดินเล่น พอเห็นเนว์ลี่แล้วก็อยากพาไปด้วย นางก็เดินตามเหมือนหนูขอไปด้วยนะ เราก็ใจอ่อนพาไปค่ะ พาเดินไปซื้อเป็ปซี่2ซอยแล้วก็เดินกลับ นางเดินช้า มองหนูมองนี่ สักพักก็หยุดเดิน เหมือนเดินไม่ไหว เราชักจะหวั่นใจ พอพากลับมาบ้าน นางยืนนึงน้ำลายไหลไม่หยุด ตาลอยๆ ลิ้นนี่ซีดไปเลยค่ะ เราก็รีบพาไปหาหมอตอนนั้นเลย
พาไปถึงหมอ หมอเหมือนไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร บอกให้เอาไว้ที่คลินิก ดูอาการ เราก็คิดในใจคือเป็นอะไรไม่รู้แล้วฉีดยาไป2เข็ม
หมอบอกทำใจดีๆไว้นะ อาการแย่มากคงไม่รอดด สรุปหมากรูเป็นอัลไล???
เนว์ลี่น้ำลายไหลไม่หยุด อาการเหมือนธาตุแตกตูดจมูกปากมีน้ำเหม็นๆออกมา น้ำลายฟูมไหลออกมาไม่หยุด น้ำลายปนเลือดออกมาเลยค่ะ
เราน้ำตาไหลสงสารจับใจช่วยอะไรไม่ได้เลยยยยย
เนว์ลี่นอนลงเราเอาผ้าเช็ดน้ำลายให้ จำได้แม่นเลยค่ะ หายใจ4เฮือกใหญ่สุดท้ายแล้วก็ไป.......
อยู่กับแม่ก่อนนะ อย่าเป็นอะไรนะ แล้วเดย์ซี่น้องหนูจะอยู่ยังไง เราได้แต่พุดวนไปวนมา
พิมไปน้ำตาไหลไปค่ะ ทำใจไม่ได้จนถึงตอนนี้ ...
สักพักหมอผู้ชายมาค่ะ จับเนว์ลี่ล้างท้อง ถามว่าโดนอะไรกัดหรือป่าว มีคนวางยาเบื่อไหม คือไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่ได้โดนงูกัดหรือตะขาบ ยาเบื่อก็ไม่ได้ไปดม สุดท้ายเนว์ลี่ก็จากไปอย่างสงบ
หมอบอกจะผ่าดูข้างในให้ว่าเป็นอะไรตาย เราก็โอเคค่ะ สรุปคือ ปอดบวมเฉียบพลัน เยื่อปอดอักเสบ เลือดออกในช่องปอด
เดย์ซี่เหมือนรู้ค่ะว่าพี่สาวสุดที่รักของมันกำลังจะตาย ตอนพาเนว์ลี่ไปหาหมอ เดย์ซี่เห่ากระโดดตะกุยใหญ่จะตามไปให้ได้
เรากลับบ้านน้ำตานี่ไหลแทบเป็นสายเลือดค่ะ ได้แต่กอดเดย์ซี่ตลอดเวลา
เดย์ซี่ซึมเป็นอาทิดๆเลยค่ะ ข้าวปลาไม่ยอมกิน ไปนั่งรอเนว์ลี่อยู่ประตูรั้วหน้าบ้านทุกวัน ...
หลังจากนั้นนางก็ดีขึ้นค่ะ ทุกคนในบ้านเล่นกับเดย์ซี่บ่อยมากขึ้นให้ความรักมากขึ้น ใส่ใจมากขึ้น แถมยังให้กินมากขึ้นด้วย 55555