สิ่งที่ค้างในใจหลังบอกเลิก

เรื่องต่อจากกระทู้
http://pantip.com/topic/32228378

ตอนนี้เราได้เลิกกะพี่เค้ามา 1 เดือนแล้ว  เราบอกเลิกเพราะ เค้าเราทะเลาะกันหนักมากก่อนเลิก โดยที่จุดเริ่มต้นอยู่ที่เค้ายุ่งมาก และไม่ได้แสดงความรู้สึกเลยว่าอยากอยู่ด้วยกัน เค้าบอกว่าเค้าอยากทำงาน และสนุกกับงานมากๆ แล้วไม่อยากทำให้เราเสียใจอีกต่อไป.... ทั้งๆที่เราบอกว่าเราเข้าใจ...ขอให้ทำให้มันดีขึ้นกว่านี้ด้วยกัน...แต่เค้ากลับปฏิเสธ และไม่ได้พยายามทำให้เราเข้าใจเลยซักนึด เราเสียใจมากๆ พี่เค้าขับรถมาหาเรา... แล้วมาคุย...แล้วพี่เค้าก้ร้องไห้... แต่เลือกที่จะไม่ทำเลยยยย..... เหมือนเราถูกบีบให้บอกเลิก...เพราะคงไม่มีใครที่สามารถอดทนกะเรื่องแบบนี้ได้แน่นอน... แล้วพี่เค้าก้ตกลงแบบง่ายๆเลย

ถัดมาอีกวัน.. เรารู้สึกว่ายังไม่อยากเลิก และรู้สึกว่าเราสามารถเข้าใจพี่เค้าได้....แต่พี่เค้ากลับเลือกที่จะเดินจากไป...

เราพยายามนัดเจอ เพื่อขอให้เค้าพยายามอีก... แต่ก้ได้คำตอบเดิม คือ ไม่เอาแล้ว...

เราพายามโทรหาเค้า พยายามง้อ พยายามติดต่อ.. แต่มันก้ยิ่งรุสึกเค้าทำห่างเหินขึ้นทุกที

เราบอกตรงๆ ว่าเสียศูนย์มากๆ ตอนแรก อยากคิดจะเลิก แต่พอเลิกจิงๆ งง ค่ะ รุสึกตัวเองไร้ค่ามาก ทำอะไรก้ไม่เปนชึ้นเปนอันไปหมด
ช่วงอาทิดที่แล้ว... เราไม่ได้โทรหาเค้าเลย เปนเวลา 1 อาทิด เพราะว่าเราจะสอบ ผลออกมา แย่มากค่ะ ช่วงอ่านหนังสือก้นึกถึงเค้า... จนเราตัดสึนใจโทรหา และบินไปหาเค้าเลยค่ะ แต่ผลสุดท้ายคือ เค้ายิ่งทำตัวแย่ๆใส่เรา โดยเฉพาะต่อหน้าคนอื่นๆๆ ต่อหน้าเพื่อนๆที่เรารู้จัก ให้เดินตามตลอด เราจะทำอะไรกะเค้า...เค้าก้ให้ไปทำเอง..

เหมือนฝันสลาย.... คนที่เข้มแข็ง...มั่นใจในตัวเอง...ได้หายไปแล้ว....เหมือนตัวเองไร้ค่า....ไร้ความสามารถ... รู้สึกแย่ข้างในมาก...ตอนนี้โทรหาเค้าทุกวันเลยค่ะ เค้าก้รับนะคะ...แล้วก้ขอวางตลอดดดด...คุยแบบรำคาน

สิ่งที่ทำผิดพลาดลงไปตอนที่ไปหาพี่เค้า คือ..เราได้มีอะไรกะเค้า ทั้งๆที่เค้าบอกว่ามันไม่ใช่ความรัก... มันเป็นเรื่องของความต้องการ..แต่เราก้ยอม.. เหมือนตอนนี้เรารู้สึกแย่ๆลงไปทุกที... เหมือนเปนสื่งที่ตีตรากะตัวเราไปแล้ว

ตอนนี้เรารู้ว่าเราต้องมองไปข้างหน้า...เวลาเตรียมตัวเรียนต่อก้น้อยลงไปทุกๆที แต่เรายังเสียศูนย์อยู่เลยค่ะ...อ่านหนังสือไม่ได้..กินข้าวไม่ลง...ไม่มีอนาตค....เราอยากจะคืนดีสุดๆ...และอยากทำให้มันดีขึ้น  ขอกำลังใจเพื่อที่จะก้าวข้ามอุปสรรคนี้ไป

คำถาม
1.เรายังมีโอกาสกลับคืนมาหรือไม่?
2.ขอคำแนะนำว่าควรจะทำยังไงดี
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ทำไมเราอ่านกระทู้นี้กับกระทู้ก่อนหน้านี้เรารู้สึกสงสารคุณจังเลย
เราเคยเป็นแบบคุณเลยค่ะ
แต่ว่าอาจจะคบกันไม่นานเท่านะ
เรารู้สึกว่าความรู้สึกเค้าเปลี่ยนไปแล้วค่ะ
เค้าไม่ใช่คนเดิมของคุณอีกแล้วเราว่านะ
คนเราโตขึ้นอะไรก็คงเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
เราว่าคุณไม่ใช่คนอ่อนแอหรอกค่ะ เราว่าคุณเป็นคนเก่งนะ มีความคิดที่จะพึ่งพาตัวเอง
เราว่าคุณก็เข้มแข็งพอตัวเลยแหละ
เพียงแต่ว่าชีวิตคุณ 7 ปีที่ผ่านมาเหมือนติ่งอะไรติ่งนึงในชีวิตที่คุณอาจจะเรียกมันว่าความรัก
คุณรักมัน ห่วงใย ดูแล เคยชินกับมันมากๆ
พอวันนึงมันหายไป มันก็ต้องใจหาย เสียใจเป็นธรรมดาค่ะ
คุณอาจจะคิดว่าวันนี้คุณทำใจไม่ได้หรอก ไม่มีติ่งนั้นแล้วคุณอยู่ไม่ได้แน่ๆ
เชื่อเถอะค่ะ สักวันนึงคุณจะกลับมาขำว่า คิดแบบนั้นได้ไง คุณในอนาคตคงเข้มแข็งแหละอยู่ได้แน่นอน
สู้ๆนะคะ
ส่วนเรื่องที่เผลอไปมีอะไรกัน ปล่อยมันไปเถอะค่ะ คิดซะว่าเราทำดีแล้ว
เราให้เค้าเพราะความรัก แต่คราวหน้าก็อย่ายอมเค้าอีกนะคะ
คุณไม่ได้ไม่มีค่านะคะ สักวันนึงพอถึงเวลาคุณจะคิดได้เองค่ะ
เราเชื่อ เป็นกำลังใจให้นะคะ <3
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่