สวัสดี....
ความรักมันเกิดขึ้นง่ายเนอะบางที วันนี้เราอยากเอาเรื่องตัวเองมาเล่า เพราะเราไม่รู้จะพูดกับใครเพราะเรากลัวเพื่อนๆแบนเราเพราะเราชอบทอม ครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกที่อยู่ดีๆเราชอบทอม (ปล.เราก็ชอบผู้ชายนะ แต่ครั้งนี้ไม่รู้ทำไมถึงชอบทอม) วันนั้นเราเล่นเฟสตามปกตินั้นละอยู่ดีๆมีคนแอดเฟสมา มันเป็นธรรมดาใช่ไหมที่ต้องแอบส่องก่อน555 เราก็ส่องนะตอนแรกคิดว่าผู้ชายเพราะส่องแปปๆพอรับแอดเท่านั้น พี่เขาหรือเราก็ไม่รู้ทักเฟสกันก่อน พี่เขาก็แนะนำตัวตามปกติเพราะอยู่วิลัยเดียวกัน จนไปๆมาๆคุยกันสักพักรู้สึกมันโอเคพี่เขาก็ขอไลน์ สักพักขอเบอเราใช้เวลา2-3วันเต็มๆคุยกันจนรู้สึกว่าโอเคแล้วเราชอบวาดรูปนะเราแอบวาดรูปพี่เขาด้วยละส่งให้พี่เขาด้วยพี่ก็บอกน่ารัก เราตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวกับพี่เขา จนถึงวันเสาเรานัดกันไปดูหนัง มันครั้งแรกสำหรับที่มาออกเดทกับทอม (ปล.เราสร้างเรื่องขึ้นมาว่าเคยชอบทอมแต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะบอกพี่เขานะว่าพี่เขาคือรักครั้งแรกที่ชอบทอม) พี่เขาน่ารักมากตามใจนะจนในที่สุดเราเช็ครอบหนังเรียบร้อย ระหว่างรอดูหนังก็ไปกินKFC จนเกือบถึงเวลาดูหนังก็ดูหนังปกติ นั่งในโรงหนังตอนแรกๆก็เขินนะพี่เขาทั้งป้อนป๊อปคอร์น ป้อนน้ำตอนนั้นเรารู้สึกแบบมีความสุขมาก ดูหนังสักพักเราก็หนาวพี่เขาก็ถามนะ แอบบ่นๆว่าทำไมไม่เอาเสื้อมาเพราะโรงหนังมันหนาว เราก็ใช้ลูกอ้อนเรื่องเปื่อยจนใกล้ๆหนังจะจบเราแอบซบไหล่พี่เขาแต่เมื่อนะ (พี่เขาตัวเตี้ยกว่าเราไงแต่อยากอ้อนเลยลงทุนย่อตัวไปซบไหล่5555) พี่เขาก็อิงหัวตอบโอ๊ยๆๆๆน่ารักไหมละ พอหนังจบเราก็ลุกเดินปกติพี่เขาก็จับมือแถมถือกระเป๋าให้ด้วย วันนั้นพี่เขามีนัดกับเพื่อนไปซื้อของที่ตลาดเลียบด่วน พี่เขาก็พาเราเดินเล่นสักพักเราก็เดินไปส่งพี่เขาขึ้นรถต่างคนต่างแยกย้าย เราคุยกับพี่เขาทุกวันไม่ได้โทรหากันก็ไลน์หากันตลอด ช่วงพี่เขาสอบโปรเจคพี่เขาก็เครียดเราก็ช่วยพี่เขาหายเครียดด้วยการให้กำลังใจตลอด มีเรื่องอะไรคุยกันตลอด มีแอบนอยด์ มีแอบงอนกันบ้างแต่เราชอบนะเพราะพี่เขาขี้นอ้อน เราคุยกันมาเรื่อยๆผ่านมา2-3อาทิตย์ เรารู้สึกพี่เขาแปลกๆไปเราอยากถามนะว่าเป็นอะไรแต่ก็ไม่กล้า จนในสุดสิ่งที่คิดก็เกิดขึ้นจริงๆ เช้าวันพุธเรามาเรียนตามปกติพี่เขาไลน์หาเราแบบแปลกๆคุยกันสักพัก ทั้งหมดที่เกิดมันคือการมโนที่เราคิดว่าพี่เขาชอบเรา เราไม่รู้พี่เขาเป็นอะไรอยู่ดีๆก็มาขอบคุณกับทุกสิ่งที่ทำให้ ขอโทดที่ให้ใจแต่รักไม่ได้ จนในที่สุดเราก็รู้แล้วว่าพี่เขาไม่ได้ชอบเราเลยสักนิดอาจจะแค่รู้สึกเหงาก็เลยต้องการเพื่อนคุยเฉยๆ
แต่ทุกคนเชื่อไหมค่ะ วันนั้นทั้งวันเราเรียนไม่รู้เรื่องเลยมันสับสนไปหมดว่าทำไมอยู่ดีๆเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเรา มันเป็นธรรมดาใช่ไหมที่เราพยายามหลบหน้าพี่เขา สุดท้ายเราก็เจอพี่เขาทุกๆที่ที่เราเคยเจอพี่ วันนั้นช่วงบ่ายๆเราเข้าห้องน้ำโดยไม่ตั้งใจพี่เขาก็นั่งในห้องน้ำ เรานี่ช็อกเลยจนต้องบอกเพื่อนว่าออกไปรอข้างนอก เพื่อนก็ไม่ยอมเข้าห้องน้ำเราก็โวยวายเพื่อที่จะไม่ร้องไห้ให้เพื่อนเห็นเพราะตอนนั้นรู้สึกตัวเองอ่อนแอเอามากๆเลย จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็เจอพี่เขาทุกวัน เราแอบมองพี่เขาเสมอเราอยากรู้พี่เขาสบายดีไหม ทุกๆวันของพ่เขามีความสุขหรือเปล่า พี่เขาจะเหงาหรือจะคิดถึงเราบ้างไหม ตอนนี้เราเรียนปี2ค่ะ ส่วนพี่เขาเรียนปี3 เราเรียนสาขางานเดียวกันมันเป็นเหมือนเรื่องบังเอิญเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว แล้วมันก็จากไปในเวลาสั้นๆ เราบอกเลยว่ามีความสุขมากๆ เราอยากบอกพี่เขานะว่าขอบคุนมากๆๆๆๆที่เข้ามาทำให้รู้สึกดี ขอบคุนที่ทำให้เรามีความรักแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต เราไม่รู้เหมือนกันว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นที่อยู่ดีๆพี่เขาเดินจากไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไรพี่เขาถึงไป แต่พี่เขาเป็นควาทรงจำที่ดีมากๆสำหรับเรา ขอบคุณนะพพ.
ทุกวันนี้เรายังทำใจไม่ได้หรอกแต่เราเชื่อว่าสักวันเราต้องทำใจได้ หากย้อนเวลากลับไปได้ เราจะบอกกับพี่เขาตรงๆว่าพี่เขาเป็นคนแรกที่ทำให้เราชอบทอม พี่เป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกรักและเป็นห่วงเสมอถึงแม้จะไม่ได้คุยกันแล้ว เราอยากบอกพี่เขาเราชอบพี่เขาจริงๆนะ เพราะตอนนี้เราคิดถึงพี่เขามากๆๆๆๆๆๆๆ พิมไปร้องไห้ดูแย่จังT^T ขอบคุณที่รับฟังกันนะค่ะ
ครั้งแรก
ความรักมันเกิดขึ้นง่ายเนอะบางที วันนี้เราอยากเอาเรื่องตัวเองมาเล่า เพราะเราไม่รู้จะพูดกับใครเพราะเรากลัวเพื่อนๆแบนเราเพราะเราชอบทอม ครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกที่อยู่ดีๆเราชอบทอม (ปล.เราก็ชอบผู้ชายนะ แต่ครั้งนี้ไม่รู้ทำไมถึงชอบทอม) วันนั้นเราเล่นเฟสตามปกตินั้นละอยู่ดีๆมีคนแอดเฟสมา มันเป็นธรรมดาใช่ไหมที่ต้องแอบส่องก่อน555 เราก็ส่องนะตอนแรกคิดว่าผู้ชายเพราะส่องแปปๆพอรับแอดเท่านั้น พี่เขาหรือเราก็ไม่รู้ทักเฟสกันก่อน พี่เขาก็แนะนำตัวตามปกติเพราะอยู่วิลัยเดียวกัน จนไปๆมาๆคุยกันสักพักรู้สึกมันโอเคพี่เขาก็ขอไลน์ สักพักขอเบอเราใช้เวลา2-3วันเต็มๆคุยกันจนรู้สึกว่าโอเคแล้วเราชอบวาดรูปนะเราแอบวาดรูปพี่เขาด้วยละส่งให้พี่เขาด้วยพี่ก็บอกน่ารัก เราตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวกับพี่เขา จนถึงวันเสาเรานัดกันไปดูหนัง มันครั้งแรกสำหรับที่มาออกเดทกับทอม (ปล.เราสร้างเรื่องขึ้นมาว่าเคยชอบทอมแต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะบอกพี่เขานะว่าพี่เขาคือรักครั้งแรกที่ชอบทอม) พี่เขาน่ารักมากตามใจนะจนในที่สุดเราเช็ครอบหนังเรียบร้อย ระหว่างรอดูหนังก็ไปกินKFC จนเกือบถึงเวลาดูหนังก็ดูหนังปกติ นั่งในโรงหนังตอนแรกๆก็เขินนะพี่เขาทั้งป้อนป๊อปคอร์น ป้อนน้ำตอนนั้นเรารู้สึกแบบมีความสุขมาก ดูหนังสักพักเราก็หนาวพี่เขาก็ถามนะ แอบบ่นๆว่าทำไมไม่เอาเสื้อมาเพราะโรงหนังมันหนาว เราก็ใช้ลูกอ้อนเรื่องเปื่อยจนใกล้ๆหนังจะจบเราแอบซบไหล่พี่เขาแต่เมื่อนะ (พี่เขาตัวเตี้ยกว่าเราไงแต่อยากอ้อนเลยลงทุนย่อตัวไปซบไหล่5555) พี่เขาก็อิงหัวตอบโอ๊ยๆๆๆน่ารักไหมละ พอหนังจบเราก็ลุกเดินปกติพี่เขาก็จับมือแถมถือกระเป๋าให้ด้วย วันนั้นพี่เขามีนัดกับเพื่อนไปซื้อของที่ตลาดเลียบด่วน พี่เขาก็พาเราเดินเล่นสักพักเราก็เดินไปส่งพี่เขาขึ้นรถต่างคนต่างแยกย้าย เราคุยกับพี่เขาทุกวันไม่ได้โทรหากันก็ไลน์หากันตลอด ช่วงพี่เขาสอบโปรเจคพี่เขาก็เครียดเราก็ช่วยพี่เขาหายเครียดด้วยการให้กำลังใจตลอด มีเรื่องอะไรคุยกันตลอด มีแอบนอยด์ มีแอบงอนกันบ้างแต่เราชอบนะเพราะพี่เขาขี้นอ้อน เราคุยกันมาเรื่อยๆผ่านมา2-3อาทิตย์ เรารู้สึกพี่เขาแปลกๆไปเราอยากถามนะว่าเป็นอะไรแต่ก็ไม่กล้า จนในสุดสิ่งที่คิดก็เกิดขึ้นจริงๆ เช้าวันพุธเรามาเรียนตามปกติพี่เขาไลน์หาเราแบบแปลกๆคุยกันสักพัก ทั้งหมดที่เกิดมันคือการมโนที่เราคิดว่าพี่เขาชอบเรา เราไม่รู้พี่เขาเป็นอะไรอยู่ดีๆก็มาขอบคุณกับทุกสิ่งที่ทำให้ ขอโทดที่ให้ใจแต่รักไม่ได้ จนในที่สุดเราก็รู้แล้วว่าพี่เขาไม่ได้ชอบเราเลยสักนิดอาจจะแค่รู้สึกเหงาก็เลยต้องการเพื่อนคุยเฉยๆ
แต่ทุกคนเชื่อไหมค่ะ วันนั้นทั้งวันเราเรียนไม่รู้เรื่องเลยมันสับสนไปหมดว่าทำไมอยู่ดีๆเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเรา มันเป็นธรรมดาใช่ไหมที่เราพยายามหลบหน้าพี่เขา สุดท้ายเราก็เจอพี่เขาทุกๆที่ที่เราเคยเจอพี่ วันนั้นช่วงบ่ายๆเราเข้าห้องน้ำโดยไม่ตั้งใจพี่เขาก็นั่งในห้องน้ำ เรานี่ช็อกเลยจนต้องบอกเพื่อนว่าออกไปรอข้างนอก เพื่อนก็ไม่ยอมเข้าห้องน้ำเราก็โวยวายเพื่อที่จะไม่ร้องไห้ให้เพื่อนเห็นเพราะตอนนั้นรู้สึกตัวเองอ่อนแอเอามากๆเลย จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็เจอพี่เขาทุกวัน เราแอบมองพี่เขาเสมอเราอยากรู้พี่เขาสบายดีไหม ทุกๆวันของพ่เขามีความสุขหรือเปล่า พี่เขาจะเหงาหรือจะคิดถึงเราบ้างไหม ตอนนี้เราเรียนปี2ค่ะ ส่วนพี่เขาเรียนปี3 เราเรียนสาขางานเดียวกันมันเป็นเหมือนเรื่องบังเอิญเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว แล้วมันก็จากไปในเวลาสั้นๆ เราบอกเลยว่ามีความสุขมากๆ เราอยากบอกพี่เขานะว่าขอบคุนมากๆๆๆๆที่เข้ามาทำให้รู้สึกดี ขอบคุนที่ทำให้เรามีความรักแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต เราไม่รู้เหมือนกันว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นที่อยู่ดีๆพี่เขาเดินจากไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไรพี่เขาถึงไป แต่พี่เขาเป็นควาทรงจำที่ดีมากๆสำหรับเรา ขอบคุณนะพพ.
ทุกวันนี้เรายังทำใจไม่ได้หรอกแต่เราเชื่อว่าสักวันเราต้องทำใจได้ หากย้อนเวลากลับไปได้ เราจะบอกกับพี่เขาตรงๆว่าพี่เขาเป็นคนแรกที่ทำให้เราชอบทอม พี่เป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกรักและเป็นห่วงเสมอถึงแม้จะไม่ได้คุยกันแล้ว เราอยากบอกพี่เขาเราชอบพี่เขาจริงๆนะ เพราะตอนนี้เราคิดถึงพี่เขามากๆๆๆๆๆๆๆ พิมไปร้องไห้ดูแย่จังT^T ขอบคุณที่รับฟังกันนะค่ะ