ทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียกระต่ายที่รักมากไปค่ะ

บางคนอาจจะเห็นว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ไม่เห็นต้องเสียใจอะไรมากมาย แต่สำหรับเรา เรารักเขามาก อยู่ด้วยกันกับเขาตลอด เคยเล่นด้วยกันทุกวัน รักและผูกพันกับเขามาก เหมือนเป็นคนในครอบครัว เขาฉลาดและรู้เรื่องมาก วันนี้เราเสียเขาไป เขาชักเกร็ง เราไม่คิดว่าเขาจะจากเราไป เราดูแลเขาอย่างดี ก่อนหน้านี้อยู่ๆ เขาก็เดินไม่ได้ พาไปหาหมอมา 2 ที่ หมอว่ากล้ามเนื้ออ่อนแรง กล้ามเนื้อเสื่อม จึงเดินไม่ได้ จากนั้นไม่กี่วันเขาก็มีอาการท้องอืด ขาเป็นแผลกดทับตามมา เราก็พยายามป้อนอาหาร ป้อนน้ำ ป้อนยา ทำที่นอนนุ่มๆ ให้จนแผลเขาแห้งดีและเล็กลงดีขึ้นมาก ดูแลจนเขาเริ่มขยับขาได้บ้าง แล้วเขาก็ท้องอืดจนใหญ่ และชัก แล้วก็จากเราไป เราเสียใจมากๆ ค่ะ ทำใจไม่ได้เลยจริงๆ อุ้มเขาทุกวัน ตุยกับเขา จับเขากายภาพ เมื่อคืนก็เอาพระไปวางใกล้ๆ เอากระเป๋าน้ำร้อนอังท้องให้เขา แล้วอยู่ๆ เขาก็จากเราไป ตอนเขาเสียเราก็อุ้มเขาวางที่ตักแล้วนั่งสมาธิเอาพระวางที่ใกล้ตัวเขา ให้เขาได้บุญกุศลติดตัวไป เราไม่รู้จะทำใจยังไงดีค่ะ เดินเข้าห้องเห็นที่นอน เห็นของใช้ เห็นอึ เห็นขนที่ร่วงที่พื้น เราก็ร้องไห้ไม่หยุด นึกถึงเขา คิดถึงเขา รักเขามากค่ะ เราควรทำยังไงดีคะที่จะคลายความเศร้า ความทุกข์ ความเสียใจนี้ลงได้ ตอนนี้เราปวดหัวมากค่ะ ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้านะคะ