สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นผู้ป่วยโรค Ataxia (ถ้าใครเคยดูละคร/หนังเรื่อง one litre of tear ก็โรคนั้นแหละค่ะ)
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวาน (อาทิตย์ที่ 7 กันยายน 2557) ดิฉันกับคุณแม่ไปเดินเล่นที่ the Walk ราชพฤกษ์ แล้วไปต่อแถวกดเงินจากตู้ ATM หน้าธนาคารไทยพาณิชย์ แล้วระหว่างล้วงกระเป๋าตังค์ ดิฉันก็ทำกล่องใส่ยาประจำตัวหล่น ยาตกกระจายบนพื้นเลย ด้วยความตกใจ คุณแม่ก็รีบเก็บยาใส่กล่องให้ แต่มีชายไทยน้ำใจงาม 2 คน มาช่วยเก็บยาด้วย คนนึงยืนอยู่ที่ตู้ ATM รอแฟนกดตังค์อยู่ก็กระวีกระวาดช่วยเก็บยาลงกล่อง อีกคนน่าจะประมาณเด็กมัธยมวิ่งพุ่งเข้ามา ปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนเพื่อมาช่วยเก็บยาที่กระจัดกระจายลงกล่องยาเลย เก็บยาเสร็จก็แยกตัวออกไปเลย
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่รู้สึกตื้นตันใจ อยากขอบคุณชายหนุ่มทั้งสองมาก เพราะตอนนั้นพูดแค่ขอบคุณมากค่ะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะได้ยินหรือเปล่า ดีใจที่สังคมไทยยังมีคนจิตใจดีงามอยู่ แม้ว่าโลกจะเจริญทางวัตถุไ่ปมากเท่าไรก็ตาม
ขอขอบคุณอีกทีค่ะ
ขอบคุณชาย 2 คนที่ช่วยเก็บยาลงกล่อง
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวาน (อาทิตย์ที่ 7 กันยายน 2557) ดิฉันกับคุณแม่ไปเดินเล่นที่ the Walk ราชพฤกษ์ แล้วไปต่อแถวกดเงินจากตู้ ATM หน้าธนาคารไทยพาณิชย์ แล้วระหว่างล้วงกระเป๋าตังค์ ดิฉันก็ทำกล่องใส่ยาประจำตัวหล่น ยาตกกระจายบนพื้นเลย ด้วยความตกใจ คุณแม่ก็รีบเก็บยาใส่กล่องให้ แต่มีชายไทยน้ำใจงาม 2 คน มาช่วยเก็บยาด้วย คนนึงยืนอยู่ที่ตู้ ATM รอแฟนกดตังค์อยู่ก็กระวีกระวาดช่วยเก็บยาลงกล่อง อีกคนน่าจะประมาณเด็กมัธยมวิ่งพุ่งเข้ามา ปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนเพื่อมาช่วยเก็บยาที่กระจัดกระจายลงกล่องยาเลย เก็บยาเสร็จก็แยกตัวออกไปเลย
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่รู้สึกตื้นตันใจ อยากขอบคุณชายหนุ่มทั้งสองมาก เพราะตอนนั้นพูดแค่ขอบคุณมากค่ะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะได้ยินหรือเปล่า ดีใจที่สังคมไทยยังมีคนจิตใจดีงามอยู่ แม้ว่าโลกจะเจริญทางวัตถุไ่ปมากเท่าไรก็ตาม
ขอขอบคุณอีกทีค่ะ