เรื่องนี้เกิดมาได้พักใหญ่แล้วครับ จนผมตั้งสติได้ เลยหาคนระบาย แต่ดูๆแล้วเรื่องนี้ไม่ควรระบายกับใครเลยนอกเสียจากพันทิพนี่ ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอระบายหน่อยนะครับ ถ้าได้คำปรึกษาด้วยก็จะดีมากครับ
ผมได้รับโทรศัพท์จากผู้ใหญ่ที่เราเคารพมากท่านหนึ่ง ท่านใช้เบอร์ของภรรยาท่านโทรมา (ปกติผมจะติดต่อกับภรรยาท่านน่ะครับ ไม่เคยคุยกับท่านเลย ยกเว้นตอนเจอหน้ากัน ปล.ท่านเป็นพ่อของเพื่อนสนิทผม ) ผมก็นึกว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันใช้โทรศัพท์แม่มันโทรมาตอนมันเงินหมด แต่ปล่าวครับ แปลกมาก ที่ในสายเป็นคนที่เสียงเหมือนมันมาก จนผมตอบกลับไปว่า"เออ" แบบไม่สุภาพ ท่านถึงบอกว่า นี่พ่อนะ ผมนี่ใจหายวาบเลยครับ นึกว่าจะโดนด่าซะแล้ว แต่ปล่าวครับ กลับได้ยินเสียงปลายสายถามมาอย่านิ่งเงียบประมาณว่าเพื่อนผมเนี่ย มันเป็นอะไร ด้วยความที่ผมสนิทกับมัน มีอะไรมันก็บอก เลยตอบพ่อมันไปว่า มันทะเลาะกับหวานใจของมันครับ ซึ่งทะเลาะกันหนักมาก และถี่มากครับ ท่านก็บอกอาการเพื่อนผมตอนนั้นครับว่ามันทำลายทรัพย์สินในบ้านและร้องไห้ ผมตกใจมากครับที่ได้ยินแบบนั้น แล้วพ่อมันก็ถามผมครับ ว่าถ้าผมมีลูกแล้วมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาในชีวิตลูกแล้วทำให้ลูกผมร้องไห้เกือบทุกวัน ผมจะชอบผู้หญิงคนนั้นไหม ในหัวผมคือ...ไม่ (ในตอนนั้นน้ำตาผมเอ่อขึ้นมาไม่รู้ตัวเลย) ท่านถามต่อ แล้วผมเป็นห่วงเพื่อนไหม รักเพื่อนไหม แน่นอนครับ ผมตอบว่าผมรักมันเป็นห่วงมัน และท่านก็ถามว่า แล้วผมคิดว่าผมควรทำอย่างไรกับมัน ในเมื่อเห็นมันตกต่ำลงทุกวันแบบนี้ ซึ่งในหัวผมคิดว่า...ผมคงได้แค่ทำการเรียนของมันให้ดีขึ้น ไม่ชวนมันเที่ยวเตร่ และตอนที่ผมกำลังคิดคำตอบอื่นอยู่นั้น ท่านก็พูดขึ้นมาว่า ท่านเป็นโรคหัวใจ ไม่รู้จะอยู่ได้นานแค่ไหน ท่านเห็นลูกเป็นอย่างนี้แล้วท่านจะตายตาหลับไหม ได้ยินแค่นี้ น้ำตาผมก็แทบร่วงแล้วครับ ไม่ใช่แค่ได้รู้ว่าท่านฝากความหวังไว้กับลูกชายคนเดียวไว้แค่ไหน แต่ยังได้รู้อีกว่าท่านไว้ใจผมแค่ไหน และท่านก็ได้พูดใจความสุดท้ายที่ทำให้ผมสติหลุดไปชั่วขณะ ใจความว่า(แหม เหมือนการย่อความเลย) ฝากมันด้วย ถ้าพ่อไม่อยู่ ฝากดูมันด้วย ช่วยมันด้วย ผมตอบท่านไปว่า ครับได้ครับ เท่านี้ครับ ท่านก็ตัดสายไป ปล่อยผมนั่งน้ำตาไหลอยู่นาน และคิดว่า ผมเป็นคนที่ท่านไว้ใจมากพอสมควร ซึ่งมันก็ดีในแง่นึงครับ แต่ผมกลับคิดว่าตัวผมเองยังไม่ไว้ใจตนเองเลย ผมเลยรู้สึกหนักใจ แต่ในทางกลับกันผมก็ดันรู้สึกอยากทำให้มันดีขึ้น ให้สมกับที่ผู้ใหญ่เค้าไว้ใจผม ผมไม่รู้ต้องทำอย่างไรครับ อยากได้คำแนะนำดีๆ ขอบคุณล่วงหน้าอีกทีครับ
เราเป็นคนที่เค้าไว้ใจ ในทางกลับกันเรายังไม่ไว้ใจตัวเองเลยครับ ขอระบาย
ผมได้รับโทรศัพท์จากผู้ใหญ่ที่เราเคารพมากท่านหนึ่ง ท่านใช้เบอร์ของภรรยาท่านโทรมา (ปกติผมจะติดต่อกับภรรยาท่านน่ะครับ ไม่เคยคุยกับท่านเลย ยกเว้นตอนเจอหน้ากัน ปล.ท่านเป็นพ่อของเพื่อนสนิทผม ) ผมก็นึกว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันใช้โทรศัพท์แม่มันโทรมาตอนมันเงินหมด แต่ปล่าวครับ แปลกมาก ที่ในสายเป็นคนที่เสียงเหมือนมันมาก จนผมตอบกลับไปว่า"เออ" แบบไม่สุภาพ ท่านถึงบอกว่า นี่พ่อนะ ผมนี่ใจหายวาบเลยครับ นึกว่าจะโดนด่าซะแล้ว แต่ปล่าวครับ กลับได้ยินเสียงปลายสายถามมาอย่านิ่งเงียบประมาณว่าเพื่อนผมเนี่ย มันเป็นอะไร ด้วยความที่ผมสนิทกับมัน มีอะไรมันก็บอก เลยตอบพ่อมันไปว่า มันทะเลาะกับหวานใจของมันครับ ซึ่งทะเลาะกันหนักมาก และถี่มากครับ ท่านก็บอกอาการเพื่อนผมตอนนั้นครับว่ามันทำลายทรัพย์สินในบ้านและร้องไห้ ผมตกใจมากครับที่ได้ยินแบบนั้น แล้วพ่อมันก็ถามผมครับ ว่าถ้าผมมีลูกแล้วมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาในชีวิตลูกแล้วทำให้ลูกผมร้องไห้เกือบทุกวัน ผมจะชอบผู้หญิงคนนั้นไหม ในหัวผมคือ...ไม่ (ในตอนนั้นน้ำตาผมเอ่อขึ้นมาไม่รู้ตัวเลย) ท่านถามต่อ แล้วผมเป็นห่วงเพื่อนไหม รักเพื่อนไหม แน่นอนครับ ผมตอบว่าผมรักมันเป็นห่วงมัน และท่านก็ถามว่า แล้วผมคิดว่าผมควรทำอย่างไรกับมัน ในเมื่อเห็นมันตกต่ำลงทุกวันแบบนี้ ซึ่งในหัวผมคิดว่า...ผมคงได้แค่ทำการเรียนของมันให้ดีขึ้น ไม่ชวนมันเที่ยวเตร่ และตอนที่ผมกำลังคิดคำตอบอื่นอยู่นั้น ท่านก็พูดขึ้นมาว่า ท่านเป็นโรคหัวใจ ไม่รู้จะอยู่ได้นานแค่ไหน ท่านเห็นลูกเป็นอย่างนี้แล้วท่านจะตายตาหลับไหม ได้ยินแค่นี้ น้ำตาผมก็แทบร่วงแล้วครับ ไม่ใช่แค่ได้รู้ว่าท่านฝากความหวังไว้กับลูกชายคนเดียวไว้แค่ไหน แต่ยังได้รู้อีกว่าท่านไว้ใจผมแค่ไหน และท่านก็ได้พูดใจความสุดท้ายที่ทำให้ผมสติหลุดไปชั่วขณะ ใจความว่า(แหม เหมือนการย่อความเลย) ฝากมันด้วย ถ้าพ่อไม่อยู่ ฝากดูมันด้วย ช่วยมันด้วย ผมตอบท่านไปว่า ครับได้ครับ เท่านี้ครับ ท่านก็ตัดสายไป ปล่อยผมนั่งน้ำตาไหลอยู่นาน และคิดว่า ผมเป็นคนที่ท่านไว้ใจมากพอสมควร ซึ่งมันก็ดีในแง่นึงครับ แต่ผมกลับคิดว่าตัวผมเองยังไม่ไว้ใจตนเองเลย ผมเลยรู้สึกหนักใจ แต่ในทางกลับกันผมก็ดันรู้สึกอยากทำให้มันดีขึ้น ให้สมกับที่ผู้ใหญ่เค้าไว้ใจผม ผมไม่รู้ต้องทำอย่างไรครับ อยากได้คำแนะนำดีๆ ขอบคุณล่วงหน้าอีกทีครับ