ทำไมชีวิตเรามันน่าเซ็งอย่างนี้ฟร่ะ !!!

เราขายของในเน็ตรายได้พอไปได้ แต่เราต้องจ่ายค่าบัตรให้ที่บ้านตกอาทิตย์ละ 6 พันขึ้น
จะมีบางทีที่หมุนไม่ทันก็จะมีกดออกมาหมุนบ้าง
เราไม่มีเงินเก็บเลย เรามี 2 บัตร บัตรกดเงินสดกะบัตรผ่อนของ ตอนแรกก็มีแค่บัตรกดเงินสดกะว่าจะเอามาแค่ซื้อมือถือ
ไว้ขายของอยากได้ไอโฟนมาช่วยบ้างคงไม่เป็นไรหรอกตอนนั้นทำงานด้วย (ตอนนี้ออกแล้วเพราะทำไปก็ไม่เหลือ)
ไปๆมาๆที่บ้านก็อยากได้ทองเราก็เลยต้องมีอีกใบ
บัตรกดเงินสดตอนแรกเราตัดใช้บัตรจะหมดอยุ่ล่ะ  มีคนเค้ามาขอยืมแม่เราว่าจะเอาไปทำธุระสัก 2 วัน
แม่มาปรึกษาทำเสียงประมาณว่าถ้าเราไม่ให้ เค้าก็คงต้องเอาทองไปจำนำให้ แล้วก็คงไม่มีใส่ ต้องเสียค่าดอก

เราก็เอ่ออ กดก็ได้หว่ะ (ตอนแรกกะว่าจะไม่กดแล้วถึงแม้มันจะเพิ่มวงเงินมาให้เยอะขนาดไหนเพราะรุ้ว่าถ้ากดออกมามันต้องยาวแน่ แล้วก็ยาวจริงๆ)
ส่วนอีกบัตรเราก็ตัดออกไปเกือบหมดแล้วเหมือนกัน เหลือแค่ทีวีที่ผ่อนให้พ่อเพราะเครื่องเก่าผัง แทนที่จะผ่อนแค่ทีวี
แม่เราก็ร่ำร้องจะเอาทองอีกบาทนึงเพราะเห็นว่าวงเงินเราได้ เราบอกไม่ยอมถ้าเอาก็แค่สลึงเดียวพอ
จนเราต้องบอกว่าเราจะดัดฟัน (เราจะดัดมาตั้งแต่ปีที่แล้ว) ไม่งั้นได้ผ่อนเพิ่มแน่
แล้วตะกี้ก็ทวงจะเอาทองอีกสลึงนึง เราเลยบอกไปว่าวงเงินอันนั้นถ้าจะเอาออกก็จะเอามาลงทุนซื้อของมาสต็อค

เพราะตอนนี้เป็นหนี้บัตร 80k ล่ะ คำตอบที่ได้กลับมาคือ ไม่ภูมิใจเลย เป็นหนี้บัตรตั้งเยอะไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย อย่างทองมันยังได้เก็บ อ่าววกรุผิด
กรุไม่ปล่อยให้ที่บ้านลำบากกรุผิด อยากจะบอกจริงๆว่าที่หาเงินมาได้ 2 ปีมีของเป็นชิ้นเป็นอันที่เป็นของเราจริงๆก็แค่มอไซกับดัดฟันแค่นั้นเอง
ส่วนแม่เราได้ไปละ 2 บาท กับเงินที่เราให้รายอาทิตย์ ประมาณเกือบๆ 4 พัน ทำไมไม่คิดบ้างว่าอิที่กดมาเนี่ยบางทีมันทำไม่ทันก็ต้องกดมาหมุน
เพราะเราต้องจ่ายเค้าทุกอาทิตย์

ทุกวันนี้เรารับค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด จากที่คิดว่าจะปรึกษาได้ ก็คิดผิดอีกล่ะ ทีหลังเวลาจะทำอะไรเราจะไม่ปรึกษาล่ะ
ดีนะที่เราเปนคนน้ำตาไหลง่าย เลยไม่ว่ากลับไปว่า "ไม่คิดจะทำให้ใครภูมิใจหรอก แค่ทำตามหน้าที่" ไม่งั้นร้องแน่เรา
แต่เราคิดของเราแบบนี้จริงๆนะ

ทีเราใช้ตังเยอะก็หาว่าใช้เปลือง ทีน้องเราใช้เยอะกะเมียมัน 2 คน ไม่เห็นจะอะไรกะมันได้แต่บ่นกะเรา (ตังมันก็มาจากตังเราที่เราให้แม่แหล่ะบางครั้งก็เซ็งนะว่าให้อาทิตย์เกือบตั้ง4พัน ไม่มีกับข้าวให้เรา บอกให้เราต้มมาม่ากิน ตังหมดแล้ว เราก็ต้องควักตังให้เค้าเพิ่มอีกแล้วจะเอาที่ไหนมาเก็บ)
ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป มีถามเราแกมประชดอีกว่าแล้วทีนี้เมื่อไรจะได้รถ (เค้ากลัวว่าจะโดนคนอื่นดูถูกว่าไม่เห็นจะซื้อสักกะที)
จริงๆเรามีความอยากได้รถแค่50%เองเพราะมันก็คือหนี้ชนิดนึง เราคิดๆไว้ว่าถ้าหาเงินได้สัก้อนเราจะย้ายที่อยุ่ไปอยุ่คนเดียว
ไม่งั้นเราได้เป็นโรคประสาทแน่

ขออนุญาติตั้งกระทู้ระบายแล้วก็บ่นหน่อยเถอะค่ะเพราะไม่รู้จะระบายกับใคร เกิดมาเป็นคนเหนื่อยดีแท้ ไหนจะต้องสู้กับความอยากมีอยากได้ ไหนจะต้องสู้สายตาคนรอบข้าง ไหนจะต้องแก่งแย้งชิงดีชิงเด่น เฮ้อออ