สวัสดีค่ะ สมาชิกทุกๆท่าน คือเราเพิ่งย้ายที่ทำวานมาได้เดือนกว่า
เราไปชอบรุ่นพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง แต่เค้าก็เหมือนจะชิบเราบ้างนะคะ
เช่น ไลน์มาหา โทรไลน์มาคุย แต่ที่น่าสงสัยคือ
ทำไมเขาต้องโทรไลน์หาเราดึกๆ แบบเวลาใกล้จะนอนด้วยค่ะ
เลิกงานตั้งแต่เย็นๆ แต่จะโทรไลน์ช่วงห้าทุ่ม เที่ยงคืน และก็ไม่เคยโทรศัพท์ปกติหาด้วย
เราเคยโทรศัพท์ปกติไป เขาไม่รับ แต่ด็โทรไลน์กลับมา
มีพี่ทำงานเตือนเราให้ระวังคนนี้ เขาดีทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องความรัก
เราก็ฟังนะคะ แต่พอได้อยู่ใกล้รุ่นพี่คนนั้นเราก็โง่ขึ้นมาทันที
เราว่าเราทำให้เค้าทุกอย่าง เท่าที่จะทำได้ คอยดูแล ถามไถ่
เหมือนเขาก็รับรู้ เขาก็บอกชอบเรา ก่อนเราจะบอกชอบเขาเสียอีก
แต่มีหลายๆเหตุการณ์ให้เราเก็บมาคิดอีก เช่น ส. อา. เขากลับบ้าน เขาก็จะไม่โทรไลน์หาเรา
แม้กระทั่งข้อความไลน์ก็มีมาน้อยมาก ทั้งเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมามีคนแอดไลน์จากเบอร์เรามา
เราถามพี่ที่ทำงานว่ารู้จักคนนี้ไหม เขาบอกว่าคนนี้เป็นเพื่อนกับพี่ที่เราชอบ
เราเลยไปถามพี่ที่เราชอบว่า ทำไมเอาเบอร์เราไปให้คนอื่น
เขาตอบว่า เขาชอบเรา เขาจะเอาเบอร์เราให้คนอื่นทำไม แล้วเขาก็บอกให้เราบลอค
ตอนนั้นใจเราก็คิดว่าเขาให้นะ แต่อาจเป็นการให้ตามมารยาทที่เพื่อนๆทำกัน
ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาก็มาบอกว่าเพื่อนเขา เขาจัดการแล้ว บอกไปว่าเขาจีบเราอยู่
แต่เมื่อวานเราลองอันบลอคออก คนนี้ทักมาก็ลักษณะจีบ หลายข้อความมากๆ เหมือนกับว่า
พี่ที่เราชอบก็ไม่ได้บอกว่าจีบเรา แล้วเขามาโกหกเราทำไม เวลาสองอาทิตย์ที่คุยกัน
แม้คนอื่นไม่รู้ว่าเราคุยกัน แต่ความรู้สึกดีๆที่เราให้เขามันก็มีอยู่ไม่น้อย
สำหรับเรามันเริ่มจากศูนย์ค่อยๆเพิ่มขึ้นมา น่าจะเจ็ดสิบได้
ตอนนี้เรารู้สึกแย่ ทั้งๆที่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป แต่ก็ทำใจยังไม่ได้
มันเจ็บจนไม่มีน้ำตา อาจจะไม่นาน แต่ความรู้สึกดีดีก็มีให้หมดแล้ว
ถ้าเขาไม่ชอบเราจริง เขาจะมาทำแบบนี้ทำไม เป็นแบบแรกที่เจอกันมันดีที่สุดแล้ว
แต่เราก็ย้อนเวลากลับไปแก้ไขไม่ได้ มันทำให้เรารู้สึกไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากเจอเขา ที่ต้องเจอ..
ขอคำปรึกษาและระบายเรื่องความรัก
เราไปชอบรุ่นพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง แต่เค้าก็เหมือนจะชิบเราบ้างนะคะ
เช่น ไลน์มาหา โทรไลน์มาคุย แต่ที่น่าสงสัยคือ
ทำไมเขาต้องโทรไลน์หาเราดึกๆ แบบเวลาใกล้จะนอนด้วยค่ะ
เลิกงานตั้งแต่เย็นๆ แต่จะโทรไลน์ช่วงห้าทุ่ม เที่ยงคืน และก็ไม่เคยโทรศัพท์ปกติหาด้วย
เราเคยโทรศัพท์ปกติไป เขาไม่รับ แต่ด็โทรไลน์กลับมา
มีพี่ทำงานเตือนเราให้ระวังคนนี้ เขาดีทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องความรัก
เราก็ฟังนะคะ แต่พอได้อยู่ใกล้รุ่นพี่คนนั้นเราก็โง่ขึ้นมาทันที
เราว่าเราทำให้เค้าทุกอย่าง เท่าที่จะทำได้ คอยดูแล ถามไถ่
เหมือนเขาก็รับรู้ เขาก็บอกชอบเรา ก่อนเราจะบอกชอบเขาเสียอีก
แต่มีหลายๆเหตุการณ์ให้เราเก็บมาคิดอีก เช่น ส. อา. เขากลับบ้าน เขาก็จะไม่โทรไลน์หาเรา
แม้กระทั่งข้อความไลน์ก็มีมาน้อยมาก ทั้งเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมามีคนแอดไลน์จากเบอร์เรามา
เราถามพี่ที่ทำงานว่ารู้จักคนนี้ไหม เขาบอกว่าคนนี้เป็นเพื่อนกับพี่ที่เราชอบ
เราเลยไปถามพี่ที่เราชอบว่า ทำไมเอาเบอร์เราไปให้คนอื่น
เขาตอบว่า เขาชอบเรา เขาจะเอาเบอร์เราให้คนอื่นทำไม แล้วเขาก็บอกให้เราบลอค
ตอนนั้นใจเราก็คิดว่าเขาให้นะ แต่อาจเป็นการให้ตามมารยาทที่เพื่อนๆทำกัน
ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาก็มาบอกว่าเพื่อนเขา เขาจัดการแล้ว บอกไปว่าเขาจีบเราอยู่
แต่เมื่อวานเราลองอันบลอคออก คนนี้ทักมาก็ลักษณะจีบ หลายข้อความมากๆ เหมือนกับว่า
พี่ที่เราชอบก็ไม่ได้บอกว่าจีบเรา แล้วเขามาโกหกเราทำไม เวลาสองอาทิตย์ที่คุยกัน
แม้คนอื่นไม่รู้ว่าเราคุยกัน แต่ความรู้สึกดีๆที่เราให้เขามันก็มีอยู่ไม่น้อย
สำหรับเรามันเริ่มจากศูนย์ค่อยๆเพิ่มขึ้นมา น่าจะเจ็ดสิบได้
ตอนนี้เรารู้สึกแย่ ทั้งๆที่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป แต่ก็ทำใจยังไม่ได้
มันเจ็บจนไม่มีน้ำตา อาจจะไม่นาน แต่ความรู้สึกดีดีก็มีให้หมดแล้ว
ถ้าเขาไม่ชอบเราจริง เขาจะมาทำแบบนี้ทำไม เป็นแบบแรกที่เจอกันมันดีที่สุดแล้ว
แต่เราก็ย้อนเวลากลับไปแก้ไขไม่ได้ มันทำให้เรารู้สึกไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากเจอเขา ที่ต้องเจอ..