“ แก่เฒ่า... เก่าแท้ ”

08.12 น.

๏ มาวันนี้ มีวันหน้า มาแน่นอน
รู้กันว่อน ร่อนกันวู้ กู่หาฝัน
แค่ขวัญหาย ขายฝันแห่ แหนแต่มัน
เฝ้ากวักจันทร์ ขวัญกวักเจ้า น่าเศร้าใจ

๏ กลางทางนี้ กี่ทางนาง ฟ้าสร้างหวัง
คนพลาดพลั้ง ครั้งพลาดผล หม่นหมองไหม้
ทางสายรุ้ง ทุ่งสายลาง เลือนกว้างไกล
ใจมุ่งเป้า เจ้ามุ่งไป ไยเดินวน
  
๏ เวียนหลงทุ่น วุ่นหลงเทียน ไขเพียรส่อง
ยลดูช่อง ย่องดูชน ตามคนด้น
ดั้นตามเขา เดาตามขั้น บันไดกล
จะได้ผล จนได้พระ มานำทาง

๏ ผ่านวนเวียน เพียรวนหว่าน ทานธูปเทียน
นำผู้เรียน เนียนผู้รำ ตามย่องย่าง
ทำนองกล ทนนำกลอง ฆ้องระฆัง
ตีให้ฟัง ตังค์ให้ฟรี มีบุญทาน

๏ ทางผ่านกล ทนผ่านกลาง ปลายทางฝัน
Fly ไม่หัน ขวัญไม่หาย ใช่ดื้อด้าน
ขวิดฝันเจ้า เฝ้าขวัญจิต ผลิตกลอนกานท์
ด้านผวนผัน ดั้นผวน ‘ผาน ไถดินดานกระด้าง’

๏ คนทุกข์พลาด คาดทุกผล เพราะคนดื้อ
หลงทางซื่อ รื้อทางสงฆ์ พุทธองค์อ้าง
เต่าแก่ทน ตน ‘แก่เฒ่า’ เจ้าครวญคราง
เป้าปลายทาง ปางปลายเท้า ขดเข้าโลง ๚ะ๛

09.47 น.

วันที่ 5 กันยายน 2557
---------------------------------