แปล ซากุเมล์ [Sakura's Mobame] ของ Miyawaki Sakura
วันที่ 03/09/2014
จาก: <sakusaku0319@sp.hkt48.jp>
วันที่: 03/09/2014
เวลา: 20.47 (ตามเวลาญี่ปุ่น)
หัวข้อ: เมล์ที่เขียนยาวนะคะ!
เซ็มบัตสึของซิงฯที่ 4 เพลง Hikaeme I love you! ได้ถูกประกาศออกมาแล้ว!
มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะยากสำหรับชั้นในการเขียนถึงเรื่องนี้ใน G+ เพราะฉะนั้นชั้นก็จะเขียนใน Saku-mail ก็แล้วกันนะคะ!
ซึ่งสิ่งที่กำลังจะเขียนต่อไปนี้ มันก็คือความรู้สึกที่แท้จริงของชั้น!
ในครั้งนี้นั้น มีเมมเบอร์ใหม่ถึง 3 คนได้สลับเปลี่ยนเข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึแทนที่คนอื่นบ้าง
ชั้นก็อยากที่จะพูดคำว่า "ยินดีด้วยนะ" อย่างตรงไปตรงมาให้กับเมมเบอร์ที่เพิ่งจะเคยได้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึเป็นครั้งแรกนะคะ
เพียงแต่ว่า ที่ใดมีแสงสว่าง ที่นั่นก็ย่อมมีเงามืด、、、
มีเมมเบอร์บางคนที่ไม่ได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึ
เมื่อลองนึกย้อนไปถึงความรู้สึกที่ชั้นมีในตอนนั้นแล้ว มันก็มากพอที่จะทำให้ชั้นรู้สึกเหมือนกับว่า หัวใจของชั้นมันถูกบีบคั้นอย่างเจ็บปวด
เป็นเวลากี่ครั้งกันแล้วนะที่ชั้นเฝ้าคิดกับตัวเองว่า มันจะดีเพียงไหนกันนะที่เมมเบอร์ทั้ง 46 คน ได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึหมดทุกคน?
แต่ว่า โลกใบนี้มันไม่สวยงามอย่างที่คิดหรอก
แล้วเนื่องด้วยเหตุผลนั้น มันก็ทำให้ชั้นคิดว่า การที่ชั้นเติบโตขึ้นนั้น มันก็จะทำให้ใจของชั้นแข็งแกร่งตามด้วย
ไม่เคยมีเลยซักครั้งนะคะที่ชั้นจะคิดทึกทักไปเองว่า ตัวชั้นจะได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึ ไม่เคยเลยที่ชั้นจะคิดว่า ชั้นเป็นตัวเลือกโดยดั้งเดิมอยู่แล้ว
ตัวชั้นนั้นรู้สึกซาบซึ้งในเรื่องนี้อยู่เสมอ
และเมื่อคิดถึงเรื่องที่ว่าภาคภูมิใจกับการได้ถูกเลือกให้เป็นเซ็มบัตสึมากแค่ไหนมันก็เป็นภาระที่หนักอึ้งอยู่ในใจเหมือนกัน ในฐานะเมมเบอร์ 16 คนที่ได้เป็นตัวแทนของ HKT พวกเราจะต้องพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเข้าถึงคนจำนวนมากและทำให้พวกเค้ารู้จักพวกเราให้ได้
แล้วก็
Center ในครั้งนี้ก็คือ ฮารุปปี้
ฮารุปปี้ ยินดีด้วยนะจ๊ะ!
การที่ได้รับความไว้วางใจให้มาอยู่ในตำแหน่ง Center นั้นเป็นเรื่องที่สุดยอดมากเลยล่ะ
สำหรับชั้นแล้ว ตำแหน่ง Center นั้น มันเป็นโลกที่ชั้นไม่เคยรู้จักมาก่อนค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นในเพลงซิงเกิ้ล หรือ ในการแสดงโคเอ็น ก็ไม่เคยมีเลยซักครั้งเดียวที่ชั้นจะได้เป็น Center ของคนทั้ง 16 คน เพราะฉะนั้นสิ่งนี้ มันจึงเป็นอะไรที่ชั้นไม่เคยเข้าใจจริงๆนะคะ
ความรู้สึกของคนที่ได้เป็น Center
มันเป็นอะไรที่ดูน่าสนุก และก็เป็นเพราะว่ามันเป็นตำแหน่งที่ดูสะดุดตาที่สุดในฐานะ No.1 ซึ่งมันก็เป็นตำแหน่งที่ใครก็ใฝ่ฝันถึงใช่มั้ยล่ะคะ?
ครั้งแรกที่ชั้นได้ยินว่าฮารุปปี้จะได้เป็น Center นั้น ภายในหัวของชั้น มันมีแต่คำว่า ยินดีด้วยนะ
สำหรับพวกเรารุ่นที่ 1 แล้ว พวกเราทุกคนก็พยายามบากบั่นโดยมีเป้าหมายที่จะไปให้ถึง ณ ตำแหน่งนั้นกันอยู่แล้ว
และแน่นอนค่ะว่า พวกเราทุกคนรู้ถึงตำแหน่งยืนกันหมดแล้วก่อนที่จะประกาศให้โลกได้รับรู้เสียอีก
แล้วพวกเราก็ยังถ่ายทำ MV กันแล้วด้วย
ณ ขณะนั้น ชั้นเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่ว่าเจ็บใจเลยจริงๆนะคะ
แต่อย่างไรก็ตามแต่ หลังจากที่วิดีโอถูก UP ลง HP (Homepage) และพวกเราทุกคนก็ได้เห็นมันหมด ชั้นรู้สึกประหลาดมากค่ะ ความรู้สึกที่ไม่ดีนักที่ซ่อนไว้อยู่มันก็ปรากฎออกมา
มันเป็นความรู้สึกแบบสับสนที่ยากที่จะอธิบายค่ะ
แล้วหลังจากนั้น หลังจากที่ชั้นอยู่คนเดียวแล้ว ชั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ค่ะ
แล้วชั้นก็โทรไปหาคุณแม่ของชั้น
มันดูเหมือนกับว่าชั้นหลอกตัวเองมาตลอด ชั้นได้แต่เฝ้าบอกกับตัวเองว่า ชั้นจะต้องไม่ปิดบังความเจ็บใจเอาไว้ในใจ
แต่ในความเป็นจริงนั้น ก็เป็นอย่างที่คาดเอาไว้。。。
หลังจากที่คุยกับคุณแม่ของชั้นแล้ว ตัวชั้นเองก็รู้สึกปลอดโปร่งขึ้นมากค่ะ
ความรู้สึกน้อยใจที่ชั้นมีนั้น ไม่ได้มาจากการที่ชั้นไม่ได้ถูกเลือกให้เป็น Center นะคะ
แต่มันมาจากการที่ตัวชั้นไม่มีความสามารถมากพอ หรือ มีโชคมากพอที่จะได้เป็น Center มากกว่า
อืม~ม์ ชั้นจะพูดยังไงดี・・・
ชั้นรู้สึกผิดหวังที่ตัวชั้นไม่สามารถทำตามความคาดหวังของทุกๆคนได้
ซึ่งความรู้สึกที่เหมือนถูกบีบรัดเหล่านี้ มันทำให้ชั้นขมขี่นนะคะ
พูดจากใจจริงของชั้น การที่ชั้นได้พูดให้ทุกคนได้รู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงทั้งหมดของชั้นนั้น มันคงจะทำให้สิ่งต่างๆที่มีลดลงไปบ้าง
แต่อย่างไรก็แล้วแต่ ตัวชั้นนั้นก็อยากที่จะบอกกับแฟนๆให้รู้กันอย่างชัดเจนว่า ชั้นต้องขอขอบคุณพวกคุณทุกคนจริงๆนะคะ พวกคุณทุกคนคือเหตุผลที่ทำให้ชั้นสามารถมาได้ไกลถึงขนาดนี้ ชั้นอยากที่จะถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของชั้นไปให้กับพวกคุณทุกคน
ทุกๆคนคะ ชั้นขอขอบคุณที่พวกคุณคอยสนับสนุนชั้นอย่างอบอุ่นมาตลอด
เป็นเพราะว่าการมีตัวตนอยู่ของพวกคุณทุกคนนั้น มันทำให้ชั้นสามารถมาได้ไกลถึงเพียงนี้
ต่อจากนี้ไป ตัวชั้นนั้นก็จะก้าวไปข้างหน้าในทุกๆวันและก็จะเติบโตขึ้นค่ะ!
ชั้นหวังว่าซิงเกิ้ลนี้ จะกลายมาเป็นเพลงต้นแบบของ HKT นะคะ!
-------------------------------------------------------------------------------
ส่วนอันนี้คือความในใจของเราเอง (เป็นความรู้สึกส่วนตัวของเรานะคะ ถ้าหากใครที่ได้อ่านแล้วรู้สึกไม่พอใจ เราก็ต้องขออภัยด้วย m(_ _)m )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Note: คือ.... เราขอพูดไว้ ณ ตรงนี้เลยนะคะว่า เราแปลไป น้ำตาไหลไป....
แต่ไม่ได้น้ำตาไหลเพราะน้องไม่ได้เป็น Center เราน้ำตาไหล เพราะเสียใจที่ได้รู้ว่าน้องร้องไห้.....
เราน้ำตาไหล เพราะเด็กคนนี้ ต้องแบกรับความรู้สึกคาดหวังที่กดดันอันมากมายมหาศาลเอาไว้มากถึงขนาดนี้....
แน่นอนนะคะว่า ถ้าน้องได้เป็นเซ็นเตอร์ มันก็คงเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดสำหรับซากุจัง
แต่เราไม่เคยคิดที่จะเอาเรื่อง Center มาเป็นเรื่องหลักในการรักน้อง
เรารักซากุจัง เพราะซากุจังคือซากุจัง ต่อให้ซากุจังจะอยู่ตรงไหน เราก็จะไม่เลิกรักน้อง ไม่เลิกสนับสนุนน้อง
แต่เราเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นซากุจัง ร้องไห้.....
Note 2: ซากุจังไม่ได้ลงรูปนะคะ เราทำรูปนี้ขึ้นมาเพื่อนำมาลงกับโพสท์นี้โดยเฉพาะ
เราขอความกรุณาอย่าโกรธ หรือ ไม่พอใจน้องเลยนะคะที่น้องคิดแบบนี้
เราขอรับความไม่พอใจทุกอย่างไว้เอง
ซากุจัง ถึงจะโตเป็นผู้ใหญ่ในหลายๆด้านก็จริง แต่น้องก็ยังมีด้านที่ยังเด็กอยู่มาก ด้านที่มีอารมณ์ เสียใจ ผิดหวัง โกรธ ฯลฯ เหมือนพวกเราทุกๆคน
อย่าโกรธน้องกันเลยนะคะ m(_ _)m
Note 3: ข้อความมันยาวมากกกกกกกกกเลยนะคะ แต่ก็ขอขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ m(_ _)m
(แปล) ความในใจของ มิยาวากิ ซากุระ HKT48 ในเรื่อง ซิงเกิ้ลที่ 4 ของ HKT
วันที่ 03/09/2014
จาก: <sakusaku0319@sp.hkt48.jp>
วันที่: 03/09/2014
เวลา: 20.47 (ตามเวลาญี่ปุ่น)
หัวข้อ: เมล์ที่เขียนยาวนะคะ!
เซ็มบัตสึของซิงฯที่ 4 เพลง Hikaeme I love you! ได้ถูกประกาศออกมาแล้ว!
มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะยากสำหรับชั้นในการเขียนถึงเรื่องนี้ใน G+ เพราะฉะนั้นชั้นก็จะเขียนใน Saku-mail ก็แล้วกันนะคะ!
ซึ่งสิ่งที่กำลังจะเขียนต่อไปนี้ มันก็คือความรู้สึกที่แท้จริงของชั้น!
ในครั้งนี้นั้น มีเมมเบอร์ใหม่ถึง 3 คนได้สลับเปลี่ยนเข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึแทนที่คนอื่นบ้าง
ชั้นก็อยากที่จะพูดคำว่า "ยินดีด้วยนะ" อย่างตรงไปตรงมาให้กับเมมเบอร์ที่เพิ่งจะเคยได้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึเป็นครั้งแรกนะคะ
เพียงแต่ว่า ที่ใดมีแสงสว่าง ที่นั่นก็ย่อมมีเงามืด、、、
มีเมมเบอร์บางคนที่ไม่ได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึ
เมื่อลองนึกย้อนไปถึงความรู้สึกที่ชั้นมีในตอนนั้นแล้ว มันก็มากพอที่จะทำให้ชั้นรู้สึกเหมือนกับว่า หัวใจของชั้นมันถูกบีบคั้นอย่างเจ็บปวด
เป็นเวลากี่ครั้งกันแล้วนะที่ชั้นเฝ้าคิดกับตัวเองว่า มันจะดีเพียงไหนกันนะที่เมมเบอร์ทั้ง 46 คน ได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึหมดทุกคน?
แต่ว่า โลกใบนี้มันไม่สวยงามอย่างที่คิดหรอก
แล้วเนื่องด้วยเหตุผลนั้น มันก็ทำให้ชั้นคิดว่า การที่ชั้นเติบโตขึ้นนั้น มันก็จะทำให้ใจของชั้นแข็งแกร่งตามด้วย
ไม่เคยมีเลยซักครั้งนะคะที่ชั้นจะคิดทึกทักไปเองว่า ตัวชั้นจะได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในเซ็มบัตสึ ไม่เคยเลยที่ชั้นจะคิดว่า ชั้นเป็นตัวเลือกโดยดั้งเดิมอยู่แล้ว
ตัวชั้นนั้นรู้สึกซาบซึ้งในเรื่องนี้อยู่เสมอ
และเมื่อคิดถึงเรื่องที่ว่าภาคภูมิใจกับการได้ถูกเลือกให้เป็นเซ็มบัตสึมากแค่ไหนมันก็เป็นภาระที่หนักอึ้งอยู่ในใจเหมือนกัน ในฐานะเมมเบอร์ 16 คนที่ได้เป็นตัวแทนของ HKT พวกเราจะต้องพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเข้าถึงคนจำนวนมากและทำให้พวกเค้ารู้จักพวกเราให้ได้
แล้วก็
Center ในครั้งนี้ก็คือ ฮารุปปี้
ฮารุปปี้ ยินดีด้วยนะจ๊ะ!
การที่ได้รับความไว้วางใจให้มาอยู่ในตำแหน่ง Center นั้นเป็นเรื่องที่สุดยอดมากเลยล่ะ
สำหรับชั้นแล้ว ตำแหน่ง Center นั้น มันเป็นโลกที่ชั้นไม่เคยรู้จักมาก่อนค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นในเพลงซิงเกิ้ล หรือ ในการแสดงโคเอ็น ก็ไม่เคยมีเลยซักครั้งเดียวที่ชั้นจะได้เป็น Center ของคนทั้ง 16 คน เพราะฉะนั้นสิ่งนี้ มันจึงเป็นอะไรที่ชั้นไม่เคยเข้าใจจริงๆนะคะ
ความรู้สึกของคนที่ได้เป็น Center
มันเป็นอะไรที่ดูน่าสนุก และก็เป็นเพราะว่ามันเป็นตำแหน่งที่ดูสะดุดตาที่สุดในฐานะ No.1 ซึ่งมันก็เป็นตำแหน่งที่ใครก็ใฝ่ฝันถึงใช่มั้ยล่ะคะ?
ครั้งแรกที่ชั้นได้ยินว่าฮารุปปี้จะได้เป็น Center นั้น ภายในหัวของชั้น มันมีแต่คำว่า ยินดีด้วยนะ
สำหรับพวกเรารุ่นที่ 1 แล้ว พวกเราทุกคนก็พยายามบากบั่นโดยมีเป้าหมายที่จะไปให้ถึง ณ ตำแหน่งนั้นกันอยู่แล้ว
และแน่นอนค่ะว่า พวกเราทุกคนรู้ถึงตำแหน่งยืนกันหมดแล้วก่อนที่จะประกาศให้โลกได้รับรู้เสียอีก
แล้วพวกเราก็ยังถ่ายทำ MV กันแล้วด้วย
ณ ขณะนั้น ชั้นเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่ว่าเจ็บใจเลยจริงๆนะคะ
แต่อย่างไรก็ตามแต่ หลังจากที่วิดีโอถูก UP ลง HP (Homepage) และพวกเราทุกคนก็ได้เห็นมันหมด ชั้นรู้สึกประหลาดมากค่ะ ความรู้สึกที่ไม่ดีนักที่ซ่อนไว้อยู่มันก็ปรากฎออกมา
มันเป็นความรู้สึกแบบสับสนที่ยากที่จะอธิบายค่ะ
แล้วหลังจากนั้น หลังจากที่ชั้นอยู่คนเดียวแล้ว ชั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ค่ะ
แล้วชั้นก็โทรไปหาคุณแม่ของชั้น
มันดูเหมือนกับว่าชั้นหลอกตัวเองมาตลอด ชั้นได้แต่เฝ้าบอกกับตัวเองว่า ชั้นจะต้องไม่ปิดบังความเจ็บใจเอาไว้ในใจ
แต่ในความเป็นจริงนั้น ก็เป็นอย่างที่คาดเอาไว้。。。
หลังจากที่คุยกับคุณแม่ของชั้นแล้ว ตัวชั้นเองก็รู้สึกปลอดโปร่งขึ้นมากค่ะ
ความรู้สึกน้อยใจที่ชั้นมีนั้น ไม่ได้มาจากการที่ชั้นไม่ได้ถูกเลือกให้เป็น Center นะคะ
แต่มันมาจากการที่ตัวชั้นไม่มีความสามารถมากพอ หรือ มีโชคมากพอที่จะได้เป็น Center มากกว่า
อืม~ม์ ชั้นจะพูดยังไงดี・・・
ชั้นรู้สึกผิดหวังที่ตัวชั้นไม่สามารถทำตามความคาดหวังของทุกๆคนได้
ซึ่งความรู้สึกที่เหมือนถูกบีบรัดเหล่านี้ มันทำให้ชั้นขมขี่นนะคะ
พูดจากใจจริงของชั้น การที่ชั้นได้พูดให้ทุกคนได้รู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงทั้งหมดของชั้นนั้น มันคงจะทำให้สิ่งต่างๆที่มีลดลงไปบ้าง
แต่อย่างไรก็แล้วแต่ ตัวชั้นนั้นก็อยากที่จะบอกกับแฟนๆให้รู้กันอย่างชัดเจนว่า ชั้นต้องขอขอบคุณพวกคุณทุกคนจริงๆนะคะ พวกคุณทุกคนคือเหตุผลที่ทำให้ชั้นสามารถมาได้ไกลถึงขนาดนี้ ชั้นอยากที่จะถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของชั้นไปให้กับพวกคุณทุกคน
ทุกๆคนคะ ชั้นขอขอบคุณที่พวกคุณคอยสนับสนุนชั้นอย่างอบอุ่นมาตลอด
เป็นเพราะว่าการมีตัวตนอยู่ของพวกคุณทุกคนนั้น มันทำให้ชั้นสามารถมาได้ไกลถึงเพียงนี้
ต่อจากนี้ไป ตัวชั้นนั้นก็จะก้าวไปข้างหน้าในทุกๆวันและก็จะเติบโตขึ้นค่ะ!
ชั้นหวังว่าซิงเกิ้ลนี้ จะกลายมาเป็นเพลงต้นแบบของ HKT นะคะ!
-------------------------------------------------------------------------------
ส่วนอันนี้คือความในใจของเราเอง (เป็นความรู้สึกส่วนตัวของเรานะคะ ถ้าหากใครที่ได้อ่านแล้วรู้สึกไม่พอใจ เราก็ต้องขออภัยด้วย m(_ _)m )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้