สวัสดีครับ ผมชื่อตูนครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันจันทร์ ที่ 1 กันยายน 2557 เวลา ประมาณ 16.30 น.
ผมได้ไปฝากเงินที่ ธนาคาร กสิกรไทย สาขา Urban Square ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
เข้าไปก็กดบัตรคิว แล้วก็เข้าไปทำธุกรรมที่จะทำ ระหว่างที่ยืนรอนั้น
ผมได้สังเกตเห็น ผู้หญิงเดินเข้ามา 2 คน คนหนึ่งใส่ ชุดเดรสสีดำ อีกคนหนึ่งใส่ชุดลายดอก(ถ้าจำไม่ผิด)
ตอนที่ยืนรอนั้นผมได้รับถึงรังสี ว่ามีคนมอง ผมเลยหันกลับมาเจอ สาวลายดอกมองมาทางผม
ผมก็เข้าใจได้เลยว่า นี่ใช่เลย จากนั้นผมได้ทำธุระเสร็จก็กลับไปหยิบหมวกกันน็อคที่วางไว้
ในใจคิดว่า เดี๋ยวจะลองมองแบบไม่หลบสายตาและยิ้มด้วยดูสิ จะเป็นไง
ผลคือ เธอยิ้มตอบ แล้วมองผม จากนั้นไม่พอ
พอเดินออกนอกธนาคาร ซึ่งมีกระจกกั้น เธอก็ยังมองมาทางผม แล้วก็ยิ้มให้กัน
ผมนี่แบบว่า เฮ้ย ทะลุกระจกเลยนะเว้ย
ไม่รู้อะไรมาดลใจผม ให้เดินจากมาโดยไม่ได้ทำอะไรเลย
ผมมันโง่เง่าสิ้นดี ฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าคุณผู้หญิงคนนั้น ได้มาอ่าน หรือใครเป็นเพื่อนกับเธอ ช่วยกรุณาบอกเธอด้วยครับ
ว่าผมอยากรู้จักคุณครับ
ว่าผมขอโทษ ผมควรจะไปขอเบอร์เธอตอนนั้น
ขอบคุณมากครับ
ตามหาสาวที่ยิ้มให้กันแบบทะลุกระจกที่ ธ.กสิกร Urban Square
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันจันทร์ ที่ 1 กันยายน 2557 เวลา ประมาณ 16.30 น.
ผมได้ไปฝากเงินที่ ธนาคาร กสิกรไทย สาขา Urban Square ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
เข้าไปก็กดบัตรคิว แล้วก็เข้าไปทำธุกรรมที่จะทำ ระหว่างที่ยืนรอนั้น
ผมได้สังเกตเห็น ผู้หญิงเดินเข้ามา 2 คน คนหนึ่งใส่ ชุดเดรสสีดำ อีกคนหนึ่งใส่ชุดลายดอก(ถ้าจำไม่ผิด)
ตอนที่ยืนรอนั้นผมได้รับถึงรังสี ว่ามีคนมอง ผมเลยหันกลับมาเจอ สาวลายดอกมองมาทางผม
ผมก็เข้าใจได้เลยว่า นี่ใช่เลย จากนั้นผมได้ทำธุระเสร็จก็กลับไปหยิบหมวกกันน็อคที่วางไว้
ในใจคิดว่า เดี๋ยวจะลองมองแบบไม่หลบสายตาและยิ้มด้วยดูสิ จะเป็นไง
ผลคือ เธอยิ้มตอบ แล้วมองผม จากนั้นไม่พอ
พอเดินออกนอกธนาคาร ซึ่งมีกระจกกั้น เธอก็ยังมองมาทางผม แล้วก็ยิ้มให้กัน
ผมนี่แบบว่า เฮ้ย ทะลุกระจกเลยนะเว้ย
ไม่รู้อะไรมาดลใจผม ให้เดินจากมาโดยไม่ได้ทำอะไรเลย
ผมมันโง่เง่าสิ้นดี ฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าคุณผู้หญิงคนนั้น ได้มาอ่าน หรือใครเป็นเพื่อนกับเธอ ช่วยกรุณาบอกเธอด้วยครับ
ว่าผมอยากรู้จักคุณครับ
ว่าผมขอโทษ ผมควรจะไปขอเบอร์เธอตอนนั้น
ขอบคุณมากครับ