@..ยลไม้ดอก..ไม้ใบ หลังฝนเยือน..@

บุษบาสะพรั่งสคราญ ณ สินธิ์ ​​​ตระการมโนฤทัยวรินทร์ พิลาสล้ำ ปรารถนาจะเอื้อมจะล่วงถลำ กระแส นทีระรอกระซ้ำ ระเรื่อยริน ปานสวรรค์ประทานวิมานปริญ ผกามณีฤดีกวิน ประภัสสร ธารกระจ่างประดุจกระจกสะท้อน เส

หอมเจ้าเอย หอมดอกลัดดาวัลย์ ยามเหมันต์ ยวนเย้า เร้าถวิล ถึงคนหนึ่ง ซึ่งไกลโพ้น มิยลยิน ขอส่งกลิ่น กรุ่นหอมให้ ใคร่ดอมดม งามกลีบขาว ราวเกล็ด หิมะสวย งามสำรวย เรียงเรียบ เฉียบงามสม งามพวงช่อ ลออนวล ช

O รูปเอย .. รูปแพงเจ้า ค่ำจดเช้าแต่ละห้อยเฝ้าคอยเห็น ในดวงจิตเหงาเงียบก็เพียบเพ็ญ ความเอื้อเอ็นดูล้ำ .. คอยค้ำคา O เคยหรือใจ-หยุดคิด-แม้นิดหนึ่ง หยุดซาบซึ้งความวอน .. ออดอ้อนหา ทุกหลับฝัน .. คำนึงก็ตร

ดอกพิกุล พิกุลฟุ้งจรุงกลิ่นประทิ่นสม ช่างชวนดมชมชื่นรื่นนาสา เจ้าพร่างพรูยามพลบแล้วหลบลา ซบลานหญ้าลืมต้นหล่นอาลัย เก็บพิกุลอุ่นไอไว้ข้างหมอน ก่อนจะนอนขอคิดถึงซึ่งคนให้ ระรวยรินกลิ่นกรุ่นอุ่นละไม อย่

แสงตะวันจับฟ้าเมื่อคราตื่น ลมระรื่นพลิ้วแผ่วสะท้านไหว เรือลำยาวลอยล่องมองคราใด คลื่นซัดไกวไหวพริ้วเป็นริ้วงาม ตลาดน้ำตื่นแล้วแนวสองฝั่ง เสียงจอแจแว่วดังเมืองสยาม ขอต้อนรับคนมาเยือนทุกผู้นาม ทั่วเขตคา

วันวานเป็นแค่กล้า อ่อนนวล เขียวชื่นรับแสงยวน ทุกเช้า ฉันมองทุกคราวชวน ทะนุถนอม ยิ่งเอย ยิ่งผ่านคืนวัน-เจ้า แต่งเนื้อออกโชว์ เติบโตงามค่าล้ำ ดอก-ใบ อาจไม่รู้ตัวไกล สืบเท้า รากยาวยิ่งเงาใจ ฉายเปลี่ยน

0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข

สวัสดีค่ะ พี่ น้องและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน ไม่ได้ตั้งกระทู้นานมาก มีเวลาน้อย แต่งบทสั้นๆเก็บไว้ วันนี้พอมีเวลาถือโอกาสเก็บมาฝากค่ะ ไล้ลิ้มชิมชมดอมดมเฝ้า โลมเล้ารื่นทรวงดวงดอกหอม ชื่นเอยเชยสนิทชิดพ

ดูดี สีเหลืองที่โปรดปราน หน้าตาแบบนี้ต้องหอมกรุ่น ละมุนแน่นอน จิ้มเลือก แล้วสั่งแอพมาส่ง กัดไปคำ อยากจะกรีดร้อง น้องคือโดนัทกลิ่นกล้วยหอมช็อกโกแลต 🍩🍌🍫 กลิ่นสังเคราะห์ ไม่แนวเท่าไหร่ แต่ก็กินได้อ