@..ยลไม้ดอก..ไม้ใบ หลังฝนเยือน..@

๑๔ 0 ผองภุมรินผัสะพบู นิระรู้ประจาคบิน สมเสพวิเลปนะถวิล ตฤปะพินทุเกสร . . ๘ 0 รุ่งสางที่ .. เย็นฉ่ำหยาดน้ำค้าง ภาพปีกลายบอบบางลอยร่าง-ร่อน แสงแรกวันจากสรวงเผยช่วงตอน โอบโลกให้รู้ร้อนอย่างอ่อนโยน 0 เช่

หอมเจ้าเอย หอมดอกลัดดาวัลย์ ยามเหมันต์ ยวนเย้า เร้าถวิล ถึงคนหนึ่ง ซึ่งไกลโพ้น มิยลยิน ขอส่งกลิ่น กรุ่นหอมให้ ใคร่ดอมดม งามกลีบขาว ราวเกล็ด หิมะสวย งามสำรวย เรียงเรียบ เฉียบงามสม งามพวงช่อ ลออนวล ช

พิบูลย์บุปผาไพรพฤกษ์ประดับพื้น ระบายชื้นชโลมช่อ ณ ขอบฟ้า คือกล้วยไม้ไท้แท้แผ่พรรณา สืบศรัทธาแผ่นดินถิ่นสยาม เอื้องคำทอง ผ่องผิวดั่งทิพย์แสง สุกแสดงดั่งสุริยาฉายประกายงาม ช่อนวลผ่องต้องลมระดมตาม คือเร

0 หมายโอบเอื้อมเอารักจำหลักจิต จนเฝ้าคิดเฝ้าคอยละห้อยหา จ่อมจมด้วยหอมหวาน .. แห่งมารยา พร้อมแรงอาวรณ์ช่วง .. โหม-ห้วงใจ 0 และเพื่อว่า .. ใจหนึ่งเมื่อซึ้งหนัก จะเกินกักกุมขวัญ .. เมื่อสั่นไหว ย่อมเผยคว

0 โอ ยอดรัก .. ที่จำหลักลงทรวงคือห่วงหา เสียงกระซิบ, สั่นไหวแห่งนัยน์ตา เผยความว้าวุ่นอยู่ไม่รู้คลาย 0 ปรารถนาย่อมช่วงโชน แววอ่อนโยน แหนหวงย่อมช่วงฉาย หวงความคำแผ่วกระซิบ แววปริบปราย ที่ค่อยถ่ายทอดสู่

ดอกพิกุล พิกุลฟุ้งจรุงกลิ่นประทิ่นสม ช่างชวนดมชมชื่นรื่นนาสา เจ้าพร่างพรูยามพลบแล้วหลบลา ซบลานหญ้าลืมต้นหล่นอาลัย เก็บพิกุลอุ่นไอไว้ข้างหมอน ก่อนจะนอนขอคิดถึงซึ่งคนให้ ระรวยรินกลิ่นกรุ่นอุ่นละไม อย่

https://www.youtube.com/watch?v=K2C9l10HnLg สายลมแผ่ว ละมุน ฉมกรุ่นกลิ่นสายธารา ไหลริน สะท้านไหวสายลมรัก ปักแน่น แสนยาวไกลสายเยื่อใย ร้อนรุ่ม เข้าสุมทรวง ฤดูเปลี่ยน เวียนผ่าน ฝนซ่านซ่าดอกท้อบาน ที่ร

คืนอำลาแก้วกานดาอย่าได้  ผลักไสให้พี่หนุนอุ่นไอ    นิ่มน้องคืนนี้นี่ไฉน   ถึงแง่ งอนนาโปรดอย่าเคืองขุ่นข้อง  พี่นี้เลยเอย โอนเอนเบนบ่ายด้วย 

โอ้ขนมไทยในถาดมาดละไม หอมกลิ่นใบเตยไหวราวเชิญชวน ทั้งทองหยิบหยาดหยดรสเย้ายวน ละมุนชวนคิดถึงครัวเรือนไทย ทองหยอดวาววับดังทรัพย์สรวง ละลายล่วงถึงใจในรสหวาน ฝอยทองพริ้วดั่งเส้นไหมลมละมาน เคยประสานรักแท้